بورس سهام چیست؟

برای نامگذاری نمادهای بورس شرکت‌هایی که زمینه فعالیت مشابهی دارند در یک گروه قرار می‌گیرند. معمولا حرف اول نماد معاملاتی شرکت‌ها در بورس نشان‌دهنده گروه آن شرکت در بورس است. بقیه حرف‌های این نمادها هم به‌نوعی انتخاب می‌شوند که نشان‌دهنده عنوان اصلی شرکت باشد

صف خرید و صف فروش سهام در بورس چیست؟

صف خرید و فروش سهام دو اصطلاح مهم در بازار بورس هستند، که لازم است سرمایه گذاران در مورد آنها اطلاعات لازم را به دست آورند. تنها در این حالت است که می توانند به درستی شرایط را سنجیده، و اقدام به انجام معامله نمایند. اما نباید صف های خرید و فروش را مبنای کلی انجام معامله در نظر گرفت.

بیشتر افراد تازه واردی که وارد بازار بورس می شوند، در مورد اصطلاحات بورسی اطلاعات مناسبی ندارند. همین مسئله منجر می شود تا در بورس سهام چیست؟ این بازار با مشکلات زیادی مواجه شوند. صف خرید و فروش سهام در این بازار، یکی از اصطلاحات خاصی است که نیاز به بررسی دارد.

افرادی که در این مورد اطلاعات مناسب دارند، می توانند از موقعیت های بازار بورس به بهترین نحو ممکن استفاده کنند. صف خرید و فروش سهام در اصل دو مفهوم مهمی هستند که لازم است هر سرمایه گذاری پیش از ورود به این بازار در خصوص آنها اطلاعات بدست آورد.

در صورتی که دوره های آموزش بورس را سپری کرده باشید، می توانید تصمیم درست را در زمان مناسب بگیرید. این که اگر سهام شرکت هایی در صف خرید قرار گیرند، یا وارد صف فروش شوند، چه واکنشی انجام دهیم تا از این موقعیت سود مناسب را به دست آوریم.

از سوی دیگر برای این که بدانیم صف خرید و فروش چگونه و در چه زمان هایی تشکیل می شود، لازم است در این خصوص اطلاعات مناسبی را به دست آوریم.

صف خرید سهام در بورس چیست؟

یکی از اصطلاحاتی که سرمایه گذاران بازار بورس و فرابورس ممکن است زیاد با ان مواجه باشند، تشکیل صف خرید سهام است. صف خرید و فروش سهام دو مورد از اصطلاحات مهم بورس هستند. صف خرید معمولا زمانی تشکیل می شود که قیمت آخرین معامله سهام شرکتی، به سقف مجاز برسد. به گونه ای که نتوان قیمت بالاتری برای این سفارش ثبت کرد.

یعنی قیمت سهم موفق شده باشد ۵ درصد رشد را تجربه کرده باشد. از طرف دیگر در سقف مجاز روزانه، فروشنده ای برای فروش سهام وجود نداشته باشد. در این حالت بسیاری از خریداران برای خرید سهام با یکدیگر به رقابت خواهند پرداخت. متقاضیان و خریداران سهام به شکل صعودی افزایش می یابند، و همین مسئله ایجاد صف خرید سهام می نماید. صف خرید و فروش سهام هر دو در واقع یک مفهوم کلی هستند، که معانی متفاوتی دارند.

صف فروش سهام در بورس چیست؟

صف فروش یکی دیگر از اصطلاحاتی است که سرمایه گذاران در بازار بورس با ان مواجه می شوند. بسیاری از سهامداران تصور می کنند که صف خرید و فروش سهام هر دو به یک معنا هستند، اما باید بگوییم این دو صف هر دو معنی متفاوتی باهم دارند.

در صف فروش سهام، تصور کنید سهامداران پس از خرید سهام، خبر منفی از آن شرکت دریافت کنند. به گونه ای که سهام خریداری شده آنها، در خطر افتد. در چنین حالتی متقاضیان فروش سهام افزایش می یابد. سهامداران برای این که از ضرر بیشتر سهام خود جلوگیری کنند، ترجیح می دهند سهام های خود را در زمان کوتاهی به فروش برسانند.

وقتی عرضه بیشتر از تقاضا شد، سهامداران فروش سهام خودشان را در اولویت قرار می دهند. که در این حالت صف فروش سهام شکل می گیرد. به طور کلی باید بگوییم صف خرید و فروش سهام به میزان تقاضا و عرضه سهام وابسته است.

چگونه میتوان صف خرید و فروش سهام در بورس را تشخیص داد؟

برای ان که بدانیم چه زمان بورس درگیر تشکیل صف خرید و فروش سهام می شود، بهتر است به وب سایت tsetmc.com مراجعه نماییم. هر شرکتی در این وب سایت صفحه مشخص خود را دارد. که در آن اطلاعات مورد نیاز را برای سرمایه گذاران ارائه می کند.

در قسمت میانی این صفحه دو کادر وجود دارد که در ان میزان خرید و فروش سهام درج شده است. این اطلاعات ارائه شده، در اصل همان سفارشاتی هستند که معامله گران و کارگزاران در سیستم های معاملاتی، به صورت آنلاین به ثبت میرسانند.

صف خرید و فروش سهام در صورتی ایجاد می شود که تقاضای خرید و فروش سهام یک شرکت، بیش از حد معمول افزایش یابد. در زمانی که شرکت درگیر شرایط منفی میشود، سهامداران متقاضی فروش می شوند. از سوی دیگر وقتی شرایط شرکت متناسب می شود، متقاضیانی اقدام به خرید سهام می کنند.

میزان بورس سهام چیست؟ تقاضای زیاد در هر دو حالت، باعث ایجاد صف خرید و فروش سهام شرکت ها در بازار بورس می شود.

آیا خرید یا فروش سهام در صف های خرید و فروش مقدور است؟

در زمان مواجه با صف خرید و فروش سهام، اگر بخواهید نسبت به دیگران با سرعت بیشتری اقدام به فروش یا خرید سهام خود نمایید، لازم است زمان مناسب را تشخیص دهید. مسلما در زمان خرید سهام، در صورتی که سرمایه گذاران زودتر سفارش خود را در سیستم ثبت کرده باشند، شانس بیشتری دارند تا سهام خریداری کنند.

در چنین حالتی، به محض اینکه شخصی اقدام به عرضه سهام خود برای فروش می نماید، به صورت خودکار سیستم سهام ایشان را برای متقاضی اولیه خرید سهام در نظر میگیرد. از این رو متقاضی خرید، مالک سهامی خواهد شد که برای فروش عرضه شده است.

این مسئله در هر دو صف خرید و فروش سهام یکسان است. به این صورت که اگر در صف فروش سهام نیز قرار گیرید، ابتدا سهام فرد متقاضی به فروش می رسد، که زودتر اقدام به ثبت سفارش برای فروش سهام خود نموده است. ایشان در اول صف فروش سهام قرار دارد، و به مراتب در زمان بهتری قادر خواهد بود سهام خود را به فروش برساند.

مهمترین نکات در زمان ایجاد صف خرید و فروش سهام چه چیزهایی هستند؟

مهمترین نکاتی که باید در خصوص این دو صف در نظر داشته باشید، این است که به هیچ عنوان نباید بر حسب صف خرید و صف فروش سهام اقدام به انجام معامله در بازار بورس نمایید. این که سهامی درگیر صف فروش می شود، حتما به این معنا نخواهد بود که ارزشی نداشته و در اینده نیز ممکن است با ضرر روبه رو شود.

از سوی دیگر نیز ایجاد صف خرید نیز مسلما نمی تواند دلیل برای آن باشد که سهام این شرکت در اینده به رشد بالایی دست خواهد یافت. با این تفاسیر به هیچ عنوان نباید صف خرید و فروش سهام را به عنوان یک اصل برای انجام معامله در بازار بورس در نظر بگیرید.

بسیاری از خریداران و فروشندگانی که با تکیه بر صف خرید و فروش سهام، در بازار بورس معامله انجام می دهند، افراد تازه وارد به این بازار هستند، که احساسی تصمیم می گیرند. همین مسئله نیز منجر می شود تا در بیشتر مواقع با شکست مواجه شوند.

علت بوجود آمدن صف های خرید و فروش چیست؟(محدودیت دامنه نوسان)

دلیل بوجود آمدن صف های خرید و فروش در اصل وجود محدودیت دامنه نوسان است که در بازه های زمانی دستخوش تغییرات هم بوده است، در حال حاضر دامنه نوسان مثبت و منفی 5 میباشد اما برای بازه های مثبت و منفی 4 ، 10 و… هم در شرایط خاص پیشتر اعمال شده بوده است. علت اصلی وجود دامنه نوسان در سهام بورس ایران جلوگیری از سفته بازی ها و سایر مخاطرات مالی برای سرمایه گذاران خرد میباشد زیرا توانایی انجام نوسانات زیاد در این بازار با مبالغ کم هم مقدور میباشد و به همین جهت ناظران و سیاست گذاران بورس برای هر سهم محدودیت دامنه نوسان را در نظر گرفتند.

بورس چیست؟ | بورس به زبان ساده

برای پاسخ به بورس چیست مقدمه لازم است؛ حتما با فرایند دریافت وام آشنایی دارید؛ مثلا گاهی برای خرید خانه، ماشین یا راه‌اندازی یک کسب‌وکار شخصی به پول نیاز دارید ولی در حال حاضر به آن مقدار پول دسترسی ندارید. در این حالت یکی از راه‌های تامین پولی که لازم دارید این است که به بانک بروید و درخواست وام کنید. شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی هم می‌توانند چنین کاری انجام بدهند و برای راه‌اندازی پروژه‌های جدید یا به سرانجام رساندن پروژه‌های جاری سراغ نظام بانکی بروند و وام بگیرند. اما شرکت‌ها یک راه دیگر برای تامین مالی دارند و آن مراجعه به بازار سرمایه یا همان بورس است. در این روش شرکت‌ها بخشی از سهام خودشان را در بازار بورس عرضه می‌کنند. این همان عرضه اولیه سهام شرکت در بازار بورس است.

در این حالت، سرمایه‌گذاران فعال در بازار بورس با خریدن این سهام، سهامدار این شرکت می‌شوند و پول حاصل از این فرایند در اختیار شرکت قرار می‌گیرد و شرکت می‌تواند از این پول برای فعالیت‌های اقتصادی خودش استفاده کند. به عبارت ساده‌تر، شرکت به جای اینکه پول مورد نیاز خودش را از طریق نظام بانکی تامین کند، می‌تواند با عرضه اولیه سهام خودش در بازار بورس این کار را انجام بدهد.

تامین مالی شرکت‌ها از طریق بورس محدود به زمان عرضه اولیه نیست و شرکت‌ها می‌توانند از طریق فرایند افزایش سرمایه هم نیازهای مالی‌شان را رفع کنند. قبلا در «رده» درباره روش‌های افزایش سرمایه گفته‌ایم.

اما تامین مالی شرکت‌ها تنها فایده بازار بورس برای اقتصاد یک کشور نیست و بازار بورس کارکردهای دیگری از قبیل مدیریت ریسک، افزایش شفافیت، کشف قیمت و امکان بسیج سرمایه‌های کوچک را هم فراهم می‌کند. به‌طور کلی نظام بانکی و بازار بورس ۲ بال اصلی یک اقتصاد را تشکیل می‌دهند که استفاده مناسب از آن‌ها می‌تواند منجر به رشد اقتصادی پایدار شود.

تالار بورس کجاست؟

بازار بورس در جهان سابقه‌ای طولانی دارد و عمر بعضی از بورس‌ها به چند قرن می‌رسد. مثلا بورس پاریس از سال ۱۷۲۴ میلادی فعال است و سابقه بورس نیویورک به سال ۱۷۹۲ میلادی می‌رسد. در گذشته که ابزارهای ارتباطی امروزی، مانند تلفن و اینترنت، وجود نداشت، سرمایه‌گذاران برای خریدوفروش سهام و اوراق بهادار باید در جایی جمع می‌شدند و معاملات‌شان را انجام می‌دادند. مثل بازارهای سنتی شهرها که مردم برای خرید مایحتاج‌شان به آن‌ها مراجعه می‌کردند. بورس ایران هم از سال ۱۳۴۶ فعالیت می‌کند و تا همین چند سال پیش اکثر سرمایه‌گذاران برای خریدوفروش سهام به ساختمانی می‌رفتند که به تالار بورس معروف بود. اما به‌مرور و با پیشرفت ابزارهای ارتباطی و به‌ویژه اینترنت، بیشتر سرمایه‌گذاران دیگر به چنین مکان‌هایی مراجعه نمی‌کنند و معاملات‌شان را از طریق اینترنت انجام می‌دهند. مثل فروشگاه‌های اینترنتی که امکان خرید آنلاین را ایجاد کرده‌اند. به همین دلیل معنای اصطلاح «تالار بورس» هم رفته‌رفته تغییر کرده و به همه بسترهایی گفته می‌شود که معاملات بورسی در آن‌ها انجام می‌گیرد.

نماد بورسی چیست؟

حتما ادبیات دهه هشتادی‌ها به گوش‌تان خورده و گاهی این ادبیات سردرگم‌تان کرده. مثلا ممکن است این جمله را بشنوید که «رسیدی خ ز بزن» و برایتان سوال شده باشد که منظور از «خ» و «ز» چیست. بورس هم ادبیات خاص خودش را دارد که در نگاه اول می‌تواند باعث سردرگمی شود. ماجرا این است که وقتی اصطلاح یا عبارتی پرکاربرد باشد، دوست داریم آن اصطلاح یا عبارت را مختصر کنیم تا راحت‌تر باشیم.

برای نامگذاری نمادهای بورس شرکت‌هایی که زمینه فعالیت مشابهی دارند در یک گروه قرار می‌گیرند. معمولا حرف اول نماد معاملاتی شرکت‌ها در بورس نشان‌دهنده گروه آن شرکت در بورس است. بقیه حرف‌های این نمادها هم به‌نوعی انتخاب می‌شوند که نشان‌دهنده عنوان اصلی شرکت باشد

در بازاری هم که قرار است سهام شرکت‌ها خریدوفروش شود، استفاده از نام کامل شرکت‌ها دردسرهای زیادی دارد. مثلا در یک گفت‌وگوی بورسی دشوار است که بگوییم «قیمت سهام توسعه معادن روی ایران افزایش یافت» یا اینکه در تابلوی معاملات بورس از نام کامل شرکت‌ها استفاده کنیم. به همین دلیل از همان ابتدا برای هر شرکتی که وارد بورس می‌شود یک نماد خاص و منحصربه‌فرد در نظر می‌گیرند تا فرایند معاملات ساده‌تر باشد. مثلا بورسی‌ها «بانک صادرات ایران» را با نماد «وبصادر» و «گسترش سرمایه‌گذاری ایرانخودرو» را با نماد «خگستر» می‌شناسند.

نحوه نام گذاری شرکت های بورسی

در حال حاضر بیش از ۵۰۰ شرکت در بازارهای بورس و فرابورس ایران حضور دارند. این شرکت‌ها به چند گروه تقسیم می‌شوند و شرکت‌هایی که زمینه فعالیت مشابهی دارند در یک گروه قرار می‌گیرند. معمولا حرف اول نماد معاملاتی شرکت‌ها در بورس نشان‌دهنده گروه آن شرکت در بورس است. مثلا بورس سهام چیست؟ نماد معاملاتی بانک‌ها و موسسات اعتباری با حرف «و»، شرکت‌های سیمانی با حرف «س»، شرکت‌های شیمیایی با حرف «ش» و شرکت‌های خودرویی با حرف «خ» شروع می‌شوند (البته استثناهایی هم وجود دارد). بقیه حرف‌های این نمادها هم به‌نوعی انتخاب می‌شوند که نشان‌دهنده عنوان اصلی شرکت باشد.

برای نمونه، نمادهای «خودرو» و «خگستر» و «خساپا» و «خپارس» مربوط به گروه «خودرو و ساخت قطعات» می‌شوند، نمادهای «فملی» و «فولاد» و «فخوز» و «فاسمین» در گروه «فلزات اساسی» هستند، نمادهای «حکشتی» و «حریل» و «حفارس» و «حتاید» در گروه «حمل‌ونقل، انبارداری و ارتباطات» معامله می‌شوند و نمادهای «وپارس» و «وتجارت» و «وپاسار» و «ونوین» در گروه «بانک‌ها و موسسات اعتباری» قرار دارند. البته همان‌طور که اشاره کردیم در این نام‌گذاری‌ها استثناهایی هم وجود دارد که می‌توانید به‌مرور به آن‌ها آشنا شوید.

معرفی انواع بازار بورس در ایران

شاید شنیده باشید که سهام فلان شرکت در بازار بورس معامله می‌شود یا اینکه فلان شرکت، فرابورسی است. اما شاید ندانید تفاوت بورس و فرابورس چیست و بقیه بورس‌ها در چیست. در واقع هر کدام از این‌ها یک بازار مجزا است و قوانین و شرایط خاص خودش را دارد.

تفاوت بورس و فرابورس

اولین نکته اینکه شرکت بورس اوراق بهادار تهران یا همان بورس معروف از سال ۱۳۴۶ شروع به فعالیت کرده است، اما سابقه فعالیت شرکت فرابورس ایران به سال ۱۳۸۷ برمی‌گردد. به‌طور کلی شرایط پذیرش شرکت‌ها در بازار فرابورس نسبت به بازار بورس ساده‌تر است و از نظر معاملاتی هم تفاوت‌هایی بین نحوه معاملات بورس و فرابورس وجود دارد. مثلا در حال حاضر فاصله قیمت سفارش‌ها در بازار بورس ۱۰ ریال یا همان یک تومان است، ولی در فرابورس سفارش‌ها را می‌توان با فاصله یک ریال هم ثبت کرد. همچنین بازار پایه هم بخشی از فرابورس است که در آن دامنه نوسان روزانه قیمت ۲ درصد است؛ این دامنه در بازار بورس و تابلوهای اصلی فرابورس ۵ درصد است.

به‌طور کلی شرکت‌هایی که در بازار بورس هستند معمولا اعتبار بیشتری نزد سرمایه‌گذاران، به‌ویژه سرمایه‌گذاران باتجربه‌تر، دارند. البته این امکان هم وجود دارد که شرکت‌های فرابورسی شرایط مورد نیاز پذیرش در بورس را کسب کنند و از فرابورس به بورس منتقل شوند.

بورس کالا چیست؟

همان‌طور که در بورس اوراق بهادار این امکان وجود دارد که هر اوراق بهاداری (از قبیل سهام شرکت‌ها، اوراق مشارکت و غیره) معامله شود، در بورس کالا هم کالاهای مختلف دادوستد می‌شود. البته در اینجا منظور از «کالا» آن کالای مصرفی یا همان کالایی که به دست مصرف‌کننده نهایی می‌رسد، نیست!

بلکه منظور کالاهای خام و فرآوری‌نشده است که اغلب بین فعالان زنجیره تولید دست‌به‌دست می‌شود. مثلا شرکت‌های تولیدکننده ورق و میلگرد و شمش آهن می‌توانند محصولات‌شان را در بورس کالا عرضه کنند و به دست شرکت‌هایی برسانند که از این محصولات به عنوان مواد اولیه استفاده می‌کنند. مهم‌ترین فایده بورس کالا هم ایجاد شفافیت در بازار دادوستد محصولات کالایی است.

نکته: فعالان بورس کالا بیشتر اشخاص حقوقی هستند. در واقع خریدوفروش در رینگ محصولات پتروشیمی و فلزی فقط به اشخاص حقوقی محدود است و اشخاص حقیقی فقط در رینگ معاملات کشاورزی و آتی امکان فعالیت دارند.

شاخص بورس چیست؟ چه تفاوتی با شاخص کل بورس دارد؟

اگر پیگیری اخبار بورسی بوده باشید حتما اصطلاح «شاخص بورس» هم به گوش‌تان خورده باشد. معمولا در اخبار اقتصادی تلویزیون اولین چیزی که گفته می‌شود عدد شاخص بورس و مقدار تغییر آن در مقایسه با روز گذشته است. اغلب هم منظور از «شاخص بورس» همان «شاخص کل بورس» است و بخواهیم کمی دقیق باشیم، شاخص کل بورس نماگری است که سطح عمومی قیمت‌ها و سود سهام شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس را نشان می‌دهد.

نکته: در حال حاضر شاخص‌های مختلفی برای بازارهای بورس و فرابورس ایران تعریف شده است و شاخص کل بورس فقط یکی از این شاخص‌ها است. از شاخص‌های دیگر می‌توانیم به شاخص کل هم‌وزن، شاخص ۵۰ شرکت برتر و شاخص کل فرابورس اشاره کنیم. همچنین برای هر کدام از گروه‌های بورس هم شاخص‌های جداگانه‌ای تعریف شده است.

نکته: شاخص کل بورس، همان‌طور که از نامش پیداست، فقط از قیمت سهام شرکت‌های بورسی (و نه فرابورسی) تاثیر می‌گیرد.

نکته: تاثیر تغییرات قیمت شرکت‌های بورسی روی شاخص کل یکسان نیست. تاثیر شرکت‌های بزرگ‌تر که ارزش بازار بالاتری دارند روی شاخص کل بیشتر است. اصطلاح نمادهای «شاخص‌ساز» هم از همین‌جا بورس سهام چیست؟ می‌آید؛ نمادهایی که تغییرات قیمت‌شان تاثیر بیشتری روی شاخص کل دارد به اصطلاح نمادهای شاخص‌ساز نامیده می‌شوند.

نکته: شاخص هم‌وزن، همان‌طور که از نامش پیداست، از همه شرکت‌های بورسی تاثیر یکسانی می‌گیرد. به همین دلیل است که وقتی قیمت سهام شرکت‌های کوچک‌تر رشد می‌کند، شاخص هم‌وزن رشد بیشتری دارد تا شاخص کل.

سهام چه شرکت هایی در بورس معامله می‌شود؟

با توجه به رویکرد بورس در این سال‌ها و بورس سهام چیست؟ ساده کردن مداوم قوانین مربوط به حضور در بورس، همه شرکت‌ها -حتی شرکت‌های کوچک و خرد- می‌توانند وارد این بازار جدید شوند. البته باید شرایطی را رعایت کنند و حضورشان به تایید بورس یا فرابورس برسد. ابتدا سهام شرکت و سرمایه‌هایش توسط کارشناسان بورس قیمت‌گذاری می‌شود و قیمت پایه‌ای مشخص می‌شود، تعیین خرده‌فروشی یا عمده‌فروشی سهام توسط هیئت مدیره شرکت تصویب می‌شود و مراحل عرضه اولیه و ورود بورس سهام چیست؟ به بورس فراهم می‌شود. این راهنما شاید به درد کسانی بخورد که در این زمینه سوال دارند.

صرف سهام (stock premium) چیست؟

شرکت‌های بورسی از روش‌های مختلفی برای افزایش سرمایه خود استفاده می‌کنند که یکی از آن‌ها صرف سهام یا stock premium نام دارد. در این روش، شرکت بورسی مبلغی مازاد بر ارزش اسمی سهام خود را از خریداران دریافت می‌کند. حال سوال این جا است که این مبلغ مازاد چقدر است؟ چگونه تعیین و دریافت می‌شود؟ در ادامه این مقاله به صورت کامل به موضوع صرف سهام و پاسخ سوالات مذکور خواهیم پرداخت.

تعریف صرف سهام یا همان stock premium

همان طور که می‌دانید ارزش اسمی هر برگه سهام در ایران برابر 1000 ریال است اما معاملات آن در بازار بورس با قیمتی متفاوت انجام می‌شود. این قیمت ارزش بازاری سهام نام دارد. حال شرکت می‌تواند سهام خود را در بازار برابر با ارزش اسمی عرضه کند یا این که آن را با قیمتی بیشتر، برابر آن چه در بازار معامله می‌شود، به فروش برساند. بنابراین تفاوت قیمتی بین ارزش اسمی و ارزش بازاری سهام وجود دارد. به مابه‌التفاوت ارزش اسمی هر سهم و وجوه دریافتی بابت فروش آن، «صرف سهام» یا (stock premium) می‌گویند.

تفاوت قیمت اسمی و ارزش بازاری سهم صرف سهام

مهم‌ترین موضوعی که نظر سهامداران را به ارزش بازاری سهم جلب می‌کند، تخمین ریسک است. افراد با محاسبه ارزش بازاری سهم، ریسک سرمایه‌گذاری در آن را تخمین می‌زنند و البته عددی که از محاسبه ارزش بازار سهام شرکت (طبق فرمولی که در قبل ارائه شد) به دست می‌آید، اندازه شرکت را مشخص می‌کند.

قیمت اسمی سهم نمی‌تواند اطلاعاتی مانند ریسک سرمایه‌گذاری، اندازه شرکت و… را به افراد ارائه دهد. قیمت اسمی فقط یک قیمت ثابت است که روی برگه سهام درج می‌شود و به تنهایی کاربرد خاصی ندارد. مهم‌ترین کاربرد قیمت اسمی، زمانی است که آن را با قیمت بازاری مقایسه کنیم. در واقع از مقایسه قیمت اسمی سهم با قیمت بازاری آن، می‌توانیم میزان ارزنده بودن سهام را دریابیم. به بیان ساده، تفاوت قیمت اسمی و ارزش بازاری سهم در اطلاعاتی است که در اختیار ما می‌گذارند. قیمت اسمی موردی نیست که به تنهایی مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار بگیرد و در نهایت اطلاعات کمی را درباره سهم مشخص می‌کند. اما ارزش بازاری سهم، هم قیمت و هم حجم معاملات را در دل خود دارد و پارامتر مهم‌تری برای ارزیابی سهام شناخته می‌شود.

نحوه محاسبه ارزش بازار هر سهم

قیمت یا ارزش بازار هر سهم، بنا به دلایل مختلفی تغییر می‌کند. البته تعیین‌کننده اصلی قیمت هر سهم در بازار بورس میزان عرضه و تقاضا در آن است. زمانی که میزان تقاضا از عرضه پیشی بگیرد، قیمت افزایش و زمانی که میزان عرضه از تقاضا پیشی بگیرد، قیمت کاهش می‌یابد اما همین تغییر در میزان عرضه و تقاضا وابسته به شرایط شرکت، نیاز جامعه به کالا و خدمات آن، قیمت ارز، میزان واردات و صادرات و شرایط سیاسی است.

مثلا دولت تصمیم می‌گیرد بودجه سالیانه‌ای صنایع خودروسازی، فولاد یا پتروشیمی را افزیش دهد. این کار موجب رونق بیشتر در شرکت‌های وابسته به صنایع مذکور می‌شود و در نهایت قیمت سهام یا ارزش بازار هر سهم آنها افزایش می‌یابد. همچنین محاسبه ارزش بازار سهام شرکت از طریق فرمول زیر انجام می‌شود.

تعداد سهامی که آن شرکت ثبت کرده است × قیمت روز سهام شرکت = ارزش بازار سهام شرکت

افزایش سرمایه از طریق صرف سهام

برای افزایش سرمایه از طریق صرف سهام (stock premium)، شرکت بورسی به جای انتشار سهم با ارزس اسمی (1000 ریال)، ارزش بازار سهام شرکت را طبق فرمول قبل محاسبه و پذیره نویسی را با قیمتی معادل ارزش بازار انجام می‌دهد. بنابراین شرکت پس از فروش اوراق، سرمایه مورد نیاز را جذب می‌کند. همان طور که متوجه شده‌اید در افزایش سرمایه از طریق صرف سهام، مبلغ مورد نیاز در زمان بسیار کوتاهی در اختیار شرکت قرار می‌گیرد و این موضوع را می‌توان مهم‌ترین دلیل محبوبیت روش صرف سهام دانست.

مزایای افزایش سرمایه به روش صرف سهام

به محبوبیت روش صرف سهام به دلیل دسترسی سریع به منابع مالی اشاره کردیم. حال می‌خواهیم مزایای افزایش سرمایه به روش صرف سهام را به صورت کامل بررسی کنیم.

• شرکت‌ها برای تامین نیاز مالی خود از منابع متفاوتی کمک می‌گیرند. غالب اوقات این تامین مالی دارای سررسید معلوم است. به عبارتی شرکت مبلغی را مانند وام دریافت می‌کند و در موعد مقرر باید برای بازپرداخت آن اقدام کند. افزایش سرمایه به روش صرف سهام این امکان را به شرکت می‌دهد که بدون نگرانی بابت بازپرداخت، به مبلغ مورد نیاز دسترسی داشته باشد. در این شرایط شرکت بدهکار هیچ سازمان و… نیست و همین عدم بدهی باعث افزایش اعتبار شرکت و بالا رفتن ارزش سهام آن می‌شود.
• ایجاد تغییرات بزرگ در هر شرکتی، وابسته به دسترسی به منابع مالی قابل توجه است. اصلاح ساختار سرمایه یکی از تغییرات بزرگ در سازمان به حساب می‌آید. شرکت‌ها می‌توانند از طریق افزایش سرمایه به روش صرف سهام، منابع مالی برای اصلاح ساختار سرمایه را تامین کنند.
• افزایش سرمایه به روش صرف سهام، مزایای غیر مستقیم زیادی دارد که می‌توان آن‌ها را در ادامه دو مورد قبل بررسی کرد. در مزیت اول به افزایش اعتبار شرکت اشاره شد. زمانی که یک شرکت بورسی از اعتبار خوبی برخوردار باشد، سرمایه‌گذاران بنیادی بر سهام آن تمرکز می‌کنند، نوسان‌گیری در آن کمتر و تعداد سهامداران افزایش می‌یابد. این روند در طولانی مدت تاثیر خوبی بر ثبات قیمت سهم دارد. چنان چه حتی زمان اصلاح بازار، قیمت آن کاهش چندانی نخواهد داشت.

از طرفی قرارگیری منابع قابل توجه در اختیار شرکت، موجب افزایش سودآوری و EPS، غنی شدن قیمت سهم و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری در آن می‌شود.

ذی‌نفعان صرف سهام

با توجه به مزایایی که برای افزایش سرمایه به روش صرف سهام (stock premium) بیان شد، حتما تا حدودی متوجه ذی‌نفعان صرف سهام شده‌اید. اما در حالت کلی صرف سهام، چهار ذی‌نفع اصلی دارد:

• شرکت منتشرکننده سهام: ذی‌نفعان اصلی صرف سهام، شرکت‌های بورسی و فرابورسی هستند که از بورس سهام چیست؟ این روش افزایش سرمایه استفاده می‌کنند. ریسک پایین صرف سهام، دسترسی به منابع مالی قابل توجه در زمان کوتاه، عدم موعد سررسید و بازپرداخت و امکان اعمال تغییرات بزرگ بدون نگرانی درباره چالش‌های مالی، از مهم‌ترین منافع دست‌اندرکاران شرکت منتشرکننده سهام است.
• سهامدار عمده: سهامداران اصلی یا عمده شرکت، در حقیقت دارنده سهم مدیریتی هستند. برای این افراد حفظ درصد سهام مدیریتی، حفظ کنترل شرکت و کنترل ریسک حائز اهمیت است. حال با توجه به اینکه در افزایش سرمایه به روش صرف سهام، هیچ آورده نقدی از طرف سهامداران عمده وجود ندارد، ریسکی متوجه آنها نخواهد بود.
• بازار سرمایه: در روش صرف سهام، پذیره‌نویسی با قیمتی بالاتر از ارزش اسمی انجام می‌شود. بنابراین در صورتی که از سهام مد نظر استقبال خوبی صورت بگیرد، مبلغ قابل توجهی وارد بازار خواهد شد. این مبلغ در تمام ابعاد بازار سرمایه تاثیر مثبت دارد که بالا رفتن گردش مالی و افزایش نقدینگی نمونه آن است.
• سهامداران جزء: سهامدارن جزء در بازار بورس همواره به دنبال راهی برای افزایش بازدهی هستند. افزایش سرمایه به روش صرف سهام موجب بالا رفتن ارزش سهم می‌شود. بنابراین سهامدار خرد بدون فروش هیچ سهمی از سود بازار منتفع شده است.

معایب روش صرف سهام

در کنار تمام مزایایی که برای افزایش سرمایه به روش صرف سهام ذکر شد، شرکت‌هایی هستند که به دلیل بعضی چالش‌ها همچنان از این روش استقبال نمی‌کنند. البته این چالش‌ها را نمی‌توان جزو معایب روش صرف سهام (stock premium) به حساب آورد، ولی به هر حال مانعی برای بهره‌گیری از شیوه صرف سهام است. در ادامه برخی از این چالش‌ها را بررسی می‌کنیم.

• نقدشوندگی یکی از مهم‌ترین چالش‌های سهامداران است. از آن جایی که در روش صرف سهام، معامله‌گران هزینه بیشتری را بابت خرید پرداخت می‌کنند، باید از نقدشوندگی آن مطمئن باشند. پس اگر معامله‌گران نتوانند از این بابت مطمئن شوند از سهام مذکور استقبال نخواهند کرد.
• در بعضی از شرکت‌ها درصد مالکیت سهامداران از ثبات کافی برخوردار نیست. در این شرکت‌ها افزایش سرمایه به روش صرف سهام موجب کاهش مالکیت و تاثیرگذاری سهامداران اصلی در مدیریت و کنترل شرکت خواهد شد. بدیهی است که این موضوع به ضرر سهامداران اصلی است، پس آنها از روش صرف سهام استقبال نمی‌کنند.
• سهامداران خرد زمانی از روش صرف سهام استقبال می‌کنند که دورنمای خوبی نسبت به آن وجود داشته باشد. به عبارت دیگر اگر بازار در رکود و شرایط منفی به سر ببرد، هیچ سرمایه‌گذاری امیدی به رشد سهام جدید ندارد. بنابراین از سهام منتشر شده با قیمت بالاتر از ارزش اسمی هم استقبال نخواهد کرد.

اگر بازار پر رونق و در شرایط مثبت به سر ببرد، سهامداران به رشد هر سهمی امید دارند و از سهامی که با قیمت بازار (یعنی بالاتر از ارزش اسمی) منتشر شود هم استقبال می‌کنند.

سخن آخر

در بین روش‌های مختلفی که برای افزایش سرمایه شرکت‌های بورسی وجود دارد، صرف سهام یکی از پرچالش‌ترین آن‌ها به حساب می‌آید و حال که می‌دانیم منظور از صرف سهام (stock premium) چیست، درک این چالش‌ها به خوبی برای‌مان میسر است. استفاده از این روش مانند دو روی یک سکه می‌ماند. از طرفی ترس کاهش قدرت مدیریتی برای سهامداران ارشد، موجب عدم استقبال از این روش می‌شود. اما از طرف دیگر جذب منابع مالی بالا در مدت زمان کم و بدون نگرانی بابت بازپرداخت، دست‌اندرکاران شرکت (به خصوص عوامل اجرایی) را به استفاده از روش صرف سهام تشویق می‌کند.

نقل و انتقال سهام چیست؟ نحوه نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی

نقل و انتقال سهام آموزش مورد نظر ما در این صفحه خواهد بود. همانگونه که می دانید جهت انجام تغییرات در سهام شرکت مواردی همچون ارائه مدارک جهت نقل و انتقال سهام، شرایط لازم نیاز است. گفتنی است که این شرایط و مدارک با توجه به نوع سهام کمی متفاوت می باشد.

تعریف سهام و انواع آن

پیش از پرداختن به نحوه نقل و انتقال سهام و شرایط آن لازم است با تعریف سهام و انواع آن آشنا شویم.

با در نظر گرفتن تعریفی که در مواد 24 اساسنامه قانون تجارت آمده است. می توان گفت که سهام بخشی از سرمایه موسسه های سهامی می باشد. که نشان دهنده مقدار شراکت و تعهد ها و دستاوردهای مالک سهام در شرکت می باشد. و فرم یا برگ سهام به صورت یک سند است که می توان آن را معامله کرد. این سند یک مشخصه برای میزان سهام مالک آن در شرکت سهامی می باشد.

در اصل تمام سرمایه موسسه یا شرکت به صورت سهام تقسیم می گردد. و مجموع مبالغ اسمی سهام نشان دهنده سرمایه شرکت سهامی می باشد. با توجه به قانون ثبت شده تجارت مبالغ اسمی سهام و همینطور قسمت های سهام در شرایط جدا شدن می بایست کاملا مساوی باشد.

نکته: واژه سهام فقط مختص به شرکت های سهامی عام و خاص می باشد. در دیگر شرکت ها همچون شرکت با مسئولیت محدود، تعاونی ها و . عبارت "سهم الشرکه" به جای واژه سهام به کار برده می شود. به همین جهت در شرکت های سهامی خاص و عام شرکا سهامدار نامیده می شوند.

نقل و انتقال سهام

همانطور که از پیش گفتیم سهام انواع گوناگونی دارد که علارتند از:

1. سهام با نام
2. سهام بی نام
3. سهام غیر قابل انتقال
4. سهام شرکت سهامی خاص
5. سهام شرکت سهامی عام
6. سهام ممتاز

نقل و انتقال سهام با نام

بر اساس مواد 40 قانون تجارت نقل و انتقال سهام با نام می بایست در موسسه ثبت سهام شرکت انجام گردد. شخص فروشنده یا انتقال دهنده سهام که می تواند وکیل قانونی شخص سهامدار نیز باشد. این نقل و انتقال را در دفتر ذکر شده به امضا و ثبت برساند.

همنیطور در برخی موارد که کل مبلغ سهام با نام که انتقال داده شده است. پرداخت نشده می بایست آدرس دقیق و درست شخص انتقال گیرنده هم در دفتر موسسه ثبت سهام درج گردد. اما در حالی که نقل و انتقال سهام با نام با توجه به شرایط لازمه صورت نگیرد. مخصوصا اینکه در دفتر ثبت سهام به ثبت نرسیده باشد. معامله انجام شده در خصوص انتقال سهام دارای اعتبار نمی باشد.

می شود گفت که این کار به صورت پیش نویس قابل قبول می باشد. به این معنی که این معامله ما بین دو طرف نقل و انتقال دهنده و گیرنده دارای اعتبار است. و شخص خریدار این اختیار را دارد که به دادگاه حقوقی مراجعه نماید و فروشنده را برای کارهای ثبت رسمی فرا بخواند.

نقل و انتقال سهام بی نام

این نوع از سهام به شکل سند در قباله حامل تنظیم می گردد. به این معنی که مالک سهام بی نام فردی می باشد که این سند را داشته باشد. نقل و انتقال سهام بی نام به صورت رد و بدل کردن صورت می گیرد. و احتیاج به مراجعه به اداره ثبت سهام نیز ندارد. بر اساس مواد 30 قانون تجارت سند سهام بعد از پرداخت کل مبلغ سهام به صورت رد و بدل انجام می شود.

نقل و انتقال قهری سهام

نقل و انتقال سهام قهری به معنی انتقال سهام به شخصی دیگر با توجه به دلیلی که با تصمیم و توافق دو طرف نیست. مثل فوت فردی که سبب منتقل کردن قهری سند شخص فوت شده به وارث می شود. به همین دلیل وارث فرد سهامدار بعد از مرگ او به جانشینی از متوفی در لیست سهامداران شرکت سهامی قرار می گیرد.

نقل و انتقال سهام شرکت سهامی عام

با توجه به مواد 41 قانون تجارت نقل و انتقال در شرکت های سهامی عام به صورت کاملا آزادانه انجام می گیردد. به صورتی که حتی در اساسنامه شرکت هم امکان گذاشتن شرایط وجود ندارد.

لازم به ذکر است که در این نوع شرکت ها حتی نیاز به گرفتن موافقت نامه از سایر سهامداران و شرکا الزامی نیست. در رابطه با ماده قانونی ذکر شده باید گفت که دیگر سهامداران و شرکا اجازه هر گونه رفتاری را خلاف آن ندارند. و نمی توانند مانع از انجام نقل و انتقال سهام شوند.

نقل و انتقال سهام شرکت سهامی خاص

نقل و انتقال سهام در ثبت شرکت سهامی خاص نیز مطابق با مواد 41 قانون تجارت کاملا آزاد می باشد. سهامداران و شرکا اجازه ایجاد هر نوع محدودیتی توسط یکی از اعضا را ندارند. از طرفی نیز برخی از شرکت های سهامی خاص به دلیل وجود تعداد کم سهامدار و موسس این اجازه را دارند. که از وارد شدن افراد ناشناس به شرکت جلوگیری نمایند. تا شرکت شکل خصوصی و یا حرفه ای خود را از دست ندهد.

به همین دلیل چنانچه در اساسنامه شرکت های سهامی خاص شرایطی در خصوص نقل و انتقالباشد. با گرفتن نظر مثبت تمامی سهامداران یا شرکا درج نشده باشد نقل و انتقال سهام به صورت آزاد امکان پذیر می باشد.

در مواردی که یکی از سهامداران شرکت سهامی خاص تصمیم به انتقال سهام خود به فردی دیگر و خارج شدن از شرکت بگیرد. اما شرکت این مجوز را برای او صادر نکند. شرکت موظف است سهم سهامداری که قصد فروش سهام را بورس سهام چیست؟ دارد باز خرید نماید. و دارایی خود را به مقدار سهم این سهامدار کاهش دهد.

لازم به ذکر است که در این موارد شرکت قادر به نگه داشتن سهام نیست. زیرا این امر به معنی خرید سهام از طریق خود شرکت می باشد که امری کاملا ممنوع است. البته باید در نظر داشت که کاهش سرمایه از راه بازخرید سهام در شرایطی که شرکت اوراق قرضه قابل عوض کردن با سهام را انتشار داده است ممکن نمی باشد.

نقل و انتقال سهام ممتاز

بر اساس مواد 42 قانون تجارت هر موسسه یا شرکت سهامی قادر است با توجه اساسنامه تا هنگامی که شرکت از هم نپاشیده است. با تصویب جامع تمامی سهامداران، سهام به صورت سهام ممتاز در نظر گرفته شود. امتیازها و روش استفاده از سهام ممتاز در سند موجود کاملا مشخص باشد. و هر نوع ایجاد تغییر در امتیاز سهام فوق می بایست تویط مجمع عمومی به توافق و ثبت برسد.

در اساسنامه شرکت های سهامی برای نقل و انتقال سهام ممتاز شرایط ویژه ای مد نظر قرار می گیرد. که می بایست هنگام نقل و انتقال اجرا گردد. به عنوان مثال انتقال سهام ممتاز فقط به افرادی قابل قبول است. که دارای شرایط خاصی می باشد. موافقت تمامی سهامداران در این نوع نقل و انتقال از دیگر شرایط داشتن این نوع سهام است که می بایست رعایت شود.

چگونگی نقل و انتقال سهام

در خصوص نقل و انتقال باید بگوییم که نیاز به تنظیم سند به صورت رسمی نمی باشد. ولی در قانون تشریفاتی جهت این کار با نام این مورد ذکر شده است.

در شرایطی که تنظیم سند در زمان انتقال سهام با نام انجام نشود معامله انجام شده هیچ اعتباری برای شرکت و شخص سوم که خریدار سهام می باشد ندارد. یعنی اعتبار ندارد و شرکت می تواند آن را قبول نکند.

دانستن این نکته که این کار شرکت سهامی در سازمان بورس اوراق بهادار از طریق کار گزاران این شرکت صورت می گیرد. هر فرد حقیقی یا حقوقی می تواند سهمی از شرکت سهامی را خریداری نماید.

برای مشاوره تلفنی همین الآن تماس بگیرید 021-66909670

مدارک لازم جهت نقل و انتقال سهام

• تصویر ثبت و تاسیس شرکت در روزنامه رسمی کشور.
• تصویر برابر با اسل شده شناسنامه و کارت ملی تمامی سهامداران موجود در شرکت.
• اصل فرم گواهی پرداخت هزینه های مربوط به نقل و انتقال سهام که می بایست از اداره دارایی گرفته شود.
• تصویر روزنامه رسمی . این مورد در شرایطی لازم است که تغییراتی صورت گرفته باشد.
• اصل فرم صورتجلسه که جهت اعلام موافقت دیگر سهامداران و شرکا می باشد و به تصویب رسیده است.
• اصل فرم صورتجلسه مجمع عمومی.
• اصل وکالتنامه وکیل قانونی در صورت وجود نماینده و وکیل.
• مدارک مرتبط با به جا آوردن شرایط دعوت از مجمع عمومی یا مدیران شرکت سهامی ، این مورد نیز در صورتی لازم است. که این نقل و انتقال با حضور بیشترین تعداد سهامداران تشکیل شده است.

آیا می دانید سهام غیر قابل نقل و انتقال نیز وجود دارد؟

در جواب این سوال باید گفت که بله، وجود دارد. شرکا و سهامداران باید دارای مقدار سهام مشخص شده در اساسنامه شرکت باشند. تعداد سهام شرکا نباید از مقدار سهامی که با توجه به اساسنامه برای گرفتن تصمیم و رای دادن در مجمع عمومی مورد نیاز است کمتر باشد.

این نوع از سهام که غیر قابل نقل و انتقال هستند جهت ضمانت برای ضرر و زیانی که امکان دارد. توسط یکی از مدیران و یا شرکا به شرکت وارد گردد در نظر گرفته می شود. سهام ذکر شده در دسته سهام با نام قرار دارد و غیر قابل انتقال است و تا هنگامی که مدیر یا شریک سند تسویه حساب کاری که را که به عهده گرفته است را در یافت نکند سهام ذکر شده در صندوق شرکت به عنوان گرو باقی می ماند.

چنانچه یکی از شرکا یا سهامداران قصد داشته باشد که پیش از تصویب دارایی و حساب بدهی و سود ضرر دوره، تمام سهام خود را به شخصی دیگر واگزار نماید. باید از او سلب سمت شده باشد. یعنی در این شرایط مدیر می بایست از سمت خود استعفا نماید. و شخص جانشین او مطابق با ماده 112 و 113 قانون از طرف مجمع عمومی انتخاب شود.

آیا امکان اجاره دادن سهام شرکت وجود دارد؟

در رابطه با اجاره دادن سهام شرکت بسیاری از قاضی های دادگاه های حقوقی در مورخ 1366/07/16 اینگونه نظر دادند:

با توجه به این موضوع که حق مالک سهام در شرکت حق دینی می باشد. نه حق عینی پس حق دینی امکان اجاره دادن ندارد.

از طرفی دیگر اصول و شرایط قانون اساسی درست بودن معامله و رکن های عقد اجاره بر اساس مواد 190 قانون مدنی و همچنین با توجه به تعاریف قانون اجاره از نظر معلوم بودن مبحث مورد معامله و امکان گرفتن حق به صورت کامل و واگذار کردن در اجاره سهام، درست نیست. پس می توان گفت که اجاره دادن سهام امکان پذیر نمی باشد.

آیا تفاوتی در نقل و انتقال شرکت های سهامی عام وجود دارد؟

در جواب این سوال ابتدا به شرایط هر دو شرکت می پردازیم. در شرکت های سهامی دارایی شرکت یک ضمانت جهت طلب و برطرف کردن ضررهای وارد شده به شرکت توسط طلبکاران می باشد.

نظر سهامدارن و یا شرکا در آن مهم نیست پس همانطور که از قبل نیز گفتیم نقل و انتقال سهام کاملا آزاد می باشد. یعنی یکی از سهامداران قادر است سهام خود را انتقال داده و از شرکت نیز بیرون برود. اما این شرایط در هر دو نوع شرکت کاملا یکسان نیست.

یعنی بین شرکت های سهامی خاص و شرکت های سهامی عام در خصوص انتقال تفاوت هایی وجود دارد. چنانچه در موارد ذکر شده بالا دقت کرده باشید متوجه این تفاوت می شوید. اما برای راهنمایی بیشتر باز هم این تفاوت را برای شما شرح خواهیم داد.

در شرکت های سهامی عام انتقال کاملا آزادانه می باشد. و هیچ شرایطی در اساسنامه بورس سهام چیست؟ جهت جلوگیری از هرگونه نقل و انتقالی وجود ندارد. اما در شرکت های سهامی خاص به دلیل تعداد کم شرکا شرایطی در اساسنامه درج می گردد. شرایطی همچون موافقت تمام سهامداران و هیات مدیره. زیرا بسیاری از این شرکت ها به شکل فامیلی و حرفه ای هستند علاقه ای به وارد کردن افراد غریبه به شرکت ندارند.

چنانچه در خصوص نقل و انتقال سهام در شرکت های سهامی خاص و شرکت های سهامی عام و یا دیگر انواع سهام هنوز مشکل و یا سوالی دارید. و با خواندن این مقاله به جواب تمامی سوالهایتان نرسیده اید می توانید از مشاوران و کارشناسان مجرب موسسه ثبتینو یاری بخواهید. همچنین موسسه ما به شما کمک می کند به راحت ترین شکل ممکن و بدون هر گونه دردسری انجام دهید.

همچنین موسسه ثبتی نو دارای وکلای مجرب و حرفه ای نیز می باشد. که در شرایط لزوم می توانید از آن ها مشاوره بگیرید.

هدف از ارزش‌گذاری سهام چیست؟

هدف از ارزش گذاری سهام، ارزیابی صحیح از ارزش یک سهم که برمبنای نرخ بازدهی مورد انتظار ما از یک سرمایه گذاری تعدیل شده به ریسک های آتی آن بدست می آید.

به گزارش صدای بورس هدف از برآورد ارزش ذاتی سهام یک شرکت پیدا کردن سهامی که قیمت بازاری آن با قیمت واقعی یا ذاتی آن تفاوت دارد: به صورتی که اگر قیمت بازاری سهم از قیمت واقعی یا همان ارزش ذاتی آن بالاتر باشد در صورتی که امکان _استقراض_فروش وجود داشته باشد. (هم اکنون امکان استقراض فروش در بازار سرمایه ما وجود ندارد.)
سهم را استقراضی فروشی کرده و در نهایت اگر سهمی پایین تر از ارزش واقعی آن در بازار می باشد سهم را خریداری می کنند.بورس سهام چیست؟

پس به صورت کلی هدف از ارزش گذاری سهام، ارزیابی صحیح از ارزش یک سهم که برمبنای نرخ بازدهی مورد انتظار ما از یک سرمایه گذاری تعدیل شده به ریسک های آتی آن بدست می آید.

به عنوان مثال با فرض ثبات اقتصادی حاکم (عدم وجود رفتار های هیجانی )و فرض عقلانی بودن تصمیم گیری ها سرمایه گذاری، همواره بازدهی مورد انتظار ما از سرمایه گذاری در یک شرکت با ساختار مطمئن سود آوری مانند فولادمبارکه نسبت به یک شرکت با ساختار نامطمئن سودآوری مانند فاهواز چون ریسک شرکت فولاد مبارکه پایین می باشدکمتر می باشد.(با بیان ساده هر چقدر یک شرکت ریسک بیشتری داشته باشد. بازدهی مورد انتظار ما بالاتر می باشد. مثلا ما انتظار بازدهی بالاتری از سرمایه گذاری در بورس نسبت به سرمایه گذاری در بانک داریم. چون ریسک بازار سهام بالاتر از بانک می باشد)

با توجه به شرایط اقتصادی حاکم، وضعیت، ماهیت شرکت و هدف ما روش ارزش گذاری متفاوت می باشد، به عنوان مثال اغلب شرکت های سرمایه گذاری را برمبنای ارزش دارایی ها، ارزش دفتری شرکت (رویکرد ترازنامه ای) آن محاسبه می کنیم مانند محاسبه NAV شرکت های سرمایه گذاری

در شرایط عدم ثبات اقتصادی بیشتر از ارزش گذاری نسبی مانند (P/S,P/E )نسبت به روش ارزش گذاری مطلق مانند ( DDM) استفاده می شود - زیرا نسبت به نرخ رشد آتی سودهای تقسیمی و ریسک های آتی شرکت اطمینانی (پارامترهای مورد نیاز برای ارزش گذاری مطلق) وجود ندارد.

توجه به اینکه آیا شرکت در ابتدای چرخه عمر خود قرار دارد یا در انتهای چرخه عمر ( یکی از پارامترهای مورد توجه یک تحلیل گر می باشد) روش ارزش گذاری متفاوت می باشد.

اگر یک شرکت در ابتدای چرخه عمر باشد با رشد سریع همراه می باشد از مدل سود نقدی تنزیلی یا DDM استفاده می شود، به دلیلی اینکه میزان سود نقدی در آینده بسیار نادقیق می باشداز مدلهای مبتنی بر جریان نقدی آزاد که روش مطمئن تری می باشد استفاده نمی شود

نقطه مشترک تمام مدلهای ارزش گذاری ها چه مطلق چه نسبی توجه به پارامترهای زیر می باشد:
یک ریسک های آتی پیرامون یک شرکت ها ( منابع ریسک) که به وسیله آن نرخ بازدهی سرمایه گذار تعدیل می شود.

دومین عامل توجه به میزان رشد آتی شرکت که به وسیله آن میزان دریافتی های شرکت و میزان ارزش افزوده ی حقوق صاحبان سهام ROE آن مشخص می شود و توجه به ساختار سودآوری (EPS) و جریان ورود و خروج پول(درآمد ها و هزینه ها)که به وسیله آن سود نقدی یا DPS مشخص می شود.