کارمزد سفارش میکر و تیکر

در چنین بازارهایی خریداران و فروشندگان به راحتی یکدیگر را پیدا می‌کنند و رقابت شدیدی بر سر قیمت پیشنهادی به وجود نخواهد آمد؛ زیرا کمترین سفارش فروش یا قیمت درخواستی فاصله زیادی با بالاترین سفارش خرید یا قیمت پیشنهادی ندارد.

سفارش گذار یا میکر (maker) و سفارش بردار یا تیکر (Taker) در رمزینکس چیست؟

اگر چند وقتی از حضور شما در بازار ارزهای دیجیتال گذشته باشد حتماً با اصطلاح میکر (maker) و تیکر (Taker) برخورد داشته‌اید. از همین بابت هم در مقاله مقداری مختصر به مفهوم سفارش گذار و سفارش بردار پرداخته‌ایم.

سفارش گذار یا میکر کیست؟

به زبان ساده سفارش گذار به کاربری گفته می‌شود که با قیمت مدنظر خود در بازار سفارش ثبت کرده و این سفارش در لیست سفارش‌ها قابل معامله بازار حتی برای مدت کوتاهی قرار می‌گیرد.

در واقع سفارش گذار زحمت ماندن در صف خرید یا فروش را به جان می‌خرد. به همین دلیل اغلب صرافی‌ها از جمله رمزینکس در تعیین میزان کارمزدهای تراکنش‌ها به نحوی بیشتر هوای سفارش گذار یا میکرها را دارند. به این معنا که سفارش گذارها اغلب کارمزد کمتری پرداخت می‌کنند.

سفارش خرید

اگر شما یک سفارش خرید (خرید محدود) کمتر از قیمت فروش فعلی بازار ثبت کنید، سفارش گذار محسوب می‌شوید.

سفارش فروش

اگر شما یک سفارش فروش (فروش محدود) بالاتر از قیمت فعلی تیکر ثبت کنید در این صورت شما باز هم سفارش گذار محسوب می‌شوید.

در مثال‌های بالا شما سفارش گذار هستید. چه خرید و چه فروش شما یک سفارش با قیمتی متفاوت با قیمت جاری بازار ثبت کرده‌اید بنابراین سفارش شما وارد دفتر سفارش بازار می‌شود (چه به‌صورت کامل و چه جزئی). در این حالت شما به دفتر سفارشات نقدینگی اضافه می‌کنید و در نتیجه کارمزد سفارش گذار را پرداخت می‌کنید.

اما سفارش محدود شما بلافاصله اجرا نمی‌شود. سفارشات ثبت شده در دفتر سفارشات وقتی اجرا می‌شوند که شخصی (سفارش بردار) با آن منطبق شود.

اگر کسی تمایل به پذیرش قیمت شما نداشته باشد، بازار به محدوده قیمت تعیین شده توسط شما نمی‌رسد و سفارش شما اجرا نمی‌شود. این سفارش در دفتر سفارشات باقی می‌ماند تا وقتی که اجرا یا منقضی شود و یا شما آن را لغو کنید.

سفارش بردار یا تیکر کیست؟

در مقابل سفارش گذار، سفارش بردار قرار دارد. سفارش بردار یا تیکر (Taker) نیز به کاربری گفته می‌شود که با انتخاب سفارش‌های موجود در بازار اقدام به تکمیل کردن آن‌ها می‌کند. سفارش بردار در واقع حاضر به ماندن در صف انتظار تکمیل سفارش نیست.

سفارش خرید

اگر سفارش خرید (خرید بازار) را از طریق تطبیق فوری با سفارش موجود در دفتر سفارش ثبت کنید، در این صورت سفارش بردار هستید.

سفارش فروش

به طور مشابه اگر سفارش فروش (فروش بازار) را از طریق تطبیق با سفارش خرید موجود در دفتر سفارشات ثبت کنید، در این صورت هم شما سفارش بردار هستید.

سفارش بردارها افرادی هستند که مایل به اجرای فوری سفارش خودشان (خرید یا فروش) با بهترین قیمت فعلی بازار هستند. سفارشات سفارش بردارها هیچ‌وقت وارد دفتر سفارشات نمی‌شوند و با قیمتی که از قبل در دفتر سفارشات لیست شده، تطبیق داده می‌شوند.

ازآنجایی‌که سفارش بردارها سفارش را از دفتر ثبت سفارشات برمی‌دارند به آنها سفارش بردار گفته می‌شود و باید کارمزد سفارش بردار را پرداخت کنند. سفارش بردار کسی است که مایل است کمترین قیمت خرید را برای فروش و بیشترین قیمت فروش را برای خرید پرداخت کند.

چرا سفارش گذار و سفارش بردار وجود دارند؟

وجود رویکرد سفارش گذاری در بازار ارزهای دیجیتال و پلتفرم‌های معاملاتی همتا به همتا مانند رمزینکس باعث ایجاد رقابت قیمتی می‌شود و قیمت به‌صورت متعادل‌تری تعیین خواهد شد.

در صورتی که فرهنگ سفارش گذاری در بازار شکل بگیرد، معامله گران در بازار، مجبورند برای اینکه معامله مدنظر خود را به انجام برسانند با هم رقابت قیمتی داشته باشند و این موجب کاهش قیمت فروش و افزایش قیمت خرید خواهد شد تا جایی که این شکاف قیمتی به رقم کوچکی برسد.

راهنمای ابزار رایگان تریدینگ ویو (TradingView) به زبان ساده برای تحلیل تکنیکال

میکر (Maker) و تیکر (Taker) در بازار چه کسانی هستند؟

عبارات «بازارساز» و «بازارپذیر» یا همان «میکر» و «تیکر» برای هر کسی که از صرافی‌های ارز دیجیتال استفاده کرده باشد آشناست. همان طور که می‌بینید، واژه «بازار» در هر دوی این عبارات مشترک است. ارزهای دیجیتال هم مانند هر دارایی دیگری نیازمند محیطی برای خریدوفروش هستند. به‌بیان دیگر، برای انجام معاملات ارزهای دیجیتال، به یک بازار اختصاصی احتیاج داریم که در حال حاضر، صرافی‌های ارز دیجیتال این بازار را در اختیار ما قرار می‌دهند.

امروزه صرافی‌های ارز دیجیتال انواع متنوعی دارند و خود به دو نوع متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می‌شوند. نحوه انجام معاملات و تکمیل سفارش‌ها در این صرافی‌ها با یکدیگر متفاوت است. انواع جدیدتر و غیرمتمرکز صرافی‌های ارز دیجیتال، برای انجام معاملات از یک نوآوری به نام «بازارساز خودکار» استفاده می‌کنند.

نوآوری صرافی‌های غیرمتمرکز در دنیای ارزهای دیجیتال به‌شدت ارزشمند است؛ اما حقیقت این است که با وجود افزایش محبوبیت صرافی‌های غیرمتمرکز، هنوز هم بیشترین تعداد کاربران در صرافی‌های متمرکز فعالیت دارند چون امکانات و فرصت‌هایی که این صرافی‌ها ارائه می‌کنند، بسیار متنوع است و کارکردن با آنها، هنوز هم برای اغلب کاربران ساده‌تر است.

صرافی‌های متمرکز بر پایه مکانیسمی به نام «دفتر سفارشات» (Order Book) کار می‌کنند. نحوه کار این صرافی‌ها به این شکل است که ابتدا کاربران سفارش‌های خرید و فروش خود را (با ذکر مقدار و مبلغ پیشنهادی) در دفتر سفارشات ثبت می‌کنند. سپس موتور تطبیق خودکار صرافی، سفارشات خرید و فروش را بر اساس قیمت‌های پیشنهادی با یکدیگر تطبیق می‌دهد و از این طریق آنها را تکمیل می‌کند.

بنابراین در این صرافی‌ها، دو نوع کاربر وجود دارد: کاربری که سفارش خرید یا فروش را ثبت می‌کند و کاربری که این سفارش را برمی‌گزیند. دسته اول از کاربران را میکر (market maker) یا سفارش‌‌گذار می‌خوانند و دسته دوم، تیکر (market taker) یا سفارش‌‌‌بردار نامیده می‌شوند.

در حقیقت اگر در صرافی ارز دیجیتال سفارشی با قیمت متفاوت از بازار (سفارش Limit) ثبت کنید، به‌طوری که سفارش شما بلافاصله تکمیل نشود و به قسمت سفارشات در دست انجام برود، شما یک میکر هستید و در بیشتر صرافی‌ها از مزیت کارمزد برخوردار خواهید بود. از طرف دیگر، اگر در صرافی سفارشی با قیمت بازار (سفارش Market) ثبت‌ کنید، به‌طوری که سفارش بلافاصله تکمیل شود و وارد دفتر معاملات نشود، شما یک تیکر هستید.

در این مقاله که به‌کمک مطلبی از آکادمی بایننس نوشته شده است، مفهوم میکر و تیکر را بررسی خواهیم کرد.

مروری بر سازوکار صرافی‌های ارز دیجیتال

صرافی‌ها در همه بازارها از جمله فارکس، اوراق بهادار یا ارزهای دیجیتال، جایی هستند که خریداران و فروشندگان به هم می‌رسند. اگر این نقاط تلاقی وجود نداشته باشند، افراد برای انجام معاملات خود مجبور می‌شوند در شبکه‌های اجتماعی یا جایی شبیه آن تبلیغ کنند. مثلاً اگر بخواهید بیت کوین خود را با اتریوم مبادله کنید، باید پیشنهاد خود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید و امیدوار باشید که شاید کسی پیدا شود و پیشنهاد شما را بپذیرد و حاضر به معامله شود.

صرافی‌های ارز دیجیتال این مشکل را برطرف کرده‌ و محیطی نسبتاً امن را برای معاملات ارزهای دیجیتال فراهم کرده‌اند. با وجود صرافی‌های ارز دیجیتال دیگر نیازی نیست به‌دنبال طرف معامله بگردید و شخصی را پیدا کنید که مایل به خرید ارزهای دیجیتال شما یا فروش ارزهای دیجیتال خود باشد. در صرافی‌های ارز دیجیتال، کاربران بسیاری را پیدا می‌کنید که به‌دنبال انجام معامله هستند و به‌ همین دلیل، معاملات شما در کم‌ترین زمان ممکن و به‌راحتی انجام می‌شوند.

اگر تاکنون از صرافی‌های ارز دیجیتال استفاده کرده باشید، احتمالاً بدون اطلاع خودتان در یکی از نقش‌های میکر (بازارساز) یا تیکر (بازارپذیر) قرار گرفته‌اید. حتی ممکن است در معاملات مختلف، هردوی این نقش‌ها را ایفا کرده باشید. معامله‌گران گاهی در یک بازار هم به‌عنوان میکر و هم به‌عنوان تیکر عمل می‌کنند.

میکرها و تیکرها عاملی اصلی حیات بسیاری از پلتفرم‌های معاملاتی هستند و نبود یا کمبود آن‌هاست که صرافی‌های قدرتمند را از صرافی‌های ضعیف متمایز می‌کند. همان طور که اشاره کردیم، در این مقاله در مورد مفهوم میکر و تیکر صحبت خواهیم کرد؛ اما پیش از آن، بهتر است یک ویژگی اساسی صرافی‌های ارز دیجیتال و دارایی‌های دیجیتال را بررسی کنیم که حتماً نام آن را خیلی شنیده‌اید: نقدینگی.

نقدینگی چیست؟

وقتی می‌گوییم مثلاً فلان دارایی نقدینگی دارد یا یک دارایی دیگر نقدینگی ندارد، منظورمان چیست؟ نقدینگی به این معناست که یک دارایی را تا چه اندازه آسان و سریع می‌توان فروخت. هرچقدر که یک دارایی نقدینگی بالاتری داشته باشد یا به‌بیان دیگر «نقدشونده‌تر» باشد، فروش و تبدیل آن به پول نقد یا هر دارایی دیگری راحت‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود.

یک اونس طلا یک دارایی با نقدینگی بالاست، یا به‌بیان دیگر، یک دارایی «نقدشونده» است؛ چراکه در مدت‌زمان کوتاهی می‌توان آن را به‌راحتی به پول نقد تبدیل کرد. در مقابل، دارایی‌های مانند املاک و مستغلات نسبت به طلا نقدشوندگی پایین‌تری دارند یا به‌عبارتی «نقدناشونده» هستند؛ چراکه زمان بیشتری برای فروش آنها لازم است. نقدینگی بازار هم تقریباً چیزی شبیه به همین موضوع است.

بازار دارای نقدینگی، بازاری است که در آن می‌توانید دارایی‌ها را به‌راحتی و با قیمتی منصفانه خریدوفروش کنید. در چنین بازاری، تقاضا برای خرید دارایی موردنظر بالاست و میزان عرضه آن نیز از سوی کسانی که قصد فروش دارند بسیار زیاد است.

وقتی حجم فعالیت در یک بازار تا این اندازه بالا باشد، بالاترین قیمت پیشنهادی برای فروش و پایین‌ترین قیمت پیشنهادی برای خرید در محدوده‌ای نزدیک به هم خواهند بود؛ یعنی جایی که خریداران و فروشندگان به یک نقطه مشترک می‌رسند. در نتیجه، تفاوت بین بالاترین پیشنهاد خرید و کمترین پیشنهاد فروش بسیار کم خواهد بود. این تفاوت قیمت پیشنهادی برای خرید و فروش را «شکاف قیمت پیشنهادی خریدوفروش» می‌نامند.

در مقابل، یک بازار با نقدینگی پایین هیچ‌یک از این خصوصیات را ندارد. اگر بخواهید یک دارایی را در چنین بازاری بفروشید، در فروش آن با قیمت مناسب مشکل خواهید داشت؛ زیرا تقاضای زیادی برای آن وجود ندارد. در نتیجه، شکاف قیمت پیشنهادی خریدوفروش در بازارهای با نقدینگی پایین، معمولاً بسیار زیاد است.
اکنون که با مفهوم نقدینگی آشنا شدیم، سراغ بررسی دو مفهوم بازارساز و بازارپذیر می‌رویم.

میکر (بازارساز) و تیکر (بازارپذیر)

همان‌ طور که گفته شد، به‌طور کلی میکر کسی است که یک سفارش خرید یا فروش را ایجاد می‌کند و از این طریق زمینه‌ را برای انجام یک معامله فراهم می‌آورد. تیکر نیز کسی است که آن سفارش را با معیارهای موردنظر خود مناسب دیده و آن را می‌پذیرد تا معامله انجام شود. معامله‌گرانی که در یک صرافی فعالیت می‌کنند، یکی از این نقش‌ها را برعهده دارند. البته گاهی ممکن است یک معامله‌گر هم بازارساز باشد و هم بازارپذیر.

میکر یا سفارش‌‌گذار کیست؟

صرافی‌ها معمولاً قیمت یک دارایی را بر اساس آخرین سفارش‌های تکمیل‌شده در دفتر سفارشات تعیین می‌کنند. دفتر سفارشات جایی است که همه پیشنهادهای خریدوفروش از سوی کاربران در آن ثبت می‌شود.

یک سفارش در واقع دستورالعملی است که می‌تواند چیزی شبیه به این باشد: «۲ واحد بیت کوین را در قیمت ۴۵,۰۰۰ دلار بفروش». این سفارش در دفتر سفارشات ثبت می‌شود و هر زمان که خریداری حاضر شد بیت کوین را به قیمت ۴۵٬۰۰۰ دلار بخرد، سفارش انجام می‌شود. بعد از این معامله، قیمت بیت کوین در آن صرافی ۴۵٬۰۰۰ دلار خواهد بود (تا زمانی که معامله بعدی با قیمت دیگری انجام شود).

مثالی که در بالا بیان کارمزد سفارش میکر و تیکر شد، نمونه‌ای از یک «سفارش محدود (Limit Order)» است. سفارش‌های محدود، سفارش‌هایی هستند که شرایط خاصی برای تحقق آنها قید می‌شود. به‌عنوان مثال، در زمان نگارش این مقاله قیمت بیت کوین کمی بیشتر از ۳۹,۰۰۰ دلار است و وقتی شما سفارشی را برای فروش بیت کوین در قیمت ۴۵,۰۰۰ دلار ثبت می‌کنید، در واقع شرطی را قید کرده‌اید که هنوز برآورده نشده است.

در مقابل این نوع از سفارش، «سفارش‌های بازار (market order)» وجود دارند که شرط خاصی برای آنها قید نمی‌شود و تقریباً بلافاصله پس از ثبت سفارش (با اولین قیمت در دسترس) اجرا می‌شوند. به‌عنوان مثال وقتی که شما برای خرید ۲ بیت کوین سفارش بازار ثبت می‌کنید، به صرافی اجازه می‌دهید تا از میان پایین‌ترین سفارش‌های محدود فروش، ۲ بیت کوین برایتان بخرد.

میکرها کاربرانی هستند که «سفارش‌های محدود» را در هم در حوزه خرید و هم در حوزه فروش در دفتر سفارشات صرافی‌ها ثبت می‌کنند و از این طریق، نقدینگی صرافی را بالا می‌برند. آنها با این کار خود در واقع «بازار خریدوفروش» را برای صرافی «ایجاد» می‌کنند و سرعت و سهولت انجام معاملات در صرافی را افزایش می‌دهند.

معمولاً معامله‌گران بزرگ و مؤسسات (مانند آن‌هایی که تخصصشان انجام معاملات با حجم بالاست) نقش میکر را بر عهده می‌گیرند؛ اما معامله‌گران کوچک هم می‌توانند به‌راحتی با ثبت سفارش‌های محدود، نقش میکر را ایفا کنند.

تیکر یا سفارش‌‌‌بردار کیست؟

نقش تیکر یا سفارش‌‌بردار دقیقاً عکس میکر است.

تیکرها کسانی هستند که «سفارش‌های بازار» را در صرافی ثبت می‌کنند و در کمترین زمان و با اولین قیمت در دسترس، سفارش خود را به انجام می‌رسانند. آنها در حقیقت از سفارش‌های محدودی که میکرها پیش‌‌تر ثبت کرده بودند برای انجام معامله خود استفاده می‌کنند.

بنابراین اتفاقی که می‌افتد این‌گونه است: میکرها با قراردادن یک سفارش محدود در دفتر سفارشات، نقدینگی صرافی را افزایش می‌دهند؛ چراکه خریدوفروش را برای کاربران آسان‌تر می‌کنند. از سوی دیگر، تیکرها از طریق یک سفارش بازار که پیش‌تر توضیح دادیم، بخشی از این نقدینگی را برداشت می‌کنند. تیکرها با این کار سفارش‌های موجود در دفتر سفارشات را بلافاصله تکمیل می‌‌کنند.

اگر قبلاً در صرافی‌های ارز دیجیتال سفارش بازار (Market Order) ثبت کرده‌اید یا خریدوفروش فوری انجام داده‌اید، باید گفت که در نقش یک تیکر یا سفارش‌بردار عمل کرده‌اید و اگر از سفارش‌های محدود (limit orders) استفاده کرده‌اید، در نقش میکر ظاهر شده‌اید.

البته توجه به این نکته ضروری است که برخی از صرافی‌ها (عموماً صرافی‌های کمتر شناخته‌شده و با نقدینگی اندک)، از قابلیت «سفارش بازار» استفاده نمی‌کنند و فقط امکان ثبت «سفارش‌های محدود» را دارند. اگر در این صرافی‌ها معامله می‌‌کنید، حتماً باید یک سفارش محدود ثبت کنید؛ اما با این وجود باز هم می‌توانید تیکر باشید. نکته اینجاست که اگر سفارش شما تکمیل‌کننده سفارش محدود دیگری باشد، شما تیکر هستید.

کارمزد میکر و تیکر در صرافی‌ها

صرافی‌ها بخش قابل‌توجهی از درآمد خود را با دریافت کارمزد از معاملاتی که میان کاربران انجام می‌شود کسب می‌کنند. یعنی هر بار که سفارش شما انجام می‌شود، مقدار کمی از آن را بابت کارمزد پرداخت می‌کنید؛ اما مقدار کارمزد در صرافی‌های گوناگون متفاوت است و به حجم سفارش و نقش شما در آن معامله هم بستگی دارد.

معمولاً میکرها در صرافی‌های ارز دیجیتال مشمول نوعی تخفیف می‌شوند؛ زیرا به تأمین نقدینگی صرافی کمک می‌کنند. بالابودنِ نقدینگی برای صرافی‌ها ویژگی بسیار حیاتی و مثبتی است. زیرا معامله در یک صرافی با نقدینگی بالا، نسبت به جایی که نقدینگی کمتر‌ی دارد، برای معامله‌گران جذاب‌تر، سریع‌تر و ساده‌تر است.

بنابراین منطقی است که صرافی‌ها از میکرها استقبال کنند و کارمزد کمتری را برای آنها در نظر بگیرند. در مقابل، تیکرها در بسیاری از موارد کارمزد بالاتری نسبت به میکرها پرداخت می‌کنند؛ زیرا نقدینگی از سوی آنها تأمین نمی‌شود.

البته برای اغلب کاربران ایرانی که در صرافی‌های خارجی احراز هویت نشده‌اند و با سطح کاربری پایه فعالیت می‌کنند، کارمزد میکر و تیکر تفاوتی ندارد. به‌عنوان مثال در تصویر زیر، نرخ کارمزد معاملات در صرافی بایننس را مشاهده می‌کنید که در سطح کاربری پایه (VIP0) برای میکر و تیکر، ۰.۱ درصد از ارزش کل معامله است.

نرخ کارمزد صراف بایننس در بازار آنی (Spot)

جمع‌بندی

در این مقاله تلاش کردیم مفهوم میکر و تیکر را در صرافی‌های ارز دیجیتال توضیح دهیم و نقش آنها را در این صرافی‌ها بررسی کنیم. با مطالعه این مقاله حتماً متوجه شده‌اید که وجود میکر و تیکر در صرافی‌هایی تعریف می‌شود که از دفتر سفارشات استفاده می‌کنند؛ وقتی می‌گوییم صرافی‌هایی که از دفتر سفارشات استفاده می‌کنند، یعنی تقریباً همه صرافی‌های متمرکز معروفی که می‌شناسیم، به‌علاوه تعداد محدودی از صرافی‌های غیرمتمرکز.

تعداد میکرها و تیکرها یکی از عواملی است که حجم معاملات یک صرافی را مشخص می‌کند و هرچه اعتبار یک صرافی بیشتر باشد، تعداد میکرها و تیکرهای آن هم بیشتر خواهد بود.

می‌دانید که همه فرایندی که در صرافی‌های ارز دیجیتال طی می‌شود اینترنتی و آنلاین است. از همین رو، مفهوم «اعتبار» برای این صرافی‌ها بسیار اهمیت دارد و میزان قابل‌اعتمادبودن آنها را مشخص می‌کند. بنابراین دفعه بعدی که قصد داشتید از یک صرافی جدید استفاده کنید و آن را اعتبارسنجی کنید، بد نیست نگاهی به دفتر سفارشات آن بیندازید و تعداد و تنوع سفارش‌های آن را بررسی کنید.

میکر و تیکر چه کسانی هستند و کارمزد آنها چقدر است؟

در تمام بازارهای مالی مانند بازار ارز، بازار سهام و مخصوصا بازار ارزهای دیجیتال باید مکانیزمی برای تأمین نقدینگی وجود داشته باشد تا خرید و فروش دارایی به آسانی انجام شود. وقتی راجع به نقدینگی در بازارهای ارزهای دیجیتال صحبت می‌کنیم، اساسا به سهولت مبادله توکن‌ها با توکن‌های دیگر و یا خرید ارز دیجیتال با ارزهای فیات (مانند ریال، دلار، یورو و غیره) که توسط دولت‌ها صادر می‌شوند، اشاره داریم. این مفهوم در بازارهای دیگر نیز کاربرد دارد. برای مثال، وقتی گفته می‌‌شود طلا نقدینگی بالایی دارد، به این معناست که هر زمان بخواهید می‌توانید طلا کارمزد سفارش میکر و تیکر را به پول نقد تبدیل کنید.

یکی از راه‌هایی که بازار به نقدینگی دست پیدا می‌کند، استفاده از دفاتر سفارش یا همان Order Book است. برای مثال در بازار سهام خریداران و فروشندگان یک دارایی خاص، سفارش موردنظرشان را مطرح کرده و قیمت و مقدار دارایی‌ای که می‌خواهند بخرند یا بفروشند را بر حسب مورد مشخص می‌کنند. اگر مدتی در بازار ارز دیجیتال و یا در بازار سهام فعالیت کرده باشید، ممکن است با اصطلاحات بازارسازان میکر و تیکر آشنا باشید. در ادامه شما را با تعاریف مربوط به میکر و تیکر آشنا کرده و علاوه بر بیان تفاوت‌ها و نقش هر کدام در بازار، نحوه معامله و کارمزدهای مربوط به هر کدام را به طور کامل توضیح خواهیم داد.

اگر قصد فعالیت به عنوان میکر و تیکر در بازار ارزهای دیجیتال را دارید و نمی‌خواهید کارمزد زیادی برای خرید و فروش‌های خود بپردازید، صرافی ارزپایا یکی از بهترین انتخاب‌ها برای شماست. شما می‌توانید خرید و فروش‌های خود را در بستری امن و با کارمزد تنها ۰.۰۰۲ انجام دهید. برای ثبت نلم در صرافی ارزپایا روی این لینک کلیک کنید.

Market Maker یا قیمت گذار به چه کسی گفته می‌شود؟

قیمت گذاران افرادی هستند که با ثبت سفارش‌های خود، باعث ایجاد دفاتر سفارش می‌شوند. یک سفارش می‌تواند مانند مثال زیر باشد:

«۱ واحد اتریوم را در قیمت ۱۵۰۰ دلار بفروش»

این سفارش در دفتر سفارشات ثبت می‌شود و هر زمان که خریداری حاضر به خرید اتریوم به قیمت ۱۵۰۰ دلار شد، سفارش انجام می‌شود. بعد از این معامله و تا زمانی که معامله بعدی با قیمت دیگری انجام شود، قیمت اتریوم در آن صرافی ۱۵۰۰ دلار خواهد بود. این مثال نمونه‌ای از یک سفارش محدود (Limit Order) است. سفارش‌های محدود، به سفارش‌هایی گفته می‌شود که شرایط خاصی مانند قیمت برای تحقق آن‌ها قید می‌شود، دقیقا مانند مثال بالا.

معمولا معامله‌گران و مؤسسات بزرگ، نقش میکر را بر عهده می‌گیرند اما معامله‌گران کوچک هم می‌توانند به آسانی با ثبت سفارش‌های محدود، نقش میکر را داشته باشند.

Market Taker یا گیرنده قیمت به چه کسی گفته می‌شود؟

به شخصی که یکی از سفارش‌های بازار را با پذیرفتن آن تکمیل می‌کند، گیرنده قیمت یا Market Taker می‌گویند. به عبارت دیگر، تیکرهای بازار از دفتر سفارش موجود نقدینگی برمی‌دارند. گیرندگان قیمت، افراد معمولی هستند که در بازار معامله می‌کنند و دارایی‌ها را به قیمت درخواست شده می‌خرند. این سرمایه‌گذاران امیدوارند که قیمت دارایی جدید خریداری شده‌شان در کوتاه مدت یا بلند مدت افزایش پیدا کند تا از این طریق بتوانند سود کسب کنند. به عنوان مثال اگر شخصی سفارش فروش یک بیت کوین به قیمت ۲۵ هزار دلار را ثبت کند، شخصی که حاضر به خرید بیت کوین در قیمت ۲۵ هزار دلار باشد، به عنوان تیکر شناخته می‌شود.

میکرها چگونه ترید می‌کنند؟

میکرها نیز مانند معامله‌گران دیگر، با استفاده از تحلیل فاندامنتال و تکنیکال ارزهای دیجیتال، نقاط مناسب برای خرید یا فروش دارایی‌هایشان را پیدا کرده و در آن نقاط سفارش خود را ثبت می‌کنند. آن‌ها می‌دانند که ممکن است هرگز خریداری برای قیمت پیشنهادیشان پیدا نشود اما درصورتی که بازار به سمت سفارش آن‌ها حرکت کند؛ میکر‌ها فرصت معامله در بهترین قیمت ها را پیدا خواهند کرد. بسیاری از موسسات بزرگ یا نهنگ بیت کوین می‌توانند با ثبت سفارشات سنگین، سطوح حمایت و مقاومت در بازار ایجاد کرده و بر روی قیمت تاثیر بگذارند.

کارمزد میکر و تیکر چقدر است؟

میکرها و تیکرها هر دو به دلیل فعالیت در یک پلتفرم معاملاتی هزینه پرداخت می‌کنند. با این حال، میکرها به دلیل تأمین نقدینگی برای معاملات، هزینه کمتری پرداخت می‌کنند و برعکس، تیکرهای موجود در بازار به دلیل این که نقدینگی را از بین می‌برند، مجبور به پرداخت هزینه بیشتری هستند. با این حال، به خاطر کارمزد سفارش میکر و تیکر داشته باشید که این شرایط ممکن است در صرافی های مختلف متفاوت باشد. برخی از صرافی ها حتی برای تشویق به تأمین نقدینگی، میکرها را از پرداخت کارمزد معاف می‌کنند، زیرا اقدامات آن‌ها برای بهبود عملکرد صرافی ضروری است. در صرافی ارزپایا تفاوتی بین کارمزد میکر و تیکر وجود ندارد.

نکات تکمیلی در مورد میکر و تیکر

همان‌طور که اشاره شد، قیمت گذاران و گیرندگان قیمت نقش کارمزد سفارش میکر و تیکر کارمزد سفارش میکر و تیکر عمده‌ای در حفظ نقدینگی دارایی‌ها دارند. این برای ثابت و یا حداقل تحت کنترل نگه‌داشتن قیمت دارایی بسیار حیاتی است. اگر نقدینگی وجود نداشته باشد، هیچ راهی برای خرید یا فروش دارایی وجود ندارد و این موضوع برای ارزش دارایی خوب نیست. میکرها و تیکرها هم‌چنین تا حدی از دستکاری شدن قیمت دارایی جلوگیری می‌کنند.

هیچ رقابتی بین قیمت گذاران و گیرندگان قیمت وجود ندارد. هر دوی کارمزد سفارش میکر و تیکر آن‌ها برای فعالیت در یک سیستم به هم‌زیستی با یک‌دیگر نیاز دارند. آن‌ها در سیستم نقش‌های خاص خود را ایفا می‌کنند و بدون یکی از این دو، چرخه سیستم از کار می‌افتد. همان‌طور که گفتیم، تبدیل به میکر شدن کار چندان سختی نیست. اگر یک سفارش محدود در یک صرافی متمرکز ثبت کنید، شما طبق تعریف، یکی از میکرهای بازار محسوب می‌شوید. هم‌چنین باید به این موضوع اشاره کرد که جدیدا در بازار ارزهای دیجیتال، میکرهای خودکار (AMM) شروع به کار کرده‌اند که بیشتر در بازارهای مالی غیر متمرکز یا همان دیفای به شکل صرافی غیر متمرکز (DEX) دیده می‌شوند.

بازارساز خودکار (AMM) نوعی پروتکل صرافی غیر متمرکز بوده که برای قیمت گذاری دارایی‌ها به یک فرمول ریاضی متکی است. دارایی‌ها به جای استفاده از دفتر سفارش مانند صرافی های سنتی و متمرکز، بر اساس یک الگوریتم قیمت گذاری می‌شوند. به عنوان مثال صرافی Uniswap یکی از مدل‌های AMM شناخته شده‌ای است که معاملات را بین افراد انجام داده و قیمت یک دارایی را از طریق یک فرمول ریاضی در بازه خاصی نگه می‌دارد.

پروتکل‌هایی که از بازارساز خودکار استفاده می‌کنند، بدون نیاز به مجوز هستند و کاربران مجبور به ایجاد حساب‌های مشخص یا گذراندن احراز هویت‌های سختگیرانه نیستند. تنها نکته مورد نیاز برای تعامل با این پروتکل‌ها، یک آدرس کیف پول است. البته بازارسازهای خودکار خطرات خاص خودشان را دارند. باگ‌ها، قیمت گذاری نامناسب و خطر از دست رفتن سرمایه، مواردی هستند که کاربران هنگام کار با بازارسازهای خودکار ممکن است با آن‌ها مواجه شوند.

سوالات متداول

میکر و تیکر چه کسانی هستند؟

میکرها افرادی هستند که سفارش فروش خود را ثبت می‌کنند تا دفاتر سفارش ایجاد شوند؛ اما تیکرها کسانی هستند که سفارشات گذاشته شده توسط میکرها را می‌پذیرند.

کارمزد میکر و تیکر چقدر است؟

معمولا در بسیاری از صرافی‌های جهان، تیکرها باید هزینه بیشتری را نسبت به میکرها پرداخت کنند. با این حال در صرافی ارزپایا کارمزد میکر و تیکر تفاوتی ندارد و هردو کارمزد یکسانی را پرداخت می‌کنند.

کارمزد صرافی ارزپایا چقدر است؟

کارمزد در نظر گرفته شده برای انجام معاملات در صرافی ارزپایا، ۰.۲ درصد است که در مقایسه با سایر صرافی‌های ایرانی بسیار کمتر است.

برداشت ارز از صرافی ارزپایا چقدر زمان می‌برد؟

سفارشات برداشت ارزی از صرافی ارزپایا بلافاصله تایید و به آدرس مورد نظر شما ارسال می‌شود.

همه چیز در مورد سفارش میکر و تیکر

اگر سری به صرافی‌های ارز دیجیتال زده باشید، احتمالاً اصطلاحات سفارش میکر و تیکر به گوش شما خورده است. روزبه‌روز حجم معاملات دنیای ارزهای دیجیتال افزایش پیدا می‌کند. افراد زیادی قصد خرید رمزارز دارند و عده زیادی هم به دنبال مشتری برای توکن‌های خود می‌گردند. Maker و Taker دو طرف یک معامله هستند. صرافی‌ها تلاش می‌کنند تا بستر را برای به توافق رسیدن این دو گروه فراهم کنند و معاملات بیشتری در بازار ارزهای دیجیتال انجام شود.

بازارساز و بازارگردان چیست؟

بازارها از ایجادکنندگان یا سازندگان معامله (Maker) و همچنین گیرندگان یا پذیرندگان معامله (Taker) تشکیل شده‌اند. سازندگان یا سفارش میکرها پیشنهاد انجام یک معامله را با ارقام مشخصی ایجاد می‌کنند. برای مثال سفارشی برای فروش ۱ واحد بیت کوین در قیمت ۱۵ هزار دلار ایجاد می‌شود. زمانی که بیت کوین به قیمت ذکرشده برسد، سفارش پردازش خواهد شد.

کسانی که معاملات سریع یا فوری انجام می‌دهند، گیرنده یا سفارش تیکر نامیده می‌شوند. در حقیقت تیکرها سفارش‌های ایجادشده توسط میکرها را نهایی می‌کنند.

صرافی‌ها نقشی کلیدی در دور هم جمع شدن تیکرها و میکرها دارند. اگر این پلتفرم‌های معاملاتی نباشند، معامله‌گران باید از طریق شبکه‌های اجتماعی به دنبال مشتری برای دارایی‌های خود بگردند!

نقدینگی چیست و چه ارتباطی با سفارش میکر و تیکر دارد؟

قبل از اینکه در مورد سفارش میکر و تیکر صحبت کنیم، باید مفهوم نقدشوندگی را به خوبی بشناسیم. زمانی که گفته می‌شود یک دارایی قدرت نقدشوندگی بالایی دارد، منظور آن است که سرمایه مورد نظر به راحتی قابل فروش و نقد شدن است. در طرف مقابل دارایی با قدرت نقدینگی کم به سختی فروخته خواهد شد.

یک شمش یا قطعه طلای آب‌شده قدرت نقدینگی بسیار بالایی دارد؛ زیرا می‌توان به راحتی آن را به پول نقد و ارز فیات تبدیل کرد. در طرف مقابل یک شیء عتیقه یا زمین کشاورزی قدرت نقدینگی بسیار کمتری دارد. فروختن این دارایی‌ها کار چندان راحتی نیست؛ حتی اگر ارزش بسیار زیادی داشته باشند. قدرت نقدینگی یک دارایی را میزان محبوبیت و مقبولیت و البته کاربردی بودن آن مشخص می‌کند.

در بازارهای مالی نیز مفهوم نقدینگی نقش پررنگی دارند. بازار نقدینگی به بستری گفته می‌شود که در آن امکان خرید و فروش دارایی‌ها با قیمتی منصفانه و در زمان اندک وجود دارد. در این بازارها تقاضای زیادی برای خرید دارایی وجود دارد و در طرف مقابل حجم عرضه نیز قابل توجه است.

در چنین بازارهایی خریداران و فروشندگان به راحتی یکدیگر را پیدا می‌کنند و رقابت شدیدی بر سر قیمت پیشنهادی به وجود نخواهد آمد؛ زیرا کمترین سفارش فروش یا قیمت درخواستی فاصله زیادی با بالاترین سفارش خرید یا قیمت پیشنهادی ندارد.

بدین ترتیب معاملات به سرعت انجام می‌شود و تفاوت بسیار کارمزد سفارش میکر و تیکر اندکی میان قیمت خرید و قیمت فروش وجود دارد. در این بازارها تفاوت قیمت خرید و فروش را bid-ask spread می‌نامند.

در طرف مقابل، شاخص bid-ask spread در بازارهایی با قدرت نقدینگی کم گاهی بسیار زیاد است. در این بازارها تقاضای چندانی برای خرید یا فروش وجود ندارد. بنابراین زمانی که یک فرد سرمایه خود را برای فروش قرار می‌دهد، ممکن است تا مدت‌ها پیشنهاد منصفانه‌ای دریافت نکند. همچنین اگر کسی به دنبال خرید دارایی باشد، ممکن است در نهایت مجبور شود رقمی بیش از قیمت منصفانه بپردازد.

سفارش Maker و Taker در بازار ارزهای دیجیتال

سفارشات در صرافی‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• سفارش میکر (Maker)
• سفارش تیکر (Taker)

سفارش میکر

صرافی‌ها معمولاً ارزش یک دارایی در بازار را با استناد بر دفترچه سفارش‌ها (order book) مشخص می‌کنند. در دفترچه سفارش‌ها تمام پیشنهادات کاربران برای خرید و فروش دارایی ثبت می‌شود. برای مثال زمانی که سفارشی برای فروش ۸۰۰ بیت کوین با قیمت ۴ هزار دلار ثبت می‌شود، در دفترچه سفارش‌ها ثبت می‌گردد و صرافی منتظر می‌ماند تا قیمت BTC به رقم مورد نظر برسد. سپس سفارش به جریان می‌افتد و خریداران می‌توانند بیت کوین‌های عرضه‌شده را خریداری کنند.

سفارش میکر باید پیشنهاد فروش خود را قبل از تحقق اهداف در دفترچه سفارش‌ها ثبت کند. در مثال قبل سفارش باید قبل از رسیدن بیت کوین به قیمت ۴ هزار دلار ثبت شده باشد. می‌توان صرافی‌های ارز دیجیتال را به یک بازار مواد غذایی تشبیه کرد که قفسه‌هایش را در اختیار تولیدکنندگان صنایع غذایی قرار می‌دهد. شما با اجاره قفسه‌ها می‌توانید محصول (دارایی) خود را به کاربران عرضه کنید.

معمولاً شرکت‌های بزرگ و تریدرهای حرفه‌ای و ثروتمند (نهنگ‌ها) نقش بازارساز یا سفارش میکر را بر عهده می‌گیرند. البته معامله‌گران مبتدی نیز می‌توانند با ثبت سفارش‌هایی که فوراً نهایی نمی‌شوند، تبدیل به Maker شوند.

سفارش تیکر

اگر دوباره به مثال فروشگاه برگردیم، افرادی که موجودی‌ها را از قفسه‌ها برمی‌دارند، سفارش تیکر یا گیرنده نامیده می‌شوند؛ با این تفاوت که در صرافی‌ها به جای اینکه قوطی‌های کنسرو برداشته شود، سفارش‌های فروش رمزارزها دریافت خواهد شد.

زمانی که به عنوان یک سفارش میکر معامله‌ای را در دفترچه سفارش‌ها ثبت می‌کنید باعث افزایش نقدینگی صرافی خواهید شد. در این حالت تیکرها گزینه‌های بیشتری برای خرید دارایی خواهند داشت. در طرف مقابل زمانی که به عنوان یک سفارش تیکر معامله را نهایی می‌کنید، نقدینگی صرافی را کاهش می‌دهید. به این فعالیت‌ها Market Order گفته می‌شود. مارکت اوردر یا پیشنهادات بازار درخواست‌های ثبت‌شده توسط سفارش میکر و تیکر برای خرید و فروش دارایی در دفترچه سفارش‌ها است.

کارمزد سفارش میکر و تیکر

بسیاری از صرافی‌ها بخش قابل توجهی از درآمدهای خود را از طریق کارمزدهای معاملاتی تأمین می‌کنند. در حقیقت سفارش میکر و تیکر باید مقدار کمی از رقم معامله را به عنوان کارمزد به صرافی پرداخت کند. این مقدار در صرافی‌ها همیشه یکسان نیست و معمولاً با توجه به رقم معامله تعیین می‌شود. البته برخی صرافی‌ها نیز کارمزدهای ثابت و معینی برای پردازش سفارش‌ها تعیین کرده‌اند که ربطی به حجم معامله ندارد.

به طور کلی صرافی‌ها تلاش می‌کنند تخفیف‌های زیادی به سفارش میکرها ارائه دهند؛ زیرا این دسته از معامله‌گران قدرت نقدینگی صرافی را افزایش می‌دهند و این موضوع سبب ارتقای جایگاه و رتبه صرافی خواهد شد.

سرمایه‌گذاران نیز ترجیح می‌دهند فعالیت‌های تجاری و معاملاتی خود را در صرافی‌هایی با نقدینگی بالا انجام دهند. در اغلب پلتفرم‌های معاملاتی سفارش تیکر باید کارمزد بیشتری نسبت به سفارش میکر بپردازد. Takerها باعث کاهش حجم نقدینگی صرافی می‌شوند و این موضوع در نهایت به امتیاز پلتفرم لطمه خواهد زد.

نمونه یک جدول کارمزدی را در تصویر بالا مشاهده می‌کنید. صرافی‌ها جداولی برای تعیین کارمزدها طراحی می‌کنند. اگر قصد سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال را دارید یا می‌خواهید وقت و انرژی خود را صرف ترید کنید، حتماً جداول کارمزد صرافی‌های مختلف را بررسی کنید.

خلاصه مطلب

سفارش میکر کاربری است که پیشنهادی برای انجام معامله در صرافی ثبت می‌کند. سفارش تیکر نیز فردی است که پیشنهادی را می‌پذیرد و معامله را نهایی می‌کند. Makerها نقدینگی را ایجاد می‌کنند و Takerها معاملات را به سرانجام می‌رسانند.

صرافی‌ها تلاش می‌کنند که سفارش میکر و تیکر بیشتری جذب کنند. البته بازارسازها یا میکرها سودآوری بیشتری برای صرافی‌ها دارند. به همین دلیل کارمزدهای تعیین‌شده برای Maker ها معمولاً کمتر است. هر چه صرافی بازارسازهای بیشتری جذب کند، حجم نقدینگی بالاتری خواهد داشت و در نتیجه امتیاز بهتری از کاربران دریافت خواهد کرد. با این حال تمام پلتفرم‌های معاملاتی برای نهایی شدن یک معامله به هر دو گروه نیاز خواهند داشت.

میکر (Maker) و تیکر (Taker) در بازار ارز دیجیتال چه افرادی هستند؟

دنیای ارزهای دیجیتال از دو گروه مختلف از کاربران تشکیل شده است؛ سفارش گذار (Maker) و سفارش بردار (Taker) که در بازار به آنها در اصطلاح میکر و تیکر می‌گویند. شناسایی این دو گروه می‌تواند به شما در بهبود عملکرد معاملاتتان کمک کند. یکی از مهم ترین فواید درک مفهوم میکر و تیکر، در محاسبه کارمزد صرافی است. در بسیاری از صرافی ها، کارمزد (Fee) محاسبه شده با هم متفاوت است. در مطلبی که پیش روی شماست،‌ این مفاهیم به همراه مثال، توضیح داده شده است.

میکر و تیکر در صرافی متمرکز و غیر متمرکز

شناخت انواع صرافی‌های از دیجیتال و مکانیزم آن‌ها،‌ درک مفهوم میکر و تیکر را ساده تر می‌کند. به صورت کلی، دو نوع صرافی وجود دارد که شامل صرافی متمرکز و غیر متمرکز است. ساز و کار Maker و Taker که دو اصطلاح در ارزهای دیجیتال هستند، در این صرافی‌ها تقریبا به یک شکل است با این تفاوت که صرافی های غیر متمرکز از فناوری جدیدتری به اسم «بازارساز خودکار» استفاده می‌کنند. فناوری بازارساز خودکار (Automated Market Maker) به قلب تپنده صرافی غیر متمرکز مشهور است. علی رغم استفاده از تکنولوژی های به روزتر، متاسفانه به دلیل برخی از مشکلات فنی و پشتیبانی موجود در این صرافی‌ها،‌ کاربران، علاقه زیادی به استفاده از این نوع صرافی ها ندارند.

طبق آمار رسمی وبسایت CoinMarketCap، بیش از ۹۰ درصد صرافی ها به صورت متمرکز اداره می‌شوند و به همین دلیل در این مطلب میکر و تیکر در صرافی متمرکز، بیشتر مورد توجه است. بنابراین؛ با آشنایی با روند کار صرافی متمرکز، می‌توانید درک بهتری از مفهوم Maker و Taker داشته باشید.

مکانیسم به کار رفته در صرافی های متمرکز بر پایه دفتر سفارشات (Order Book) است. برای خرید و فروش رمز ارز در این صرافی ها، کاربران باید سفارش خرید و فروششان را با ذکر مبلغ و مقدار، در دفتر سفارشات ثبت کنند. موتور تطبیق خودکار موجود در صرافی، بر اساس قیمت های پیشنهادی، سفارشات را با یکدیگر تطبیق می‌دهد و به همین سادگی‌ سفارش کاربر تکمیل می‌شود.

برای آشنایی بیشتر با دفتر ثبت سفارشات، می‌توانید با لمس این کارمزد سفارش میکر و تیکر لینک،‌ با دفتر سفارشات صرافی بزرگ و معتبر بایننس (Binance) آشنا شوید. در حال حاضر که این صرافی ایرانیان را به طور کامل تحریم کرده است، پیشنهاد می کنیم که به دنبال صرافی های جایگزین بایننس باشید.

میکر و تیکر به زبان ساده

به خلاصه ترین حالت می‌توان گفت؛ به کاربری که سفارش خرید یا فروش را ثبت می‌کند،‌ سفارش گذار (Maker) و به کاربری که سفارش را انتخاب می‌کند، پذیرنده سفارش (Taker) می‌گویند. اگر این تعریف برای شما گنگ و نامفهوم است، جای نگرانی نیست! برای درک بهتر، لازم است با برخی از مفاهیم بازار کریپتوکارنسی آشنا شوید؛ به همین دلیل، پیشنهاد می‌کنیم که ادامه این مقاله را مطالعه کنید.

سفارش محدود (Limit Order)‌ و سفارش بازار (Market Order)

تمام پیشنهادات خرید و فروش بر روی دفتر سفارشات ثبت می‌شود. سفارش های تکمیل شده در این دفتر، معمولا معیار تعیین قیمت دارایی ها هستند. سوال اینجاست که این توضیحات به مفهوم میکر و تیکر چه ربطی دارد؟ فرض کنید که در کیف پول یک شخص فرضی به نام دانیال، ۳ عدد بیت کوین وجود داشته باشد. در حالیکه قیمت هر واحد بیت کوین ۴۸ هزار دلار است، دانیال قصد فروش یک عدد از کوین هایش را به قیمت ۵۰ هزار دلار دارد. او سفارش خود را ثبت می‌کند و هر زمان که خریداری حاضر به خریداری بیت کوین با قیمت مد نظر دانیال شد، سفارش تکمیل می‌شود (معامله انجام می‌شود).

پس از این معامله، قیمت بیت کوین در این صرافی،‌ ۵۰ هزار دلار خواهد بود و تا زمان تغییر قیمت در معامله بعدی، ثابت خواهد ماند. به مثال بالا سفارش محدود (Limit Order)‌ می‌گویند. برای تکمیل شدن این نوع سفارشات، یک سری قید و شرط باید رعایت شود که در زمان ثبت سفارش، بستر آن شرایط مهیا نیست. در مثال بالا، شرایط فروش بیت کوین با قیمت ۵۰ هزار دلار نیست و به محض فراهم شدن شرایط، معامله انجام می‌شود.

در مقابل، سفارش بازار (Market Order) وجود دارد که هیچ قیدی برای انجام شدن آن ها لحاظ نمی‌شود و تقریبا پس از ثبت سفارش، کارمزد سفارش میکر و تیکر با اولین قیمت، معامله انجام می‌شود. برای مثال؛ زمانی که درخواست خرید یک بیت کوین را بدون قید و شرط (سفارش بازار) ثبت می‌کنید، صرافی یک بیت کوین با پایین ترین قیمت برای شما می‌خرد.

میکر ارز دیجیتال یعنی چه؟

کاربرانی که برای خرید و فروش رمز ارز، سفارش محدود ثبت می‌کنند و از این راه نقدینگی صرافی را بالا می‌برند، میکر یا بازار ساز (Maker) هستند. این کاربران با ثبت سفارشات خود، سهولت و سرعت انجام معاملات را افزایش می‌دهند. تفاوتی نمی‌کند که فروشنده یا خریدار باشید؛ اگر برای ثبت سفارشات خود قیدی مشخص کنید، جزو میکرها به حساب می‌آیید.

در بالا مثالی از فروش بیت کوین آورده ایم؛ برای خرید رمز ارز نیز، داستان مشابهی خواهیم داشت. برای مثال، در دفتر سفارشات قید می‌کنید:

«هرگاه، قیمت بیت کوین تا ۴۵ هزار دلار پایین آمد، آنگاه؛ یک بیت کوین برای من خریداری کن!»

بدیهی است که میکرها بلافاصله پس از ثبت سفارش به خواسته خود نرسند؛ چرا که ممکن است شرایط تعیین شده از سمت آن ها تا زمان فراهم شدن آن طول بکشد. کاهش مدت انتظار یک میکر تا تکمیل معامله، به فاکتوری به نام «نقدینگی» بستگی دارد. در ادامه به توضیح این مفهوم می‌پردازیم.

تیکر ارز دیجیتال یعنی چه؟

به آن دسته از کاربرانی که سفارش بازار را ثبت می‌کنند (برای سفارش خود، شرط و قید اعمال نمی‌کنند) تیکر یا پذیرنده سفارش (Taker) می‌گویند. بدیهی است که تیکرها (در صرافی هایی که نقدینگی نسبتا بالایی دارند) بلافاصله پس از ثبت سفارش، به خواسته خود می‌رسند.

پذیرنده سفارش، در واقع از سفارش های محدود تیکرها که در قبل ثبت شده است استفاده می‌کنند. بنابراین؛ میکرها با قرار دادن سفارش محدود، درخواست خود را در دفتر سفارشات ثبت می‌کنند و از سوی دیگر، تیکرها با ثبت سفارش بازار (قبول سفارش تیکرها)، معامله را انجام می‌دهند.

سفارش بازار در برخی از صرافی ها که از شهرت کمتری برخوردار هستند، معنایی ندارد و کاربران آن ها فقط امکان ثبت سفارش محدود را دارند. تکلیف میکر و تیکر بودن در این صرافی ها چیست؟ در کارمزد سفارش میکر و تیکر این شرایط اگر سفارش شما تکمیل کننده درخواست محدودِ دیگری باشد، شما در نقش یک تیکر هستید.

نقدینگی (Liquidity)‌ در صرافی ارز دیجیتال چیست؟

در چند پاراگراف قبل، تاثیر معاملات میکر و تیکرها را با میزان نقدشوندگی مشاهده کردید؛ اما این مفهوم به چه معناست؟ نقدینگی یعنی؛ میزان سادگی فروش یک کالا. به عبارت دیگر؛ فاصله زمانی‌ بین نقطه اراده به فروختن یک کالا تا فروش آن هرچقدر کوتاه تر باشد، نقدینگی آن محصول بالاتر است. هر چقدر نقدینگی یک کالا بیشتر باشد، فروش یا مبادله آن راحت تر می‌شود. در بازاری که نقدینگی بالایی دارد، تقاضا برای خرید دارایی ها فراوان و همچنین عرضه دارایی، توسط فروشندگان زیاد است.

زمانی که حجم تراکنش ها در یک بازار بالا باشد، پایین ترین قیمت پیشنهادی خرید و بالاترین قیمت پیشنهادی فروش در محدوده ای کوچک و نزدیک به هم خواهد بود. در نتیجه؛ در بازاری که نقدینگی آن بالا است، شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش (تفاوت قیمت پیشنهادی خرید و فروش) بسیار کوچک خواهد بود.

در مقابل بازار با نقدینگی بالا، مارکت با نقدینگی پایین وجود دارد؛ در این بازار، برای فروش اجناس یا دارایی خود با قیمت منطقی و به صورت فوری، به مشکل برخواهید خورد و مجبور به کاهش دادن رقم مدنظرتان و فروش زیر قیمت بازار می‌شوید. شکاف قیمت در این بازار به نسبت شرایط قبل، بسیار زیاد است.

کارمزد معاملات برای میکر و تیکرها

صرافی ارز دیجیتال، در قبال خدمتی که به کاربران می‌کند، درصدی از مقدار تراکنش را به عنوان کارمزد برای خود نگه می‌دارد. نحوه محاسبه کارمزد در صرافی ها، مطلب بسیار مهمی است که دانستن آن می‌تواند به شما در انتخاب صرافی کمک کارمزد سفارش میکر و تیکر کند. آنچه برای ما در اینجا اهمیت دارد، تفاوت اعمال کارمزد بین میکر و تیکر در صرافی ارز دیجیتال است.

در صرافی ها معمولا کارمزد کمتری از میکرها دریافت می‌شود، زیرا آن ها با ثبت سفارش محدود، به تامین نقدینگی صرافی کمک می‌کنند. قطعا یکی از مهم ترین معیارها برای انتخاب صرافی، میزان نقدینگی آن مجموعه است؛ بالا بودن نقدینگی برای صرافی ها بسیار مهم است و کارمزد سفارش میکر و تیکر به همین دلیل، معمولا میکرها که عامل اصلی افزایش لیکوئیدیتی هستند، از تخفیف بیشتری بهره مند می‌شوند. در جدول پایین، نمونه‌ای از تفاوت کارمزد تیکر و میکر در معاملات اسپات صرافی اوکی اکس خارجی را مشاهده می‌کنید.

level	حداکثر میزان کوین OKB در کیف پول صرافی	دارایی یا مجموع حجم معاملات ماهانه (دلار)	کارمزد میکر	کارمزد تیکر
Lv 1	< 500	< 100,000 / < 10,000,000	۰.۰۸۰%	۰.۱۰۰%
Lv 2	≥ ۵۰۰	< 100,000 / < 10,000,000	۰.۰۷۵%	۰.۰۹۵%
Lv 3	≥ ۱,۰۰۰	< 100,000 / < 10,000,000	۰.۰۷۰%	۰.۰۹۰%
Lv 4	≥ ۱,۵۰۰	< 100,000 / < 10,000,000	۰.۰۶۵%	۰.۰۸۵%
Lv 5	≥ ۲,۰۰۰	< 100,000 / < 10,000,000	۰.۰۶۰%	۰.۰۸۰%

معمولا در صرافی های مطرح و شناخته شده بین المللی، برای برخورداری از تخفیفات مربوط به میکر و تیکر بودن، باید از سطح کاربری (User Level) نسبتا خوبی برخوردار باشید. برای مثال در صرافی بایننس، کاربرانی که سطح کاربری آن ها در ساده ترین حالت ممکن (VIP0) باشد،‌ از تخفیف میکر و تیکر بودن بهره مند نمی‌شوند.

جمع بندی

زمانی که دو معامله گر در بازار ارزهای دیجیتال با هم معامله می‌کنند، یکی از آن ها در نقش بازار ساز (Maker) و دیگری در نقش بازار پذیر (Taker) فعالیت میکند. از مهم ترین تفاوت هایی که میکر و تیکر با هم دارند، تفاوت کارمزد اعمالی از سوی صرافی برای آن ها است. به صورت خلاصه می‌شود گفت که میکر کسی است که یک سفارش خرید یا فروش را با قید کردن شرط یا شروط خاص ثبت می‌کند و تیکر کسی است که شرط های سفارش میکر را با معیارهای خود مناسب دیده و معامله را می‌پذیرد.

سوالات متداول

تیکر و میکر چیست؟

میکر به کاربری گفته می شود که سفارش خود را در صرافی ثبت می‌کند تا در صورت پیدا شدن کاربری دیگر که با شرایط تعیین شده موافق است‌ (تیکر)، معامله برقرار شود.

کارمزد تیکر و میکر در صرافی ها چگونه است؟

در صرافی های مختلف نحوه محاسبه کارمزد متفاوت است؛ اما معمولا مقدار فی میکر، کمتر از میزان کارمزد تیکر برآورد می‌شود.