درآمد در گزینه


۱۲ نکته استثنایی درباره کسب درآمد از گوگل ادسنس

درآمدزایی از گوگل ادسنس

آیا می خواهید از طریق اینترنت درآمد دلاری کسب کنید؟ شاید فکر کنید که تنها راه کسب درآمد، ایجاد یک وب سایت و تبلیغ خدمات یا محصول است. اما راه های دیگری هم وجود دارد!

استفاده از گوگل ادسنس یا همان Google AdSense برای کسب درآمد از ترافیک وب سایت یا اپلیکیشن با تبلیغات نمایشی یکی از ساده ترین و مؤثرترین روش های کسب درآمد است. با این حال اگرچه این یک مفهوم نسبتاً ساده است، اما برای موفقیت باید برخی از ویژگی های آن را بدانید.

سایت ایران فاندر این مقاله قصد دارد به شما نشان می دهد که چگونه هر کسی می تواند به راحتی با استفاده از گوگل ادسنس و بدون وبسایت، درآمد کسب کند. برای انجام این کار، ما شما را قدم به قدم از طریق پلتفرم های مختلف راهنمایی می کنیم که در هر نقطه ای از جهان که باشید، می توانید از Google AdSense استفاده کرده و درآمد کسب کنید.

به خاطر داشته باشید که ما فقط بر AdSense و بهینه سازی تبلیغات شما تمرکز خواهیم کرد و در مورد ساخت وب سایتی که ترافیک ایجاد می کند، بحث نمی کنیم.

هزینه فرصت چیست؟

هزینه فرصت فاکتوری مهم برای تصمیم گیری های اقتصادی

هزینه فرصت به مجموعه درآمد در گزینه مزایای بالقوه‌ای گفته می‌شود که، یک فرد، سرمایه‌گذار و یا یک کسب و کار، با انتخاب یک گزینه، گزینه‌های ممکن دیگر را از دست می‌دهد. در واقع وقتی در بین گزینه‌های موجود یکی را انتخاب می‌کنید از مزایای دیگر گزینه‌ها صرف نظر کرده‌اید.

از آنجایی که این مفهوم به آسانی قابل مشاهده و اندازه‌گیری نیست، با کمی غفلت ممکن است، نادیده گرفته شود. هزینه فرصت در گزارش‌های مالی گنجانده نمی‌شوند، معمولا زمانی‌که صاحبان مشاغل چندین گزینه پیش روی خود دارند، از این مفهوم برای تصمیم گیری بهتر استفاده می‌کنند.

مثال‌هایی از هزینه فرصت

هزینه جنگ

اگر دولتی ۸۷۰ میلیارد دلار پول را خرج جنگ کند، هزینه فرصت ۸۷۰ میلیارد دلاری دارد، که دیگر نمی‌تواند بر روی آموزش، بهداشت، کاهش سراسری مالیات و جبران کسر بودجه صرف کند.

مخارج ساخت جاده جدید

اگر دولت پولی را صرف ساخت جاده جدید کند، دیگر نمی‌تواند همین پول را صرف نقشه‌های دیگری چون، آموزش و سلامت جامعه کند.

کاهش مالیات

اگر دولت مالیات را کاهش دهد، هزینه آن، ناتوانی در پرداخت سایر هزینه‌های دولت‌مداری است.

زمان

اگر در طول روز ۱۲ ساعت در اختیار دارید و می‌توانید این زمان را صرف کار، اوقات فراغت یا هر مشغله دیگری کنید، اما انتخاب شما تماشای تلویزیون باشد، هزینه فرصت در اینجا این است که دیگر نمی‌توانید در طول روز درس بخوانید.

چطور هزینه فرصت را محاسبه کنیم؟

این مولفه با مقایسه دو بازده دو محاسبه می‌شود. این کار را می‌توان در فرآیند تصمیم‌گیری و با برآورد بازده هرکدام از گزینه‌ها در آینده انجام داد.

با فرمول زیر می‌توان هزینه فرصت را محاسبه کرد

هزینه فرصت = بازده گزینه‌ای که انتخاب نشده – بازده گزینه انتخابی

اهمیت هزینه فرصت در سرمایه‌گذاری

  • هزینه سرمایه‌گذاری در ملک یا زمین برای جلوگیری از پرداخت اجاره ممکن است یک عامل ضروری برای هر بیزینس یا فرد باشد. یک فرد یا صاحب مشاغل باید تصمیم بگیرید که بهتر است فضای کاری خود را خریداری کند یا در بلندمدت اجاره‌بها بپردازد و یا در ملک سرمایه‌گذاری کند. به همین منظور او باید بتواند میزان درآمد پولی را که می‌خواهد صرف خرید ملک کند را با میزان آورده حذف اجاره‌بها مقایسه کند. اگر درآمد به طرز قابل توجهی از اجاره بیشتر باشد، او نباید اقدام به خرید کند.
  • هزینه فرصت سرمایه‌گذاری در هر زمینه‌ای برابر است با فرصت‌های از دست رفته سرمایه‌گذاری در گزینه‌های دیگر. برای مثال هزینه فرصت سرمایه‌گذاری روی سهام گزینه الف برابر است با فرصت از دست رفته سرمایه‌گذاری بر سهام گزینه ب و یا سرمایه‌گذاری بر روی طلا. یک سرمایه‌گذار، تمامی گزینه‌های موجود را بررسی و بر روی بهترین فرصت سرمایه‌گذاری می‌کند، با این حال اگر تمایل دارد، باید فاکتورهای دیگری چون سرمایه‌گذاری‌های با ریسک و درآمد بالا، دوره سررسید و غیره را نیز در نظر بگیرد.

در دنیا، منابع محدودی برای ملک، نیروی کار و سرمایه در دسترس است. همین کمبود منابع اهمیت استفاده بهینه از منابع و در عین حال دستیابی به بازده حداکثری را بسیار مهم‌تر می‌کند. این مفهوم بسیار مهم، به ما کمک می‌کند تا از بین گزینه‌های موجود بهترین گزینه را انتخاب کنیم.

تیم متخصص مانو تمام فاکتورهای اقتصادی موثر در انتخاب گزینه‌های سرمایه‌گذاری را در نظر می‌گیرد. با این حال، سرمایه‌گذاران بدون اینکه نیاز به کسب دانش تخصصی مالی و صرف زمان نیاز داشته باشند، به صورت غیرمستقیم از فرصت‌های سرمایه‌گذاری بهره‌مند می‌شوند.

هشدار «ایکسونامی» راست و چپ ندارد/ گزینه اولمان همسر ترامپ درآمد!

هشدار «ایکسونامی» راست و چپ ندارد/ گزینه اولمان همسر ترامپ درآمد!

محسن آقایی کارگردان مستند «ایکسونامی» ضمن دعوت از تمام گرایش‌های فکری و سیاسی برای گفتگو درباره مباحث مطرح شده در این مستند، تأکید کرد اگر این سونامی بیاید دیگر چپ و راست نمی‌شناسد.

خبرگزاری مهر - گروه هنر- محمد صابری: هرچند تب و تاب واکنش‌های مثبت و منفی اولیه نسبت به مستند «ایکسونامی» فروکش کرده است اما این مستند هنوز در ابتدای راه عرضه فراگیر و مواجهه با گروه‌های هدف مخاطبانش قرار دارد؛ مستندی که کارگردانش صراحتاً می‌گوید آن را با هدف‌گیری مخاطبان عام ساخته و حتی به فکر اکران عمومی آن در سینماها است.

محسن آقایی کارگردان «ایکسونامی» همزمان با هفته‌های نخست رونمایی از این مستند، به خبرگزاری مهر آمد تا در گفتگویی صریح درباره بخشی از مسائل مرتبط با متن و حاشیه این مستند توضیحاتی ارائه کند.

آقایی در بخش نخست این گفتگو به دلایلی غیبت «ایکسونامی» در جشنواره «سینماحقیقت» به‌عنوان مهمترین ویترین رسمی سینمای مستند پرداخت و همزمان درباره انتخاب شعار حاشیه‌ساز «خاطرات یک پورن استار» برای این مستند، مباحثی را مطرح کرد.

بخش دوم و پایانی گفتگوی خبرگزاری مهر با محسن آقایی کارگردان مستند «ایکسونامی» را در ادامه می‌خوانید؛

* اشاره‌ای به این مسئله داشتید که چون در آمریکا زندگی نکرده‌اید، مبتنی‌بر مطالعاتتان به یک تحلیل نسبت به جامعه آمریکا رسیده‌اید. از این منظر فکر می‌کنید چقدر روایت شما در «ایکسونامی» از تحولات اجتماعی آمریکا می‌تواند دقیق باشد؟

طبیعتاً من در آن جامعه زیست نکردم اما از نتایج و تحقیقات افرادی استفاده کرده‌ام که در آنجا زیسته‌اند. تمام داده‌هایی که در فیلم ارائه شده است، یا از مراکز و ارگان‌های رسمی ایالات‌متحده است که برخی از آن‌ها حتی نشانی اینترنتی‌شان به دات جی او وی (gov.) ختم می‌شود که یعنی یک مرجع دولتی و رسمی هستند. بخش دیگری از داده‌ها هم برآمده از تحلیل و جمع‌بندی جامعه‌شناسان و مردم‌شناسانی است که در آمریکا به دنیا آمده‌اند، زندگی کرده‌اند و برخی هم مرده‌اند!

* با توجه زمان بلندی که صرف تحقیق بر روی این سوژه کرده‌اید، از چه مرحله‌ای بود که احساس کردید می‌توان براساس این داده‌ها مستندی ساخت.

از ابتدا دورنمای من ساخت مستند بود. زمانی که آن کتاب تحقیقی درباره انقلاب جنسی در آمریکا را خواندم، مهم‌ترین چالشم این بود که چرا وقتی این حجم از دیتا و اطلاعات پژوهشی در این زمینه وجود دارد، هنوز ملت ما چیزی درباره آن نمی‌دانند. به این جمع‌بندی رسیدم که مشکل اصلی در مدیوم ارائه این تحلیل‌ها و داده‌ها است. شروع کار من در حوزه رسانه، براساس «مسئله» بوده است. من از جنس «هنر برای هنر» نیستم. قائل به این هستم که هنر رسالتی دارد و از آنجایی که ما مستندساز بودیم، از ابتدا می‌دانستم که باید براساس این داده‌ها مستندی ساخته شود.

* به فکر چرخه اداری دریافت مجوز برای این مستند هم بودید؟

واقعیت این است که غیر از تلویزیون که ملاحظات عجیب‌وغریب قومی، ملی، سیاسی و حاکمیتی دارد و محیط خاصی بر آن حاکم است، معتقدم در فضای رسانه‌ای ایران هر آن کسی که ریگی به کفش نداشته باشد، هر کار که بخواهد می‌تواند انجام دهد. هر محتوای سالمی را در ایران می‌توان تولید و توزیع کرد. بماند که برخی محتواهای ناسالم هم در این سال‌ها تولید و پخش شده و آب هم از آب تکان نخورده است!

* در هیچ مرحله‌ای برای ساخت «ایکسونامی» اقدام به درخواست مجوز از هیچ نهادی نداشتید؟

هیچ مستندی برای ساخت نیاز به هیچ مجوزی ندارد، مگر اینکه فرآیند تولید آن مانند یک فیلم سینمایی آن‌قدر بیگ‌پروداکشن و عظیم باشد که به ریسک آن نیرزد که بدون پشتوانه مجوز ساخت، بخواهید آن را بسازید. در این موارد معمولاً برای تضمین پخش، بهتر است مجوز ساخت هم اخذ شود.

* با این تعبیر «مجوز» برای مستندسازی یک انتخاب است نه یک الزام قانونی.

بله. شما همین امروز بروید ارشاد و تقاضای فرم دریافت پروانه ساخت برای یک فیلم مستند بدهید، فکر نمی‌کنم چنین فرمی وجود داشته باشد! البته شخصاً هیچ‌وقت مراجعه نکرده‌ام اما فکر می‌کنم آن‌قدر درخواست شاذی است که کمتر مستندسازی برای آن اقدام می‌کند. حتی خیلی‌ها برای نمایش هم مجوزی دریافت نمی‌کنند.

* اما درباره مستند «ایکسونامی» ماجرای نداشتن پروانه نمایش و انتشار نامه‌ای به امضای آقای فرجی (مدیرکل دفتر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی) حاشیه‌هایی را به همراه داشت. واقعاً برای نمایش اقدام به دریافت مجوز نکرده بودید؟

واقعیت این است که آن‌قدر از نظر پیش‌فرض برایمان بدیهی بود که نیازی به مجوز نیست که حتی نمی‌دانستیم باید اقدامی در این زمینه داشته باشیم. اساساً درآمد در گزینه مراسم رونمایی از یک مستند که یک رویداد واحد است و در یک نوبت تمام می‌شود، حکم اکران ندارد و آن‌قدر عرف حاکم این‌گونه بوده که فیلمی در یک جمعی نمایش داده شده و بعد هم مراسم تمام شده، که فکر نمی‌کردیم نیاز به مجوزی باشد. حتی جالب است بدانید در همان روز رونمایی از «ایکسونامی» دو فیلم دیگر هم رونمایی داشتند و حتی در فضای رسانه‌ای نامشان هم مطرح نشد. کسی هم روحش خبردار نشد. آن‌قدر این مسئله در میان مستندسازان عرف است که واقعاً نمی‌دانستیم برای رونمایی نیاز به چنین مجوزی است.

فلسفه وجودی و کارکرد «مجوز» چیست؟ فلسفه وجودی‌اش این است که یک محتوای مورد تأیید و فاقد مسمومیت‌های فرهنگی به دست مخاطب برسد. برای تشخیص این سلامت، مستند «ایکسونامی» را پیش‌تر برای افراد و مراکزی که حساسیت‌هایشان به‌مراتب بیشتر از ارشاد است اکران کرده بودیم و آن‌ها تأیید کرده بودند کجا قضیه درباره این فیلم حاشیه‌ساز شد؟ آنجا که برخی براساس انگیزه‌هایی که واقعاً نمی‌دانم از سر لجبازی بود و یا حتی شاید با نیت‌های خیر، شروع به فضاسازی علیه فیلم کردند. قصه این است که براساس عرف، حتی مایی که چندین سال است مستندسازی می‌کنیم، نمی‌دانستیم که قانونی وجود دارد که هر نمایشی از فیلم مستند ولو یک بار نیاز به مجوز دارد.

* یعنی چنین قانونی وجود داشت؟

بله وجود دارد. نکته مهم‌تر اما این است که ما بنای دور زدن قانون را نداشتیم. اگر یک درصد احساس می‌کردیم در این زمینه ممکن است ارشاد ورود کند و ان‌قلتی داشته باشد، حتماً پیش از آن اقدام به دریافت مجوز می‌کردیم. چه اینکه مطمئن هستیم این فیلم کاملاً قابل پخش است و باید هم به آن مجوز داده شود.

* در حال حاضر اقدام کرده‌اید؟ در چه مرحله‌ای است؟

بله اقدام کردیم. فقط یک محدودیتی در نظر گرفته‌اند و آن اینکه «نسخه نهایی نهایی» فیلم را باید برای دریافت مجوز ارائه کنیم و با توجه به اینکه برخی مباحث فنی کارمان هنوز نهایی نشده، طبیعتاً منتظر نهایی‌شدن نسخه هستیم. درباره آن جلسه رونمایی هم که به نامه آقای فرجی اشاره کردید، ‌ واقعیت این بود زمانی آن نامه منتشرشد که ما دعوت‌ها را انجام داده بودیم و مردم هم آمده بودند و امکان لغو برنامه نبود. به نظر خودم لغو برنامه حاشیه‌ها را پررنگ‌تر می‌شد. مضاف بر اینکه دوستان قبل از برنامه‌ریزی به‌صورت تلفنی هماهنگی انجام داده بودند و به تعبیری مجوز شفاهی صادر شده بود.

یک نکته دیگر را هم بد نیست اشاره کنم و آن اینکه اساساً فلسفه وجودی و کارکرد «مجوز» چیست؟ فلسفه وجودی‌اش این است که یک محتوای مورد تأیید و فاقد مسمومیت‌های فرهنگی به دست مخاطب برسد. برای تشخیص این سلامت، مستند «ایکسونامی» را پیش‌تر برای افراد و مراکزی که حساسیت‌هایشان به‌مراتب بیشتر از ارشاد است اکران کرده بودیم و آن‌ها تأیید کرده بودند. از روحانیان صاحب‌نظر تا کارشناسانی که نظرشان برایمان موضوعیت داشت. همه این کار را دیدند و نکاتشان را هم گفتند.

* از منظر مخاطب خودتان فکر می‌کنید، «ایکسونامی» با توجه به محتوایی که دارد برای عرضه به مخاطب عمومی مناسب است یا باید اکران آن محدود به محافل و گعده‌های تخصصی باشد؟

مطلقاً نمی‌خواستم فیلمی برای صرف کارشناسان بسازم. مضاف‌بر اینکه فیلم من سطح‌بندی‌هایی دارد تا با سطوح مختلف ارتباط برقرار کند. گاهی برخی مخاطبان می‌گویند بخش‌هایی از روایت گنگ است، می‌گویم بله و می‌پذیریم چون تعمداً نقطه‌گذاری‌هایی در فیلم دارم که هدفش مخاطبان نخبه‌تر و کارشناس است. با این فیلم به‌دنبال گفتگو و دیالوگ با خیلی از گروه‌ها هستیم اما حتماً آن را برای عموم مخاطبان ساخته‌ام.

* برنامه‌ریزی هم برای اکران آن بر پرده سینماها هم دارید؟

افق اولیه‌مان این بود که سراغ اکران عمومی هم برویم چرا که با توجه به ظرفیتی که فیلم دارد فکر می‌کنیم می‌تواند گیشه موفقی هم داشته باشد. هنوز هم این ایده را داریم. بد نیست یک نکته بامزه درباره انتخاب بازیگر این فیلم هم بگویم که پیش‌تر جایی مطرح نکرده بودم؛ زمانی که تصمیم گرفتیم برای کاراکتر اصلی بازیگری انتخاب کنیم، سراغ سایت‌هایی رفتیم که برای همین کار طراحی شده و بازیگران به همراه تصاویر و رزومه کاری در ‌آن‌ها معرفی شده‌اند.

وارد سایت شدم و محدودیت‌هایی که می‌خواستم از نظر محل سکونت و رنج سنی را اعمال کردم. در میان پیشنهادها یک بازیگر چشمم را گرفت و احساس کردیم به فضای کار ما هم می‌خورد. با آژانس مرتبطش تماس گرفتیم اما دیدیم خیلی بد جواب و سر بالا جواب می‌دهند. بعد از چند بار پیگیری احساس کردم می‌خواهند بپیچانند! سرچ دیگری کردیم درباره آن بازیگر و متوجه شدیم همسر دوم دونالد ترامپ است! (می‌خندد) دورخیز هم کردیم که بدون هماهنگی آژانس با خودش وارد مذاکره شویم اما از جایی به بعد احساس کردم شدنی نیست و پیگیری را متوقف کردیم.

* به‌عنوان جمع‌بندی اگر فکر می‌کنید نکته‌ای از قلم افتاده بفرمایید.

این نکته مهمی برای خود من است که می‌خواهم مطرح کنم. برای مستند «ایکسونامی» حواشی و فضاسازی‌هایی شکل گرفته که به نظرم بخشی از آن طبیعی هم بود، اما بخش عمده و بزرگی از آن با یک هدف مشخص شکل گرفت و آن اینکه «ایکسونامی» دیده نشود! می‌خواستند فیلم برچسب بخورد و مخاطب با پیش‌داوری به تماشای آن بنشیند. این اتفاق هم عمدتاً از طرف کسانی صورت گرفت که اهل قبیله‌گرایی‌های سیاسی هستند. «ایکسونامی» اما درباره یک تحولی دارد هشدار می‌دهد که اگر اتفاق بیفتد دیگر چپ و راست نمی‌شناسد. به معنای واقعی کلمه این سونامی می‌تواند یک جامعه را دچار آسیب‌های سنگین کند.

ما امروز هم از امثال «کیهان» فحش می‌خوریم که چرا سراغ فلان کاراکتر رفته‌ایم و هم از طرف مقابل؛ شخصاً اهل این قبیله‌گرایی‌ها نیستم چرا که به‌شدت معتقدم همین قبیله‌گرایی‌ها باب گفتگو را در کشور ما بسته است ما امروز هم از امثال «کیهان» فحش می‌خوریم که چرا سراغ فلان کاراکتر رفته‌ایم و هم از طرف مقابل؛ شخصاً اهل این قبیله‌گرایی‌ها نیستم چرا که به‌شدت معتقدم همین قبیله‌گرایی‌ها باب گفتگو را در کشور ما بسته است. کافی است مسئله‌ای مانند «حجاب» مطرح شود؛ اساساً نمی‌توان درباره این موضوع گفتگو کرد. فضای کشور تبدیل به استادیوم فوتبال شده است و این اتفاق بسیار بدی است.

اشاره کردم در جامعه آمریکا هم همین دوقطبی‌های احمقانه شکل گرفته و به آن‌ها آسیب زده است. برای همین در مواردی اساساً گفتگوهایشان پیش نمی‌رود. اساساً گزاره‌های مشترک در گفتگوها نیست. کسی ادعا می‌کند بنزین باید ۳ هزار تومان شود تا عدالت برقرار شود، در مقابل دیگری می‌گوید این تصمیم غلط است به یک دلیل کاملاً بی‌ربط دیگر! این چه مدل مباحثه‌ای است؟ چرا گزاره‌های مشترک نداریم در گفتگوها؟ از این منظر مهم‌ترین دغدغه‌ام درباره «ایکسونامی» هم این است که آدم‌ها بدون توجه به تبلیغات و حواشی فیلم را ببینند تا بتوانیم درباره آن گفتگو کنیم. اصلاً شاید به این نتیجه رسیدید که فیلم خزعبلی است، اما ابتدا بیایید فیلم را ببینید بعد درباره آن گفتگو کنیم.

«آزادی بیان» اگر منجر به «شنیدن» نشود چه فایده‌ای دارد؟ شما تصور کن در پیاده‌رویی که مته‌ها مشغول سوراخ کردن زمین هستند، همه آزاد باشند آواز بخوانند و هیچ‌کس هم جلوی کسی را نگیرد، اما آیا این آزادی به درد می‌خورد؟ همه صداها در این هجمه و هیاهو گم می‌شود. امروز متأسفانه این هیاهوها خیلی زیاد هم شده است به‌خصوص از طرف کسانی که اتفاقاً سینه چاک می‌دهند برای «آزادی بیان»!‌ چرا باید مدعیان آزادی در مواجهه با یک فیلم تصمیم به «بایکوت» و «سرکوب» بگیرند؟

همین شبکه «بی‌بی‌سی فارسی» که در میان رسانه‌های آن ور آبی بیشتر ادای طمأنینه را در می‌آورد، در مواجهه با این فیلم یک برنامه می‌گذارد درآمد در گزینه و برای فیلم دیده نشده ۲۰ دقیقه کارشناسانش تحلیل ارائه می‌دهند! تماسی هم با من داشتند که بیا روی آنتن و درباره «ایکسونامی» صحبت کن که نپذیرفتم. اما واقعاً اگر این اتفاق برعکس می‌افتاد و مثلاً در تلویزیون ما برنامه‌ای می‌گذاشتند و درباره یک فیلم هنوز اکران نشده در هالیوود ۲۰ دقیقه کارشناسانش تحلیل و نظر ارائه می‌کردند، آن‌ها را زیر سؤال نمی‌بردیم!؟ نامش هم این است که بی‌بی‌سی رسانه‌ای حرفه‌ای است!

* استدلالتان برای مصاحبه نکردن با بی‌بی‌سی ناظر به ملاحظه اخلاقی و ارزشی خاصی بود؟

نامش ملاحظه اخلاقی نیست. درباره کلمه «ارزش» هم که بنده اساساً قائل به آن نیستم و فکر می‌کنم ما در دنیای واقعی و سرشار از گزاره‌های واقعی زندگی می‌کنیم. در این دنیای واقعی، عقلانیت حکم می‌کند با رسانه‌ای که تمام‌وقت هدفی جز نابودی تو ندارد، وارد گفتگو نشوی. ورود به چنین گفتگویی موجب مشروعیت بخشی به چنین رسانه‌ای می‌شود. حاضرم با آن خبرنگار در صفحه شخصی‌اش در شبکه‌های اجتماعی درباره فیلمم گفتگو کنم اما با آن رسانه وارد گفتگو نمی‌شوم.

* حالا که صحبت از رسانه‌های خارجی شد بد نیست این سوال را هم مطرح کنم؛ مدیر تولید خارج از کشور مستند «ایکسونامی» گفتگویی با شبکه «ایران اینترنشنال» داشت که به نظر گزاره‌هایی را علیه فیلم مطرح می‌کرد. درباره این فرد و گفته‌هایش نکته‌ای ندارید؟

ایشان مدیر تولید ما در خارج از کشور بود و به‌نظر نکاتی هم که مطرح کرد علیه فیلم نبود. صرفاً به حضور یک بازیگر به‌جای کاراکتر اصلی در فیلم اشاره کرده بود که خود ما در فیلم به آن اشاره کرده‌ایم، باقی موارد هم که یک گزارش صرف درباره فرآیند تولید مستند ما در خارج از کشور بود.

استخراج یا ترید ارز دیجیتال؛ کدام گزینه بهتر است؟

کم بازده بودن بلاکچین

دو راهی استخراج یا ترید ارز دیجیتال یکی از چالش‌های ورود به دنیای کریپتوکارنسی است. می‌خواهید در دنیای رمزارزها، کسی باشید که کوین‌های از قبل استخراج شده را خرید و فروش می‌کند یا دلتان می‌خواهد کوین‌های جدید وارد چرخه رمزارزها کنید؟ اگر انتخاب شما گزینه اول است، ترید کردن و اگر مورد دوم را ترجیح می‌دهید، استخراج گزینه مناسب است. اما این تنها معیار برای انتخاب کردن یکی از این دو مسیر نیست، هر مسیر مزایا و معایب خودش را دارد.

با این مقاله والکس همراه باشید تا از مزایا و معایب هر دو روش صحبت کنیم. انتخاب نهایی با شما خواهد بود که با توجه به شرایط و امکانات خودتان، بهترین تصمیم را بگیرید.

ترید رمزارزها یعنی چه؟

به خرید و فروش رمزارزها، ترید یا همان معامله (Trade) گفته می‌شود. هدف از ترید کردن، کسب سود در بازه‌های زمانی کوتاه است. ترید روزانه ارز دیجیتال در مقابل سرمایه‌گذاری بلندمدت قرار می‌گیرد که فرد یک بار خرید می‌کند و برای مدت مشخصی به آن دست نمی‌زند. تریدر کسی است که با خرید و فروش مکرر رمزارزهای موجود در بازار، به دنبال این است که از نوسان‌های مثبت و منفی بازار سود کسب کند.

ترید رمزارزها

استخراج رمزارزها یعنی چه؟

رمزارزها از ابتدا با استخراج شدن پا به بازار گذاشتند. رمزارزها در واقع یک رشته کد در شبکه بلاکچین هستند که با دانش برنامه‌نویسی شکل گرفته و با حل شدن معادلات درآمد در گزینه ریاضی این رشته کد به کار خود ادامه می‌دهد. استخراج همین حل کردن معادلات ریاضی شبکه بلاکچین است. کار استخراج را ریگ‌های استخراج رمزارز و تراشه‌های قدرتمند کامیپوتری انجام می‌دهند.

استخراج رمزارزها

فرآیند استخراج هم تراکنش‌های قبلی شبکه را تایید می‌کند و هم کوین‌های جدیدی به چرخۀ بازار رمزارز معرفی می‌کند. این کوین‌ها در غالب پاداش به ماینر یا همان استخراج کننده داده می‌شود. ماینر می‌تواند این پاداش را نگه‌ دارد یا آن را بفروشد. در واقع از همین راه است که رمزارزها به حضور خود در دنیای پول و سرمایه ادامه می‌دهند. جهت انتخاب یک رمزارز برای استخراج، باید به پاداش استخراج رمزارز، سختی شبکه و هزینه‌های استخراج دقت کنید.

مزیت استخراج رمزارز در برابر ترید کردن

اگر اهل تکنولوژی هستید، سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای استخراج را می‌شناسید و به این فضا علاقه دارید، احتمالاً اولین انتخاب شما استخراج خواهد بود. استخراج کردن، به خصوص برای آن‌هایی که مجذوب دنیای کامیپوترها هستند، کار بسیار جذابی است. در ادامه چند مزیت مهم استخراج را در برابر خرید و فروش برای شما توضیح می دهیم.

۱- ریسک کمتر

هرچند استخراج کردن هم ریسک‌های خودش را دارد، اما این ریسک‌ها همچنان از ترید کردن کمتر است. ریسک‌هایی که برای استخراج باید بپذیرید، مواردی شبیه به ورود یک تکنولوژی پیشرفته‌تر برای استخراج نسبت به دستگاه شما یا آسیب‌ به تجهیزات است. اما این ریسک‌ها در طولانی مدت بیشتر نمایان می شوند و تا حد زیادی قابل کنترل هستند. در ضمن شما همیشه این حق انتخاب را دارید که تجهیزات خود را بفروشید و بخش مهمی از اصل سرمایه‌تان را برگردانید.

کاهش ریسک ترید کردن

در درآمد در گزینه مقابل، ریسک ترید کردن می‌تواند کوتاه مدت و حتی یک روزه باشد. اگر قیمت رمزارزی که روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنید در یک روز سقوط سنگینی را تجربه کند، شما در عمل هیچ راه بازگشتی ندارید. به علاوه هنوز در ایران و بسیاری از کشورهای دنیا قانونی برای رمزارزها وضع نشده است؛ پس شرایط می‌تواند به گونه‌ای پیش برود که دولت در یک روز خرید و فروش را ممنوع کند یا اختیارات شما را برای کنترل دارایی‌تان کمتر کند. به عنوان یک تریدر ارز دیجیتال، باید مدام اطلاعات خود را به‌روز کنید.

۲- زمان کمتر

به‌عنوان یک ماینر، مجبور نخواهید بود که هر روز و هر ساعت تلفن همراه خود را برای قیمت‌ها چک کنید. یک‌بار برای همیشه دستگاه را راه‌اندازی می‌کنید و هر چند وقت یک‌بار نرم‌افزار را به‌روز می‌کنید تا با فورک‌های جدید هماهنگ باشید. حتی در مواقع اضطراری که ممکن است دستگاه ماینر شما خاموش شود، یک راه‌اندازی مجدد چندان زمان‌گیر نیست. البته مراحل شروع کار استخراج زمان‌بر هستند، مثل: انتخاب بهترین دستگاه های ماینینگ برای استخراج، پیدا کردن محلی برای قرار دادن دستگاه و پیدا کردن یک منبع برق ارزان. اما فقط یکبار نیاز است این کارها را انجام دهید.

در مقابل، برای اینکه تریدر موفقی باشید، باید مدام آمارها، قیمت‌ها و نمودارها را بررسی کنید. شاید این کار در کل شبانه‌روز شما را درگیر کند. در صورتی که رابطه خوبی با اعداد داشته باشید، خرید و فروش ارز دیجیتال برایتان سخت نخواهد بود. اما اگر جزء کسانی هستید که همیشه از تحلیل‌های ریاضی فراری بوده‌اند، ترید کردن شاید انتخاب مناسبی برای شما نباشد.

زمان کمتر از مزیت های استخراج

۳- استرس کمتر

مزیت ترید رمزارز در برابر استخراج کردن

ترید کردن، دنیای محبوب کسانی است که از تحلیل اعداد و ارقام لذت می‌برند. تریدرها با یک پیش‌بینی درست و دقیق، علاوه بر سود مالی، حس خوب زیادی را هم تجربه می‌کنند. در ادامه، جنبه‌های مثبت ترید کردن را با هم بررسی می کنیم.

۱- نیاز به سرمایه کمتر و تجهیزات کمتر

اگر بخواهید یک یا چند دستگاه استخراج راه‌اندازی کنید، حداقل معادل ۲۰۰۰ دلار پول نیاز دارید. پول کمی نیست، نه؟ در عوض، ترید کردن با مبالغ خیلی کمتر هم شدنی است. برای مثال، در صرافی ارز دیجیتال والکس شما برای آغاز خرید و فروش بیت کوین و دیگر رمزارزها، تنها به صد هزار تومان نیاز دارید. می‌توانید با حداقل سرمایه وارد دنیای رمزارزها شوید و هر وقت احساس کردید کمی با وضعیت بازارها آشنا شده‌اید، پول بیشتری را وارد تجارت خود کنید.

سرمایه کمتر و تجهیزات کمتر از مزایای ترید کردن

۲- حق انتخاب بیشتر برای سرمایه گذاری

اگر تصمیم بگیرید استخراج ارز دیجیتال را شروع کنید، یک یا نهایتاً چند رمزارز را می‌توانید انتخاب کنید که الگوریتم استخراج یکسان داشته باشند. چرا که هر دستگاه استخراج تنها از یک الگوریتم پیروی می‌کند. چنین محدودیتی در ترید کردن وجود ندارد. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که همۀ تخم‌مرغ‌های درآمد در گزینه خود را در یک سبد نمی‌گذارند، پس شاید بین ترید یا استخراج، گزینه اول را انتخاب کنید.

ارزش همۀ رمزارزها یکسان نیست و بازارهای متفاوتی دارند. هرچند تمام رمزارزها تا حدودی به بیت کوین وابسته‌اند اما همچنان رفتار کاربران و بازار با هم متفاوت است. شما می‌توانید روی چندین رمزارز متفاوت سرمایه‌گذاری کنید تا بتوانید از سود بازارهای مختلف بهره ببرید.

محدود نبودن در انتخاب برای سرمایه‌گذاری

۳- پتانسیل بیشتر برای کسب سود

یکی از مزیت‌های بزرگی که برای ترید می‌توان برشمرد، پتانسیل کسب سود است. اگر شما یک تریدر ماهر باشید که بتوانید در لحظه‌های حساس، تصمیم‌های درست بگیرید، ترید کردن می‌تواند به یکی از مهم‌ترین روش‌های کسب درآمد شما تبدیل شود.

تحلیل‌ تکنیکال، تحلیل فاندامنتال، شم پیش‌بینی رفتار کاربران و البته سرعت عمل، شاید بیش از چیزی که حدس بزنید برای شما سودآوری داشته باشد. اما هنگامی که استخراج را انتخاب می‌کنید، تنها زمانی که تصمیم بگیرید رمزارزهای استخراجی بفروشید و آنها را به ریال یا دلار تبدیل کنید، با قیمت‌ها روبه‌رو می‌شوید.

پتانسیل بیشتر برای کسب سود

استخراج کردن در بهترین حالت کمک می‌کند که سرمایه اولیه‌تان در چند ماه برگردد و وارد سوددهی شوید؛ اما با ترید کردن صحیح و دقیق، بعید نیست بتوانید در مدتی کوتاه به سود برسید. سودهای ۵ درصد در روز یا ۱۰۰ درصد در یک درآمد در گزینه یا دو ماه در دنیای رمزارزها چندان سخت نیست .

به هر حال، نباید روی ترید کردن به عنوان یک شغل ثابت، تنها راه درآمد یا حتی راهی برای پولدار شدن نگاه کنید. خصوصاً زمانی که قیمت رمزارزها در ایران علاوه بر قیمت جهانی، از قیمت دلار هم تاثیر می‌گیرد. نوسانان‌های غیرقابل پیش‌بینی این دو بازار، کار را برای تریدرهای ایرانی کمی سخت‌تر کرده است.

تاثیر قیمت دلار در انتخاب بین ترید یا استخراج رمزارزها

اگر در ایران زندگی‌ می‌کنید، حتماً با نوسانات قیمت دلار آشنایی دارید. یکی از چالش‌هایی که بازار کریپتوکارنسی در ایران با آن مواجه است، نوسان‌های زیاد قیمت دلار است. نوسان‌هایی که گاهی خلاف مسیر قیمت رمزارزها پیش می‌رود. وابستگی قیمت بیت کوین و دیگر رمزارزها در ایران به دو بازار جهانی رمزارزها و بازار دلار، کار ترید را سخت و افراد را برای ورود به این بازار دچار تردید می‌کند.

قیمت دستگاه‌های استخراج بیت کوین و حتی اصول سرمایه‌گذاری طولانی مدت می‌تواند با توجه به قیمت دلار تغییر کند. اما این ریسک در ترید کردن بیش از دو مورد دیگر اثرگذار است. پس هنگامی که تصمیم گرفتید ترید کنید، باید اخبار سیاسی و اقتصادی روز کشور را هم دنبال کنید تا بتوانید مانع از اشتباهات رایج تریدرها شوید و تا حدی قیمت دلار را پیش‌بینی کنید. بسیاری از تریدرها برای حفظ سرمایه خود هنگام نوسان شدید بازار دلار، آن را به ارز دیجیتال تتر تبدیل می‌کنند. حفظ سرمایه اصلی به شکل تتر، کمک می‌کند که اصل سرمایه شما ارزش خود را نسبت به دلار از دست ندهد.

تاثیر قیمت دلار در انتخاب بین ترید یا استخراج رمزارزها

صحبت پایانی

با اطلاعاتی که از این مقاله کسب کردید، شما کدام روش را برای فعالیت در بازار رمزارزها ترجیح می‌دهید؟ ترید یا استخراج رمزارزها؟

اگر سرمایه کم، وقت زیاد و دانش کار با اعداد را دارید، ترید کردن احتمالاً می‌تواند برای شما هم یک روش کسب سود و هم یک تفریح باشد. در مقابل، اگر وقتِ کم دارید، می‌توانید سرمایه‌گذاری بلند مدت داشته باشید، کمی با دنیای کامیپوترها آشنایید و می‌توانید هزینه‌ها را بپردازید، استخراج یکی از گزینه‌های پیش روی شماست.

تجربه نشان داده که استخراج کردن در طولانی مدت و ترید کردن در کوتاه مدت سودآوری خود را نشان می‌دهند. البته اگر در دنیای رمزارزها یک تازه وارد هستید، بهتر است با مبالغ کم ترید کردن را شروع کنید تا با فضای این بازار آشنا شوید. بعد از این که احساس کردید تا حدی بر این کار تسلط پیدا کرده‌اید، به سراغ گزینه‌های دیگر مانند استخراج بروید.

البته، در دنیای رمزارزها محدودیتی وجود ندارد. می‌توانید هر دو گزینه را انتخاب کنید و سرمایه خود را بین این دو گزینه، یعنی ترید و استخراج، تقسیم کنید.

تا امروز شکل فعالیت شما در دنیای رمزارزها چگونه بوده‌ است؟ برای ما بنویسید که این مقاله چقدر به شما در تصمیم‌گیری کمک کرد. اگر سوالی در این‌ مورد دارید، خوشحال می شویم در بخش کامنت ها با ما در میان بگذارید.

مرکز هزینه و درآمد در نرم افزار هلو

تصاویر مرکز هزینه و درآمد در نرم افزار هلو

در این آموزش قصد داریم نحوه تعریف مرکز هزینه و درآمد در نرم افزار هلو را ارائه دهیم پس تا پایان آموزش همراه ما باشید.

مراکز هزینه و درامد چیست؟

گاهی ممکن است در جایی به کار حسابداری مشغول باشیم که در آن انجام فعالیت ها بصورت پروژه ای یا پیمانکاری باشد و بخواهیم هزینه های و یا درامد های پروژه هارا بصورت مستقل ثبت نماییم و همچنین سود حاصل از پروژه هارا جداگانه بدست آوریم. برای همچین مواردی از مراکز هزینه و درامد در نرم افزار هلو استفاده می نماییم.

آموزش مرکز هزینه در نرم افزار هلو

برای تعریف مراکز هزینه در نرم افزار هلو از نوار ابزار بالایی منوی اصلی بر روی گزینه امکانات / اطلاعات پایه کلیک می نماییم. ( طبق تصویر زیر )

تصویر آموزش مراکز هزینه در نرم افزار هلو

حال از مواردی که ملاحظه می نماییم بر روی آیتم سوم یعنی مراکز هزینه کلیک می کنیم. (همچنین برای تعریف مراکز درامد بر روی آیتم چهارم کلیک می نماییم).

تصویر آموزش مراکز هزینه در هلو

همانطور که ملاحظه خواهید کرد ،پنجره مربوط به تعریف مراکز هزینه برای ما به نمایش در خواهد امد و از داخل پنجره بر روی پلاس (جدید) کلیک می کنیم و سپس نام پروژه و یا مرکز هزینه مدنظرمان را وارد کرده و تایید می نماییم. (شکل های زیر)

بیشتر بخوانید : اموزش انبارگردانی در نرم افزار هلو

تصویر نحوه تعریف مرکز هزینه و درآمد در نرم افزار هلو

تصویر نحوه تعریف مرکز هزینه درهلو

بدین ترتیب مرکر هزینه مدنظر در نرم افزار تعریف گردید.
حال برای مثال میخواهیم سندی را در قسمت امور مالی برای مرکز هزینه خود بزنیم (پرداختی هزینه کرایه حمل به مبلغ 19000000 ریال برای پروژه کرمان ) . پس برای این کار ابتدا از منوی اصلی نرم افزار به امور مالی می رویم و سپس گزینه پرداخت به را کلیک می نماییم.

پس از انتخاب نوع هزینه و ورود مبلغ و همچنین مشخص نمودن نحوه پرداخت ، از قسمت چپ گزینه مرکز هزینه را تیک زده و مرکز هزینه مدنظر خود را انتخاب می نماییم.
در نهایت بر روی گزینه تایید کلیک می نماییم.

تصویر چگونگی تعریف مرکز هزینه و درامد

بدین ترتیب اسناد مربوط به مراکز هزینه و درامد را در نرم افزار هلو ثبت می نماییم.

گزارش گیری از مراکز هزینه و درامد

برای گزارش گیری از مواردی که در مراکز هزینه و درامد ثبت می نماییم ابتدا از نوار ابزار بالایی منوی اصلی ،بر روی گزینه گزارشات کلیک می نماییم.

تصویر مرکز هزینه و درآمد در هلو

حال از آیتم های باز شده بر روی گزینه حسابداری کلیک کرده و سپس بر روی یا درآمد در گزینه مرکز هزینه و یا مرکز درامد (طبق موردی که می خواهیم) کلیک می نماییم و از مراکز هزینه و درامد بصورت جداگانه گزارش می گیریم.

تصویر گزارشات در مراکز هزینه و درامد

بدین ترتیب با نحوه تعریف مرکز هزینه و درآمد در نرم افزار هلو و همچنین نحوه ثبت و گزارش گیری از آن ها آشنا شدیم.
امیدواریم درآمد در گزینه این مقاله مفید واقع شده باشد.

شما می توانید برای دیدن آموزش های حرفه ای و تصویری نرم افزار هلو ، بسته به نیاز خود یکی از دوره های غیرحضوری وبسایت را تهیه نمایید و مهارت خود را بالا برده و وارد بازار کار حسابداری با نرم افزار هلو بشوید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.