استراتژی کاهش ریسک

با وجود تمام این چالش‌ها و بر اساس نتایج تجربی، کاربرد تنوع بخشی برای کاهش ریسک غیرسیستماتیک امکان پذیر به نظر می‌رسد. در منابع مالی، معمولا گفته می‌شود که تعداد معدودی سهم – مثلا بیش از ۱۰ سهم – می‌تواند ریسک غیرسیستماتیک را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای تشکیل یک سبد متنوع، رویکردهای مختلفی وجود دارد از جمله سبد مبتنی بر ارزش بازار و سبد هم وزن.

باز طراحی شبکه زنجیره تأمین به منظور ایجاد قابلیت ارتجاعی با معرفی استراتژی کاهش ریسک تسهیلات با راه اندازی دو مرحله ای

یکی از چالش‌های مدیریت زنجیره تأمین، مقاوم‌سازی شبکه زنجیره تأمین در برابر اختلال است. تحقیقات گذشته، ایجاد قابلیت ارتجاعی را در طراحی زنجیره تأمین‌های جدید بررسی کرده‌اند و ایجاد قابلیت ارتجاعی در شبکه‌‌های زنجیره تأمین نامقاوم موجود، مورد بررسی قرار نگرفته است. این مقاله جهت ایجاد قابلیت ارتجاعی در زنجیره‌های تأمین موجود به توسعه یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط برای حل مسئله بازطراحی شبکه زنجیره‌تأمین، با هدف مقاوم‌سازی شبکه زنجیره تأمین در برابر اختلال، می‌پردازد. جهت ایجاد قابلیت ارتجاعی در شبکه زنجیره تأمین، دو استراتژی کاهش ریسک موجود در ادبیات با عنوان "ظرفیت مازاد" و "ذخیره اضطراری" و یک استراتژی جدید با عنوان "تسهیلات دو مرحله‌ای" در سناریوهای مختلف اختلال مورد بررسی قرارگرفته است. ایجاد تسهیلات دو مرحله‌ای در دو رده مراکز توزیع و خرده‌فروشان در نظر گرفته شده است. آزمایش‌های عددی به‌منظور بررسی و مقایسه عملکرد شبکه زنجیره تأمین ارتجاعی و غیر ارتجاعی و همچنین ارزیابی استراتژی‌های مختلف کاهش ریسک، انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد ایجاد قابلیت ارتجاعی موجب بهبود ‏5/4 ‏و ‏5/5 ‏درصدی در عرضه محصول و سود زنجیره تأمین می‌شود.

کلیدواژه‌ها

• بازطراحی شبکه زنجیره ‌تأمین
• اختلال
• قابلیت ارتجاعی
• استراتژی کاهش ریسک
• ‌تسهیلات با راه اندازی دو مرحله ای

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Supply chain network redesign to make resiliency with proposing “two-phase establishment facilities” as risk mitigation strategy

نویسندگان [English]

• Mohammad Yavari 1
• Mohsen Aghelan 2

2 Department of Industrial Engineering, Faculty of Technology and engineering, University of Qom, Qom, Iran

Supply chain network resilience is a serious challenge in the supply chain management. The existing researches in the literature focused on creating resilience in design of new supply chain networks, and creating resilience in supply chain has not been addressed in previous studies. This research investigated supply chain network redesign to make supply chain resilience. For this purpose a mixed integer linear programing model is developed considering two existing risk mitigation strategies, consisting of “the extra capacity” and “the emergency stock”, and a new strategy called "two-phase facility". The proposed “two-phase strategy” is applied in two echelons of distribution centers and retailers. Eventually, numerical experiments have been conducted to evaluate and compare the performance of the resilient and non-resilient supply chain networks as well as to compare the efficiency of risk mitigation strategies. Results revealed that resilient supply chain enjoys 4.5% and 5.5% higher performance in compared with non-resilient supply chain in terms of supply capability and profit, respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

• Supply chain network redesign
• Disruption
• Resilience
• Risk mitigation strategy
• Two-phase establishment facilities

مراجع

]1[ امیر تربتی، محمدعلی ارسنجانی و محسن فیروزشاهی، ‏"‏تدوین نقشه استراتژی مدیریت زنجیره تأمین با تلفیق نمودار حلقه علی و کارت امتیازی متوازن‏"‏، نشریه مدل‌سازی در مهندسی، دوره 13، شماره 42، پاییز 1394، صفحه 151- 165.

]2[ حمید صفاری، احمد ماکویی، میرسامان پیشوایی و وحید محمودیان، "یک مدل چند هدفه استوار برای طراحی شبکه زنجیره تأمین با در نظرگیری جریان رو به جلو و عقب و مسئولیت‌پذیری اجتماعی"، نشریه مدل‌سازی در مهندسی، دوره 14، استراتژی کاهش ریسک شماره 47، زمستان1395، صفحه 171- 185.

[3] Zhou, L., Xu, X., Deng, S., and Liu, X., ‏"‏Redesigning a supply chain distribution network: formulation and genetic algorithm-based solution procedure‏"‏, International Journal of Information Technology & Decision Making, Vol. 14, NO. 4, Jul 2015, pp. 847-876.

[4] Ballou, R. H., ‏"‏Unresolved issues in supply chain network design‏"‏, Information Systems Frontiers, Vol.‎ 3, NO.‎ 4, Dec 2001, pp. 417-426.

[5] Snyder, L. V., and Daskin, M. S., ‏"‏Reliability models for facility location: the expected failure cost case‏"‏, Transportation Science, Vol.‎ 39, NO.‎ 3, ‎Aug 2005, pp.400-416.

[6] Sheffi, Y., The resilient enterprise: overcoming vulnerability for competitive advantage, ‎1 th ed‎, MIT Press Books‎, Cambridge, 2005‎.

[7] Melachrinoudis, E., and Min, H., ‏"‏The dynamic relocation and phase-out of a hybrid, two-echelon plant/warehousing facility: A multiple objective approach‏"‏, European Journal of Operational Research, Vol.‎ ‎123‎, NO.‎ 1, ‎May 2000, pp. 1-15.

[8] Melachrinoudis, E., and Min, H., ‏"‏Redesigning a warehouse network‏"‏, European Journal of Operational Research, Vol.‎ 176‎, NO.‎ 1, ‎Jan 2007, pp. 210-229.

[9] Bing, X., Bloemhof-Ruwaard, J., Chaabane, A., and van der Vorst, J., ‏"‏Global reverse supply chain redesign for household plastic waste under the emission trading scheme‏"‏, Journal of cleaner production, Vol.‎ ‎103, NO.‎ 1, Sep 2015, pp. 28-39.

[10] Hammami, R., and Frein, Y., ‏"‏Redesign of global supply chains with integration of transfer pricing: Mathematical modeling and managerial insights‏"‏, International Journal of Production Economics, Vol.‎ ‎158, NO.‎ 1‎, ‎ Dec 2014, pp. 267-277.

[11] Paz, J., Orozco, J., Salinas, J., Buriticá, N., and Escobar, J., ‏"‏Redesign of a supply network by considering stochastic demand‏"‏, International Journal of Industrial Engineering Computations, Vol.‎6‎, NO.‎ 4, ‎2015, pp. 521-528.

[12] Lundin, J. F., ‏"‏Redesigning a closed-loop supply chain exposed to risks‏"‏, International Journal of Production Economics, Vol.‎140‎, NO.‎ 4‎, Dec 2012, pp. 596-603.

[13] Melo, M. T., Nickel, S., and Saldanha-da-Gama, F., ‏"‏An efficient heuristic approach for a multi-period logistics network redesign problem‏"‏, Top, Vol.‎22‎, NO.‎ 1‎, ‎Apr 2014, pp. 80-108.

[14] Melo, M. T., Nickel, S., & Saldanha-da-Gama, F., ‏"‏A tabu search heuristic for redesigning a multi-echelon supply chain network over a planning horizon‏"‏, International Journal of Production Economics, Vol.‎136‎, NO.‎ 1‎, ‎Mar 2012, pp. 218-230.

[15] Razmi, J., Zahedi-Anaraki, A., and Zakerinia, M., ‏"‏A bi-objective stochastic optimization model for reliable warehouse network redesign‏"‏, Mathematical and Computer Modelling, Vol.‎ 58, NO.‎ ‎11, 2013 Dec , pp. 1804-1813.

[16] Khatami, M., Mahootchi, M., and Farahani, R. Z., ‏"‏Benders’ decomposition for concurrent redesign of forward and closed-loop supply chain network with demand and return uncertainties‏"‏, Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review, Vol.‎ 79, NO.‎ 1‎, Jul 2015, pp. 1-21.

[17] Snyder, L. V., Scaparra, M. P., Daskin, M. S., and Church, R. L., ‏"‏Planning for disruptions in supply chain networks‏"‏, Tutorials in operations research, Vol.‎ 2, NO.‎ 1‎, Sep ‎ 2006, pp. 234-257.

[18] Hu, Y., Li, J., and Holloway, L. E., ‏"‏Towards modeling of resilience dynamics in manufacturing enterprises: Literature review and problem formulation‏"‏, IEEE Conference on Automation Science and Engineering, Washington, USA, Vol.‎ 4, Aug 2008, pp. 279-284.

[19] Ratick, S., Meacham, B., and Aoyama, Y., ‏"‏Locating backup facilities to enhance supply chain disaster resilience‏"‏, Growth and Change, Vol.‎ ‎39, NO.‎ 4, Dec 2008, pp. 642-666.

[20] Aryanezhad, M. B., Jalali, S. G., and Jabbarzadeh, A., ‏"‏An integrated supply chain design model with random disruptions consideration‏"‏, African Journal of Business Management, Vol.‎ ‎4‎, NO. 12, Sep 2010, pp. 2393-2401.

[21] Carvalho, H., Barroso, A. P., Machado, V. H., Azevedo, S., and Cruz-Machado, V., ‏"‏Supply chain redesign for resilience using simulation‏"‏, Computers & Industrial Engineering, Vol.‎ ‎62‎, NO. 1, Feb 2012, pp. ‎329-341.

‎[22] Turnquist, M., and Vugrin, E., ‏"‏Design for resilience in infrastructure distribution networks‏"‏, Environment ‎Systems & Decisions‎, Vol.‎ ‎33‎, NO. 1, ‎Mar 2013, pp. 104-120. ‎

[23] Sawik, T., ‏"‏Selection of resilient supply portfolio under disruption risks‏"‏, Omega‎, Vol.‎ ‎41‎, NO. 2, ‎Apr 2013, pp. 259-269.

[24] Mari, S. I., Lee, Y. H., and Memon, M. S., ‏"‏Sustainable and resilient supply chain network design under disruption risks‏"‏, Sustainability, Vol.‎ ‎6‎, NO. 10, ‎Sep 2014, pp. 6666-6686.

]25[ محمدرضا فضلی خلف، سیدکمال چهارسوقی و میرسامان پیشوایی، ‏"‏طراحی پایای شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته تحت عدم قطعیت: مطالعه موردی یک تولیدکننده باتری اسیدی‏"‏، نشریه مدل‌سازی در مهندسی، دوره 12، شماره 39، زمستان1393، صفحه 45- 60.

[26] Sadghiani, N. S., Torabi, S. A., and Sahebjamnia, N., ‏"‏Retail supply chain network design under operational and disruption risks‏"‏, Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review‎, Vol.‎ ‎75‎, NO. 1, ‎Mar 2015, pp. 95-114.

[27] Rezapour, S., Farahani, R. Z., and Pourakbar, M., ‏"‏Resilient supply chain network design under competition: A case study‏"‏, European Journal of Operational Research‎, Vol.‎ ‎259‎, NO. 3, ‎Jun 2017, pp. 1017-1035.

‎[28] Kamalahmadi, M., and Parast, M. M., ‏"‏A review of the literature on the principles of enterprise and supply chain resilience: Major findings and directions for future research‏"‏, International Journal of Production Economics‎, Vol.‎ ‎171, NO. 1, Jan 2016, pp. ‎116-133.

استراتژی کنترل ریسک در کسب و کار

هیچ کسب و کاری از ریسک های موجود در حوزه های مختلف به دور نیست.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرصت امروز، فعالیت کاری همیشه همراه با استرس و نگرانی از شکست است. تاثیر این ریسک های احتمالی بر روی عملکرد کلی برندها انکارناپذیر به نظر می رسد. این امر همیشه بار اضافی بر مدیران و کارمندان تحمیل می کند. امروزه امکان غلبه بر نکات منفی ناشی از ریسک های احتمالی با استفاده از استراتژی های مدیریتی وجود دارد. به این ترتیب دیگر نیازی به تحمل فشارهای ناشی از ریسک های موجود در عرصه کسب و کار نخواهد بود.

بدون تردید کاهش تاثیر منفی ریسک های موجود در زمینه کسب و کار به معنای رفع کامل شان نیست. ما باید همچنان با برنامه‎ریزی به دنبال پیشگیری از ریسک ها یا مدیریت آنها در مواقع موردنیاز باشیم. در غیر این صورت کسب و کارمان به زودی با مشکلات بسیار زیادی مواجه خواهد شد. در ادامه برخی از اجزای اساسی یک استراتژی کاربردی برای مدیریت ریسک در کسب و کارهای مختلف را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

1. شناسایی ریسک ها

نخستین گام برای غلبه بر ریسک های موجود تلاش برای شناسایی شان است. برندها به طور معمول توجه چندانی به این نکته ندارند. به این ترتیب فقط در مواقع بروز بحران اقدام به تصمیم‎گیری برای شناخت ریسک های احتمالی می کنند. بدون تردید شیوه مورد نظر مشکلات بسیار زیادی برای برندها ایجاد خواهد کرد بنابراین ما باید همیشه آمادگی لازم برای مدیریت ریسک ها را داشته باشیم. اگر شما قصد شناسایی یک یا چند ریسک احتمالی در کسب و کارتان را داشته باشید، از چه شیوه ای استفاده خواهید کرد؟ بهترین راهکار مشورت با افراد آشنا به کسب و کارمان است. بدون تردید ما در عرصه کسب و کار تنها افراد حرفه ای موجود نیستیم. برخی از افراد دارای مهارت و تخصص بسیار بیشتری در استراتژی کاهش ریسک استراتژی کاهش ریسک مقایسه با ما هستند. نکته مهم در اینجا استفاده از کمک آنها برای شناسایی ریسک های احتمالی است.

گاهی اوقات تأمل درباره شرایط کسب و کار کمک زیادی به شناسایی ریسک های احتمالی می کند. برخی از افراد به اندازه زیادی درگیر کار روزمره همراه با فشار بالا هستند. این امر فرصت تأمل عمیق بر روی شرایط کسب و کار و ریسک های احتمالی را از بین می برد. به این ترتیب ما باید تمام تلاش مان برای فاصله گرفتن از فشار کاری برای مدتی اندک را به کار بگیریم. فقط در این صورت امکان شناسایی مشکلات و ریسک های موجود فراهم می شود.

راهکار دیگر برای شناسایی ریسک های موجود تلاش برای همکاری با آژانس های مدیریتی است. راهکار موردنظر مزیت بهره‎مندی از اطلاعات دقیق و طبقه‎بندی استراتژی کاهش ریسک شده را به همراه دارد. نکته مهم توجه به بودجه در دسترس برندمان است. اگر بودجه مناسبی برای همکاری با چنین آژانس هایی نداشته باشیم، باید به فکر راهکارهای دیگری باشیم.

2. پیش‎بینی ریسک ها

پس از آنکه ریسک های موجود به طور دقیق شناسایی شدند، گام بعدی شناسایی شیوه تاثیرگذاری آنها بر روی کسب و کارمان است. بسیاری از برندها نسبت به این نکته توجه کافی ندارند. اگرچه شناخت یک ریسک گام مهمی محسوب می شود، اما بدون آگاهی از نحوه تاثیرگذاری آن بر روی کسب و کارمان فرصت کافی برای مدیریتش فراهم نخواهد شد. برندهای موفق همیشه حوزه های آسیب‎پذیر از یک ریسک را به دقت مورد شناسایی قرار می دهند.

بدون تردید پیش‎بینی نحوه تاثیرگذاری یک ریسک بر روی کسب و کار همیشه با اندکی ابهام همراه است. این امر به دلیل ماهیت متغیر حوزه کسب و کار صورت می گیرد. بنابراین انتظار دریافت نتایج دقیق در این حوزه اندکی غیرواقع‎گرایانه خواهد بود. تنها نکته مهم در این میان تلاش برای پیش‎‌بینی هرچه دقیق تر تاثیر ریسک ها بر روی کسب و کارمان است.

اگر شما با ریسک های بسیار زیادی در حوزه کسب و کار مواجه هستید، به احتمال زیادی توانایی مدیریت مطلوب همه آنها را نخواهید داشت. این امر میزان دقت ما در پیش بینی ریسک ها را نیز کاهش می دهد بنابراین در صورت نیاز باید اقدام به همکاری با دیگر آژانس ها یا افراد حرفه ای کنیم. برخی از برندها مقاومت بسیار زیادی در برابر بهره‎مندی از کمک دیگران دارند. نتیجه نهایی این امر غافلگیری در زمان بروز بحران ناشی از ریسک های موجود خواهد بود.

کنترل ریسک

پس از شناسایی ریسک های موجود نوبت به تلاش برای کنترل آنها می رسد. مشکل اصلی برندها اغلب در این مرحله روی می دهد. در ادامه ما فرآیند مدیریت ریسک ها به صورت گام به گام را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

• پذیرش ریسک

پس از آگاهی از وجود یک ریسک باید اقدام موثری در راستای پذیرش اش انجام دهیم. برخی از کسب و کارها هیچ برنامه ای برای مدیریت بحران ندارند. به این ترتیب فقط اقدام به انکار ریسک موردنظر می کنند. این امر نتیجه ویرانگر ریسک موردنظر را دوچندان خواهد کرد. اگرچه انکار ریسک ها استراتژی بدی نیست، اما فقط به درد ریسک های بسیار کوچک با تاثیر اندک بر روی کسب و کار می خورد. در سایر موارد ما باید درک درستی از ریسک و تایید آن داشته باشیم.

• پرهیز از ریسک

بسیاری از کسب و کارها پس از شناسایی ریسک ها و فهم نحوه تاثیرگذاری شان بر روی کسب و کارشان علاقه‎مند به پرهیز از آن هستند. به عنوان مثال، اگر سرمایه گذاری در یک کشور همراه با ریسک نوسانات اقتصادی فراوان است، اقدام موثر تلاش برای انتخاب کشور یا شرکتی دیگر به منظور سرمایه گذاری خواهد بود. این امر ریسک های موجود در زمینه مدیریت کسب و کار را به شدت کاهش می دهد.

• حذف ریسک

گام موردنظر در این بخش مربوط به حذف ریسک موردنظر برای همیشه است. به عنوان مثال، اگر کسب و کار ما به طور مداوم در معرض سرقت اطلاعات الکترونیکی است، باید اقدام به نصب نرم‎افزارهای امنیتی پیشرفته یا همکاری با تیم های سایبری کنیم. به این ترتیب ریسک موردنظر به طور کلی ریشه‎‌کن خواهد شد. اشتباه برخی از برندها دست کم گرفتن ریسک های موجود است. به این ترتیب تاثیر ریسک موردنظر بر روی حوزه کسب و کار به شدت کاهش می یابد.

• انتقال ریسک

انتقال ریسک به حوزه ای دیگر شامل تلاش برای سلب مسئولیت در حوزه تحت مدیریت مان است. به عنوان مثال، اگر ما مسئول تامین امنیت سرورهای الکترونیکی شرکت هستیم، با انعقاد قراردادی با یکی از تیم های سایبری حوزه مسئولیت مان را به تیم موردنظر منتقل خواهیم کرد. این امر هرگونه سرقت اطلاعات را در حوزه صلاحیت تیم موردنظر قرار می دهد. امروزه بسیاری از شرکت ها برای کاهش ریسک های موجود از این تکنیک استفاده می کنند. این امر به دلیل تخصص بالاتر تیم های سایبری در عمل ریسک را تا حد زیادی از بین می برد.

3. تعیین بودجه برای ریسک ها

تلاش برای برنامه‎ریزی به منظور مقابله با ریسک ها نیازمند دسترسی به بودجه مناسبی است. این امر اغلب مورد غفلت برندها قرار می گیرد. ما بدون بودجه ای مناسب توانایی هیچ اقدامی در راستای مدیریت ریسک ها را نخواهیم داشت. بهترین گزینه در این میان تلاش برای پس‎انداز بخشی از درآمد شرکت برای مواقع اضطراری نظیر آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار گرفت، است. به این ترتیب ما هیچ‎گاه در مواجهه با ریسک ها غافلگیر نخواهیم شد.

آشنایی با انواع استراتژی‌های پوشش ریسک مالی در ارزهای دیجیتال

استراتژی‌های مربوط به پوشش ریسک مالی جهت به حداقل رساندن هزینه گام برداشتن در جهت عکس روند بازار استراتژی کاهش ریسک طراحی شده‌اند. اگر قرار باشد از افول بازار سهام واهمه داشته باشید و یا تنها به دنبال حفظ وضع موجود شرایط کاری خود در بازاری نا پایدار باشید، می‌توانید بهره زیادی از انواع مختلف استراتژی‌های پوشش ریسک مالی ببرید.

اگر به تازگی با مفهوم استراتژی پوشش ریسک مالی آشنا شده‌اید، در مطلب حاضر قصد داریم تا اطلاعاتی مفیدی در خصوص این نوع از استراتژی ها در اختیارتان قرار دهیم.

احتمالا بارها شنیده‌‌اید که سرمایه گذاران بحران زده در حال خرید سودهای تحت الحمایه و پوشش ریسک مالی هستند. این کار یکی از راه‌های دریافت سهام پوشش ریسک مالی است. البته راه‌های دیگری هم برای حمایت از کسب و کار شما وجود دارد.

اگر به دنبال استفاده از مشتقات استراتژی‌های پوشش ریسک مالی هستید، تنها هنگامی می‌توانید از این دست استراتژی‌ها استفاده نمایید که رویکردی بالا به پایین اتخاذ کنید. اگر به دنبال اتخاذ رویکرد بالا به پایین هستید، باید از قرار گرفتن در موقعیت‌هایی که شما را در معرض مواجهه با انتخاب ابزار غلط برای جلوگیری از معاملات قرار می‌دهند، اجتناب کنید.

در مطلب حاضر، به دنبال توضیح استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس و چگونگی استفاده آسان از بسیاری از ارزها هستیم که در استراتژی پوشش ریسک مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند هستیم. اما ابتدا اجازه دهید تا در مورد چیستی خطر و استراتژی پوشش ریسک یا همان خطر مالی صحبت کنیم.

مفهوم پوشش ریسک در مباحث مالی:

اساسا، بحث پوشش ریسک مالی زمانی به میان می‌آید که شما به دنبال جبران ریسک و ضرر هستید. به علاوه، پیش از آغاز یک کسب و کار تحت پوشش ریسک مالی باید مطمئن شوید که میان دو معامله آغاز شده نوعی همبستگی منفی وجود دارد.

به عبارت دیگر، استراتژی‌های پوشش ریسک مالی این شانس را در اختیار شما قرار می‌دهد که میزان شکست و باخت مالی خود را با استفاده از استراتژی توقف باخت محدود نمایید.

توقف باخت مالی یکی از ابزارهای مهم مورد استفاده در تجارت فارکس جهت محدود سازی ضرر مالی ناشی از پیش نرفتن محاسبات تجاری بر اساس برنامه‌های از پیش تعیین شده به حساب می‌آید. اگر شما نتوانید افول در کسب و کار خود را از طریق استفاده از ابزار توقف باخت مالی مدیریت کنید، آنگاه نمی‌توانید متوقع دستیابی به موفقیت در بلند مدت باشید.

کار استراتژی‌های پوشش ریسک مالی نیز در راستای همین ابزار و محدود سازی ضرر وارده مالی به سرمایه استراتژی کاهش ریسک گذاران و تجار است. مزیت پوشش ریسک مالی این است که شما می‌توانید در صورت عدم دستیابی به موفقیت در یک معامله تجاری از مدل تجاری با پوشش ریسک مالی جهت پوشش ضررهای وارده به خود استفاده نمایید.

اما بزرگترین سوء تفاهم موجود در میان تجار خرد این است که فکر می‌کنند استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس به معنای قرار دادن کسب و کار تازه آغاز شده یک سرمایه گذار تحت پوشش این سیستم است. در شرایط حرفه‌ای، استراتژی پوشش ریسک، شامل یک سرمایه‌گذاری ثانویه می‌باشد که قیمت آن، همواره در جهت عکس سرمایه‌گذاری اولیه حرکت می‌کند.

برای مثال سرمایه‌گذار می‌تواند، با تنظیم قرارداد آتی، سهام خود را به قیمتی مشخص در آینده به فروش رساند. در این صورت نوسانات بازار، تاثیری بر قیمت سهام خریداری شده، نخواهد داشت و سرمایه‌گذار این سهام را در زمان آتی، با قیمتی مشخص، به فروش خواهد رساند. گرچه پوشش ریسک، تنها محدود به فروش در قیمتی مشخص، از طریق قرارداد آتی نیست.

سرمایه‌گذار همچنان می‌تواند با ورود به دو بازار، که افت و خیز قیمت‌ها در بازارهای مورد نظر، اغلب در جهت عکس یکدیگر حرکت می‌کنند، ریسک سرمایه‌گذاری خود را کاهش دهد. برای مثال سرمایه‌گذار می‌تواند از یک سو با خرید ارز، (برای نمونه دلار آمریکا) در بازار فارکس و از سوی دیگر، خریداری فلزات گران‌ بها، (برای نمونه طلا) ریسک سرمایه‌گذاری خود را کاهش دهد.

تنها استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس نیاز به خرید و فروش همزمان در همان جفت دارد. پوشش ریسک مالی فارکس بیشتر برای توقف سود یا زیان در هنگام معامله استفاده می‌شود. بنابراین، اگر استراتژی کاهش ریسک شاخص بازار رو به افزایش است و شما از آن عقب هستید هستید، ممکن است بخواهید موقتا موقعیت خود را حفظ کنید تا بازار به نفع شما باز گردد.

این تنها یک بخش موضوع برای درک این است که مبادله فارکس چیست.

تجار و معامله گران همچنین می‌توانند به تکنیک تله فکر کنند. یعنی زمانی که ما به طور کامل با بن بست مواجه می‌شویم، می‌توانیم هفته‌ها و ماه‌ها بدون حرکتی رو به جلو، کسب و کار عادی و ساکن خود را ادامه دهیم. با این حال، هنگامی که دوباره فکر کنید و عوامل دیگر مانند هزینه حمل را در نظر بگیرید، استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس می‌تواند ناگهان منجر به ایجاد تلفات بزرگتر شود.

بیایید در حال حاضر به هسته و پیچ و مهره اجزای انواع استراتژی‌های مختلف پوشش ریسک بپردازیم.

انواع استراتژی‌های پوشش ریسک مالی:

اگر بخواهید از استراتژی پوشش ریسک مالی با بهره گیری از واسطه فارکس استفاده نمایید، این کار امکان پذیر نخواهد بود. دلیل آن هم این است که استفاده از پوشش ریسک مالی در سال ۲۰۰۹ توسط CFTC ممنوع اعلام شده است. با اینحال، اگر بخواهید می‌توانید با استفاده از قوانین و مقررات FIFO از ارزهای مختلف برای پوشش ریسک مالی تراکنش‌های خود استفاده نمایید.

اکنون، می‌خواهیم یکی از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی فارکس را به شما معرفی کنیم که می توان از آن در بهره گیری از پوشش ریسک مالی مناسب استفاده کرد. ممکن است این مطلب را چند بار بخوانید و باز هم فکر کنید که هیچ وقت آن را نخوانده‌اید.

تنها کافی است تا به یاد آورید که هنگامی که شما یک ارز مشخص را خریداری می‌کنید، همواره همان ارز را خریداری خواهید نمود و ارز دیگری را نیز خواهید فروخت. بر عکس، زمانی که شما همواره ابتدا یک ارز را به فروش می‌رسانید، ارز دیگری به جای آن خواهید خرید. بنابراین، این یکی از کارهایی است شما باید انجام دهید.

اجازه دهید یکی از نمونه‌های استراتژی‌های پوشش ریسک را که در آن شما دلار آمریکا و ین ژاپن خریداری می‌کنید را بررسی کنیم. اگر بخواهید از استراتژی های پوشش ریسک استفاده نمایید باید دلار و یورو بخرید. اما در صورتیکه بخواهید یورو و ین بخرید باید بدانید که سیستم دلار هر دو را بی اثر خواهد کرد.

اکنون برای استفاده از پوشش ریسک مالی باید یورو و ین خود را بفروشید.

این سه تراکنش در مجموع یک پوشش ریسک مالی را برای شما به وجود خواهند آورد.

اما سوال اینجاست که چرا این سه با یکدیگر یک پوشش ریسک مالی را به وجود خواهند آورد؟

دلیل چنین رخدادی این است که در سیستم یورو شما هر دو گزینه خرید و فروش را در اختیار دارید. در سیستم دلار نیز اکنون گزینه‌های خرید و فروش را در اختیار دارید و این موضوع در مورد ین ژاپن هم صدق می‌کند. این نمونه‌ای از یک پوشش ریسک مالی کامل است و همچنین نمونه‌ای کامل از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی که از سیستم چند ارزی بهره می‌گیرد.

توجه داشته باشید که به هنگام استفاده از این استراتژی، تکنیک اصلی این است که مطمئن شوید که امکان خرید و فروش تراکنش‌های مالی را در اختیار دارید که یکدیگر را ملغی می‌کنند. نمودار زیر تعدادی از پوشش‌های ریسک مالی جایگزین را نشان می‌دهد که شما می‌توانید از آنها نیز بهره بگیرید.

اکنون به استراتژی‌های پوشش ریسک مالی دیگر توجه نمایید:

استراتژی‌های پوشش ریسک مالی طلا

اگر به دنبال حفاظت از خود در برابر تورم‌هایی با نرخ بالا هستید، طلا می‌تواند پوشش ریسک مالی مناسبی برای شما ایجاد کند. قیمت طلا به هنگام از کنترل خارج شدن تورم، می‌تواند سود سرشاری را نصیب شما کند. اما طلا هم پوشش ریسک مالی ضعیف‌تری در برابر دلار به حساب می‌آید. به عبارت دیگر، میان قیمت طلا و دلار ارتباط معکوسی وجود دارد. اگر قیمت طلا بالا برود، قیمت دلار افت خواهد کرد و بر عکس.

به لحاظ تاریخی، طلا همواره نوعی سرمایه معادل پول به حساب می‌آمده است. به همین دلیل هم پوشش ریسک مالی مناسبی در برابر افت دلار و یا تورم‌های شدید به حساب می‌آید.

پوشش ریسک مالی اختیارات

اختیارات از دیگر پوشش های ریسک مالی به حساب می‌آیند که به شما کمک می‌کنند تا از اندوخته تجاری خود محافظت کنید. شما می‌توانید این نوع از استراتژی را با فروش یک گزینه اتخاذ کرده و با خرید یک گزینه دیگر ادامه دهید و بالعکس. گزینه‌ها همچنین یکی از ارزان ترین روش‌ها برای محافظت از سرمایه تجاری شما هستند.

استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس با استفاده از دو جفت ارز

بسیاری از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی وجود دارند که می‌توانید به عنوان یک معامله گر فارکس از آنها استفاده کنید. شناخت رابطه قیمت بین جفت ارزهای مختلف می‌تواند به کاهش ریسک کمک کرده و استراتژی های پوشش ریسک مالی شما را اصلاح کند.

با استفاده از دو جفت ارز مختلف که همبستگی مثبت و یا رابطه منفی دارند، می توانید نوعی پوشش ریسک مالی ایجاد کنید.

به عنوان مثال سیستم ارزی دلار – یورو تا ۸۳ درصد با دلار – ین وابستگی معکوس دارند. در این صورت، می‌توانید دلار – یورو را برای بلند مدت خریداری کرده و برای کوتاه مدت نیز ارزهای دلار – ین را انتخاب نمایید. تنها مشکل این استراتژی این است که شما در معرض سیل تورم ناشی از یورو و ین قرار خواهید گرفت.

به عبارت دیگر، اگر استراتژی های یورو در برابر دیگر ارزها باشد، آنگاه موقعیتی پیش خواهد آمد که سیستم یورو – دلار دیگر نمی‌تواند دلار – ین را خنثی کند.

استراتژی پوشش ریسک مالی نفتی

برخی ارزها به شکل مستقیم تحت تاثیر قیمت ارز قرار دارند. یکی از نمونه‌های مهم این دسته از ارزها دلار کانادا است. معمولا نوعی همبستگی مثبت میان قیمت نفت و نرخ دلار کانادا در بازار وجود دارد. زمانی که قیمت نفت بالا می رود، قیمت دلار آمریکا و دلار کانادا پایین می‌آید.

در این صورت، می‌توانید از استراتژی پوشش ریسک مالی نفتی برای پوشش ریسک مالی خود در مبادله دلارهای کانادا و آمریکا استفاده نمایید. شما همچنین می‌توانید از دلار کانادا و آمریکا در بلند مدت استفاده کرده و از موقعیت نفت در کوتاه مدت بهره ببرید.

نتیجه گیری:

تجار خرد عمدتا بنا به دلایل روانشناختی به کسب و کار خود روی می‌آورند و نه این دلیل که کسب و کار آنها الزاما خوب و پر سود است. با استفاده از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی می‌توانیم به این احساس دست پیدا کنیم که حداقل در مورد زمینه فعالیت تجاری خود اشتباه نمی‌رویم. تنها زمانی را صبر کرده و سپس وقتی همه چیز رو به راه شد، این استراتژی‌ها را کنار گذاشته و به توسعه کسب و کار خود ادامه می‌دهیم.

این مهم نیست که شما کدام یک از استراتژی های پوشش ریسک مالی را مورد استفاده می دهید، مهم این است که متوجه باشید که هیچ چیز مجانی به دست نمی‌آید. استفاده از استراتژی های پوشش ریسک مالی درست مانند بیمه شما در برابر باخت و ورشکستی عمل می کند.

استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس راهی مناسب برای حد اقل رساندن ریسک تجاری کسب و کار شماست. این استراتژی نه تنها شما را در برابر خطرات ناشی از باخت مالی حفظ می کند، بلکه می تواند برای شما سودزا نیز باشد.

اهداف اساسی مدیریت ریسک در سازمان

مثلث مالی : اولین قدم برای تعریف اهداف مدیریت ریسک ، تعریف چشم انداز مشترک برای سازمان است و پس از مشخص شدن چشم انداز مشترک سازمانی ، اهداف کلی مدیریت ریسک باید تعریف شود .

این پست را به اشتراک بگذارید

مثلث مالی : اولین قدم برای تعریف اهداف مدیریت ریسک ، تعریف چشم انداز مشترک برای سازمان است و پس از مشخص شدن چشم انداز مشترک سازمانی ، اهداف کلی مدیریت ریسک باید تعریف شود .

در حالیکه یک بیانیه چشم انداز سازمانی اغلب بعنوان یک آرزو برای سازمانها هست لیکن اهداف و مقاصد میبایستی آنچه را که باید توسط سازمان انجام شود به زبان ساده توصیف نماید و بطور کلی آنچه که توسط سازمان قابل اجرا باشند باید تحت مبحث استراتژی تجاری سازمان تعریف شوند .

بعنوان مثال برخی از اهداف رایج مدیریت ریسک که توسط شرکتها برای ساختار دهی به فرآیند ارزیابی مدیریت ریسک (ERM) انتخاب میشوند شامل موارد زیر هستند :

1. درک مشترک از ریسک در حاشیه عملکرد چند جانبه گرایانه واحدهای تجاری ایجاد کنند بطوریکه بتوان ریسک را با رویکرد هزینه مقرون به صرفه و اقتصادی مدیریت کرد .
2. حصول استراتژی کاهش ریسک یک فهم بهتر از ریسک برای ایجاد مزیت رقابتی سازمان در بازار
3. ایجاد و توسعه تاب آوری برای سازمان جهت پاسخگوئی موثر بمنظور کاهش احتمال وقوع بحران و ریسکهای فاجعه آمیز
4. دست یابی به صرفه جوئی در هزینه ها از طریق مدیریت بهینه منابع سازمانی
5. تخصیص بهینه منابع جهت حصول اهداف مدیریت ریسک که باید با استراتژی تجاری سازمان یا شرکت سازگار بوده و از آنها حمایت نماید .

بنابراین با عنایت به موارد فوق مدل کسب و کار سازمان یک مبحث مهم برای مدیریت ریسک سازمان است .

مثلاً بازارها و جغرافیایی که شرکت در آن کسب و کار میکند را هدف قرار میدهد و محصولات و خدمات را که به بازارها ارائه میکند و شبکه و کانال هایی را که در بازارها به آن دست یابی پیدا میکند و در نهایت ویژگیهای که محصولات و خدمات را از دید مشتریان متمایز مینماید مشخص میکند .

ریسک های تجاری سازمان در مورد فرآیندهای پردازش مواد اولیه و تبدیل آن به کالا و خدمات ، استخدام و نگهداری و آموزش نیروی کار در سازمان و تعاملات مرتبط با سهامداران و ذینفع ها و کلیه امور سازمان بعنوان عناصر ذاتی هستند بنحوی که وقتی شرکت یا سازمان استراتژی خود را اجرا میکند به تبع آن پتانسیل عدم اطمینان جهت رسیدن به آن نیز ایجاد شده و افرایش می یابد بنابراین اهداف و استراتژی های کسب و کار سازمان زمینه را برای درک ریسکهائی که شرکت در فرآیندهای عملیاتی با آن مواجه خواهد شد را فراهم مینماید .

موسسه کنترل داخلی Coso این نکته را با ایجاد تعیین استراتژی و هدف گذاری در سازمان بعنوان بخشی از چارچوب ارزیابی مدیریت ریسک (ERM) تایید کرده است و عنوان مینماید در هنگام تعریف اهداف و مقاصد مدیریت ریسک سازمان باید سئوالات چالش برانگیز و مهم را مانند موارد زیر طرح و به آنها پاسخ داده شود :

اهداف و استراتژی کسب و کار سازمان چیست ؟ اهداف مالی سازمان چیست؟ بعنوان مثال آیا سودآوری باشد و یا افزایش درآمد و اندازه آن ؟ چه ارزش هایی را میخواهیم ایجاد و تقویت کنیم ؟ چه بازارهایی را باید انتخاب کنیم ؟ بدنبال چه موقعیت نسبی در بازار هستیم ؟ مدل کسب و کارها برای برنده شدن در بازارهای انتخاب شده مان چیست ؟ با چه رخدادهایی احتمالی خاصی در آینده روبرو هستیم ؟ آیا این رویدادها مرتبط هستند ؟ استراتژی ها ، بازارها و درآمدها و جریان نقدینگی سازمان تا چه اندازه برای تحقق در آینده حساس هستند ؟

موسسه Coso بطور گسترده ERM ( ارزیابی مدیریت ریسک ) را بعنوان یک فرآیند اثرپذیر در تنظیم استراتژی سازمان تعریف میکند تا پتانسیل رخدادها را که بر فرآیند کار مدیریت سازمان اثرگذار هست را نشان دهد .

نمای کلی بوسیله موسسه Coso برای استفاده در فرآیند ERM ضرورت دارد در هشت عنصر زیر بیان گردیده است :

این عنصر موجودیت مدیریت ریسک موسسه ، اشتیاق ریسک ، اشتباه هیات رئیسه ، تعهد به ارزش های اخلاقی و ارزیابی اختیار و مسئولیت را بیان میکند .

اهداف با میل ریسک موجود که سطح مستعد ریسک برای موجودیت سازمان را اداره میکند تا رویدادها ، ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک مشخص شود .

• شناسائی رویداد :

مدیریت رویدادهای مثبت و منفی که بر توانائی سازمان در رسیدن به استراتژیها و اهداف تعیین شده تاثیر میگذارد .

این عنصر کمیت و کیفیت های رسیدن به اهداف را مدیریت میکند .

مدیریت سیاست ها و روشها را در همه سطوح و در همه وظایف بیان میدارد تا تضمین کند که پاسخ ریسک ها حتماً اجرا شده اند .

• ارتباطات و اطلاعات :

ارتباطات موثر به سمت پایین جریان یافته و در سطوح سازمان نیز بالا می رود و گزارش ارتباطات برای تحول مدیریت ریسک امر حیاتی است .

مدیریت میخواهد با هدف کاهش پیامد ریسک ، استعدادهای ریسک را مطلوب کرده و برنامه ریزی پاسخ ریسک ، سیاست توسعه را مدیریت می نماید و در همین راستا تکنیک های اجتناب ، انتقال ، کاهش و پذیرش ریسک از مصادیق پاسخ ریسک است .

فعالیت های جاری و یا مجزا کردن ارزیابی در ارائه و وظیفه عناصر مدیریت ریسک موسسه و کیفیت عملکردشان در طول زمان را در سازمان بهبود می بخشد .

با توجه به دوعامل احتمال تحقق و اثر ریسک ، بطور کلی هر ریسکی در یکی از چهار سطح ۱- ریسک با اهمیت بسیار زیاد (Major) ۲- ریسک با اهمیت زیاد (High) ۳- ریسک با اهمیت متوسط (Medium) ۴- ریسک با اهمیت کم (Low) بشرح جدول زیر قرار میگیرد .

استراتژی های تشکیل یک پرتفوی کم ریسک و متنوع

همانطور که می‌دانید، در هر بازار و کشوری استراتژی‌های متفاوتی برای تشکیل پرتفوی وجود دارد. حتی در یک بازار مشخص هم استراتژی سرمایه گذاری در طول زمان یکسان نیست و با گذشت زمان این استراتژی تغییر خواهد کرد. اما موضوعی که همه سرمایه گذاران مطرح دنیا روی آن اتفاق نظر دارند، کاهش ریسک سرمایه گذاری با متنوع سازی سرمایه گذاری یا تشکیل پرتفوی است. در این مقاله تصمیم داریم تا شیوه‌های رایج متنوع سازی پرتفوی را برای شما توضیح دهیم.

استراتژی های تشکیل یک پرتفوی کم ریسک و متنوع

موفقیت در بازار سهام شرکت‌ها مانند هر بازار دیگری نیاز به انتخاب یک رویکرد مناسب و حفظ نظم فکری دارد. بدون این‌ها، سرمایه گذاری تنها خرید و فروش‌های بدون برنامه‌ای خواهد بود که سود یا زیان سرمایه گذار را بیشتر به بخت و اقبال وابسته می‌سازد تا به مهارت‌هایی مانند پشت کار در تحقیق، قدرت تحلیل، توانایی تصمیم گیری، صبر و شکیبایی برای رسیدن به هدف‌ها و مواردی از این دست.

در میان رویکردهای گوناگون برای سرمایه گذاری در بازار سهام، تشکیل سبد متنوع به عنوان یک روش غیر فعال اما به نسبت مطمئن شناخته شده است. استفاده از این روش، میزان ریسک را کاهش می‌دهد و بازده سرمایه گذاری را در سطحی نزدیک به بازده کل بازار نگه می‌دارد. اما یک سبد متنوع می‌تواند به چارچوبی برای آزمودن توانایی‌های یک شخص برای مدیریت دارایی تبدیل شود که در این صورت به نمونه‌ای کامل از مدیریت فعال تبدیل خواهد شد.

مقاله پیش استراتژی کاهش ریسک رو ابتدا در مورد اصل تنوع بخشی و سازوکار ساخت و مدیریت سبد متنوع توضیح می‌دهد. در ادامه نیز به سراغ روش‌هایی می‌رویم که یک سهامدار می‌تواند با استفاده از آنها توانایی‌های تحلیلی و مدیریتی خود را در چارچوب یک سبد متنوع به کار بگیرد و علاوه بر کاهش سطح ریسک، توان خود را روی کسب بازده بیشتر از بازار متمرکز کند.

تنوع بخشی، میانبری برای کاهش ریسک

«تنوع بخشی» یکی از روش‌های متداول برای کاهش ریسک غیرسیستماتیک به شمار می‌رود. ریسک غیرسیستماتیک از تاثیرات رویدادهایی ناشی می‌شود که به طبیعت یک شرکت یا گروه خاصی از شرکت‌ها مرتبط است. معمولا این گونه رویدادها کل شرکت‌ها یا کل بازار را تحت تاثیر خود قرار نمی‌دهد. به عنوان مثال، یک تصمیم دولت ممکن است هزینه‌های یک صنعت خاص را استراتژی کاهش ریسک افزایش دهد و در نتیجه قیمت سهام شرکت‌های آن صنعت کاهش یابد یا مدیریت ضعیف یک شرکت در توسعه بازار ممکن است سبب تضعیف موقعیت آن در برابر رقبا شود، سودآوری را نسبت به بقیه کاهش دهد و همین موضوع به افت قیمت سهم آن شرکت منجر شود. اما هر یک از این رویدادها به طور مستقیم بر بازده سهام شرکت‌های مرتبط اثر می‌گذارد نه کل بازار. تنوع بخشی از طریق ساختن یک سبد متشکل از سهام شرکت‌های مختلف می‌تواند ریسک غیرسیستماتیک را کاهش دهد.

در مقابل ریسک غیرسیستماتیک، ریسک سیستماتیک قرار دارد. ریسک سیستماتیک به تاثیرات مجموعه‌ای از رویدادهای کلی بر بازده طیف گسترده‌ای از شرکت‌ها و صنایع گفته می‌شود که به سادگی قابل پیش بینی یا کنترل نیستند. به عنوان مثال، سیاست‌های مالی و پولی دولت‌ها، عملکرد کلی اقتصاد، مناقشات سیاسی، حوادث طبیعی، و تغییرات دائمی شرایط روانی بازار یا به اصطلاح «جو بازار» نمونه‌هایی از این رویدادها هستند که هر یک می‌تواند بازده کل بازار را به صورت مثبت یا منفی تحت تاثیر قرار دهد. ریسک سیستماتیک با تنوع بخشی قابل کاهش نیست. این ریسک مربوط به زمانی است که سرمایه گذار با هدف کسب سود وارد یک بازار می‌شود و آن را می‌پذیرد. به همین دلیل به ریسک سیستماتیک در اصطلاح «ریسک بازار» هم گفته می‌شود.

چه راه‌هایی برای تنوع بخشی در سبد سهام وجود دارند؟

در تئوری، هر چه قدر تعداد سهم‌های یک سبد بیشتر و وابستگی بازده سهم‌ها به هم کمتر یا حتی منفی باشد، ریسک غیرسیستماتیک هم کمتر می‌شود. اما تنوع بخشی در عمل با چالش‌هایی مثل «هزینه» همراه است. حتی اگر یک سرمایه گذار بتواند سهام تمام شرکت‌های بورسی را خریداری کند در عمل هزینه‌های معاملاتی یا همان کارمزدها آن قدر بالا می‌رود که مزیت‌های ناشی از تنوع بخشی را بی‌معنا می‌کند. علاوه بر این، اداره یک سبد بزرگ از سهام نیاز به صرف زمان و امکانات قابل توجه دارد. همچنین موضوعاتی مانند تعیین وابستگی بازده سهم‌ها به هم حتی در تئوری هنوز یک چالش است.

با وجود تمام این چالش‌ها و بر اساس نتایج تجربی، کاربرد تنوع بخشی برای کاهش ریسک غیرسیستماتیک امکان پذیر به نظر می‌رسد. در منابع مالی، معمولا گفته می‌شود که تعداد معدودی سهم – مثلا بیش از ۱۰ سهم – می‌تواند ریسک غیرسیستماتیک را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برای تشکیل یک سبد متنوع، رویکردهای مختلفی وجود دارد از جمله سبد مبتنی استراتژی کاهش ریسک بر ارزش بازار و سبد هم وزن.

سبد مبتنی بر ارزش بازار

در این سبد، وزن سهام هر شرکت در سبد با توجه به ارزش بازار آن شرکت در مقایسه با دیگر سهم‌های سبد تعیین می‌شود. مثلا اگر ۱۰ سهم با بیشترین ارزش بازار انتخاب شده و ارزش بازار سهم اول نسبت به سهم دوم ۱۵ درصد بیشتر باشد، وزن سهم اول در سبد هم باید ۱۵ درصد بیشتر از وزن سهم دوم باشد. ارزش بازار شرکت برابر تعداد کل سهام شرکت ضرب در قیمت آن سهم است. وزن هر سهم در سبد هم با توجه به نسبت ارزش خرید آن سهم به کل ارزش سبد مشخص می‌شود.

مثلا فرض کنید یک میلیون تومان برای خرید ده سهم جهت تشکیل یک سبد در نظر گرفته شده است. در این صورت اگر ۱۰۰۰ سهم یک شرکت به قیمت ۲۰۰ تومان خریداری شود ارزش خرید آن سهم ۲۰۰ هزار تومان و وزن آن سهم در سبد معادل ۲۰ درصد است (۲۰۰هزار تومان تقسیم بر یک میلیون تومان). برای اینکه این سبد یک سبد مبتنی بر وزن بازار باشد باید نسبت وزن سهم‌ها در سبد با نسبت ارزش بازار شرکت‌های مربوط به هر سهم موجود در سبد مطابقت داشته باشد.

سبد هم وزن

ساختار این سبد ساده است. چون وزن تمام سهم‌ها در سبد بدون توجه به اینکه ارزش بازار شرکت‌های مربوطه چقدر است با یکدیگر برابر هستند. مثلا در همان سبد یک میلیون تومانی باید ۱۰۰ هزار تومان برای خرید هر یک از ده سهم اختصاص داده شود. خود سهم‌ها می‌توانند از میان بزرگ‌ترین شرکت‌ها بر اساس ارزش بازار انتخاب شوند.