تفاوت بین سرمایه‌گذاری

تفاوت بین سرمایه‌گذاری

یکی از محبوب‌ترین راه‌های سرمایه گذاری، عضویت در صندوق‌های سرمایه گذاری است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌هند

یکی از محبوب‌ترین راه‌های سرمایه گذاری، عضویت در صندوق‌های سرمایه گذاری است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌هند که بتوانند سهام‌های متفاوتی در سبد سرمایه‌گذاری خود داشته باشند. در بازار سرمایه همیشه برای سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به عضویت در صندوق‌های سرمایه‌گذاری این سوال وجود دارد که کدام یک از صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله و صندوق‌های قابل معامله در بورس یا ETF را انتخاب کنند. در این مقاله از «کارگزاری حافظ» صندوق ETF و صندوق سرمایه گذاری غیرقابل معامله بررسی و به تفصیل جزئیات هر کدام بیان شده است. با ما همراه باشید تا بدانید کدام یک از این دو صندوق مناسب شماست.

صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) اشتراکات زیادی دارند. هر دو صندوق ترکیبی از دارایی‌های مختلف را در خود دارند و در عین حال هم هر دو صندوق روشی برای متنوع‌سازی سرمایه‌گذاری محسوب می‌شوند.

اما تفاوت‌های اساسی بین نحوه سرمایه گذاری در این دو صندوق وجود دارد. صندوق‌های ETF مانند سهام قابل معامله هستند، در حالی که در صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله، واحدهای صندوق به جای معامله برای هر شخص صادر و در زمانی که مشتری تمایل به دریافت وجه سرمایه گذاری شده خود دارد واحد­های متعلق به او ابطال می­‌شود.

از طرف دیگر صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله نیز به طور فعال مدیریت می‌شوند، به این معنی که مدیر صندوق در مورد نحوه تخصیص دارایی در صندوق تصمیم می‌گیرد. اما صندوق ETF معمولا به صورت منفعلانه مدیریت می‌شود و به عبارت ساده‌تر به یک شاخص خاص بازار استوار است.

در واقع در صندوق‌­های سرمایه گذاری قابل معامله یا ETF واحد­های صندوق مورد معامله قرار گرفته و خریده یا فروخته می­‌شوند. اما صندوق‌­های غیر قابل معامله امکان خرید و فروش را نداشته و به جای خرید و فروش واحدهای صندوق، صادر و یا ابطال می‌شوند.

صندوق سرمایه گذاری غیرقابل معامله

صندوق سرمایه گذاری غیرقابل معامله صندوقی است که در آن دارایی و وجوه صندوق به مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های مختلف اختصاص داده می‌شود. در این نوع صندوق‌ها، مدیران صندوق ترکیب سهم صندوق را برای رسیدن به اهداف خاص تغییر می‌دهند.

از طرف دیگر بسیاری از صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله هزینه یا کارمزد صدور و ابطال دریافت می‌کنند و در کنار این هزینه‌ها، هزینه مدیریت صندوق را هم از مشتریان خود می‌گیرند بنابراین می‌توان گفت هزینه سرمایه‌گذاری در این صندوق نسبت به صندوق ETF بالاتر است چون اساسا در این صندوق متخصصان و نیروی انسانی بیشتری به تحلیل بازار و داده‌ها می‌پردازند.

نکته دیگری که صندوق‌های سرمایه‌گذاری غیرقابل معامله را از صندوق‌های ETF متمایز کرده است، حجم بالای وجوه قابل سرمایه‌گذاری در این صندوق است.

صدور و ابطال در صندوق‌های غیرقابل معامله مستقیما بین سرمایه‌گذاران و صندوق انجام می‌شود و ارزش صدور و ابطال صندوق را نمی‌توان تا پایان روز کاری که ارزش خالص دارایی (NAV) مشخص شود، تعیین کرد.

چه کسی باید در صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله سرمایه گذاری کند؟

صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله برای سرمایه‌گذارانی مناسب است که می‌خواهند تنوع بالایی در سبد سهام خود داشته باشند. به عبارتی می‌توان گفت افرادی که عضو این صندوق‌ها می‌شوند ریسک‌پذیرتر هستند و تخصیص دارایی را بر اساس مشخصات ریسک خود تنظیم می‌کنند.

اما به طور کلی؛ صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله برای سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت و منفعلانه بسیار مناسب هستند.

چگونه می‌توان در صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله، سرمایه‌گذاری کرد؟

برای عضویت در صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله می‌‌توان لیست آنها را در سایت مرکز پردازش اطلاعات مالی ایران مشاهده و اطلاعات هر کدام را با دیگری مقایسه کرد. تا در نهایت بعد از انتخاب صندوق مدنظر، براساس اهداف سرمایه‌گذای خود، به سایت صندوقی که انتخاب شده رفته و در آن ثبت نام کرد.

فقط بهتر است در هنگام انتخاب صندوق مدنظر به هزینه‌ها و کارمزد این صندوق‌ها توجه کرد زیرا برخی از آنها هزینه‌های مختلفی دارند که می‌تواند بازده کلی سرمایه‌گذاری شما را تحت تاثیر قرار دهند.

اگر مایل هستنید با صندوق‌های سرمایه گذاری حافظ بیشتر آشنا شوید می‌توانید به لینک زیر مراجعه کنید:

صندوق قابل معامله در بورس (ETF)

صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) کمی متفاوت هستند. صندوق‌های ETF از واحدهای اساسی سرمایه‌گذاری که در واقع مانند سهام هستند تشکیل شده‌اند. این به این معناست که قیمت و ارزش دارایی به طور منظم در صندوق ETF در طول روز تغییر می‌کند و انعطاف‌پذیرتر از صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله است.

در صندوق‌های ETF هم مانند صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله ممکن است لازم باشد سرمایه گذار، به صورت سالانه هزینه‌ای پرداخت کند که به آن نسبت هزینه می‌گویند؛ اما این هزینه اغلب در صندوق ETF بسیار کمتر است. به علاوه، سرمایه‌گذار در صورت نیاز به فروش سرمایه‌های نگهداری شده در صندوق ETF می‌تواند بدون دغدغه مالیات بر سود سرمایه خود، واحدهایش را بفروشد.

چه کسانی باید در صندوق‌های ETF سرمایه گذاری کند؟

صندوق‌های ETF مناسب افرادی است که بیشتر به تخصیص دارایی علاقه دارند و کمتر به انتخاب سهام منفرد علاقه‌مند هستند. به طور کل باید گفت عضویت در صندوق‌های ETF برای کسانی مناسب است که به سرمایه‌گذاری بلند مدت علاقه‌مند هستند.

چگونه می‌توان در صندوق‌­های ETF سرمایه گذاری کرد؟

علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در صندوق‌های ETF می‌توانند با عضویت در هر کارگزاری چه به صورت حضوری و چه آنلاین، خدمات مدنظرشان را دریافت کنند.

برای عضویت در صندوق ETF می‌توان به راحتی بعد از ثبت نام و احراز هویت در سجام، عضو هر کارگزاری که خواستید بشوید و بعد از احراز هویت در سامانه‌های آنلاین، کد معاملات بورسی خود را دریافت کنید و در نهایت با استفاده از سامانه آنلاین معاملات به سرمایه‌گذاری بپردازید.

نکته مهمی که صندوق‌های ETF را نسبت به صندوق‌های غیرقابل معامله جذاب‌تر می‌کند کم بودن کارمزد خرید صندوق‌های ETF است.

زمان معاملات صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري قابل معامله

نکته مهمی که سرمایه‌گذاران صندوق‌های سرمایه گذاری قابل معامله باید در نظر بگیرند، زمان معاملات است. در تاریخ 31 مرداد 1400 اعلام شد که زمان‌بندی جلسه معاملات صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله (ETF) از تاریخ 20 شهریور ماه 1400 تغییر خواهد کرد و پیش گشایش این معاملات ساعت 8 و 45 دقیقه و گشایش در ساعت 9 و حراج پیوسته هم از ساعت 9 تا 15 انجام خواهد شد.

شباهت‌های بین صندوق ETF و صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک

بیشترین شباهت بین صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق ETF در این است که هر دو صندوق می‌توانند روی انواع سرمایه درآمد ثابت، مختلط یا در سهام سرمایه‌گذاری شود. به عبارتی با عضویت در این صندوق‌ها، سرمایه‌گذار می‌تواند روی ده‌ها و حتی صدها گزینه سرمایه‌گذاری کند.

شباهت دیگر بین این دو صندوق این است که هر دوی آنها نسبت هزینه خود را شارژ می‌کنند و از سود یا بازدهی مشتریان خود کم می‌کنند.

تفاوت بین صندوق ETF و صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله

۱- مالکیت دارایی‌های اساسی

یکی از بزرگترین تفاوت‌ها بین صندوق‌های ETF در مقابل صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله، تفاوت بین سرمایه‌گذاری مالکیت دارایی‌های اساسی آنها است. یعنی وقتی واحد یک صندوق سرمایه گذاری غیرقابل معامله را خریداری می‌کنید، مالک یک قطعه از هر دارایی در صندوق می‌شوید. اما وقتی یک واحد از یک صندوق ETF را می‌خرید، این طور نیست.

صندوق‌های ETF از واحدهای اصلی به جای دارایی اصلی تشکیل شده است.

۲- صندوق‌های ETF مانند سهام معامله هستند، اما واحدهای صندوق‌های غیرقابل معامله، غیر قابل فروش هستند

توجه به این نکته بسیار مهم است که صندوق‌های سرمایه گذاری در بازار مانند سهام معامله نمی‌شوند. در واقع تسویه حساب (تعیین قیمت و تعداد سهام خریداری شده) در پایان روز و براساس ارزش خالص دارای مشخص می‌شود. اما تجارت صندوق‌های ETF مانند سهام در مبادلات عمومی است و در طول روز معامله می‌شود.

از آنجا که صندوق‌های ETF مانند سهام معامله می‌شوند بنابراین به راحتی می‌توانید معاملات خاصی از جمله سفارشات محدود، سفارشات ضرر و زیان و انواع دیگر سفارشات معاملاتی را در آنها انجام دهید. به علاوه، وقتی فکر می‌کنید قیمت به نفع شماست، می‌توانید به معامله بپردازید. از طرف دیگر در این صندوق‌ها خالص ارزش دارایی یا همان NAV به صورت لحظه‌ای محاسبه می‌شود که این مساله یکی از محاسن این نوع صندوق‌هاست.

۳- تفاوت هزینه‌ها

به خاطر داشته باشید احتمالا با عضویت در صندوق‌های سرمایه گذاری غیرقابل معامله باید یک سری هزینه‌های اضافه هم پرداخت کنید. بنابراین در هنگام بررسی و انتخاب صندوق‌های غیرقابل معامله بهتر است هزینه‌هایی که هر صندوق دریافت می‌کند را به خوبی بررسی کنید.

نتیجه‌گیری

وقتی سرمایه‌گذاران به سمت سرمایه‌گذاری می‌روند، باید قبل از هر کاری گزینه‌های مختلف پیش روی خود را به خوبی ارزیابی کنند. سرمایه‌گذاران بهتر است با در نظر گرفتن سن خود، میزان ریسک‌پذیری و اهداف مالی کوتاه مدت و بلند مدت، در انتخاب از بین گزینه‌ها دقت بیشتری به خرج دهند.

تفاوت بین پس انداز و سرمایه گذاری چیست؟

زمانی که در حال گوش دادن به اخبار هستید و در گزارشهای اقتصادی می شنوید که گوینده خبر از رشد شاخص بازار بورس و افزایش ارزش بازار صحبت میکند آیا تا به حال به این فکر کرده اید که ای کاش من هم به جای پس انداز در بانک در بورس فعالیت میکردم و از این فرصت سودآوری بهره میبردم؟ اینجاست که تفاوت بین پس انداز کردن و سرمایه گذاری کردن خود را نشان میدهد.

باید بگویم که شما تنها نیستید! طبق آمار و ارقامی که رئیس سازمان بورس در پایان سال 1397 ارائه کرد فقط 13 درصد از جمعیت ایران در بازار بورس کد سهامداری داشتند (منبع: عصرایران) این عدد طبق جدیدترین آمار در سال 1399 به حدود 55 میلیون نفر رسیده که علت آن صرفا آزادسازی سهام عدالت است اما افرادی که به طور فعال در بازار بورس معامله میکنند هنوز به 7 میلیون نفر نرسیده است. این تعداد به فرض اینکه همگی به طور فعال در بورس خرید و فروش کنند نسبت به کشورهایی مثل امریکا که نزدیک به 55 درصد جمعیت آن در بورس فعالند، بسیار کم است. (منبع: گالوپ)

به نظر شما اغلب ما با پولهای خود چه کار میکنیم؟ بله… در بانک پس انداز می کنیم.

تفاوت بین پس انداز و سرمایه گذاری از نگاه هارو اکر

هارو اکر (T. Harv Eker) در کتاب رازهای یک ذهن میلیونر (Secrets of the Millionaire Mind) میگوید:‌ افراد فقیر یک دلار را به عنوان ابزار و وسیله ای می‌دانند تا با آن نیازهای لحظه خود را پاسخ دهند و با آن چیزی را بخرند که نیاز دارند، اما افراد ثروتمند هر یک دلار را بذری میدانند که می توانند آن را بکارند و از آن صدها دلار به دست آورند و دوباره آنها را بکارند و هزاران دلار کسب کنند. شما جزو کدام دسته هستید؟ آیا تا حقوق میگیرید به فروشگاه می روید و کیف و لباسی را که مدتی است برای آن برنامه ریزی کردید میخرید، یا قبل از هزینه خوراک سرمایه گذاری خود را کنار میگذارید؟

چرا افراد به جای سرمایه گذاری پول خود را در سپرده های بانکی پس انداز می کنند؟

بسیاری از ایرانی ها از سرمایه گذاری در ابزارها و بازارهای مرسوم و متداول سرمایه گذاری می ترسند و اغلب ترجیح میدهند پول خود را در جای مطمئنی سرمایه گذاری کنند.

بانکها هم به طور تاریخی معمولا سود اغواکننده ای به سپرده های بانکی میدهند و همین باعث شده افراد انگیزه بیشتری برای بردن پولهای خود به بانک ها داشته باشند و چون نهادهای مالی تسهیل گر سرمایه گذاری در بورس چندان توسعه پیدا نکرده اند پس افراد کمی جذب این بازار و خرید و فروش سهام شده اند.

تفاوت اصلی بین سرمایه گذاری و پس انداز: نرخ بازده

اما بیایید به یک تفاوت اصلی بین پس انداز در بانک و سرمایه گذاری بپردازیم.

در پس انداز کردن، شما پولی را که فعلا به آن نیاز ندارید کنار میگذارید تا در مواقع اضطراری در آینده یا برای خرید هر چیزی که به آن نیاز پیدا میکنید، استفاده کنید. در واقع پس انداز، پولی است که شما در صورت نیاز به سرعت به آن دسترسی خواهید داشت و خطر جدی هم پول شما را تهدید نمیکند. بانک ها معمولا افراد را تشویق میکنند تا پولهای خود را در حسابهای کوتاه مدت یا بلندمدت خود سپرده کنند و سود ثابت و مشخصی را هم به این سپرده ها تخصیص میدهند.

اما سرمایه گذاری به این معنی است که شما یک دارایی مثل سهام، اوراق مشارکت، زمین، مسکن، طلا، ارز یا کسب و کار را بخرید، به این امید که این دارایی در آینده برای شما درآمدی ایجاد کند. برای مثال وقتی خانه ای می خرید، میتوانید آن را اجاره بدهید و اجاره ای که دریافت میکنید، سود سرمایه گذاری شما به حساب می آید. به علاوه اینکه ارزش ملک شما هم طی سالها رشد می کند و شما از محل افزایش قیمت مسکن هم سود می کنید.

یا وقتی در بازار بورس، سهام شرکتی را میخرید، اگر آن شرکت سودآور باشد، در پایان سال سود بین سهامداران تقسیم خواهد شد. به علاوه قیمت سهام شرکت هم ممکن است افزایش پیدا کند و سهامداران شرکت موقع فروش سهام خود سود خوبی به دست آورند.

نرخ سود ثابت میخواهید یا متغیر و چند صددرصدی؟

همانطور که احتمالا تا به حال متوجه شده اید، سودی که بانک برای پس اندازهایتان به شما می دهد ثابت است و به طور تاریخی سالانه چیزی حدود 20 درصد بوده است. اما ممکن است سودی که شما از بازارهای دیگر بابت سرمایه گذاری به دست آورید بسیار بالاتر از تفاوت بین سرمایه‌گذاری این نرخ باشد. برای مثال در بورس شرکتهای بسیاری هستند که قیمت سهام آنها طی یک سال 100 – 500 یا حتی 1000 درصد رشد کرده است و اگر شما 100 میلیون تومان سهام این شرکتها را می داشتید، طی یک سال میتوانستید چند صد میلیون تومان سود کنید. اتفاقی که به هیچ عنوان در بانک رخ نمیدهد.

فرق دوم پس انداز و سرمایه گذاری: میزان ریسک

تفاوت دوم پس انداز کردن با سرمایه گذاری در ریسک این دو فعالیت اقتصادی است.

وقتی شما در بانک پس انداز می کنید احتمالا مطمئنید که هر زمان به بانک مراجعه کنید می توانید اصل پول خود را دریافت کنید. ضمن اینکه سود سپرده گذاری شما هم طی بازه های زمانی مشخص و عمدتا ماهیانه به حساب شما واریز میشود.

اما در مورد بازارهای دیگر مثل بورس هیچ تضمینی وجود ندارد که شما از خرید سهام خود سودی به دست آورید. ممکن است شما سهمی را خیلی گران بخرید و درست زمانی که اقدام به خرید سهام کردید، آن سهم شروع به ریزش و افت قیمت کنید و به یکبار و طی چند روز حتی تا 50 درصد از ارزش سرمایه شما کاسته شود.

بنابراین سرمایه گذاری کردن خطراتی دارد که باید قبل از شروع به کار آنها را در نظر بگیرید. اما پس انداز کردن در شرایط عادی ریسکی ندارد.

جای ریسک و بازده در پس انداز و سرمایه گذاری در شرایط تورمی تغییر میکند!

این را هم در نظر بگیرید که در شرایط تورمی و زمانی که قیمتها رو به افزایش است، سرمایه گذاری تبدیل به فعالیتی کم خطر و پس انداز در بانک پرخطر میشود. چرا که اگر شما در سهام یا مسکن سرمایه گذاری کنید، در شرایط تورمی ارزش سرمایه شما حفظ میشود اما ارزش پس اندازهایتان در بانک روز به روز کاهش پیدا میکند.

با این حساب و با در نظر گرفتن همه عوامل، خیلی از افراد دوست دارند تا پول خود را در یک حساب پس انداز بانکی قرار بدهند و یک مقدار سود ثابت بانکی دریافت کنند چراکه اگرچه نرخ سود بانکی خیلی پایین است اما سرمایه افراد در معرض ریسک قرار نمی گیرد. اما توجه کنید که در کشور ما ریسک تورم یکی از بزرگترین ریسکهایی است که سرمایه شما را هر روز تهدید میکند و لازم است اگر در بانک پس انداز و سپرده گذاری میکنید این ریسک بزرگ را هم در نظر بگیرید. چرا که طبق تجربه اخیر سپرده های بانکی و با تفاوت بین سرمایه‌گذاری درآمد ثابت دوبار یکی در سال 97 و دیگری در سال 99 با افت شدید ارزش روبرو شدند و قدرت خرید ریال تا یک دهم کاهش پیدا کرد.

همچنین وقتی پول خود را سرمایه گذاری می‌کنید، بازده شما عمدتاً به بالا رفتن یا پایین آمدن ارزش سرمایه گذاریتان در طول زمان بستگی پیدا می کند که البته ریسکی را هم در پی خواهد داشت. در ارتباط با سرمایه گذاری هم باید این موضوع را در نظر بگیرید که شما باید برای آموزش خود و شناخت ابزاری که می خواهید در آن سرمایه گذاری کنید، برنامه ای داشته باشید. اگر میخواهید وارد بازار طلا، بورس یا ارزهای دیجیتال شوید حتما باید دانش کافی در مورد هر یک از این بازارها را به دست آورید و بعد اقدام به سرمایه گذاری کنید.

نتیجه گیری

به عنوان نتیجه گیری، لازم است شما قبل از ورود به دنیای بورس و سرمایه گذاری در سهام مفهوم اساسی و زیربنایی مرتبط با این بازار را به طور کامل بفهمید و درک کنید و آن مفهوم زیربنایی همان مفهوم ریسک و بازده در بازارها است. درواقع بازده بالاتر مستلزم ریسک بیشتر است و اگر شما علاقه مندید سود بیشتری کسب کنید باید ریسک بیشتری را هم متقبل شوید.

بورس جایی است که ممکن است نه تنها در آن سودی نکنید بلکه ممکن است بخش قابل توجهی از سرمایه خود را نیز از دست بدهید. از طرف دیگر ممکن است سود سالانه 20 درصدی که از بانک دریافت میکنید، در مدت چند روز به دست آورید.

از طرفی علم به اینکه شما با شناخت بیشتر بازارها میتوانید ریسک سرمایه گذاری در این بازارها را تا حد زیادی کاهش دهید، شاید به شما کمک کند تا با خیال آسوده تری به سراغ سرمایه گذاری در بورس یا هر بازار دیگری بروید.

برای مثال من شناخت زیادی از ارزهای دیجیتال و نحوه معامله آنها را ندارم. به همین دلیل سرمایه گذاری در بیتکوین برای من فعالیت پر ریسکی است. اما چون بازار بورس را به طور کامل میشناسم و شناخت کافی از سهام و نحوه ارزشگذاری شرکتها دارم، ریسک سرمایه گذاری در این بازار برای من بسیار پایین است. از طرفی سپرده گذاری در بانک، بیمه عمر و صندوقهای با درآمد ثابت را نیز بسیار پرخطر و کم بازده می دانم.

بنابراین اگر بخواهیم تفاوت بین پس انداز کردن در بانک و سرمایه گذاری در بورس یا هر بازار دیگری را در دو واژه خلاصه کنیم، آن دو واژه یکی تفاوت بین سرمایه‌گذاری ریسک است و دیگری بازده.

چند پیشنهاد برای مدیریت ریسک و بازده و سرمایه گذاری در سهام

فرض کنیم شما مبلغ 10 میلیون تومان وجه نقد دارید و قصد دارید این پول را در یک سپرده بلندمدت بانکی بگذارید و ماهیانه مبلغی سود دریافت کنید. حتما می دانید نرخهای بلندمدت یکساله در تابستان 99 چیزی حدود 16 تا 18 درصد است. اگر بخواهید قبل از سررسید پول خود را دریافت کنید، مشمول جریمه میشوید. لذا این گزینه چندان گزینه جذابی نیست و ما آن را به شما پیشنهاد نمی کنیم.

بیایید در مورد گزینه های جایگزین جذابتر با هم صحبت کنیم.

گزینه مناسب برای افراد ریسک گریز

اگر شما نمیخواهید ریسک کنید، میتوانید واحدهای صندوقهای سرمایه گذاری با درآمد ثابت را بخرید و پولتان را در این صندوق ها بگذارید. با نگاهی به لیست صندوقهای سرمایه گذاری با درآمد ثابت در وب سایت شرکت مدیریت فناوری بورس تهران، میبینیم که این صندوق ها طی 365 روز گذشته چیزی حدود 19 تا 80 درصد بازدهی عاید سرمایه گذاران خود کرده اند. بالاتر از نرخ بازده سپرده های بانکی یکساله!! و بدون جریمه و با نقدشوندگی مناسب و بالا!! این صندوقها میتوانند گزینه مناسبی برای افراد ریسک گریز باشد. لیست این صندوقها را در زیر برای شما می گذارم:

گزینه مناسب برای سرمایه گذاران با ریسک متوسط

اگر فرض کنیم که ریسک متوسط یعنی کمی درآمد ثابت و کمی درآمد متغیر و سهام. برای فردی که نمیخواهد خود را درگیر این مباحث کند سرمایه گذاری در صندوقهای مختط مناسب است. این صندوقها حدود 40 تا 60 درصد دارایی های خود را در اوراق با درآمد ثابت قرار میدهند و 40 تا 60 درصد باقی مانده را هم در سایر دارایی ها و عمدتا در سهام بورسی سرمایه گذاری می کنند. بیایید ببینیم بازده این صندوقها در 365 روز گذشته چقدر بوده است. ابتدا نگاهی به لینک زیر بیندازید:

می بینیم که این صندوق ها توانسته اند بین 160 تا 500 درصد بازدهی بسازند و این برای ریسک متوسط فوق العاده است. حالا بیایید ببینیم اگر بیشتر ریسک میکردیم چقدر میتوانستیم بازده کسب کنیم.

گزینه مناسب برای سرمایه گذاران ریسک پذیر

صندوقهای سهامی که کلیه دارایی های خود را در سهام سرمایه گذاری میکنند طی سالهای 97 تا تابستان 99 که این مقاله نوشته میشود توانسته اند بازده بسیار عالی برای سهامداران و سرمایه گذاران خود کسب کنند. حالا ببینیم این بازده چقدر بوده است؟

همانطور که در لینک بالا میبینید حداقل بازدهی که یک صندوق طی 365 روز گذشته کسب کرده چیزی حدود 300 درصد و حداکثر آن 800 درصد بوده است.

حالا این اعداد و ارقام را با 16 تا 18 درصد بانک مقایسه کنید. آیا همچنان سپرده گذاری در بانک کم ریسک، جذاب و اغواکننده به نظر میرسد؟ بعید میدانم.

فارغ از اینکه بازار بورس طی سه سال گذشته به خصوص سال 99 رشد بسیار بزرگی را تجربه کرد، سرمایه گذاری در این بازار و با دید میان مدت و بلند مدت همیشه بازده بالاتری را نسبت به بانک عاید شما می کند.

چند نکته تکمیلی در مورد سرمایه گذاری در صندوقها

یک. برای سرمایه گذاری در صندوقها لازم است به وب سایت هر صندوق مراجعه کنید و نحوه سرمایه گذاری و خرید و فروش واحدهای سرمایه گذاری هر صندوق را مشاهده کنید و بعد اقدام به خرید کنید.

دو. ممکن است در زمانیکه این مقاله را میخوانید نرخ بازدهی ها تغییر کرده باشند. بنابراین عمدا لینک دسترسی به اطلاعات به روز را در اختیار شما قرار دادم تا با مراجعه به منبع اصلی اطلاعات به روز شده را دریافت کنید.

سه. اگر دانش و وقت کافی برای حضور فعال در بازار بورس را ندارید، توصیه موکد من سرمایه گذاری غیر مستقیم در بورس از طریق همین صندوقهاست.

چهار. ETF ها هم هستند که واحدهای آن به طور مستقیم در بورس و از طریق سامانه آنلاین کارگزاری ها معامله میشود و اگر کد بورسی و دسترسی به سامانه معاملات دارید واحدهای این صندوقها را هم میتوانید خرید کنید.

منابع آموزشی مکمل برای پاسخ به سوال تفاوت پس انداز و سرمایه گذاری

اگر علاقه مندید در رابطه با مفهوم ریسک و بازده بیشتر مطالعه کنید، پیشنهاد میکنم، مقاله آموزشی تعادل ریسک و بازده در سرمایه گذاری را مطالعه کنید. در این مقاله آموزشی ما مفاهیم ریسک و بازده را به طور کامل برای شما شرح داده ایم و ابزار مقایسه ریسک و بازده سرمایه گذاری های مختلف را نیز در اختیار شما قرار داده ایم.

همچنین در مقاله آموزشی قانون الاکلنگ در بازار بورس نکات کوتاه و مفیدی را در مورد رابطه ریسک و بازده در بازار سهام توضیح داده ایم. از آنجا که این مفهوم جزو مفاهیم پایه ای و اولیه سرمایه گذاری در بورس است، بنابراین درک آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

اما اگر با مفهوم ریسک پذیری آشنا نیستید بهتر است مقاله آموزشی ریسک پذیری یا تحمل ریسک به چه معناست؟ را بخوانید. در این مقاله آموزشی مفاهیمی چون ریسک پذیری و ریسک گریزی، افق زمانی در سرمایه گذاری، موقعیت شخصی و سبک سرمایه گذاری شما توضیح داده شده است.

همچنین در محصول آموزشی بایدها و نبایدهای سرمایه گذاری در بورس مفاهیم ریسک و بازده و اصولی که در سرمایه گذاری باید به آن توجه کنید، به طور کامل توضیح داده شده است.

تفاوت بین سرمایه‌گذاری

برای درک بهتر تفاوت بین ثبت شرکتهای هلدینگ و سرمایه گذاری بهتر است ابتدا تعریفی جامع از این شرکت ها ارائه دهیم.

شرکت های هلدینگ (مادر)؛ شرکت هایی هستند که قصد آن ها اداره مستقیم شرکت های زیر مجموعه از طریق خرید یا سرمایه گذاری در سهام آن هاست. این شرکت ها در چند شرکت که در یک زمینه مشترک فعالند سرمایه گذاری می کنند. در واقع هر شرکتی که سهام مدیریتی یک یا چند شرکت دیگر را در اختیار داشته باشد هلدینگ است. شرکت های هلدینگ منجر به کاهش ریسک صاحبان سهام می شوند و هم چنین می توانند به مالکیت و کنترل تعدادی از تفاوت بین سرمایه‌گذاری شرکتها منجر شوند.
هلدینگ ها از طریق کنترل شرکت خود می توانند به سود بیشتری دست پیدا کنند گرچه هزینه سرمایه آنها بیشتر می شود چون مدیریت شرکتهای تابعه چندان ارزان نیست.یک شرکت هلدینگ صاحب سهام مهم دیگر شرکت هاست. این اصطلاح معمولاَ برای شرکت هایی به کار می رود که کالا یا خدمات تولید نمی کنند و تنها هدف این است که با مالکیت سهام دیگر شرکت ها، گروهی از شرکت ها را تشکیل دهند.
علاوه بر نام شرکت مادر، به این قبیل شرکت ها ، کنترل کننده ، دارنده یا مالک نیز می گویند.این دسته از شرکت ها، می توانند در حوزه های متنوعی نظیر خدماتی و بازرگانی و صنعتی شکل بگیرند.
نکته : اگر قبل از نام اصلی شرکت عبارت " هولدینگ " قید گردد، باید قبل از ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها از سازمان اوراق بهادار و بورس مجوز مربوطه را دریافت کرد. اما اگر پیشوند وجود نداشته باشد نیازی به دریافت مجوز نیست.

• شرکت سرمایه گذاری

شرکت های سرمایه گذاری، شرکت هایی هستند که هدف از تأسیس آنها سرمایه گذاری در شرکت ها با حضور افراد متخصص بوده، اشخاصی که می دانند چطور شرکت های دیگر را آنالیز کرده، در چه زمان مناسبی اقدام به خرید کرده یا چه میزان از سهام دیگر شرکتها را به دست بیاورند یا سهامی که خریدند را برای کسب سود واگذار کنند.
شرکتهای سرمایه گذاری واسطه گر مالی اند. منابع مورد نیازشان را از سهامدار یا سپرده گذار تهیه می کنند. این شرکت ها منابع مالی مورد نیاز خود را برای شرکتهای صنعتی و تولیدی فراهم می کنند و در آنها سرمایه گذاری می کنند.

• تفاوت ثبت شرکت هلدینگ و سرمایه گذاری

مهم ترین تفاوت این دو شرکت در این زمینه است که شرکتهای سرمایه گذاری سهام شرکت ها را بعضاَ بدون اهداف کنترل مدیریتی و تنها با هدف دریافت سود بدون دخالت در اداره شرکت خریداری می نمایند. اما شرکت های هلدینگ به ذات، شرکتهای کنترل کننده می باشند که با خرید درصد بالایی از سهام شرکت وابسته را کنترل می کنند.
از جمله سایر تفاوت ها عبارت است از :
_ شرکتهای مادر ( هلدینگ) با خرید اکثر سهام شرکتهایی که دارای ویژگی مشترکند علاوه بر اداره شرکتها با ایجاد زمینه هم افزایی یا تکمیل یک فعالیت به طور کامل، از تولید مواد اولیه، بازرگانی داخلی و خارجی برای خرید مواد اولیه، تولید کالا و خدمات . سعی در سودآوری از طریق شرکتهای تخصصی فعال در اجزای چرخه دارند. شرکتهای مادر شرکتهای تحت تملک خود را مدیریت می کنند و معمولا شرکتها را نمی فروشند مگربه دلیل اخذ سیاستهای جدید.
اما شرکتهای سرمایه گذاری بطور حتم جهت دخالت در مدیریت، در شرکتها سرمایه گذاری نمی کنند و دیدگاهی بلند مدت در خریدن سهام ندارند. چنانچه سود خود را به دست بیاورند سهام یک شرکت را فروخته و سهام شرکتهای دیگر را می خرند. یا در صورت کاهش ارزش سهامی، سهم مورد نظر را می فروشند.
_ مراحل دریافت مجوز برای ثبت شرکتهای هلدینگ و شرکتهای سرمایه گذاری از مرحله موافقت اصولی با ثبت شرکت تا صدور مجوز تأسیس مانند هم می باشد. مطابق مصوبه تاریخ 15/2/86 هیأت مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار حداقل سرمایه شرکت هلدینگ از نوع سهامی خاص پنجاه میلیارد ریال و در شرکت مادر از نوع سهامی عام یکصد میلیارد ریال است. اما در شرکتهای سرمایه گذاری در قالب سهامی خاص حداقل سرمایه برای ثبت شرکت تنها صدهزار تومان می باشد.
_ مستندات قانونی صدور مجوز تأسیس و فعالیت شرکت هلدینگ و سرمایه گذاری درچند مورد قانون بازار اوراق بهادار ، اساسنامه نمونه شرکتهای سرمایه گذاری، دستورالعمل تأیید صلاحیت حرفه ای مدیران نهادهای مالی و مصوب مربوط به حداقل سرمایه شرکتهای سرمایه گذاری و مادر با هم مشترکند اما شرکت هلدینگ علاوه بر این موارد دارای مستند قانونی دیگر تحت عنوان آیین نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار نیز می باشد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

ثبت شرکت فکر برتر ، با بهره گیری از متخصصان مجرب و توانمند آماده ارائه ی خدمات به شما متقاضیان عزیز می باشد.

شرکت هلدینگ چیست و چه تفاوتی با شرکت های سرمایه گذاری دارد؟

شرکت هلدینگ (Holding Company) که گاهی در ایران – با کمی بی‌دقتی – به عنوان شرکت مادر هم شناخته می‌شود، اصطلاحی است که طی سال‌های اخیر در ادبیات مدیریتی و رسانه‌ای کشور بسیار رواج پیدا کرده است.

البته مفهوم هلدینگ و شرکت های هلدینگ به تازگی مطرح نشده و چندین دهه قدمت دارد. اما گسترش کسب و کارهای اینترنتی طی سال‌های اخیر و افزایش رغبت به سرمایه‌گذاری در استارت آپ‌ها باعث شده که هلدینگ‌های جوانِ بسیاری شکل بگیرند و این اصطلاح، به گفتگوهای روزمره هم راه پیدا کند.

جالب اینجاست که افراد بسیاری، هر مجموعه‌ای از فعالیت‌های متنوع را هلدینگ فرض می‌کنند. مثلاً بعید نیست پای صحبت یک دوست بنشینید و او بگوید: «اخیراً در شرکت خود کارهای مختلفی انجام می‌دهیم و می‌شود گفت به یک هلدینگ تبدیل شده‌ایم.»

منظور از شرکت سرمایه گذاری چیست؟

برای این‌که شرکت هلدینگ را به خوبی درک کنیم، لازم است ابتدا تعریف شرکت‌های سرمایه گذاری را بشناسیم. سپس به این موضوع بپردازیم که هلدینگ چه تفاوتی با یک شرکت سرمایه گذاری دارد.

تعریف شرکت سرمایه گذاری

شرکت سرمایه‌گذاری، یک بنگاه اقتصادی است که سرمایه‌ی خود را با هدف کسب سود، به خرید سهام شرکت‌ها، صندوق‌ها و سایر دارایی‌های سود‌ ده، اختصاص می‌دهد.

شرکت سرمایه‌گذاری بسته به ترجیحات سرمایه‌گذاران خود و میزان ریسک پذیری آن‌ها، سبد سرمایه گذاری (پورتفوی) خود را تشکیل داده و مدیریت می‌کند.

ویژگی مهم شرکت‌های سرمایه‌گذاری این است که هنگام خرید سهام شرکت‌ها تمایل ندارند به ساختار مدیریتی و جزئیات عملیاتی آن‌ها ورود کنند و صرفاً بر اساس ارزش سهام، سود سهام و آینده‌ی شرکت و سهام آن، تصمیم می‌گیرند که چه میزان از سبد سرمایه‌گذاری خود را به هر شرکت اختصاص دهند.

در شرکت های سرمایه گذاری، بیش از هر چیز، اصول مدیریت پورتفولیو بر انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌ها حاکم است. به عبارت دیگر، این شرکت‌ها می‌کوشند ترکیبی از دارایی‌ها را تشکیل دهند که سود آن‌ها در مقایسه با ریسکی که متحمل می‌شوند، بهینه باشد.

بنابر این الزاماً قرار نیست سبد یک شرکت سرمایه‌ گذاری از نظر جنس دارایی‌ها یا جهت‌گیری استراتژیک، هم‌خوان باشند. چه بسا یک شرکت سرمایه گذاری، در کنار خرید سهام چند شرکت ساختمانی، سهم یک شرکت حوزه‌ی فناوری اطلاعات را هم خریداری کند و معتقد باشد که خریداری سهام شرکت‌های این حوزه، شاخص‌های کلی سود و ریسک آن‌ها را بهبود می‌بخشد.

البته با همه‌ی این توضیحات، بسیاری از شرکت های سرمایه گذاری ترجیح می‌دهند روی حوزه های تخصصی کار کنند و سرمایه‌ی خود را در حوزه‌های محدودی توزیع کنند، تا بتوانند تحلیل و سنجش وضعیت بازار را سریع‌تر و عمیق‌تر انجام دهند.

تعریف شرکت هلدینگ چیست؟

هلدینگ هم شرکتی است که سهام چند شرکت مختلف را می‌خرد و نگهداری می‌کند. اما هلدینگ‌ها با شرکت های سرمایه گذاری یک تفاوت مهم و کلیدی دارند:

تفاوت شرکت هلدینگ و شرکت سرمایه گذاری

هلدینگ‌ها بر خلاف شرکت های سرمایه گذاری، ادعای مدیریتی هم دارند و تمایل دارند با خریدن بخشی از سهام شرکت‌ها در تصمیم گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌های داخلی آن‌ها ورود کنند.

اگر یک شرکت هلدینگ خودرو بخشی از سرمایه خود را به خرید سهام در یک شرکت خودروسازی اختصاص می‌دهد، قاعدتاً برنامه‌هایی برای مدیریت آن شرکت دارد یا معتقد است که اعمال نفوذ در سیاست‌های داخلی آن شرکت می‌تواند منافع اقتصادی هلدینگ را بیشتر و بهتر تأمین کند.

با این توضیحات می‌توان گفت یک شرکت هلدینگ خود را در حوزه‌ی فعالیت شرکت های سرمایه پذیر، صاحب‌نظر می‌داند.

هلدینگ‌ها چگونه شرکت‌های سرمایه‌پذیر را کنترل می‌کنند؟

وقتی یک هلدینگ، سهام قابل‌توجهی از یک شرکت را خریداری کند، می‌تواند از طریق انتخاب یک یا چند نفر از اعضای هیأت مدیره،‌ روی تصمیم‌های شرکت تأثیر بگذارد.

اما انتخاب عضو هیأت مدیره، صرفاً یکی از روش‌های کنترل و اعمال نفوذ است. هر شرکتی بسته به اساسنامه و چارت سازمانی خود، ارکان تفاوت بین سرمایه‌گذاری اداره‌کننده‌ی متعددی دارد و فرایند در اختیار گرفتن هر یک از این ارکان هم، شفاف و مشخص است.

بنابراین ممکن است یک هلدینگ، با مالکان یک شرکت مذاکره کرده و توافق‌نامه‌ای را تنظیم کند که بر اساس آن، به ازاء خرید بلوک مشخصی از سهام شرکت، اختیار تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری و حتی مدیریت عملیاتی بخشی از شرکت را در دست بگیرد.

نحوه‌ی ورود شرکت هلدینگ در اداره‌ی امور شرکت‌های زیرمجموعه، تابع قواعد مکانیکی و از پیش‌تعیین‌شده نیست و حد و تفاوت بین سرمایه‌گذاری حدود این دخالت‌ها، تابع شکل توافق (یا چارچوب‌های از پیش‌ تعریف شده‌ی شرکت سرمایه‌پذیر) است.

اما عرف این است که برای مشخص کردن قدرت هلدینگ، از دو اصطلاح نفوذ قابل ملاحظه و کنترل استفاده می‌کنند.

تفاوت نفوذ و کنترل

نفوذ قابل ملاحظه (به انگلیسی: Significant Influence) به معنای توانایی مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مربوط به سیاست‌های مالی و عملیاتی شرکت است.

اما کنترل به این معناست که اداره‌ی کامل سیاست‌های مالی و عملیاتی یک شرکت، در اختیار هلدینگ قرار می‌گیرد.

بنابراین می‌توانید حدس بزنید که برای کنترل یک شرکت، لازم است بلوک بزرگی از سهام آن خریداری شود.

ساختار هلدینگ چه مزیت‌هایی دارد؟

انگیزه‌های متنوعی برای استفاده از ساختار هلدینگ وجود دارد.

به عنوان مثال، ممکن است یک شرکت، به تدریج زیرمجموعه‌های متعددی تشکیل دهد یا بخش‌های مختلفی از آن، در قالب شخصیت‌های حقوقی مستقل، فعال شوند.

تأسیس یک شرکت به عنوان هلدینگ که سهام با نفوذ قابل ملاحظه (یا حتی کل سهام) شرکت‌های زیرمجموعه را در اختیار دارد، کمک می‌کند تا ضمن راهبری کلان کل مجموعه، زمینه برای شکل‌گیری چابکی مطلوب در زیرمجموعه‌ها هم فراهم شود.

چنین هلدینگ‌هایی از دل خود شرکت‌ها سر بر می‌آورند.

در این وضعیت، معمولاً شرکت هلدینگ، نگاه کلان‌تری به فعالیت‌های کل مجموعه دارد و می‌تواند در جابه‌جایی و تخصیص منابع، نگاهی سیستمی‌تر و استراتژیک‌تر داشته باشد.

شاید یکی از بهترین‌ نمونه‌های این نوع هلدینگ‌ها در سطح جهان، شرکت آلفابت باشد که در گوگل ریشه دارد؛ اما امروز مالک گوگل محسوب می‌شود و سایر فعالیت‌ها را هم در قالب شرکت‌های مستقل مدیریت می‌کند.

اما همیشه‌ی شرکت‌های هلدینگ به این شیوه شکل نمی‌گیرند. گاهی شرکت‌های بزرگ به خاطر اهمیت استراتژیک برخی کسب و کارها، با خرید سهام، کنترل مدیریتی آن شرکت‌ها را در اختیار می‌گیرند.

هم‌چنین هلدینگ‌های تخصصی هم وجود دارند که تا حدی به شرکت‌های سرمایه گذاری شبیه‌اند. آن‌ها در یک زمینه‌‌ی ویژه، دانش تخصصی دارند و اگر به نتیجه برسند که پتانسیل یک شرکت بالا و قدرت مدیریتی آن ضعیف است، آن را وارد هلدینگ خود می‌کنند و پس از ایجاد تحول در شرکت، سهام آن را واگذار می‌کنند.

البته ما به انگیزه‌های مشروع و اخلاقی و حرفه‌ای اشاره کردیم. اما فرار مالیاتی، جابجایی منابع مالی و پول‌های کثیف میان شرکت‌ها و نیز اخذ تسهیلات ویژه می‌توانند انگیزه‌های دیگری باشند که افرادی را به ثبت شرکت در قالب هلدینگ تشویق می‌کنند.

شرکت های هلدینگ در بازار بورس ایران

در حال حاضر شرکت‌های هلدینگ متعددی در بازار بورس کشور فعال هستند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• توسعه سرمایه و صنعت غدیر
• سرمایه گذاری دارویی تأمین
• سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی
• گروه سرمایه گذاری سایپا
• گسترش سرمایه گذاری ایران خودرو

فهرست کامل شرکت‌های هلدینگ پذیرفته شده در بورس را می‌توانید در سایت سازمان بورس ببینید.

البته واضح است که قرار نیست حتماً یک شرکت هلدینگ در بازار بورس فعال باشد. اما از آن‌جا که شرکت‌های بورسی ملزم به ارائه‌ی گزارش‌های شفاف‌سازی متعدد هستند، پیگیری گزارش‌های این نوع شرکت‌ها می‌تواند نقطه‌ی‌ آغاز خوبی برای آشنایی بیشتر با فضای هلدینگ‌ها باشد.

ضمناً می‌توانید با دانلود نمونه اساسنامه شرکت هلدینگ پیشنهادی سازمان بورس، کمی بیشتر با فضای این شرکت‌ها آشنا شوید:

معادل فارسی هلدینگ

بسته به این‌که در چه فضایی فعالیت کنید و اصطلاح هلدینگ را برای چه مخاطبی به کار ببرید، معادل فارسی آن می‌تواند متفاوت باشد.

مثلاً با مراجعه به سایت سازمان بورس می‌بینید که این شرکت، شرکت هلدینگ و شرکت مادر را به عنوان مترادف به‌کار برده است (+).

اما این را هم باید به خاطر داشته باشیم که برای شرکت مادر در زبان انگلیسی اصطلاحِ مستقلِ Parent Company وجود دارد و دقیق‌تر این است که شرکت مادر را برای مجموعه‌ای به کار ببریم که تقریباً تمام مالکیت شرکت زیرمجموعه را در اختیار دارد. در چنین حالتی، به شرکت زیرمجموعه‌ هم، شرکت تابعه یا Subsidiary Company گفته می‌شود.

ضمناً کسانی که اصطلاح شرکت مادر را به عنوان معادل هلدینگ به کار می‌برند، برای هلدینگ تخصصی هم از اصطلاح شرکت مادر تخصصی استفاده می‌کنند.

استراتژیست‌ها و علاقه‌مندان به مدیریت استراتژیک، گاهی از اصطلاح بنگاه (Firm) برای اشاره به هلدینگ‌هایی که کسب و کارهای متعدد را در اختیار دارند استفاده می‌کنند (در واقع Firm را مجموعه‌ای از Business‌ها در نظر می‌گیرند).

البته این را می‌دانیم که اقتصاد‌دان‌ها، بنگاه را به معنای بسیار گسترده‌تری به‌کار می‌برند و حتی کسب و کاری در مقیاس یک نانوایی کوچک را هم بنگاه اقتصادی در نظر می‌گیرند.

اما فراموش نکنید که همه‌ی این نام‌گذاری‌ها قراردادی هستند و معیارهای کاملاً عینی و تفاوت بین سرمایه‌گذاری صلب در این زمینه وجود ندارد. نه می‌توانیم بین نفوذ و کنترل مرز قطعی تعریف کنیم و نه میان سرمایه‌گذاری و هولدینگ.

چون حتی یک شرکت سرمایه‌گذاری که سهامش کمتر از نفوذ مستقیم در شرکت است، می‌‌تواند با مدیریت عرضه و تقاضای سهم یک شرکت، مدیران آن را تا حدی تحت فشار قرار دهد.

بگذریم از این‌که بسیاری از شرکت هایی که خود را شرکت سرمایه گذاری می‌نامند، واقعاً سهامی در حد هلدینگ و کنترل در شرکت‌های مختلف خریداری می‌کنند.تفاوت بین سرمایه‌گذاری

بنابراین بهترین روش این است که وقتی از این اصطلاحات استفاده می‌کنیم، به مخاطب بگوییم که چه تعریفی در ذهن داریم و آن‌ها را به چه معنایی به‌کار می‌بریم.

و البته به یاد داشته باشیم که هلدینگ همیشه به ساختاری متشکل از رابطه‌ی چند شخصیت حقوقی مستقل اشاره دارد و یک شرکت منفرد، هر چقدر هم که فعالیت‌های متنوعی را درون خود سامان داده باشد، نمی‌تواند خود را هلدینگ بنامد.

اگر به استراتژی و مدیریت استراتژیک علاقه‌مند هستید، می‌توانید در ادامه‌ی این بحث، درس سطوح مختلف استراتژی را بخوانید. از میان سه سطح استراتژی، سطح سوم یعنی Corporate Strategy (استراتژی شرکتی) به مسائل استراتژیک مورد توجه هلدینگ‌ها می‌پردازد.

دسترسی کامل به مجموعه درس‌های کارآفرینی برای اعضای ویژه متمم امکان‌پذیر است.

سرمایه گذاری چیست و انواع آن کدام است؟

قبل از پرداختن به سرمایه گذاری چیست ، به تعریف سرمایه گذاری می پردازیم. از نظر لغوی تعریف سرمایه گذاری چیزی است که با پول خریداری می‌شود و انتظار می‌رود که درآمد یا سودی در آینده نزدیک یا دور ایجاد کند. در عمل اما اختصاص بخشی از سرمایه به فعالیت هایی است که از آن انتظار کسب سود در بازه زمانی های مختلف متناسب با ریسک آن را داریم.

سرمایه گذاری مالی انواع و اقسام مختلفی دارد. باتوجه به ماهیت سرمایه گذاری و بازارهای موجود و همچنین بازه زمانی مورد انتظار این دسته بندی تعریف می شود که در ادامه به آن می پردازیم.

تعریف سرمایه

سرمایه یک اصطلاح گسترده است که شامل هر نوع دارایی های مالی یا ارزش دارایی های مالی نظیر وجه نقد موجود در حساب‌های بانکی، همین‌طور کارخانه‌ها، ماشین آلات و تجهیزاتی که برای تولید در اختیار شرکت ها است، می‌شود.

هم چنین سرمایه برای یک شخص حقیقی عبارت است از دارایی های وی اعم از نقدی و یا غیرنقدی مانند کالا

تفاوت سرمایه با سرمایه گذاری چیست؟

هر گونه دارایی به صورت نقدی مانند پول نقد ، موجودی حساب بانکی ، ارزهای بین المللی مثل دلار و نیز دارایی های غیر نقدی مانند طلا، تجهیزات صنعتی ، ماشین آلات ، ملک ، زمین و . سرمایه نامیده می شود. البته معنای دقیق سرمایه بسته به مفهومی که کلمه سرمایه در آن استفاده می شود ، مختلف می باشد. به طور معمول ، کلیه منابع مالی و پولی و منابع قابل تبدیل به پول ، سرمایه خوانده می شود. اما سرمایه گذاری به استفاده درست و بهره مند از سرمایه به طوری که موجب افزایش سرمایه شود است.

اهمیت سرمایه گذاری

همه ما به طور پیوسته در حال کارو تلاش هستیم تا بتوانیم به اهدافی که در نظر داریم دست یافته و رفاه بیشتری برای خود و عزیزانمان فراهم کنیم. برای مثال ممکن است بخشی از سرمایه خودرا در املاک و بخشی را هم در حساب های بانکی سرمایه گذاری کنیم. شناخت بهترین بازار برای سرمایه گذاری در زمان مناسب مهم ترین قدم برای شروع سرمایه گذاری است.

اهداف سرمایه گذاری

یکی از مهم ترین اهداف سرمایه گذاری در ایران، حفظ ارزش پول تفاوت بین سرمایه‌گذاری در برابر تورم افسار گسیخته و محافظت سرمایه شخصی از ریسک های این تورم است. هرکس می تواند اهداف متفاوتی از سرمایه گذاری داشته باشد، رسیدن به آرامش در دوران بازنشستگی، رسیدن به اهداف مالی و پیشرفت مالی از دیگر اهداف سرمایه گذاری هستند.

مزایای سرمایه گذاری

1- باسرمایه گذاری از تورم در امان باشید:

سرمایه گذاری درکنار اینکه ارزش سرمایه شمارا به عنوان یک سرمایه گذار در برابر تورم حفظ می کند، بلکه باعث افزایش ارزش پول و پیشی گرفتن از تورم نیز می شود.

2- سرمایه گذاری درست ابزاری برای آرامش!

دوران بازنشستگی یکی از بخش‌های مهم زندگی هر انسانی است که بایستی از سنین جوانی برای آن برنامه ریزی داشته باشد؛ چرا که در این قسمت از عمر، توان کاری ما تقلیل رفته و به احتمال زیاد نمی‌توانیم درآمد مطلوبی را به دست بیاوریم. لذا توصیه می‌شود که از سنین جوانی، بخشی از درآمد خود را در یک بازار مناسب سرمایه گذاری کنید تا در دوران بازنشستگی و کهنسالی، دغدغه مالی نداشته و بتوانید در کنار عزیزانتان از زندگی لذت ببرید.

3- به اهداف خود دست پیدا می کنید:

بی شک هر یک از ما انسان‌ها برای خود اهدافی را مشخص کرده‌ایم که معمولا بخش زیادی از آن‌ها نیاز به سرمایه‌ای بیشتر از آنچه که در اختیارمان هست، دارد. از جمله این اهداف می‌توان به خرید خانه، زمین، ویلا، وسیله نقلیه، لوازم منزل، تجهیزات کامپیوتری و … اشاره کرد. سرمایه گذاری هدفمند به شما کمک می‌کند تا با مدیریت صحیح بخش مازاد درآمدهای خود، بتوانید به سرمایه لازم جهت رسیدن به اهدافتان دست پیدا کنید.

انواع سرمایه گذاری از نظر زمانی

انواع سرمایه گذاری بر اساس مدت زمان مدنظر برای کسب بازدهی به 3 دسته تقسیم می شود:

سرمایه گذاری کوتاه مدت:

هدف از سرمایه گذاری کوتاه مدت، کسب بازدهی در کوتاه ترین زمان ممکن است. این نوع سرمایه گذاری نیاز به شناخت بهتری از بازار موردنظر داشته و ریسک بالاتری را هم متوجه سرمایه تفاوت بین سرمایه‌گذاری گذار می کند.

خرید و فروش ملک، خودرو و یا سهام در بازه زمانی کوتاه برای کسب سود از نوسان قیمت مثال هایی از این نوع سرمایه گذاری هستند.

سرمایه گذاری میان مدت:

هدف از سرمایه گذاری میان مدت، کسب بازدهی در بازه زمانی چند ماهه تا 2سال است. این نوع سرمایه گذاری کم ریسک تر از سرمایه گذاری کوتاه مدتی بوده و باشناخت نسبی از بازار هدف می توان از آن کسب سود کرد. سرمایه گذاری در حساب های بانکی، خرید سهام به دید میان مدت ومثال هایی از این نوع سرمایه گذاری هستند.

سرمایه گذاری بلند مدت:

هدف از سرمایه گذاری بلندمدت، کسب سود در بلندمدت است. اساس سرمایه گذاری بلند مدت صبر و نادیده گرفتن نوسانات در طول زمان سرمایه گذاری است. انتخاب بازار مناسب برای سرمایه گذاری در بلند مدت اهمیت زیادی دارد، چرا که بازدهی بازارها دربلند مدت تفاوت بسیاری دارد.

دربازه زمانی مشابه بازار بورس بازدهی 382 برابری ثبت کرده در حالی که خودرو با بازدهی 28 برابری ضعیف ترین عملکرد را داشته است.

همانطور که می بینید انتخاب بازار مناسب در سرمایه گذاری بلند مدت بسیار مهم است. به عنوان مثال در بازه زمانی سال 80 تا 90، بازار بورس بازدهی کمتری نسبت به طلا داشته اما در بازه زمانی 90 تا 1400 بازار بورس بازدهی به مراتب بالاتری نسبت به طلا ثبت کرده است. یا به عنوان مثال بازدهی 20 ساله سپرده بانکی از خودرو بیشتر بوده است اما در بازه زمانی 95 تا 1400 بازدهی به مراتب کمتری از آن داشته است.

پس در سرمایه گذاری بلند مدت انتخاب بازارمناسب توسط سرمایه گذار اهمیت بسیار بالایی دارد.

انواع روش های سرمایه گذاری

1-بورس

سرمایه گذاری در بازار بورس بهترین نوع سرمایه گذاری به گواه تاریخ و ارقام است. از تنوع بالا در سرمایه گذاری شامل انواع صندوق ها، سهام از صنایع مختلف تا امکان تحلیل و مشورت با خبرگان بازار بورس مهم ترین مزایای بازار بورس است. از دیگر مزایای این بازار می‌توان به امکان سرمایه گذاری با پول کم، نقدشوندگی مناسب، قابلیت سرمایه‌گذاری غیر حضوری، امکان مدیریت ریسک و شفافیت اطلاعاتی بالا اشاره کرد.

شما می‌توانید بدون آموزش سرمایه گذاری در بورس نیز از مزایای بازار بورس بهره‌مند شوید. برای این کار کافی است واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری را خریداری کنید تا یک تیم متخصص و با تجربه، مدیریت دارایی شما را برعهده بگیرند.

2-زمین و مسکن

سرمایه گذاری در زمین و مسکن نیاز به سرمایه چند صد میلیونی و یا حتی چند میلیاردی دارد. از این رو معمولا اشخاص درآمدهای خود را در بازارهای دیگری نظیر بورس، طلا و … که نیاز به سرمایه اولیه کمتری دارند، سرمایه‌گذاری می‌کنند. سرمایه گذاری درملک مزیت مهم کسب درآمد ماهیانه از آن را دارد. بااجاره دادن ملک، نه تنها اصل سرمایه از تورم حفظ می شود بلکه با کسب مبلغی به صورت ماهیانه، سود دیگری را هم به سرمایه گذار اعطا می کند.

ریسک های جدی ای که این نوع سرمایه گذاری را تهدید می کنند، نقدشوندگی پایین و داشتن تخصص برای خرید در مناطق مناسب هستند.

3-طلا

مزیت طلا بر برخی از نوع های دیگر سرمایه گذاری نقدشوندگی نسبتابهتر و بازدهی دوگانه است. به دلیل تعیین نرخ طلا بوسیله نرخ جهانی انس، طلا می تواند هم از نوسان قیمت انس و هم با نوسان قیمت دلار، بازدهی داشته باشد.مزیت دیگر طلا، امکان سرمایه گذاری با مبالغ کم است.

از جمله ریسک های متوجه این نوع سرمایه گذاری، ریسک ناشی از اصل و یاتقلبی بودن و مکان نگهداری آن به عنوان یک کالای فیزیکی می باشد. با روی کارآمدن صندوق های سرمایه گذاری مبتنی بر طلا، نه تنها این ریسک ها از بین رفته اند، بلکه دغدغه خرید و فروش و مالیات طلا نیز برطرف شده است.

4-ارزهای خارجی مانند دلار

بازار ارز یکی از انواع روش های سرمایه گذاری پرریسک و پرنوسان است و پارامترهای بسیار زیادی نظیر روابط خارجی، روابط اقتصادی شامل واردات و صادرات، سیاست های دولتی و سیاست های کلی بانک مرکزی بر آن تاثیرگذار است. از طرف دیگر، ممکن است در شرایط خاصی خرید و فروش ارزهای پر استفاده مانند دلار و یورو، با محدودیت‌های جدی همراه شود و نگهداری مقدار زیادی از آن‌ها مطابق قانون تخلف به شمار رود. بنابراین سرمایه گذاری در این بازار جز سرمایه گذاری پرریسک بوده و در بازه های زمانی کوتاه مدت نیز نوسانات زیادی را خواهد داشت.

5-خودرو

خودرو در ایران به عنوان یک کالای سرمایه‌ای محسوب شود. اما عواملی همچون محدودیت خرید و تفاوت نرخ بین بازار آزاد و کارخانه و مشکلاتی از قبیل نقل و انتقال و نقدشوندگی پایین، هزینه تعمیرات و بیمه از معایب سرمایه گذاری در این بازار است. با توجه به ریسک های ناشی از خرید خودروی دست دوم نیز، این سرمایه گذاری پر ریسک و با نقدشوندگی پایین است. ضمن اینکه داده های تاریخی که از سال 1380 در بالاگفته شد، نشان دهنده بازدهی کمتر این بازار است.

6-سپرده های بانکی

بسیاری از افراد سپرده گذاری در بانک و دریافت سود بانکی را به عنوان یک سرمایه‌گذاری مناسب می‌شناسند. اما داده‌های تاریخی نشان داده است که طی سالیان گذشته، سود بانکی بسیار کمتر از میزان تورم بوده است. به بیان دیگر سپرده های بانکی در حفظ قدرت خرید و ارزش پول کارآمد نبوده است. سرمایه گذاری در سپرده بانکی کم ریسک ترین نوع سرمایه گذاری بوده و متناسب باریسک کم، سود کمتری را نسبت به انواع دیگر سرمایه گذاری به همراه خواهد داشت.

7-سرمایه گذاری های متنوع

حالت های متنوع دیگری از جمله سرمایه گذاری در کسب و کار و یا شرکت های دانش بنیان نیز نوع دیگری از سرمایه گذاری هستند که نیازمند دانش و تجربه بالا هستند.

8-ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال که به تازگی بر سر زبان ها افتاده اند، نوع دیگری از سرمایه گذاری هستند. لازم به ذکر است که سرمایه گذاری در این بازار نیازمند دانش و اطلاعات بالا و شامل ریسک بالا نیز است.

فاکتورهای مهم سرمایه گذاری

درجه ریسک پذیری

افق سرمایه گذاری

میزان سرمایه در دسترس و بازار هدف

بازدهی مورد انتظار

بهترین روش سرمایه گذاری

باتوجه به فاکتورهای ذکر شده در بالا، نوع سرمایه گذاری برای هر فرد متفاوت است. باتوجه به دانش وزمان در دست، بازدهی موردانتظار و میزان ریسک پذیری بازار های متفاوت می توانند انتخاب شوند.

نحوه سرمایه گذاری در بازار سرمایه

برای اطلاع از روش ها و نحوه سرمایه گذاری در بازار سرمایه با شماره تلفن 41000-021 تماس حاصل فرمایید.

سرمایه گذاری آنلاین

دربازارهای مختلفی می توان به صورت آنلاین سرمایه گذاری کرد اما بهترین و آسان ترین بازار، بازار بورس است. شما با دریافت کد بورسی از کاریزما، می توانید به راحتی در انواع سهام و صندوق سرمایه گذاری کنید.

سرمایه گذاری در ایران

تمام انواع سرمایه گذاری گفته شده، قابلیت سرمایه گذاری در ایران را دارند. اما باتوجه به ریسک های گفته شده در بالا مثل مالیات در بازارهای دیگر، نبود مرجعی برای نظارت بر قیمت ها و معاملات، نبود قابلیت سرمایه گذاری با پول کم،تحلیل پذیری پایین و. با