آموزش بازار آپشن | اختیار معامله
دوره آموزش بازار آپشن | آموزش قراردادهای اختیار معامله
کالج تیبورس | معاملهگری به سبک جهانی
وجود ابزارهای مشتقه در هر بازاری همیشه برای معامله گران حرفهای آن بازار از جذابیت بالایی برخوردار بوده است. یکی از آن ابزارهای مشتقه که قرار است با ما بیشتر آن را بشناسید، قراردادهای اختیار معامله یا اصطلاحاً آپشن است.
آپشن یا قراردادهای اختیار معامله یکی از ابزارهای مشتقه هر بازاری است که بر پایهیک دارایی پایه مانند سهام ایجادشده است. و درواقع ارزش آن از دارایی پایه تأثیر میگیرد. دلایل عمدهای وجود دارد که این بازار نوپا را در ایران برای معامله گران جذاب کرده است. یکی از آن دلایل این است که اگر دارایی پایه را سهم ایرانخودرو در نظر بگیریم، در بازار اوراق بهادار شما فقط با رشد قیمت سهم ایرانخودرو میتوانید کسب سود کنید و عملاً ریزش آن برای شما کاملاً تهدید خواهد بود اما با شناخت معاملات آپشن میتوانید از ریزش آن دارایی پایه نیز کسب سود کنید.
معرفی دوره آموزش بازار آپشن | مهندس بهروز باقری
آموزش صفر تا صد
6 جلسه آموزشی
24 ساعت آموزش
توضیحات دوره آموزش آپشن | آموزش قراردادهای اختیار معامله
وجود ابزارهای مشتقه در هر بازاری همیشه برای معامله گران حرفهای آن بازار از جذابیت بالایی برخوردار بوده است. یکی از آن ابزارهای مشتقه که قرار است با ما بیشتر آن را بشناسید، قراردادهای اختیار معامله یا اصطلاحاً آپشن است.
آپشن یا قراردادهای اختیار معامله یکی از ابزارهای مشتقه هر بازاری است که بر پایهیک دارایی پایه مانند سهام ایجادشده است. و درواقع ارزش آن از دارایی پایه تأثیر میگیرد. دلایل عمدهای وجود دارد که این بازار نوپا را در ایران برای معامله گران جذاب کرده است. یکی از آن دلایل این است که اگر دارایی پایه را سهم ایرانخودرو در نظر بگیریم، در بازار اوراق بهادار شما فقط با رشد قیمت سهم ایرانخودرو میتوانید کسب سود کنید و عملاً ریزش آن برای شما کاملاً تهدید خواهد بود اما با شناخت معاملات آپشن میتوانید از ریزش آن دارایی پایه نیز کسب سود کنید.
ما همواره در کالج تیبورس به دنبال سادهسازی مطالب هستیم، در این دوره نیز با آموزش جامع قراردادهای اختیار معامله به شکلی ساده و کاربردی در تلاشیم تا امکان کسب سود از این بازار را برای شما فراهم کنیم. ضمناً تمام معامله گران فعال در بازار اوراق بهادار (سهام) میتوانند در این بازار نیز فعالیت کنند.
از دیگر دلایل جذابیت این بازار این است که شما میتوانید با استفاده از اهرم معاملاتی در قراردادهای خود ریسک را کنترل کنید، در کنار همه این دلایل پایین بودن هزینههای معاملاتی از دیگر نکات برجسته این بازار محسوب میشود.
آموزش بازار آپشن(اختیار خرید، اختیار فروش)
بخش اول: شناخت اصطلاحات و سازوکار انواع قرارداد آپشن
بخش دوم: تدوین استراتژیهای معاملاتی
بخش سوم: مدیریت سرمایه و کنترل ریسک سبد
سرفصلهای دوره آموزش آپشن | آموزش قراردادهای اختیار معامله
در کلاس های آموزش آپشن موارد زیر به شما آموزش داده خواهد شد تا بتوانید به راحتی معاملات خود را انجام دهید و از این بازار لذت ببرید.
دارایی در حسابداری چیست
در این مقاله به بررسی دارایی در حسابداری ، ثبت انواع دارایی در حسابداری ، بررسی انواع دارایی ها می پردازیم، پس در ادامه با ما همراه باشید.
و در صورت داشتن هر گونه سوالی با همکاران ما در آموزشگاه حسابداری آریا تهران تماس بگیرید.
- تعداد نظرات: 0
- دسته بندی ها: مقالات حسابداری
- زمان مطالعه: 7 دقیقه
نکته: در صورتی که نیازمند قرار گرفتن آموزش خاص و یا مطبی به صورت رایگان در حوزه های حسابداری و کامپیوتر هستید آن را در قسمت نظرات همین صفحه وارد کنید.
دارایی در حسابداری چیست، منابعی که دارای ارزش اقتصادی هستند و افراد ، شرکت ها یا دولتها ، مالکیت آن را در اختیار میگیرند.
و انتظار دارند آن منابع در آینده منافعی را برای آنها ایجاد کند دارایی گفته میشود.
دارایی یکی از اقلام ترازنامه را تشکیل میدهد.
پیشنهاد ویژه : آموزشگاه آریا تهران به عنوان بهترین آموزشگاه حسابداری در تهران تحت نظر اساتید مجرب حسابداری آماده خدمت رسانی با شما است.
انواع دارایی در حسابداری
در حسابداری دارایی های زیادی وجود دارد که هرکدام از آنها دارای خصوصیات و ویژگیهای مخصوصی هستند و هرکدام کاربردهای خاص خود را دارند.
در واقع میشه گفت که دارایی یک نوع منبع است که دارای ارزش اقتصادی می باشد و در اختیار فرد سازمان و یا نهادها قرار دارد.
انواع دارایی ها :
- دارایی جاری
- دارایی ثابت
- دارایی فیزیکی
- دارایی انتزاعی
- دارایی عملیاتی
- دارایی غیرعملیاتی
پیشنهاد ویژه : برای شرکت در دوره حسابداری ویژه بازار کار با قیمت مناسب و مقرون به صرفه حتما از خدمات آموزش حسابداری از پایه تا پیشرفته مجتمع فنی آریا تهران استفاده کنید.
ویژگیهای داراییها در حسابداری
هر دارایی سه ویژگی دارد ، که شامل موارد زیر است :
منابع : منابعی هستند که میتوانند برای رسیدن به منافع اقتصادی از آنها استفاده می شود.
مالکیت : مالکیتی را نشان میدهد که میتواند در نهایت به وجه نقد و یا معادل آن تبدیل شود .
ارزش اقتصادی : دارای ارزش اقتصادی ازت می توانند معاوضه یا فروخته شوند .
در کل دارایی ها از سه دیدگاه مختلف دسته بندی می شوند که عبارتند از :
وجود فیزیکی : بر مبنای موجود بودن فیزیک دارایی
قابلیت تبدیل : بر اساس میزان ساده بودن تبدیل آن به پول نقد
کاربرد : بر اساس استفاده عملیاتی از دارایی در سازمان
تقسیم بندی انواع دارایی
پیشنهاد ویژه : برای اطلاع دقیق از زمان و مکان امتحان فنی حرفه ای حسابداری با همکاران ما در آموزشگاه حسابداری آریا تهران تماس بگیرید.
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت همگرایی
یکی از روش های طبقه بندی داراییها ، دارا بودن قابلیت نقد شوندگی می باشد .
بر همین اساس تمام دارایی ها به دارایی های جاری و دارایی های ثابت طبقه بندی می شوند .
دارایی های جاری
تعریف دارایی جاری
دارایی های جاری به داراییهایی گفته میشود که به آسانی قابل تبدیل به وجه نقد هستند ، مانند ؛
- سهام موجودی
- اوراق بهادار در بازار
- سرمایه گذاری های کوتاه مدت
- سپرده های ثابت
- درآمدهای حساب شده
- مانده های بانکی
- بدهی بدهکاران
- قبض های دریافتی
- هزینه های پیش پرداخت شده
این دارایی ها نسبت به داراییهای ثابت طول عمر کوتاه تری دارند و به عنوان دارایی های نقدی از آنها یاد میشود.
پیشنهاد ویژه : جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله حساب تفصیلی چیست را مطالعه نمایید.
دارایی های ثابت
این دارایی ها از نظر اینکه ماهیت ثابتی دارند قابلیت تبدیل به وجه نقد را ندارند و برای فروش داراییهای ثابت نیاز به طی شدن روال عادی و گذشت زمان طولانی مدت دارند ، مثل ؛
- زمین
- ساختمان
- ماشین آلات
- کارخانه
- تجهیزات موجود
از دارایی های ثابت به عنوان هایی مانند دارایی غیر جاری ، دارایی بلند و دارایی سخت یاد می شود.
همچنین باید توجه داشته باشید که ارزش دارایی ثابت با گذشت زمان کم شده و دچار استهلاک می شوند
پیشنهاد ویژه : جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله حساب معین چیست را مطالعه نمایید.
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر مبنای وجود فیزیکی
طبقه بندی دیگر دارایی ها بر اساس غافلگیر شدن آنها می باشد بر اساس این دسته بندی دارایی ها به دو دسته دارایی مشروط و دارایی نامشهود تقسیم می شوند.
دارایی مشهود یا دارایی ملموس
دارای مشهود داراییهای میگویند که دارای موجودیت عینی می باشد و در عملیات واحد تجاری به طور موثر از آن ها استفاده می شود.
این نوع از دارایی تحت عنوان های زیر در ترازنامه طبقهبندی میشوند :
- دارایی های مشهود بلندمدت
- دارایی های سرمایه ای
- دارایی های ثابت و یا اموال
- ماشین آلات و تجهیزات
پیشنهاد ویژه : جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله ثبت حقوق و دستمزد در حسابداری را مطالعه نمایید.
این گروه از دارایی ها به دسته های زیر تقسیم می شوند :
دارایی های استهلاک پذیر
به داراییهایی که دارای عمر اقتصادی معین و محدود می باشند دارایی های استهلاک پذیر می گویند که در عمر برآوردی خودشان مستهلک می شوند.
دارایی های استهلاک ناپذیر
داراییهای استهلاک ناپذیر به داراییهای با عمر نامحدود گفته میشود که در اثر استفاده تحلیل نمیروند مثل زمین.
دارایی های نقصان پذیر
دارای هایی هستند که بر اثر استخراج خالی میشوند به موجودی کالا تبدیل می شوند
مثل :جنگل ها ، معادن و ذخایر طبیعی که در ترازنامه در گروهی جدا به عنوان معادن و ذخایر طبقهبندی میشوند.
عمر طولانی منابع آتی قابل اندازه گیری و استفاده در روال عادی عملیات ، ویژگی های مهم داراییهای ثابت مشهود هستند.
پیشنهاد ویژه : جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله حسابهای انتظامی چیست را مطالعه نمایید.
دارایی نامشهود یا دارایی نا ملموس
دارایی های نامشهود به داراییهای می گویند که از نظر فیزیکی قابل مشاهده نیستند.
برخی از نمونههای دارایی های نامشهود عبارتند از :
- سرقفلی
- موافقت نامه های حق رای
- حق ثبت اختراع
- حق چاپ
- برند ها یا علائم تجاری
این موارد به عنوان دارایی های ثابت در نظر گرفته میشود.
زیرا صاحبان مشاغل سودهای شرکت را به کمک دارایی های نامشهود به دست میآورند .
پیشنهاد ویژه : جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله حسابداری اموال چیست را مطالعه نمایید.
تقسیم بندی انواع دارایی در حسابداری بر اساس نوع استفاده از دارایی
بر اساس این نوع از طبقهبندی داراییها به دسته های عملیاتی و غیرعملیاتی تقسیم میشوند که مبتنی بر استفاده از داراییها به منظور انجام عملیات تجاری می باشد .
پیشنهاد ویژه : جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله حسابداری هزینه چیست را مطالعه نمایید.
داراهایی عملی ( عملیاتی )
داراهایی که عمدتاً برای مشاغل روزانه مورد استفاده قرار می گیرند
معمولاً در دسته های عملیاتی قرار میگیرد و سایر دارایی هایی که در بهرهبرداری از آنها استفاده نمی شود به عنوان دارایی های غیر عملیاتی شناخته می شوند .
دارایی های عملیاتی شامل :
- پول نقد
- مانده حساب بانکی
- موجودی
- کارخانه
- تجهیزات
پیشنهاد ویژه : جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله آموزش ثبت حسابداری را مطالعه نمایید.
دارایی های غیر عملی ( غیر عملیاتی )
تمامی دارایی هایی که فاقد فعالیتهای تجاری روزانه هستند را دارایی های غیر عملیاتی می گویند
که به منظور ایجاد مشاغل و نیازهای آینده ضروری هستند و به عنوان دارایی غیر عملی نیز شناخته می شوند .
بنابراین دارایی های غیرعملیاتی میتواند شامل املاک و مستغلات خریداری شده باشد که به منظور استفاده از ارزش آنها برای پول اضافی در تجارت باشد و در عملیات تجاری از آنها استفاده نمی شود .
تشخیص داراییها و داراییهای خالص
معنی کل دارایی ها در معادله حسابداری تحت عنوان کل بدهی ها و حقوق صاحبان سهام و انعکاس می شود.
در حقیقت دارایی خالص ، اصطلاحی برای بیان تفاوت بین کل دارایی و بدهی های یک سازمان است .
در نتیجه می شود گفت که داراییهای خالص و حقوق صاحبان سهام تقریباً یکسان هستند
یعنی هر دو نشان دهنده تفاوت بین کل دارایی ها و کل بدهی ها هستند .
کل دارایی = کل بدهی + حقوق صاحبان سهم
دارایی خالص = کل دارایی – کل بدهی
دارایی در ترازنامه مالی شامل چه مواردی می شود
یکی از مهم ترین معیار های سنجش وضعیت مالی و سود دهی شرکت ها ، ارزیابی صورت های مالی آن هاست که بررسی آن منعکس کننده اطلاعات مالی و شرایط دارایی و بدهی های یک شرکت خواهد بود .
تعریف دارایی جاری
دارایی جاری یک بخش از حساب های ترازنامه که ارزش همه دارایی ها را که می تواند یک سال به صورت معقول به پول نقد تبدیل شود نشان می دهد.
انواع دارایی جاری شامل پول نقد و مشابه آن است.
حساب های دریافتی ، فهرست موجودی ، اوراق بهادار قابل خرید و فروش در بازار ، هزینه هایی از پیش پرداخت شده و سایر داراییهای نقد شونده ای که میتوان آنها را هر لحظه به پول نقد تبدیل کرد دارایی جاری نام دارد .
دارایی در علم حسابداری
دارایی کلیه اموال و حقوقی که دارای ارزش پولی باشند.
دارایی های یک واحد ممکن است پدیده های عینی و مشهود باشند .
مثل زمین ، ساختمان ، موجودی نقدی و موجودی کالا یا به صورت حقوق مالی و امتیازات غیر قابل رویت مثل سرقفلی و مطالبات از اشخاص .
حقوق حسابداری در ایران و جهان
حق بیمه تامین اجتماعی ۱۴۰۱
اظهارنامه مالیاتی چیست
صورت معاملات فصلی
آموزش اظهارنامه مالیاتی
آموزش خزانه داری
دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
آموزشگاه آریا با عنوان “آریا کویت” در سال ۱۳۸۶ در کشور کویت شروع به کارکرد. این آموزشگاه هدف خود را خدمترسانی به ایرانیان مقیم خارج از کشور قرارداد، تا با آموزشهای حرفهای و باکیفیت و همچنین اعطای مدرک رسمی دیپلم و گواهینامه بینالمللی مهارت از سازمان فنی و حرفهای کشور، گامی مؤثر در تسهیل امور این عزیزان برداشته باشد.
اینک آموزشگاه آریا با ۱۰ سال تجربهآموزشی در خدماترسانی به ایرانیان مقیم کشور کویت و اعطای صدها مدرک دیپلم و گواهینامه مهارت بینالمللی از سازمان فنی و حرفهای کشور تصمیم گرفته تا با ایجاد شعب مختلف در ایران و کشورهای همسایه دایره خدماترسانی خود را افزایش داده تا با این کار مقدمات گسترش دایره آموزشی خود را فراهم کند.
مجتمع فنی آریا تهران – مرکز آموزش نرم افزار های کامپیوتری – حسابداری – ICDL – برنامه نویسی – سخت افزار و …
آدرس: تهران، خیابان توحید، به سمت میدان توحید، نبش بن بست شهید حاج رضایی، پلاک ۷۵، واحد ۲ – ۱۴۱۹۷۱۴۳۴۴ ایمیل: [email protected] ✆ تلفن :۰۲۱۶۶۹۱۹۶۳۴ الی ۶ فکس : ۰۲۱۶۶۹۱۹۶۳۲
قرارداد اختیار معامله
قرارداد اختیار معامله سهام؛ نقطه عطف بازار سرمایه
قراردادهای اختیار معامله از جمله ابزارهای نوین مالی است که اخیراً به بازار سرمایه راه یافته است. براساس این قرارداد، دو طرف توافق میکنند که در آینده معاملهای انجام دهند. در این معامله، خریدار “اختیار معامله”، در ازای پرداخت مبلغ معینی، حق خرید یا فروش دارایی مندرج در قرارداد را در زمانی مشخص با قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده را به دست میآورد. از طرف دیگر، فروشنده قرارداد اختیار معامله، در مقابل اعطای این حق به خریدار با دریافت مبلغ معینی هنگام عقد قرارداد، براساس مفاد قرارداد، آماده اجراء تعهدات قرارداد (خرید یا فروش دارایی پایه) مذکور است. چنانکه از تعریف قرارداد اختیار معامله پیداست، دارنده قرارداد (خریدار) در اعمال حق خود مختار است و به عبارت دیگر، هیچ تعهد و الزامی ندارد و در صورت صرفنظر وی از اجرای قرارداد، مبلغی را که در ازای این حق، پرداخته است را از دست میدهد. از طرف دیگر؛ فروشنده در صورت تمایل خریدار، مجبور به اجرای قرارداد است.
قرارداد اختیار معامله سهم
- اختیار خرید: قراردادی است که طبق آن خریدار، اختیار (نه اجبار) دارد که دارایی پایه مورد نظر را در زمان مشخصی از آینده با قیمت اعمال مشخص خریداری کند.
- اختیار فروش: قراردادی است که طبق آن خریدار، اختیار (نه اجبار) دارد که دارایی پایه مورد نظر را در سررسید قرارداد با قیمت اعمال مشخص بفروشد.
قیمت اعمال، یک قیمت تفاهم شده بین خریدار و فروشنده اختیار است. سررسید قرارداد نیز تاریخ تفاهم شده آتی در قرارداد خواهد بود. دارایی پایه را میتوان سهام، دارایی فیزیکی، ارزهای قابل معامله و سایر مواردی در نظر گرفت که قرارداد اختیار معامله بر روی آن تعریف میشود.
- بر خلاف سمت خریدار، فروشنده اختیار در صورت اعمال قرارداد از سوی خریدار، موظف به فروش یا خرید دارایی پایه خواهد بود و اختیاری در این بین ندارد.
- با توجه به نکات ذکرشده، چهار حالت کلی برای طرفین معامله اختیار میتوان متصور شد: خریدار اختیار خرید / فروش، فروشنده اختیار خرید / فروش. خریدار اختیار خرید/فروش اختیار انجام معامله و فروشنده اختیار خرید/فروش موظف به فروش/خرید دارایی پایه (در صورت اعمال سمت خریدار) خواهد بود.
تجربه جهانی و ایران
تجربه جهانی مرتبط با ابزار اختیار به اوایل قرن 18 در اروپا و آمریکا برمیگردد؛ اما مبادله رسمی در قالب اختیار معامله سهام، ابتدا در سال 1975 در بورس سهام آمریکا (AMEX) و بورس فیلادلفیا (PHLX) راهاندازی شد. بورس شیکاگو (CBOT) در 1973 یک بورس انحصاری برای اختیار معاملات روی سهام تشکیل داد.
هماکنون در ایران قراردادهای اختیار بر روی سهام تعدادی از شرکتهای بزرگ و تاثیرگذار بورس طراحی و قابل انجام است؛ از جمله بانک ملت، فولاد خوزستان، فولاد مبارکه، گل گهر، مپنا، نفت و گاز پارسیان، ایرانخودرو، فولاد خوزستان، ملی مس، پالایشگاه اصفهان و پالایشگاه بندرعباس.
شخص خریدار اختیار باید به میزان اندازه قرارداد ضرب در قیمت پرداختی (پرمیوم) اختیار در حساب کارگزاری وجه داشته باشد (بیشترین ریسک سمت خریدار، زیان به مبلغ پرمیوم است.)
شخص فروشنده اختیار با توجه به اینکه در معرض ریسک قرار دارد، مبلغی تحت عنوان پرمیوم پرداختی سمت خریدار را دریافت میکند. همچنین باید وجه مشخصی با توجه به ضرایب تصویب شده توسط سازمان بورس اوراق بهادار در حساب وی مسدود شود تا تضمین کافی برای اعمال خریدار وجود داشته باشد.
در صورتی که قیمت بازار دارایی پایه از نرخ توافقی قرارداد پیشی گیرد، اختیار خرید معامله با ارزش میشود. با توجه به این نکته، سه حالت کلی برای هر قرارداد اختیار وجود دارد:
در صورتی که ارزش دارایی پایه کمتر، برابر یا بیشتر از قیمت اعمال توافق شده باشد، اختیار خرید معامله را به ترتیب بیارزش، به ارزش و با ارزش میدانند. این تقسیمبندی برای اختیار خرید است و برای اختیار فروش، دقیقاً به عکس این شرایط صادق است.
کاربردهای اختیار معامله
اختیار معامله معمولاً برای سه دسته از سرمایهگذاران مناسب است:
- پوششدهندگان ریسک: اشخاصی که مالک، تولیدکننده یا مصرفکننده دارایی پایه هستند، برای قرار گرفتن در منطقه امن، میتوانند وارد قرارداد اختیار معامله میشوند. بهعنوانمثال؛ مصرفکننده صنعتی یک ماده اولیه که بازار آن ماده، دارای نوسان قیمتی بالایی است، میتواند وارد سمت خرید اختیار خرید آن ماده اولیه شود و هزینه مواد اولیه خود در آینده را تثبیت نماید. سمت فروش برای طیف وسیعتری از داراییها قابل تعریف است. مثلاً فردی که مالک سهام یک شرکت میباشد و معتقد به روند رو به کاهش قیمت سهام است، میتواند اختیار فروش آن سهام را خریداری کرده و از ریسک افت قیمت دارایی خود اجتناب کند.
- سفته بازان و استفاده از اهرم در معاملات: هدف سفتهباز، کسب سود از تحرکات دارایی پایه است. در صورتی که سرمایهگذار به بهتر (بدتر) شدن شرایط معامله یک دارایی پایه اعتقاد داشته باشد، به جای خرید (فروش) دارایی میتواند اقدام به خرید (فروش) اختیار معامله آن کند. مهمترین نقطه قوت استفاده از قرارداد اختیار به جای سرمایهگذاری مستقیم بر دارایی پایه را میتوان استفاده از اهرم ایجاد شده در این بین دانست، چراکه پرمیوم پرداختی برای اختیار، عموماً در مقایسه با قیمت دارایی پایین، درصد کمی است.
- آربیتراژگر: هدف این دسته از معامله گران، کسب سود بدون ریسک از طریق ورود همزمان در دو بازار است. در واقع؛ به دلیل عدم دقت کافی در بازار معاملات سهام و تغییرات شدید مثبت و منفی قیمت سهام، فرصتی ایجاد میشود که شخص آربیتراژگر، قرارداد اختیار خرید با قیمت پایینتر را با پرمیوم پرداختی پایین خریداری میکند و قرارداد اختیار خرید با قیمت اعمال بالاتر را به پرمیوم دریافتی بالاتری میفروشد و به این روش کسب سود میکند. معمولاً در بازارهای کارآ، این نوع فرصتها در زمان کوتاهی از بین میروند.
عموماً دو نوع آپشن در بازارها قابل دسترسی است
- آپشن اروپایی: این آپشن فقط در سررسید قرارداد قابل اعمال است و انعطاف و جذابیت کمتری دارد. آپشنهای موجود در بازار سرمایه ایران، همگی از نوع اروپایی هستند.
- آپشن آمریکایی: در هر زمان از انعقاد قرارداد تا سررسید توسط خریدار قابل اعمال است.
اعمال قرارداد اختیار، در صورتی انجام میشود که شخص خریدار اختیار از به اجرا گذاشتن حق انتخاب خود کسب سود کند. به عنوان مثال؛ شخص خریدار اختیار خرید سهم الف به قیمت اعمال توافقی 200 تومان، در زمان سررسید با قیمت بازار 250 تومان دارایی پایه مواجه شود. در این حالت شخص، حق خرید خود به قیمت 200 تومان را اعمال کرده و در بازار سهم را به قیمت 250 تومان فروخته و از این محل، سود 50 تومانی کسب میکند. سود شخص در اصل پس از کسر پرمیوم پرداخت شده ابتدایی برای قرارداد اختیار خرید بهدست خواهد آمد.
سمت فروش اختیار دو حالت کلی دارد:
- حالت اول آن است که فروشنده اختیار خرید، دارایی پایه را نیز در تملک داشته باشد. به عنوان مثال؛ تولیدکننده مس را تصور کنید که مس تولیدی دارد و در زمانی که قیمت مس 6 هزار دلار است، اقدام به فروش قرارداد اختیار خرید مس به قیمت 6300 با پرمیوم 20 دلاری میکند. در زمان سررسید، یا قیمت کمتر از 6 هزار و 300 دلار است اختیار اعمال نمیشود و عایدی فروشنده 20 دلار خواهد بود؛ اما در حالت دوم، اگر قیمت بالای 6 هزار و 300 دلار برود، سمت خریدار حق خود را اعمال میکند؛ در نتیجه با توجه با دارایی مس، هم تولیدات به قیمت بالاتری فروش رفته و هم 20 دلار پرمیوم دریافت شده است.
- حالت دوم آن است که فروشنده اختیار خرید، دارایی پایه را در اختیار نداشته باشد. در این حالت، سود فروشنده محدود به پرمیوم دریافتی است؛ اما ضرر آن ممکن است، حتی به بینهایت برسد. مثلاً زمانی را تصور کنید که دارایی پایه در زمان سررسید به دلیل کمیاب شدن، قیمت تصاعدی و صعودی پیدا کند و فروشنده با هر رشد قیمتی برای تامین و تحویل آن، هزینه (زیان) بیشتری را تجربه کند.
ارزشگذاری اختیار
عوامل مختلفی بر ارزش قرارداد اختیار اثرگذار است. به کمک مدلسازی و بررسیهای انجام گرفته، مدل معروف به “بلک-شولز” در قراردادهای اختیار بیشترین کاربرد را دارد. در مدلهای ارزشگذاری اختیار، عوامل زیر از دید سرمایهگذاری بیشترین اهمیت را دارند:
- زمان تا سررسید: هر چه زمان سررسید طولانیتر باشد، بر ارزش اختیار اثر مثبت دارد.
- قیمت دارایی پایه: هرچه قیمت دارایی پایه در حال حاضر بالاتر باشد پرمیوم پرداختی برای اختیار خرید (فروش)، مبلغ بالاتر (کمتر) خواهد بود.
- قیمت اعمال: هر چه قیمت اعمال برای یک اختیار خرید (فروش) بالاتر باشد، پرمیوم پرداختی برای اختیار پایینتر (بالاتر) است.
- نوسانپذیری: تغییرات قیمتی دارایی پایه ارزش اختیار را بالا میبرند. در نتیجه، رابطه نوسانپذیری با پرمیوم پرداختی در هر نوع اختیار مثبت است.
- نرخ بهره بدون ریسک: این معیار را میتوان معادل با نرخ سود بانکی یا اوراق خزانه دولت در بازار سرمایه دانست. مشخص است که هر چه نرخ بهره بدون ریسک بالاتر باشد، پرمیوم پرداختی برای اختیار خرید (فروش)، بالاتر (پایینتر) است.
- سود نقدی یا عایدی بین دوره: هرچه دارایی پایه تا زمان سررسید، عایدی بیشتری داشته باشد، پرمیوم پرداختی برای اختیار خرید (فروش)، کمتر (بیشتر) خواهد بود.
مجموعه عوامل بالا با استفاده از روش “بلک-شولز” به نتیجهگیری درباره ارزش یک اختیار میرسد. به منظور سهولت کار میتوان از ماشینحسابهای در دسترس از جمله در درگاه اینترنتی بورس اوراق بهادار تهران استفاده کرد.
ارزشمند شدن اختیارها
در این بخش، تمرکز بر ارزشمند شدن قرارداد اختیار در سهام خواهد بود. معنی “با ارزش شدن” در قراردادهای اختیار، تنها برای سمت خریدار اختیار معنا خواهد داشت؛ زیرا عایدی سمت فروشنده تنها منحصر به پرمیوم دریافتی از سمت خریدار است و از طرف دیگر، حد بالای زیان خریدار اختیار، محدود به مبلغ پرداختی پرمیوم خواهد بود. با توجه به این توضیح، ریسک سمت فروشنده بسیار بیشتر از سمت خرید است؛ بهخصوص در صورتی که فروش اختیار خرید، بدون پوشش ریسک (مالکیت دارایی پایه) انجام شده باشد که قیمت میتواند تا بینهایت رشد کند و ضرر فروشنده بینهایت شود. با توجه به توضیحات داده شده در قرارداد اختیار، سود اعمال خریدار برابر زیان اجرای تعهد از سمت فروشنده خواهد بود. در ادامه به مرور یک مثال در این باره می پردازیم:
تصور کنید که شخصی اختیار خرید سهم با قیمت فعلی 200 تومان را با قیمت اعمال 250 تومانی برای دو ماه دیگر با پرمیوم 5 تومان خریداری کرده است؛ در صورتی که قیمت سهم در دو ماه آینده 280 تومان شود، سمت خریدار حق خود را اعمال میکند و سهم را به قیمت 250 تومان از طرف فروشنده قرارداد خریداری میکند و در بازار 280 تومان میفروشد. در نتیجه؛ اختیار خرید 30 تومان (تفاضل 280 و 250) با ارزش بوده و سود کل خریدار 25 تومان (کسر 5 تومان از ارزش پرمیوم) بوده است.
گرچه اختیار قابل معامله در بازار سرمایه ایران، اروپایی است؛ اما لزوماً نیاز به نگهداری تا زمان سررسید و اعمال اختیار نیست. با توجه به مکانیزم تعریف نمادهای معاملات اختیار در بورس اوراق بهادار، امکان گرفتن موقعیت عکس اختیار اخذ شده و بستن موقعیت باز اختیار و در نتیجه شناسایی سود (زیان) ایجاد شده، محیا است. در صورتی که شخص، اختیار را با قیمت پایینتر خریداری کرده باشد و در بازار معاملاتی با قیمت بالاتر بفروشد، کسب سود میکند.
اعمال یا تسویه نقدی
در صورتی که اختیار “با ارزش” باشد، اعمال یا تسویه اختیار در سررسید به دو روش نقدی یا فیزیکی انجام میشود. در روش فیزیکی؛ دارایی پایه مورد معامله تحویل داده میشود، اما در روش تسویه نقدی، تنها مابهالتفاوت قیمت روز دارایی پایه و قیمت توافقی قرارداد پرداخت خواهد شد. در زمان تسویه، قدرت تصمیمگیری در دست فروشنده اختیار خرید یا فروش است و تنها در صورتی که فروشنده تسویه نقدی را انتخاب کند، این روش انجام میشود و در غیر این صورت اولویت با تحویل فیزیکی است. در بازار سرمایه ایران با توجه به سیستم سپردهگذاری مرکزی و محدودیتهای موجود، تنها زمانی بدون کسب تکلیف از فروشنده تسویه نقدی صورت میگیرد که نماد دارایی پایه بسته باشد. سازمان بورس در تلاش برای رفع این مشکل است؛ چراکه ممکن است، بنا بر اطلاعات بسیار مثبت نماد، یک سهم بسته شده باشد؛ اما پس از بازگشایی، قیمت رشد قابل توجهی داشته باشد؛ اما در شرایط فعلی، تسویه نقدی بر طبق قیمت سهم در زمان بسته بودن انجام میگیرد و در این بین سود خریدار اختیار دستخوش تغییر میشود.
مشخصات قرارداد
با توجه به تعریف صورت گرفته؛ در حالت پایه، اندازه هر قرارداد اختیار معامله سهام شامل یک هزار سهم پایه است. در نتیجه؛ در زمانی که شخصی 5 قرارداد اختیار به پرمیوم 6 تومان خریداری میکند در واقع، اقدام به خرید اختیار خرید 5 هزار سهم به قیمت کل 30 هزار تومان کرده است. البته این رقم قبل از اضافه کردن کارمزد معامله است. کارمزد معاملاتی اختیار بر اساس آخرین مصوبات، برابر 0.108 درصد از ارزش معاملاتی است که نسبت به کارمزد معاملات سهام، بسیار ناچیز است.
در زمان یک اتفاق مهم در شرکتی مانند تقسیم سود، سهام جایزه، سود تقسیمی و سایر موارد که منجر به تغییر تعداد سهام شرکت یا تعدیل قیمت آن در بازار میشود، اندازه هر قرارداد و قیمت اعمال تغییر پیدا میکند که روش تعیین آنها در “دستورالعمل معاملات قرارداد اختیار معامله سهام” در بورس اوراق بهادار تهران قابل ملاحظه است.
چگونه کد اختیار معامله بگیریم؟ [بازارهای مشتقه]+شرایط دریافت کد اختیار معامله
برای استفاده از بازار اختیار معامله به کد اختیار معامله نیاز می باشد، به همین علت هر فردی نمی تواند از این بازار استفاده نماید. در ابتدا که این بازار تاسیس شد، کاربران برای استفاده از آن با تردید هایی رو به رو بودند، اما رفته رفته تقاضا برای آن زیاد شد و حجم معامله ها رو به افزایش بودند.
اختیار معامله چیست؟
اختیار معامله به قراردادهایی گفته می شود که دو طرف می توانند به صورت اختیاری برای خرید یا فروش کالا یا سهم ورد نظر اقدام نمایند. به این معنی که کزمانی که برای یک دارایی مشخص قیمتی مشخص می شود تاریخی را برای به انجام رساندن قرار داد مشخص می کنند دو طرف می توانند تا قبل از فرا رسیدن سر رسید معامله خود را انجام دهند.
ابزارهای مالی مختلفی وجود دارند که می توان از آن ها برای انجام سرمایه گذاری ها استفاده کرد. این ابزارهای مالی مبتنی بر یک دارایی یا مشتقی از چند دارایی پایه می باشند، به این معنا که ارزش بسیاری از آن ها از دارایی های دیگری می باشد که آن ها را ابزار مشتقه می نامند.
بازارهای مشتقه چیست ؟
بازارهای مشتقه بازاری هستند که در آن اختیار معامله های خرید و فروش یا قراردادهای آتی و در معامله قرار می گیرند. در این قراردادها دو طرف معامله در تاریخی که ذکر شده است باید به تعهدات خود عمل نمایند.
شرایط دریافت کد اختیار معامله
برای دریافت کد معاملاتی باید با شرایط کد اختیار دارایی پایه چیست؟ معامله به خوبی آشنایی داشته باشند، همچنین اطلاعت دیگری چون مزایای این بازارها و آموزش دریافت کد های آپشن و … مورد نیاز واقع می شود. دارایی پایه در این بازارها به انواع سهام، انواع کالا، اختیار خرید، اختیار معامله و … گفته می شود.
اولین بورس اختیار معامله در سال 1973 در شیکاگو ایجاد شد که در روز اول توانستند 911 قرارداد را بر روی 16 سهم انجام دهند. بعد از آن تمامی بورس های معاملاتی از این روش استفاده کردند. لازم به ذکر است که بگوییم بورس شیکاگو در تمامی این سال ها در رتبه اول قرار داشته است.
اختیار معامله
نکات با اهمیت در کد اختیار معامله
زمان دریافت کد اختیار معامله به این نکته توجه داشته باشید که اختیار معامله به دو دسته تقسیم میشود :
- اختیار خرید
- اختیار فروش
از طرفی آن را به اختیار معامله آمریکایی و اختیار معامله اروپایی دسته بندی می کنند. در قرارداد آمریکایی دو طرف می توانند در هر زمانی مبادله خود را انجام دهند، اما در اختیار معامله اروپایی تنها زمانی که تاریخ انقضا فرا می رسد می توان معامله را به انجام رساند.
کد معاملاتی آپشن
قراردادهای اختیار خرید این امکان را به معامله گرها می دهد که بتوانند سهام خود را با استفاده از کد معاملاتی آپشن خریداری نمایند. تاریخ انقضای این معامله را می توان تا بیش از یک سال تعیین کرد. با توجه به نوساناتی که در بازار وجود دارد می توان آپشن مورد نظر خرید یا به فروش رساند. اگر آپشنی خریداری شود، خریدار می تواند سهم مورد نظر را به قیمت تعیین شده خریداری نماید.
زمانی که آپشن فروخته می شود، فروشنده باید حق خرید سهام را با قیمت تعیین شده با کسی که آپشن را دارا است واگذار نماید. با فروختن آپشن می تواند مبلغ آپشن را سود در نظر گرفت و آن را به حساب معاملاتی خود واریز کرد.
از طرفی اختیار فروش این امکان را برای خریداران سهام به وجود می آورد که با قیمت تعیین شده سهم خود را به فروش برسانند.
اختیار معامله
آموزش دریافت کد معاملاتی اختیار معامله
نحوه دریافت کد اختیار معامله این گونه می باشد که باید در مرحله اول کارگزاری مناسبی را انتخاب نمایید و انتخاب کارگزاری به این معنی دارایی پایه چیست؟ می باشد که شما با احراز هویت خود به ثبت نام در بازار بورس وسرمایه پرداخته اید. در ادامه مراحل مختلف دریافت کد معاملاتی را برای شما شرح می دهیم.
انتخاب کارگزاری مناسب
کارگزاری های مختلفی وجود دارند که می توانند معاملات آپشن را انجام دهند. هر کدام از این کارگزاری ها روش های مختلفی را در پیش می گیرند. در این مرحله دو دسته افراد وجود دارند، آن هایی که از کد دارایی پایه چیست؟ معاملاتی بورسی برخوردار هستند و افرادی که فاقد کد معاملاتی هستند.
افرادی که برای دریافت کد معاملاتی آپشن اقدام می کنند باید در سامانه سجام ثبت نام نمایند و کد بورسی خود را دریافت نمایند و ثبت نام خود را در کارگزاری مورد نظر انجام دهند. افرادی که از کد بورسی برخوردار هستند قبلا در بازار بورس اوراق بهادار معامله هایی را انجام داده اند.
در این مرحله می توانید با شعبه مرکزی کارگزاری مورد نظر تماس حاصل نمایید که از شرایط کد اختیار معامله و نحوه دریافت کد معاملاتی اطلاعاتی را به دست آورید. در بسیاری از کارگزاری ها با ایجاد شرایطی کد های معالاتی را صادر خواهند کرد.
اما کارگزاری های دیگری در حال فعالیت هستند که نمی توانند کدهای معاملاتی را صادر نمایند. بسیاری از کارگزاری ها ممکن است از شما چک هایی را با مبلغ 1 میلیارد تومان درخواست نمایند و بعضی دیگر کف ارزش پرتفو را تعیین می کنند.
اختیار معامله
مزایای بازار اختیار معامله به چند دسته تقسیم میشوند ؟
بازار اختیار معامله دارای کاربردهایی است که می توان آن ها را به چهار دسته تقسیم بندی کرد. این قراردادها ریسک بسیار پایینی نسبت به سهام دارند و معاملاتی که انجام می دهند بازدهی بیشتری دارند، همچنین کارایی هزینه ها را افزایش خواهند داد و استراتژی های مختلفی را برای انجام معامله ها ارائه می دهند.
با در اختیار داشتن کد اختیار معامله می توانید از قراردادهای اختیار معامله نهایت استفاده را ببرید. این قراردادها در بازارهای اهرم مالی با قدرت زیادی عمل خواهند کرد. به این معنی که سرمایه گذاران می توانند با استفاده از این معامله ها موفقیت های زیادی را به دست آورند.
در قراردادهای اختیار معامله طرفین با به دست آوردن سود بیشتر و کاهش ریسک وارد بازار می شوند. به این صورت که یکی از طرفین با استفاده از تاریخ سر رسید قرار داد می توانند در بهترین زمان ممکن برای فروش سهم خود اقدام نماید و طرف دیگر با تعیین یک قیمت ثابت می تواند ریسک نوسان قیمت ها را کاهش دهد. در واقع این قراردادها در بازارهای آتی کالا کاربرد زیادی دارند.
اختیار معامله
آربیتراژ چیست | بررسی فرصتهای آربیتراژی در بازارهای مالی مختلف
آربیتراژ چیست؟ یکی از مفاهیم مهم علم دارایی پایه چیست؟ اقتصاد آربیتراژ است که میتوان آن را کسب سود از اختلاف قیمت یک دارایی بین دو یا چند بازار تعریف کرد. در واقع میتوان مفهوم آربیتراژ را از عدم وجود تعادل قیمت در بازارهای مختلف استنباط کرد. به بیان دیگر، هنگامی که دارایی پایه مانند کالا یا ارز و سهام در بازارهای مختلف دارای ارزش یکسان نباشد، آربیتراژگران با خرید دارایی در بازاری که قیمت کمتری دارد و فروش سریع آن در بازارهایی با قیمت بالاتر، از سطوح مختلف قیمت سود کسب میکنند. از آنجا که در صورت امکان فروش دارایی در حداقل زمان ممکن فراهم باشد، ریسک این روش بسیار ناچیز خواهد بود و در عمل میتوان آن را نوعی سرمایه گذاری بدون ریسک تلقی کرد.
در مفهوم آربیتراژ شرایط باید برای خرید و فروش فراهم بوده و محصولات نیازی به معرفی یا بازاریابی نداشته باشد؛ بنابراین، صادرات کالا آربیتراژ محسوب نمیشود. به طور کلی ماهیت آربیتراژ بر مبنای بازده مثبت قطعی است و اگر یک دارایی در بازارهای مختلف ارزش یکسانی داشته باشد، تعادل آربیتراژی برقرار خواهد شد.
فهرست عناوین مقاله
شکلگیری فرصتهای آربیتراژی
فرصتهای آربیتراژی بر مبنای بعد مکان یا زمان به وجود میآید. فرصت آربیتراژی برمبنای بعد مکان در دو موقعیت جغرافیایی مختلف خواهد بود که در آن یک دارایی خاص در دو بازار ارزش ناهمسانی داشته باشند. شرط موفقیت در این شیوه، امکان خرید و فروش همزمان یا حداکثر با تفاوت زمانی کوتاه است. اما آربیتراژ بر مبنای بعد زمان، از اختلاف ارزش دارایی به دلیل تفاوت در زمان تحویل آن ناشی میشود. به عنوان مثال میتوان به اختلاف قیمت در بازار نقد و بازار آتی اشاره کرد.
معاملات آربیتراژی به طور عمده بر اساس بعد زمانی انجام میشود و به همین دلیل بازار آتی در بین سرمایهگذاران محبوبیت زیادی دارند. مفهوم آربیتراژ را میتوان دلیل و انگیزه فعالیت بسیاری از سفتهبازان و به نوعی محرک بازارهای مالی و سرمایهگذاری دانست.
آربیتراژ یک کالا در دو بازار
میخواهیم مفهوم آربیتراژ یک کالا در دو بازار را با یک مثال بیان کنیم. فرض کنید خردهفروشی والمارت دیویدی اصلیِ بازی ارباب حلقهها را به ارزش ۴۰ دلار میفروشد؛ اما شخصی میداند که نسخههای آخر این دیویدی در سایت eBay حدود ۵۵ تا ۱۰۰ دلار به فروش رفته است. پس این ایده وجود دارد که شخص چند دیویدی از والمارت خریداری کرده و آنها را با سود 15 تا 60 دلاری در eBay بفروشد. اما این فرد قطعا نمیتواند این روش را برای طولانی مدت ادامه دهد، زیرا احتمالا یکی از حالات زیر رخ خواهد داد:
- دیویدیهای اصلی والمارت به پایان میرسد.
- والمارت قیمت دیویدیها را بالا میبرد، زیرا استقبال از این محصول افزایش یافته است.
- قیمت دیویدیها در eBay کاهش مییابد زیرا عرضهی آنها در سایت eBay افزایش داشته است.
این آربیتراژ در چنین بازارهایی بسیار رایج است و فروشندگان در بازارهای اجناس دستدوم و حراجیها، اشیاء باارزشی را خریداری میکنند که فروشنده آنها را با قیمت پایین میفروشد. اما این کار نیز هزینههایی را به خریدار تحمیل میکند؛ از جمله زمان پیدا کردن اجناس با قیمتی کمتر از ارزش واقعی، تحقیق در مورد قیمتهای رقابتی بازار و پذیرش ریسک کاهش قیمت اجناس پس از خرید.
آربیتراژ چند کالا در یک بازار
در نوع دوم معاملات که در مفهوم آربیتراژ وجود دارد، اشخاص چند کالا را در یک بازار خرید و فروش میکنند و اغلب این نوع آربیتراژ ( Arbitrage ) شامل مبادلات ارزی است. این مورد را نیز با یک مثال توضیح میدهیم. فرض کنید سرمایهگذاری ۵ دینار الجزایر را با ۱۰ لِوای بلغاری مبادله میکند. سپس سرمایهگذار میتواند ۱۰ لوای بلغاری را مجددا به دینار الجزایر تبدیل کند؛ به صورتی که با پرداخت ۱۰ لوا، ۶ دینار دریافت کند و در نتیجه یک دینار بیشتر از تعداد اولیه خواهد داشت.
نتیجه این نوع آربیتراژ به طور کلی به اقتصاد محلیِ مکان مبادله ضرر وارد خواهد کرد زیرا بین تعداد دینارها و لواهای مبادلهشده تناسب وجود ندارد. در صورتی که با چند ارز در بازار رو به رو باشیم، این آربیتراژ پیچیدهتر خواهد بود.
آربیتراژ در بازار نقدی
در این بخش از مفهوم آربیتراژ به انواع بازارهای نقدی میپردازیم و مفهوم آربیتراژ را در هر یک بررسی کرده و نحوه معاملات آن را بیان میکنیم. البته امروزه فرصتهای معاملاتی که در مفهوم آربیتراژ قرار گیرند در بازارهای نقدی بسیار کم است و دلیل آن تولید گسترده در سراسر جهان، حذف واسطهها و تجارت الکترونیک است که بازار را به شرایط تعادل میرساند.
بازار جهانی سهام
امروزه سهام شرکتهای چند ملیتی و بینالمللی در بورسهای جهانی عرضه میشود. این بازارها بهم متصل و فعالیت آنها یکپارچه است. گاهی ممکن است در زمان کوتاهی قیمت یک سهم در بازارهای مختلف یکسان نباشد و فرصتی برای آربیتراژ ایجاد شود. از آنجا که سرمایهگذاران پیوسته بازارهای جهانی را رصد میکنند و با وجود رباتهای معاملهگر و حجم بالای سفارشات، این فاصله در ارزش سهامها از بین میروند و بازار به تعادل میرسد.
بازار غیررسمی ارز ایران
یکی از بسترهایی که معاملات در آن مطابق مفهوم آربیتراژ انجام میشود، بازارهای غیر رسمی است؛ اختلاف قیمت ارز دولتی در ایران و بازار آزاد آن سبب شده که آربیتراژگران که میتوان آنها را دلالان ارزی نامید، ارز سهمیهای دولتی را خریداری کرده و در بازار آزاد بفروشند. علاوه بر این تفاوت نرخ ارز در بازارهای منطقهای و بازارهای کشورهای همسایه فرصت دیگری برای این افراد است تا در معاملهای بدون ریسک، سود هنگفتی بدست بیاورند. البته چنین معاملاتی موجب خروج ارز و آسیب به نظام اقتصادی کشور میشود پیگرد قانونی دارد.
آربیتراژ در بازار آتی
بخش عمدهای از معاملات که در مفهوم Arbitrage انجام میشود به بازار آتی تعلق دارد. این مدل آربیتراژ ناشی از اختلاف قیمت در بازار نقد و بازار آتی است. این فرآیند به این صورت است که قیمت سهام یا کالا به عنوان دارایی سرمایهدار در بازار آتی نسبت به قیمت آن در بازار نقد بیشتر خواهد بود؛ فاصله قیمت در این آربیتراژ موجب شده که حاشیه سود مناسبی برای سرمایهداران ایجاد شود که مصداق بارزی از مفهوم آربیتراژ است.
در این بازار آربیتراژگران دارایی خود را در بازار نقد خریداری میکنند و معادل آن قراردادی در بازار آتی منعقد میکنند. اختلاف قیمت در هنگام خرید و فروش این دارایی، سود ناخالص سرمایهگذار خواهد بود.
آربیتراژ در بازار جهانی ارز فارکس
در بازار فارکس ، حجم بالایی از تراکنشها و ابزارهای معاملاتی بسیاری وجود دارد که در مفهوم آربیتراژ صدق میکند؛ از طرفی تعداد زیاد معاملهگران و سرعت بالای اجرای سفارشات موجب شده که این فرصتها فورا پوشش داده شود. در بازار ارز جهانی میتوان سه روش عمده را در مفهوم آربیتراژ بررسی کرد:
آربیتراژ جفت ارزی
آربیتراژ جفت ارزی که به معنی سودآوری از قیمتهای متفاوت یک جفت ارز در دو کارگزاری یا صرافی است.
آربیتراژ سود تضمین شده
آربیتراژ سود تضمین شده که در آن معاملهگر در مرحله اول نرخ سود کشورها و مناطق اقتصادی مختلف را بررسی میکند. سپس دارایی خود را به ارز کشوری که بیشترین نرخ سود را دارد تبدیل کرده و در سیستم بانکی آن کشور سرمایهگذاری میکند. معاملهگر به طور همزمان، یک قرارداد آتی جهت تضمین نرخ تبدیل ارز منعقد میکند تا بعد از اتمام دوره سرمایهگذاری، بتواند از نرخ تبدیل اولیه خود استفاده کند.
آربیتراژ مثلثی
آربیتراژ مثلثی هنگامی استفاده میشود که برای سه نرخ ارزی، قیمتهای مختلفی وجود داشته باشد. معاملهگران از طریق یک فرآیند معاملاتی سریع، سه جفت ارز مختلف را به یکدیگر تبدیل کرده و در نهایت به دارایی اولیه خود بازمیگردند.
مزایا آربیتراژ
مفهوم آربیتراژ یک استراتژی در امور مالی در اختیار افراد قرار میدهد که با بهره گیری از آن میتوانند از تفاوت قیمت دو بازار، سود کم ریسکی بدست آوردند. در زیر برخی از مزایا و معایب آربیتراژ آورده شده است:
- بزرگترین مزیت آربیتراژ، صفر بودن ریسک آن است. بنا بر آنچه که در مفهوم آربیتراژ آمده است، این معاملات در بدترین حالت سود ندارد و سرمایه اولیه برای سرمایهگذار باقی میماند.
- آربیتراژ کمک میکند تا قیمت اوراق بهادار در بازار تقریبا ثابت باقی بماند و بنابراین به قیمت بهتر دارایی کمک میکند. همچنین اختلاف قیمت اوراق بهادار در بازارهای مختلف را پایان میدهد.
- آربیتراژ به کارآیی بیشتر بازارهای مالی کمک میکند، زیرا اگر آربیتراژ وجود نداشت، سهام با قیمتهای مختلف در بازارهای مختلف خرید و فروش میشد و با حدس و گمان توسط تعداد کمی از افراد، اعتماد سرمایه گذاران واقعی به بازار سهام آسیب میدید.
معایب آربیتراژ
- بسیاری از افراد فقط جنبه قیمت را در نظر میگیرند و هزینههای معاملات و مالیات مربوط به خرید و فروش دارایی را نادیده میگیرند که به نوبه خود منجر به تخمین اشتباه سود میشود و اگر اختلاف قیمت زیاد نباشد، میتواند منجر به ضرر شود.
- در زندگی واقعی فرصتهای آربیتراژ زیادی وجود ندارد. اگر فرصتی برای سودآوری در چنین شرایطی وجود داشته باشد، باید سریعترین فناوری را در اختیار داشت تا بتوانید به سرعت موقعیت خود را بدست آورید. برای انجام چنین معاملههایی که در اختیار افراد کمی قرار دارد، باید تخصص کافی داشته باشید.
- برای انجام آربیتراژ و سودآوری بالای آن سرمایه زیادی مورد نیاز است و با سرمایه اندک نمیتوان به سود مورد نظر رسید.
تعادل آربیتراژی
همان طور که بیان شد، آربیتراژ مجموعهای از تراکنشهای مالی است که در هیچ حالتی به زیان منتهی نخواهد شد. این معامله میتواند سودی در پی داشته باشد یا بدون سود انجام شود اما ضرری در کار نخواهد بود.
در مفهوم آربیتراژ عبارت دیگری به نام تعادل آربیتراژی وجود دارد. اگر در بازارهای مختلف، تفاوت قیمت وجود نداشته باشد، تعادل آربیتراژی رخ خواهد داد. در حالت تعادل آربیتراژی، افراد نمیتوانند فقط با معاملات سریع و با استفاده از تفاوت قیمتهای موجود سود به دست آورند.
تعادل آربیتراژی، یک حالت ایدهآل در اقتصاد است. البته در بسترهای مختلف، آربیتراژ به مرور به حالت تعادلی خواهد رسید. هنگامی که یک محصول در یک بازار ارزانتر از بازار دیگر باشد، تقاضا برای خرید از بازار ارزانتر بیشتر میشود؛ هر چه تقاضا برای این محصول بیشتر باشد، قیمت نیز افزایش خواهد داشت. در نتیجه فرصتهای آربیتراژی کوتاه هستند و بسیار سریع از دست میروند.
اجتناب از آربیتراژ در جهت ثبات بازار
فرصتهای آربیتراژی در همه جا و در زمینههای مختلف، از بازار سهام و بور س گرفته تا فروشگاههای دست دومی، وجود دارد. اما هزینههای پنهان فرصتهای آربیتراژ و تعداد بالای افرادی که به دنبال این فرصتها هستند، این معاملات را دشوار کرده است. سودهای آربیتراژی اغلب عمر کوتاهی دارند، زیرا معامله داراییها نرخ آنها را طوری تغییر میدهد که بازار در فرصت کوتاهی به تعادل میرسد.
فرصتهای آربیتراژی بر اقتصاد تاثیر مستقیم دارد و با ایجاد هزینه برای محصولات، باعث بیثباتی بازار خواهد شد. بنابراین باید در برابر تمایل خود برای رسیدن به سود سریع در معاملات مقاومت کنیم.
آربیتراژ در ایران
با بروز اختلاف قیمت در دو یا چند بازار، آربیتراژگران وارد بازارهای معاملاتی میشوند و در مدت کوتاهی تعادل بین عرضه و تقاضا برقرار میشود. هرچه بازار کارامدتر باشد، تعادل سریعتر ایجاد میشود و فرصت آربیتراژ کوتاهتر خواهد بود.
در واقع این فرصتها و تعادل پس از آن، محرکی برای پویایی اقتصاد تلقی میشود. کشورهایی که در آنها ساختار اقتصادی مناسب و بازارهای کارا وجود نداشته باشد، فرصتهای آربیتراژ و مدت آنها بیشتر خواهد بود.
با افزایش تعداد فرصتهای آربیتراژی و پایداری آنها، انگیزه سرمایهگذاران برای فعالیتهای مولد اقتصادی کمتر خواهد بود. چنین وضعیتی در حال حاضر در ایران وجود دارد و عدم تعادل در بازار، توسعه و رشد اقتصادی را تحت تاثیر قرار داده است.
سخن پایانی
در این مطلب، به سوال آربیتراژ چیست پاسخ دادیم و فرصتهای آربیتراژی را در بازارهای مختلف را همراه با شما بررسی کردیم. این فرصتها اغلب باعث پویایی اقتصاد کشورها میشود اما در کشورهایی که وضعیت اقتصادی نامناسبی وجود دارد، همین فرصتها با کاهش تمایل افراد برای سرمایهگذاری در فعالیتهای مولد، رشد اقتصادی را تحت تاثیر قرار خواهند داد. همه افراد در بازارهای مختلف تمایل دارند هزینهها را کاهش و سود خود را افزایش دهند. در نتیجه رقابت بسیار فشرده خواهد شد. به همین دلیل، در بیشتر مواردی که فرصتی برای آربیتراژ و سود مطمئن در کوتاه مدت وجود دارد، تنها کارشناسان حرفهای و مجرب و نیز افرادی که ابزارهای قدرتمندی در اختیار دارند میتوانند از این فرصتهای ویژه بهره ببرند.
دیدگاه شما