مزایای توکن ها کدامند؟

اولین بار سایت معروف (Coinmarketcap) با انتشار مقاله ای توکن و کوین را از همدیگر متمایز کرد.

توکن چیست؟

توکن در معنای عام به سخت افزار بسیار کوچکی اطلاق می شود که برای ورود یک کاربر در سرویس رایانه ای به کار برده می شود. از توکن امنیتی، به صورت الکترونیکی و برای اقداماتی امنیتی نظیر احراز هویت مشتری استفاده شده که یک کلید الکترونیکی برای دسترسی به سامانه است. برخی دیگر از توکن ها کاربرد امضای دیجیتال داشته و به منظور تشخیص اطلاعات بیومتریک فرد مانند اثر انگشت استفاده می شود.

این توکن ها به صورت USB طراحی شده اند و از بلوتوث استفاده می کنند. این ها کاربردهای عامیانه ای از توکن ها بود که در حال حاضر توسط برخی سازمان ها مانند سازمان املاک و اسناد کشور، کانون سردفترداران، بانک ها به کار برده می شوند. اما شما اصطلاح توکن را بیشتر در دنیای ارزهای دیجیتال شنیده می شود. توکن های ارز دیجیتال به معنای رمزارزهایی هستند که برخلاف بیت کوین و اتریوم بلاک چین اختصاصی نداشته و بر بستر بلاک چین های موجود ساخته می شوند.

توکن ارز دیجیتال نیز درواقع واحد شمارش آن رمزارز است. توکن ارز دیجیتال با کوین ارز دیجیتال متفاوت است. یک کوین وابسته به شبکه بلاکچین خودش است یعنی بر بستر بلاک چین مخصوص به خود ساخته شده و کار می کنند اما توکن، بلاک چین مستقل ندارد و بر بستر بلاک چین های موجود مانند بیت کوین یا اتریوم ساخته می شود. از توکن ها می توان برای اهداف سرمایه گذاری، ذخیره ارزش یا خرید استفاده کرد. ارزهای رمزنگاری شده ارزهای دیجیتالی هستند که برای تسهیل معاملات (انجام و دریافت پرداخت) در بلاک چین استفاده می شوند. به عبارت ساده تر توکن های ارز دیجیتال از قابلیت مبادله و انتقال دیجیتالی دارایی بین افراد برخوردار هستند.

منشا ایجاد توکن چیست؟

برای ایجاد هر توکن ارز دیجیتال، می توان از هر پلتفرمی که از قراردادهای هوشمند و زبان برنامه نویسی سطح بالا، تشکیل شده است استفاده کرد. در حال حاضر شبکه بلاک چین اتریوم میزبان بیش از 80 درصد از توکن های بازار است. یعنی بیشترین میزان توکن ها روی بلاک چین اتریوم عرضه شده اند. بعد از اتریوم، می توان به بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون اشاره کرد.

آنچه که در ساخت توکن می تواند به عنوان یک مزیت شمرده شود این است که برای ساخت آن نیاز به زمان زیادی نبوده و می توان در کمتر از یک ساعت و هزینه بسیار پایین تر از ساخت یک کوین، آن را ایجاد کرد اما آنچه که باید در نظر داشته باشید این است که فقط ایجاد کردن یک توکن به خودی خود نمی تواند باعث تضمین ارزشمندی باشد.

همین ساده بودن ایجاد توکن باعث می شود که شرایط برای کلاهبرداران فراهم باشد تا به ساخت توکن های بی ارزشی روی آورده و به واسطه آن اقدام به کلاهبرداری نمایند. به همین دلیل و برای اینکه یک توکن دارای ارزش باشد، باید آن را در یک پروژه کاربردی استفاده کرد و یا اینکه در صرافی های بسیار معتبر آن را اضافه کرد که کار چندان ساده ای نیست. متاسفانه بیشتر توکن هایی که در بازار ایجاد و عرضه می شوند فاقد ارزش خاصی بوده و صرفا ارائه می شوند تا سرمایه توسعه دهندگان خود را افزایش دهند.

به عنوان مثال در سال 2017، توکن های جدیدی بدون آنکه ارزش داشته باشند و به عنوان پروژه های کلاهبرداری وارد بازار شده و توانستند با پیش فروش کردن به سرمایه گذاران ناآگاه، کلاهبرداری های چند میلیون دلاری انجام دهند.

توکن های ارز دیجیتال چگونه ایجاد می شوند؟

ساختن توکن ارز دیجیتال نیاز به دانش فنی خاصی ندارد مخصوصا برای کسانی که با برنامه نویسی آشنایی دارند. برای ساخت توکن ها بر بستر بلاک چین به توسعه دهنده هایی نیاز خواهید داشت. به عنوان مثال شما برای ساخت توکن بر بستر اتریوم نیاز دارید تا مقداری اتر هزینه کنید تا استخراج کنندگان شبکه اتریوم بتوانند تراکنش ساخت توکن را تأیید کنند.

انواع توکن ارز دیجیتال

توکن های ارز دیجیتال به 4 دسته تقسیم می شوند. این تقسیم بندی براساس راهنمای FINMA، مؤسسه قانون ‌گذاران مالی سوئیس ارائه شده است و عبارتند از: توکن های اوراق بهادار، توکن های سهمی، توکن کاربردی و توکن پرداخت.

توکن اوراق بهادار (Security Tokens): بیشترین میزان توکن های عرضه اولیه (ICO) توکن های اوراق بهادار هستند که خریدارانشان روی آن ها سرمایه گذاری می کنند تا سود کسب کنند.

توکن سهمی (Equity Tokens): به توکنی گفته می شود که سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی را نشان می دهند.

توکن کاربردی (Utility Tokens): توکن های کاربردی که به تعداد محدودی عرضه می شوند، برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمت ایجاد می شوند.

توکن پرداخت (Payment Tokens): هدف از ایجاد توکن پرداخت نیز پرداخت هزینه کالا و خدمات است.

چرا باید از توکن استفاده کرد؟

همانطور که گفتیم آنچه که باعث می شود از توکن ها استفاده کرد صرفه جویی در هزینه و زمان است. همین موضوع باعث می شود تا پروژه هایی که در ابتدا بودجه و سرمایه لازم برای کار روی شبکه و بلاک چین خود را ندارند، در ابتدای کار از بلاکچین های موجود استفاده کنند. به عنوان مثال از بستر اتریوم برای پیاده سازی پروژه خود استفاده نمایند. آنها از این طریق می توانند با تزریق سرمایه خصوصی و عمومی خود به صرافی ها، به سرمایه و زمان بندی مورد نظر خود دست یابند. گاهی نیز حتی نیازی نیست تا در آینده و در صورت وجود سرمایه لازم بلاک چین جداگانه بسازند چرا که امنیت بالای بلاک چین میزبان آنقدر زیاد است که برای پروژه کافی باشد.

به عنوان مثال پروژه چین لینک که بر بستر بلاک چین اتریوم قرار دارد در حال حاضر به خوبی کار کرده و با تیم های بزرگی قرارداد دارد. یا تتر که بسیار موفق بوده و باز هم از اتریوم به عنوان بلاک چین میزبان استفاده می کند. تتر استیبل کوینی است که با پشتوانه دلار آمریکا همیشه یک دلار است و به منظور حفاظت از سرمایه گذاران در مقابل نوسانات ساخته شده است.

درنتیجه: پروژه های توکنی که روی بلاک چین امن ایجاد شوند نیازی به ایجاد بلاک چین خصوصی ندارند.

کاربردهای توکن

برخی از مهم ترین کاربردهای توکن به خصوص توکن های ارز دیجیتال عبارتند از:

• اطمینان از امنیت شبکه
• به منظور مالکیت دارایی های دیجیتال
• قابل استفاده به عنوان پاداش برای مشارکت کنندگان در یک شبکه
• قابل استفاده به عنوان روش پرداخت بین دوطرف معامله در قراردادهای هوشمند و معاملات انجام شده در DApp
• استفاده از توکن برای رأی دادن درشبکه

کیف پول های توکن کدام است؟

برای ذخیره سازی توکن ها از کیف پول های ارز دیجیتال استفاده می شود. توکن ها می توانند بر روی تمام کیف پول ها و آدرس های بلاک چین میزبان خود ذخیره شده و در آن جا نگهداری شوند. توکنی مانند چین لینک یا تتر که روی اتریوم ایجاد شده را می توان بر روی کیف پول های اتریوم ذخیره کرد. بنابراین کافی است تا یک کیف پول اتریوم داشته باشید و به راحتی تمام توکن های مبتنی بر اتریوم را روی آن ذخیره کنید.

برای بلاک چین های دیگر از جمله ترون، ایاس و تزوس می توان هر کوینی را ذخیره کرد. البته در بلاک چین های جدید همچون پولکادات و اولنچ این امکان وجود دارد که توکن ها روی کیف پول های اختصاصی با آدرس های متفاوت ذخیره شوند.

نتیجه گیری

از توکن ها در معنای عام به عنوان یک کلید الکترونیکی برای دسترسی کاربر به سامانه استفاده می شوند. مانند احراز هویت مشتری. توکن های ارزهای دیجیتال، بلاک چین مستقل نداشته و بر بستر بلاک چین های موجود ایجاد می شوند. از توکن ارز دیجیتال در موارد متعددی استفاده می شود از جمله به عنوان پاداش مشارکت کنندگان در یک شبکه یا رای دادن. توکن های ارز دیجیتال از طریق برگزاری رویدادهای عرضه اولیه کوین یا اصطلاحا ICO توزیع می شوند. این توکن ها را می توانید روی کیف پول هایی که بلاک چین میزبان آن را پشتیبانی می کند ذخیره نمایید.

رپد توکن(Wrapped Token) چیست؟ مزایا و محدودیتهای رپد توکن

رپد توکن چه فایده ای دارد؟ خوب، بلاکچین های مختلف قابلیت های مختلفی را ارائه می دهند. آنها نمی توانند با یکدیگر در ارتباط باشند. بلاکچین بیتکوین نمی داند در بلاکچین اتریوم چه اتفاقی می افتد. با این حال، با رپد توکن ها، می توان پل های بیشتری را بین بلاکچین های مختلف ایجاد کرد.

رپد توکن یک نسخه رمزنگاری شده از یک ارز دیجیتال دیگر است. ارزش رپد توکن کاملا به ارزش کوینی که بر اساس آن به وجود آمده وابسته بوده و معمولا در هر زمانی قابلیت بازخرید دارد. بازخرید در مورد رپد توکن ها یعنی می‌توان رپد توکن را به نهاد صادرکننده برگرداند. و توکن اصلی را گرفت. به صورت نرمال رپد توکن، ارزش توکنی را به نمایش میگذارد که به بلاک چین دیگری تعلق نداشته باشد.

شما می‌‌توانید رپد توکن را شبیه به یک یک استیبل کوین در نظر بگیرید. که ارزش آن به دارایی دیگری بستگی دارد. معمولا ارزش استیبل کوین‌ها با ارزش یک ارز فیات مانند دلار ارتباط دارند. اما در رابطه رپد توکن، به ارز رمزنگاری شده‌ای وابسته هستند که متعلق به بلاک چین دیگری است. با در نظر گرفتن اینکه شما از قبل می‌دانید که سیستم بلاکچین‌های مختلف از یکدیگر جدا و متفاوت است. و روش مناسبی برای انتقال اطلاعات بین آن‌ها وجود ندارد. رپد توکن به نوعی با فراهم‌سازی انتقال ارزش یک توکن به بلاک چینی دیگر، توانسته در افزایش قابلیت همکاری بلاکچین ها تاثیرگذار باشد.

شاید شما کاربری عادی در حوزه ارزهای دیجیتال هستید. پس نیازی نیست که نگران نحوه ساخت یک رپد توکن و یا تبدیل آن به کوین اصلی باشید. شما می‌توانید رپد توکن‌های مختلف را شبیه به سایر ارزهای رمزنگاری شده در صرافی‌های مختلف از جمله بایننس (Binance)، خرید و فروش کنید.

رپد توکن، پلی برای بلاک چین ها

بیایید از رمز ارز WBTC که یک رپد توکن است برای توضیح کارکرد این دسته از ارزهای دیجیتال استفاده کنیم. رمز ارز WBTC در حقیقت رپد توکن بیت کوین بوده که با استاندارد ERC20 بر بستر بلاک چین اتریوم ارائه شده است. با استفاده از ارز دیجیتال WBTC در واقع مبادله بیت کوین روی شبکه اتریوم ممکن شده است.

رپد توکن‌ها معمولا توسط یک ارائه‌دهنده عرضه می‌شوند که می‌بایست مقدار معادل دارا‌یی‌ها را داشته باشد. این ارائه‌دهنده می‌تواند یک فرد، کیف پول چند امضایی باشد. یا سازمان مستقل و خودگردان غیر متمرکز (DAO) یا حتی یک قرارداد هوشمند (Smart Contract) باشد. با توجه به این توضیحات در مثال بالا، باید ارئه‌دهنده رمز ارز WBTC، به ازای هر واحد از این توکن، یک بیت کوین ذخیره کند. توجه داشته باشید که برای اثبات وجود و صحت مقدار بیت کوین‌ها، این ذخیره روی یک شبکه بلاک چین انجام می‌شود.

اما فرآیند صدور یک واحد رپد توکن چگونه انجام می‌شود؟ کاربر مقداری بیتکوین به منظور ایجاد این نوع توکن برای صادرکننده ارسال می‌کند. در مثال ما، ارائه‌دهنده به میزان بیتکوینی که قرار است ارسال شود برای کاربر رمز ارز WBTC بر روی شبکه اتریوم ارسال میکند. زمانی که کاربر خواهان دریافت بیتکوین باشد، این عمل به صورت برعکس انجام می‌شود. در واقع ارائه‌دهنده، به عنوان ایجاد کننده و از بین برنده رپد توکن فعالیت می‌کند. در این زمینه باید به این نکته ای اشاره کرد. ایجاد و از بین بردن رمز ارز WBTC توسط یک DAO صورت میگیرد.

شاید عده ای بر این باور باشند که رمز ارز تتر (USDT) مانند یک رپد توکن عمل کند، اما در حقیقت این رمز ارزها تفاوت‌هایی با هم دارند. همان‌طور که از قبل می‌دانید، ارز دیجیتال تتر به عنوان توکنی با ارزش برابر دلار آمریکا است، اما شرکت تتر (Tether) به میزان رمز ارز تتر (USDT) در گردش، به صورت فیزیکی دلار نگهداری نمی‌کند. شرکت تتر به جای پشتیبان توکن‌های صادر شده خود از پول نقد و سایر دارایی‌ها و معادل‌های نقدی استفاده می‌نماید.

رپد توکن در اتریوم

رپد توکن ها در اتریوم طوری ساخته شده اند که با کیفیتهای مطرح شده توسط ERC-20 تطابق داشته باشند؛ یعنی شما قادر هستید که از دارایی هایی استفاده کنید که در شبکه اتریوم موجوداند اما اصالتا از اترویم نیستند. اما همانطور که میدانید رپد یا آنرپد شدن این توکن ها یا به عبارتی دیگر بسته بندی و یا باز شدن این توکن ها در فضای اتریوم هزینه سوختی معادل کامزد سوخت دارند. به این مسئله نیز باید توجه داشت که فرآیند ایجاد هر کدام از آنها می‌تواند کاملا متفاوت باشد.

نمونه‌ جالبی از رپد توکن، رمز ارز WETH است. رمز ارز اتر (ETH) کوین شبکه اتریوم بوده که برای کارهای مختلفی در بلاک چین این شبکه استفاده می شود. از طرفی دیگر، ERC20 استاندارد فنی که پس از ایجاد رمز ارز اتر به شبکه اضافه شد و در نتیجه، اتر خود بر اساس این استاندارد نیست. حال کاربران با این مشکل روبرو شده بودند که بسیاری از برنامه‌های غیر متمرکز بارگذاری شده بر روی بلاک چین اتریوم نیاز به تبدیل بین اتر و استاندارد فنی ERC20 داشت. برای حل این مشکل، رمز ارز WETH که یک رپد توکن ارز دیجیتال ETH با استاندارد ERC20 است، پدید آمد.

بایننس اسمارت چین(Binance Smart Chain) و رپد کوین

شبیه به توکن‌های ایجاد شده بر بستر بلاک چین اتریوم. می‌توان رپد توکن بیت کوین و تعداد زیادی از دیگر رمز ارزها را برای استفاده در اسمارت چین بایننس (Binance Smart Chain) ایجاد کرد. بایننس بریج (Binance Bridge) به شما امکان می‌دهد که دارایی‌های رمزنگاری شده خود (BTC ، ETH ، XRP ، USDT ، BCH ، DOT ودیگر موارد) را برای استفاده در اسمارت چین بایننس به صورت رپد توکن مبتنی بر مولفه ها و استانداردهای BEP20 ایجاد کنید. هنگامی که دارایی خود را به اسمارت چین بایننس انتقال دهید. سپس می توانید آن‌ها را معامله کرده یا از آن‌ها در برنامه‌های متفاوت موجود بر بستر این شبکه استفاده کنید. ایجاد و یا از بین بردن آنها نیازمند پرداخت کارمزد است. اما این کارمزدها در شبکه اسمارت چین بایننس نسبت به تعداد زیادی از بلاکچین‌های دیگر، بسیار پایین‌تر است.

رپد توکن در ICO

به دلیل یک صنعت نوظهور، اصطلاحات جدیدی نیز جایگزین می شوند. و تعدادی از پروسه های قدیمی، ظاهر جدیدی به خود می‌گیرند. به عنوان نمونه با تحلیل رویه ی عرضه اولیه کوین (ICO) متوجه شدیم این روش جدید به منظور جمع‌آوری سرمایه و بدون سهیم کردن افراد در آینده و مالکیت یک شرکت است مزایای متعددی نسبت به روند قدیمی کسب بودجه به واسطه عرضه اولیه سهام (IPO) دارد. یکی از مولفه های نسل جدید که البته از اهمیت فراوانی برخوردار است، توکن ICO است.

بیشتر کاربران، رمز ارز، آلتکوین یا کوین های جایگزین و توکن‌های کریپتو را در صحبت و یا متون به جای یکدیگر استفاده می‌کنند. با این حال، باید بین آن‌ها تفاوت قائل شد و ربطشان به یکدیگر را فهمید. کریپتوکارنسی در راس قرار گرفته و آلت کوین‌ و توکن دو دسته‌بندی زیر مجموعه آن به شمار می‌روند. یک رمز ارز، ارزی استاندارد و دیجیتالی برای انجام تراکنش‌های مالی و غالبا بر بستر بلاک چین است. مشهورترین رمز ارز را میشود بیتکوین تلقی کرد.

بعد از اینکه بیتکوین به موفقیت های زیادی دست یافت، نوبت به ورود جایگزین‌هایی برای آن رسید. هر رمز ارز و سکه دیجیتال که بعد از بیتکوین عرضه شد، در گروه کوین های جایگزین قرار می‌گیرد. برای ورود آلتکوین ها یا کوین های جایگزین هدفی وجود دارد. هدف آنها ارائه توانایی های بیشتر در مقایسه با بیتکوین یا برطرف کردن برخی مشکلات و محدودیت‌های نخستین رمز ارز بوده است، هر چند تعدادی از آنها یک کپی مستقیم بیت کوین محسوب میشوند. مثالهای مشهوری از آلت کوین‌هایی که میتوان آنها را کپی مستقیم از بیتکوین دانست. می توان به لایت کوین و دوج کوین اشاره کرد.

مزایا و محدودیت‌های استفاده از رپد توکن

تعداد زیادی از بلاک چین‌ها استانداردهای توکن مختص به خود را دارند. مانند ERC20 برای اتریوم یا BEP20 برای اسمارت چین بایننس و این استانداردها را نمی‌توان در چندین بلاکچین استفاده کرد. رپد توکن‌ها امکان استفاده از رمز ارزهای غیربومی را در دیگر بلاک چین‌ها نیز دارند.

علاوه بر موردی که در قسمت بالا ذکر شد. رپد توکن می‌تواند افزایش نقدینگی و بالاتر رفتن سود سرمایه را در صرافی‌های متمرکز و غیر متمرکز به همراه داشته باشد. با ایجاد رپد توکن می‌توان از دارایی‌های بلااستفاده در بلاک چین‌های دیگر برای ایجاد نقدینگی بیشتر استفاده کرد.

دیگر مزیت آنها، پایین آوردن زمان تراکنش‌ها و کارمزدها است. با اینکه بیت کوین دارای ویژگی‌های خارق العاده‌ای است. اما سریع‌ترین شبکه نیست و گاهی کارمزد تراکنش‌ها در آن به مبالغ بسیار بالایی می‌رسد. با استفاده از Wrapped Token مشکلاتی از این دست را را می‌توان مرتفع نمود.

در سمت مقابل، بیشتر رپد توکن‌های موجود در حال حاضر اینگونه‌اند. که می‌بایست به ارائه‌دهنده توکن اعتماد کنیم. و سرمایه خود را جهت دریافت رپد توکن در اختیارشان قرار دهیم. حداقل اکنون نمی‌توان تراکنش‌های واقعی بین بلاک چین‌های مختلف انجام داد. برای این کار باید به یک ارائه‌دهنده رپد توکن مراجعه کرد. با این حال، بعضی از پلتفرم‌های ساخت رپد توکن به صورت غیر متمرکز در حال پیشرفت هستند. ممکن است در آینده از لزوم اعتماد به ارائه‌دهندگان برای ضرب و بازخرید رپد توکن‌ها بی‌نیاز شویم. دیگر محدویتی که کار با رپد توکن می تواد ایجاد کند، فرآیند ضرب و بازخرید آن است که به علت کارمزدهای بالا می‌تواند تقریبا دارای هزینه بالایی باشد و باعث کاهش قیمت شود.

سخن پایانی

رپد توکن‌ها به ایجاد اتصالات بیشتر بین بلاک چین‌های مختلف کمک می‌کنند. رپد توکن نوعی دارایی است که نماینده ارزش کوینی در بلاک چین دیگری است. این امید وجود دارد که رپد توکن (Wrapped Token) قابلیت همکاری در فضای سیستم های مختلف ارزهای رمزپایه را داشته باشد. و سیستم مالی غیر متمرکز یا دیفای (DeFi) را بهبود ببخشد و رپد توکن‌ها شرایطی را فراهم ‌سازند. و در آن سرمایه از اثربخشی بیشتری برخوردار باشد و برنامه‌ها بتوانند به آسانی نقدینگی را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

با اینکه بیتکوین دارای برخی از ویژگی‎ های بی نظیر است و البته درست است که سریعترین راه نیست. استفاده از آن گاهی اوقات گران است. با استفاده از رپد کوین در بلاکچین، به کمک معاملات سریعتر و هزینه ‎های کمتر، میتوان این مشکلات را تقریبا از بین برد.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

توکن ارز دیجیتالی است که خودش بلاک چین مستقل ندارد. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال کنید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست و سپس مزیت‌های ایجاد یک توکن به‌جای بلاک چین اختصاصی را بررسی می‌کنیم. همچنین چگونگی ذخیره‌سازی توکن‌ها در کیف پول‌ها را توضیح داده و در پایان انواع دسته‌بندی توکن‌ها را نام می‌بریم.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

در بازار ارزهای دیجیتال، یک «توکن» (Token) ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا می‌شود.

بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با «کوین» (Coin) متمایز می‌کند،‌ داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.

بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.

از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.

جالب است بدانید که ۲,۸۰۰ ارز دیجیتال از ۳,۹۰۰ ارز دیجیتالی که در زمان نگارش این مقاله در صرافی‌ها معامله می‌شوند، در حقیقت توکن‌ هستند و از بلاک چین‌هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس و تزوس استفاده می‌کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود.

برای اینکه متوجه شوید یک ارز دیجیتال کوین است یا توکن می‌توانید به صفحه اختصاصی آن در وب‌سایت ارزدیجیتال مراجعه کنید.

صفحه تتر در سایت ارزدیجیتال؛ تتر یک توکن است.

فراموش نکنید که توضیحات ارائه‌شده درباره تفاوت کوین و توکن، بر اساس ذهنیت موجود در بازار بود. از نگاه کلی‌تر و دقیق‌تر، هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می‌تواند توکن در نظر گرفته شود. با این تعریف، اتر، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب می‌شود، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می‌گیرند.

بیشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن‌های کاربردی» هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.

برای مثال، اگر پروژه‌ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس‌های بین‌شهری را تنها با توکن‌های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت‌ها خواهد بود و نمی‌توان به‌عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به‌طور مفصل درباره انواع توکن‌ها می‌خوانید.

ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند.

پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.

همچنین، برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند.

در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن‌ها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است. در ادامه درباره کیف پول‌‌های توکن‌ها بیشتر می‌خوانید.

تفاوت توکن و کوین در یک نگاه

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، می‌توان توکن ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

به‌بیان ساده، توسعه‌دهندگان برای ایجاد یک توکن باید با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را ارائه می‌کند، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و با استفاده از ابزارهای موجود، آن در بلاک چین پیاده‌سازی کنند. برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد.

ساخت توکن به‌خودیِ خود در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می‌شود، اما فراموش نکنید صرفاً ایجاد یک توکن نمی‌تواند ارزشمندی آن را تضمین می‌کند.

ساخت توکن به خودی خود بسیار آسان است، اما توکنی که هدف و کاربرد نداشته باشد، هیچ ارزشی هم ندارد.

متأسفانه آسان‌بودن ایجاد توکن‌های بی‌ارزش و بدون کاربرد، بستری برای کلاهبرداری هم فراهم کرده است و گاهی اوقات کلاهبرداران سعی می‌کنند توکن‌هایی که هیچ ارزشی ندارند را در قبال پول‌های واقعی مبادله کنند.

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافی‌های معتبر اضافه شود که به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست.

بدون اغراق می‌توان گفت بیش از ۹۰٪ توکن‌های بازار هدف و کاربرد خاصی ندارند و صرفاً برای پرکردن جیب توسعه‌دهندگان عرضه شده‌اند.

در سال ۲۰۱۷ که به «جنون ICO‌ها» مشهور است، پروژه‌های کلاهبرداری زیادی با وعده‌های عجیب‌وغریب وارد میدان شدند و هر کدام با پیش‌فروش (ICO) توکن‌های خود به سرمایه‌گذاران ناآگاه چند میلیون دلار پول به جیب زدند. در سال ۲۰۱۸ با ترکیدن حباب بازار، تمام آن توکن‌ها به فراموشی سپرده شدند و هرگز نتوانستند حتی به قیمت اولیه خود برسند.

چرا توکن؟

صرفه‌جویی در هزینه‌ها و زمان مهم‌ترین مزیت‌ ساخت توکن به‌جای یک بلاک چین جداگانه است. بیشتر پروژه‌هایی که می‌خواهند کار روی شبکه و بلاک چین خود را آغاز کند، در ابتدا بودجه و سرمایه کافی در اختیار ندارند و با توجه به گسترش سریع فضای ارزهای دیجیتال از نظر زمان‌بندی هم با مشکلات زیادی مواجه هستند. این پروژه‌ها می‌توانند در ابتدا خیلی سریع توکن خود را روی یک بلاک چین دیگر مانند اتریوم پیاده‌سازی کنند و با جذب سرمایه خصوصی یا عمومی و اضافه‌کردن آن به صرافی‌ها، به سرمایه و زمان‌بندی موردنظر خود دست پیدا کنند، شبکه اصلی خود را راه‌اندازی کنند و بعد توکن‌ها را به بلاک چین اختصاصی خودشان انتقال دهند. برای نمونه،‌ واحدهای ارزی ترون (TRX) در ابتدا به‌صورت توکن اتریومی عرضه شدند و بعد از توسعه بلاک چین ترون، به شبکه اصلی منتقل شدند.

در خیلی از موارد هم اصلاً نیاز به ساخت بلاک چین جداگانه برای یک پروژه احساس نمی‌شود و پروژه می‌تواند از امنیت بالای بلاک چین میزبان نهایت استفاده را ببرد. به‌عنوان نمونه، پروژه چین لینک اکنون به‌خوبی کار می‌کند و با تیم‌های بزرگی قرارداد همکاری امضا کرده است، اما توکن بومی آن یعنی لینک (Link) که در زمان نگارش این مطلب از نظر ارزش بازار در رتبه ۵ بازار قرار دارد، روی اتریوم کار می‌کند. با توجه به حساسیت پروژه چین لینک، تعداد زیاد ماینرهای اتریوم و امنیت بالای این شبکه برای این پروژه اطمینان‌خاطر به همراه می‌آورد. پروژه بزرگ دیگری که از بلاک چین اتریوم بهره می‌برد، تتر است. این استیبل کوین که برای حفاظت از سرمایه‌گذاران در برابر نوسانات ساخته شده است و قیمت آن با توجه به داشتن پشتوانه دلاری، همیشه یک دلار است، توکن‌های خود (USDT) را روی چندین بلاک چین امن عرضه کرده است و نیازی به ایجاد بلاک چین اختصاصی نمی‌بیند.

کیف پول‌های توکن‌ها

هر توکن می‌تواند روی تمام کیف پول‌ها و آدرس‌های بلاک چین میزبان ذخیره و منتقل شود. برای مثال، یک توکن اتریومی مانند چین لینک یا تتر را می‌توانید روی کیف پول و آدرس‌های اتریوم ذخیره کنید. به‌بیان ساده، با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم می‌توانید تمام توکن‌های مزایای توکن ها کدامند؟ مبتنی بر آن را ذخیره کنید. تتر می‌خواهید؟ آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید. چین لینک می‌خواهید؟ بازهم آدرس کیف پول اتریوم خود را بدهید.

در مورد بلاک چین‌های دیگر مانند ترون، بایننس چین، ایاس و تزوس هم به همین صورت توکن‌ها روی کیف پول‌های هر کوین ذخیره می‌شوند. البته در بلاک چین‌های جدید مانند پولکادات و اولنچ این امکان وجود دارد که توکن‌ها روی کیف پول‌های اختصاصی با آدرس‌های متفاوت هم ذخیره شوند.

انواع توکن

توکن‌ها را از نظر نوع می‌توان به چندین دسته متفاوت تقسیم کرد. طبقه‌بندی توکن‌ها مانند طبقه‌بندی هر چیز دیگری نسبی و وابسته به اشخاص است و هرکس می‌تواند آنها را از جنبه‌های مختلف تقسیم‌بندی کند. با این حال، در بین اغلب اعضای جامعه ارزهای دیجیتال توکن‌ها در ابتدا به‌ دو دسته کلی مثلی (Fungible) و غیرمثلی (Non-fungible) تقسیم می‌شوند و سپس در هر کدام از این دسته‌ها می‌توان دوباره طبقه‌بندی انجام داد.

تفاوت توکن غیرمثلی و مثلی

قبل از اینکه توضیح بدهیم یک توکن غیرمثلی چیست، لازم است یک قدم عقب‌تر برویم و تفاوت مثلی‌بودن یا تعویض‌پذیر بودن با غیرمثلی بودن یا غیرقابل‌ تعویض بودن را بدانیم.

در اقتصاد، یک کالا (یا پول) در صورتی مثلی یا تعویض‌پذیر (Fungible) تلقی می‌شود که واحدهای آن با یکدیگر قابل‌تعویض باشند و نتوان هیچ‌کدام از آنها را کم‌ارزش‌تر یا با ارزش‌تر از دیگری دانست.

به‌عنوان مثال، بیت کوین، دلار، ریال و به‌طور کلی اسکناس‌ها در دسته دارایی‌های مثلی قرار دارند. یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی نسبت به یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی دیگر از نظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی به دوست خود قرض می‌دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً همان اسکناس را پس بگیرید.

در مقابلِ دارایی‌های مثلی‌،‌ چیزهای غیرمثلی (Non-fungible) قرار دارند که دورتادور ما را فرا گرفته‌اند. به‌طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است.

مثلاً لپ‌تاپ شما، تلفن همراه شما و خودروی شما اقلام غیرمثلی هستند. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید تا به مسافرت برود، انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید نه یک خودروی دیگر. برای درک بهتر، بلیط بازی پرسپولیس و استقلال هم غیرمثلی است.

یک نمونه دیگر: تابلوی «مونالیزا»، شاهکار لئوناردو داوینچی، کاملاً غیرمثلی است. آیا کسی می‌تواند این اثر تاریخی را با یک تابلوی معمولی مبادله کند، با این فکر که هر دوی آنها تابلوی نقاشی هستند؟

تفاوت دارایی مثل و غیرمثلی

حالا به سراغ تعریف توکن غیرمثلی برویم:

یک توکن غیرمثلی یا NFT، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصربه‌فرد بوده و روی بلاک چین ذخیره و جابه‌جا می‌شود. آیتم‌‌های بازی‌های کامپیوتری، اقلام کلکسیونی، آثار هنری دیجیتال، بلیط رویدادهای مختلف، نام‌ دامنه‌ها، یک خانه که به‌صورت توکن درآمده و … در دسته توکن‌های غیرمثلی جای می‌گیرند.

در حال حاضر ۹۹٪ توکن‌های بازار مانند تتر و چین لینک مثلی هستند و همه واحدهای آنها از نظر ارزش مشابه و قابل‌تعویض هستند، اما حوزه NFT روزبه‌روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن‌های غیرمثلی بخش بزرگتری از بازار را به خود اختصاص دهند.

با توجه به این موضوع که هنوز توکن‌های غیرمثلی نتوانسته‌اند بخش قابل‌توجهی از بازار را تصاحب کنند، در ادامه فقط سه مورد از مهم‌ترین انواع توکن‌های مثلی را مرور می‌کنیم. با این حال، با مراجعه به مقاله «توکن غیرمثلی چیست؟» می‌توانید درباره این نوع توکن هم به‌طور مفصل بخوانید.

سه دسته‌بندی اصلی در توکن‌های مثلی عبارت‌اند از:

توکن کاربردی

توکن کاربردی (Utility Token) ارز دیجیتالی است که از آن برای پرداخت هزینه‌ها و خرید کالا و خدمات در یک یا چند پروژه خاص استفاده می‌شود. امروزه اغلب توکن‌های موجود در بازار توکن‌های کاربردی هستند. مثلاً توکن لینک (Link) یک توکن کاربردی است که افراد می‌توانند با آن هزینه خدمات پلتفرم چین لینک را پرداخت کنند.

ارزش این توکن‌ها فقط با عرضه و تقاضا مشخص می‌شود و هیچ پشتوانه‌ای برای آنها تعریف نشده است. همچنین ارزش این توکن‌ها به‌طور مستقیم هیچ ارتباطی با ارزش یا سرمایه‌های شرکت توسعه‌دهنده ندارد.

توکن اوراق بهادار

توکن اوراق بهادار (Security Token) ارز دیجیتالی است که دارنده آن صاحب بخشی از یک دارایی، شرکت یا سود یک فعالیت خاص خواهد بود. به‌عنوان مثال، زمانی که یک خانه یا یک شرکت تبدیل به هزاران توکن شود و مانند سهام میان سرمایه‌گذاران توزیع شود، آن توکن یک توکن اوراق بهادار به شمار می‌رود.

اوراق بهادار به هر دارایی قابل‌‌معامله گفته می‌شود که در نهادهای قانونی ثبت شده باشد و یک سرمایه‌گذار بتواند با داشتن آن در یک فعالیت مالی مشارکت کند. سهام و اوراق قرضه، از مهم‌ترین اوراق بهادار به شمار می‌روند.

اصطلاح توکن اوراق بهادار در سال ۲۰۱۸ بین فعالان مطرح شد، زمانی که برخی از نهادهای قانون‌گذار در سراسر جهان – از جمله کمیسیون بورس آمریکا (SEC) – اعلام کردند برخی از ارزهای دیجیتال در حقیقت اوراق بهادار هستند و باید از نظر قانونی ثبت شوند. اینکه یک توکن اوراق بهادار است یا نه را نهاد قانون‌گذار کشور مشخص می‌کند. مثلاً در آمریکا، کمیسیون بورس آمریکا از طریق آزمایش هاوی مشخص می‌کند که یک دارایی اوراق بهادار است یا خیر. طبق تست هاوی، هر دارایی که شرایط زیر را داشته باشد، اوراق بهادار است:

• یک سرمایه‌گذاری مالی باشد.
• در آن انتظار سود تعریف شده باشد.
• در یک شرکت ثبت شود.
• این سود باید از فعالیت یک شخص ثالث به دست آید.

مزیت توکن‌های اوراق بهادار نسبت به اوراق بهادار سنتی این است که با استفاده از فناوری بلاک چین، سرمایه‌گذار می‌تواند به‌جای استفاده از کارگزاری‌ها، توکن خود را روی کیف پول شخصی ذخیره کند و در زمان معامله به‌راحتی آن را انتقال دهد. همچنین این نوع توکن در مراجع قانونی ثبت می‌شود و این موضوع ریسک کلاهبرداری را کاهش می‌دهد.

توکن حاکمیتی (گاورننس)

توکن حاکمیتی یا گاورننس (Governance) ارز دیجیتالی است که دارنده آن می‌تواند با آن در تصمیم‌گیری‌ها و رأی‌گیری‌ها برای آینده یک سیستم یا شبکه نقش داشته باشد. به‌عنوان نمونه، توکن یونی سواپ (Uniswap) یک توکن حاکمیتی است که دارنده آن می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های مهم این صرافی غیرمتمرکز حق رأی داشته باشد.

توکن‌های حاکمیتی اغلب اوقات در طبقه توکن‌های کاربردی جای می‌گیرند و این یعنی یک توکن حاکمیتی می‌تواند توکن کاربردی هم باشد.

جمع‌بندی

در این مقاله به هر آنچه که نیاز بود درباره توکن در حوزه ارزهای دیجیتال و تفاوت آن با کوین بدانید اشاره کردیم. تمام مطالب این مقاله را می‌توان در سه پاراگراف زیر خلاصه کرد:

آشنایی با توکن Token و کاربردهای آن در ارز دیجیتال

توکن یکی از اصطلاحاتی که در دنیای ارز دیجیتال، زیاد با آن برخورد می کنیم. Token را می توان نقطه مقابل کوین (Coins) در نظر گرفت. زیر برخلاف سکه های دیجیتالی، این ها بلاک چین اختصاصی خود را ندارند و از بلاکچین سایر ارزهای دیجیتال استفاده می کنند. امروزه توکن های بسیار زیادی بر بستر بلاک چین های مختلف از جمله بیت کوین، اتریوم و زنجیره هوشمند بایننس ایجاد شده اند. اتریوم (Ethereum Blockchain) بیشترین و مهم ترین توکن ها را در بستر خود دارد. یکی از روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال، سایت خرید و فروش توکن و سکه دیجیتالی است، اگر علاقمند به فعالیت در این زمینه هستید، برای طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال با آرتاراکس تماس بگیرید.برای استعلام هزینه طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال روی بنر زیر کلیک کنید.

تاریخچه توکن ارز دیجیتال

بعد از ورود بلاک چین به دنیای فناوری، سکه های دیجیتالی (Coins) زیادی ایجاد شدند. همانگونه که می دانیم اولین ارز دیجیتالی که پا به عرصه دنیای واقعی گذاشت بیت کوین (Bitcoin) بود. بیتکوین امروزه مهم ترین و با ارزش ترین ارز دیجیتال بازار است. دومین ارز دیجیتالی که جایگاه خاصی در این زمینه پیدا کرد اتریوم (Ethereum) بود. اتریوم در 30ام جولای 2015 توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) ایجاد شد. یکی از مهم ترین ویژگی های بلاک چین، امکان استفاده و فعال سازی قرارداد هوشمند (Smart Contracts) بر بستر آن است. اسمارت کانترکت ها ویژگی های خاص و مهمی را برای ما فراهم می کنند. یکی از این ویژگی ها این است که با استفاده از آن شما می توانید بدون نیاز به بلاک چین جدید و اختصاصی، توکن اختصاصی خود را داشته باشید.

با استفاده از بستر دیگر بلاک چین ها مانند اتریوم می توانید به راحتی توکن Token جدیدی ایجاد نموده و آن را توسعه دهید.

ایجاد توکن بر بستر بلاک چین اتریوم باعث پیشرفت زیاد و گسترش آن شد، همچنین راه را برای ایجاد ارزهای دیجیتال جدید باز کرد. در ابتدا فقط Ethereum بستر مناسب را برای ایجاد توکن ها فراهم کرده بود. اما امروزه کوین های (Coins) زیادی قابلیت ایجاد توکن های جدید فراهم کرده اند. تعداد توکن های یک بلاک چین به افزایش اعتبار آن کمک می کند. هرچه token های ایجاد شده روی زنجیره بلوکی بیشتر باشد، اعتبار آن Blockchain نیز بالاتر خواهد رفت.

تفاوت کوین و توکن

تفاوت توکن ها و کوین ها در بلاک چین آن هاست. کوین ها بلاک چین اختصاصی خود را دارند، اما توکن بر بستر بلاکچین یک کوین ایجاد می شود. در حال حاضر مهم ترین کوین ها در بازار ارزهای دیجیتال شامل بیت کوین، کاردانو، اتریوم، ریپل و بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتالی می باشند.

فرصت ویژه کسب درآمد از بازار کریپتو کارنسی: با سفارش طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال به آرتاراکس، اولین قدم را محکم بردارید!

مهم ترین توکن های ارز دیجیتال

معروف ترین و مهم ترین توکن ها عبارتند از Tether ،Chainlink ،Dai ،Aave ،Yearn.finance ،BAT. برای درک فراوانی Token ها خوب است بدانید که بیش از 3900 ارز دیجیتالی مختلف امروزه در بازار موجود می باشد. از این تعداد، حدود 2800 واحد آن ها Token است. این ها بر بستر بلاکچین هایی مانند اتریوم (Ethereum)، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس قرار گرفته اند.

اولین بار سایت معروف (Coinmarketcap) با انتشار مقاله ای توکن و کوین را از همدیگر متمایز کرد.

مزایای توکن ها کدامند؟

همانگونه که بیان شد مهم ترین و اساسی ترین تفاوت کوین و توکن بستر ایجاد آن هاست. علاوه بر این، توکن ها معمولاً کاربردی ترند. یعنی امکان استفاده از قابلیت خاص در یک پروژه را فراهم می کنند. با انجام این کار توکن ها فقط در همان شبکه انتقال ارز دیجیتال قابل استفاده خواهند بود. ایجاد یک بلاک چین جدید، پروژه ای زمان بر و با هزینه بسیار بالا خواهد بود. بنابراین برای توسعه دهندگان ایجاد توکن گزینه به صرفه تری خواهد بود. پروژه هایی که قصد ایجاد توکن را دارند، در ابتدا از یک بلاک چین به عنوان واسطه استفاده کرده و Token اختصاصی خود را ایجاد می کنند. سپس عرضه اولیه (ICO) خود را انجام می دهند. بعد از آن توکن های خود را در ازای پول (Cash) و یا ارزهای دیجیتالی دیگر به فروش می رسانند. ارزش Token ها بستگی به نوع پروژه و میزان پیشرفت آن دارد.

برخی از توسعه دهندگان بعد از اینکه توکن اعتبار و توسعه کافی را کسب کرد، به ایجاد بلاک چین اختصاصی می پردازند و توکن را به کوین تبدیل می کنند.

انواع توکن ارز دیجیتال

توکن ها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند. این دسته ها عبارتند از:

• توکن های کاربردی یا Utility Token: این توکن معادل ارز دیجیتال است و می توان از آن برای پرداخت هزینه ها، خرید و دریافت خدمات استفاده کرد. مهم ترین توکن کاربردی (Link) می باشد.
• توکن های اوراق بهادار یا Security Token: شما با داشتن این توکن به نوعی سهام دار یک شرکت یا سود بزرگ می باشید. به طور مثال اگر یک شرکت به هزاران توکن تبدیل شود، به نسبت میزان دارایی فرد بخشی از این توکن ها به آن تعلق می گیرد. در واقع این نوع توکن ها معادل اوراق بهادار در بازار بورس می باشند.
• توکن های حکومتی (گاورننس) یا Governance: این توکن ها به شمااین امکان را می دهد که در تصمیم گیری ها و رای گیری های یک شبکه شرکت داشته باشید. میزان مزایای توکن ها کدامند؟ این حق رای به توکن های شما بستگی دارد. مهم ترین توکن حکومتی، یونی سواپ (Uniswap) می باشد. با دارا بودن این توکن شما می توانید در تصمیم گیری های صرافی (Uniswap) حق رای و تاثیرگذاری داشته باشید.

چطور توکن بسازیم؟

تمام بلاک چین هایی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی کنند، می توانند بستری برای ایجاد توکن باشند. بلاک چین اتریوم (Ethereum Blockchain) مهم ترین و بزرگ ترین میزبان Token ها می باشد. حدود 80% از این ارزهای دیجیتالی روی این شبکه قرار دارند. همچنین زنجیره های بلوکی دیگری مثل بایننس چین، ایاس، کازماس و غیره، میزبان این محصول جذاب دنیای کریپتو هستند. ایجاد توکن با استفاده از زبان های برنامه نویسی خاص و استانداردهایی که برای آن در نظر گرفته شده، امکان پذیر می باشد. در ابتدا قرارداد هوشمند توکن با زبان برنامه نویسی ایجاد شده و با استفاده از ابزارهایی خاص در بلاک چین میزبان پیاده سازی می شود.

ساخت توکن چقدر طول می کشد؟

برای ایجاد توکن هزینه و زمان کمی را صرف خواهید کرد. درمدت زمان کمتر از یک ساعت و تنها با پرداخت هزینه کارمزد شبکه که هزینه بسیار ناچیزی است، می توانید توکن اختصاصی خود را ایجاد کنید. اما این نکته را در نظر داشته باشید که ایجاد یک توکن به منزله ارزش بخشیدن آن نیست. یعنی هیچ توکنی در ابتدا اعتبار و ارزش مالی ندارد.

خطر کلاه برداری با توکن ارز دیجیتال

توکن ها علاوه بر مزایای خاصی که دارند، می توانند یکی از راه های سوء استفاده و کلاه برداری باشند. به این ترتیب که فرد سودجو با استفاده یک توکن جدید و عرضه ی آن به بازار، به مبادله آن با پول یا ارزهای دیجیتال با ارزش بپردازد و کلاه برداری انجام دهد. قبل از سرمایه گذاری و خرید یک Token ارز دیجیتال، حتما ارزش و اعتبار آن را بررسی کنید و دقت کنید که حتما در پروژه ای معتبر شرکت داشته باشید. بدین منظور اخبار سایت رمزینو را دنبال کنید تا همیشه جدیدترین پروژه ها را شناسایی کنید.

کیف پول های مناسب Token

کوین ها کیف پول اختصاصی خود را دارند. علاوه بر آن بسیاری از کیف پول ها هستند که از چندین ارز دیجیتال پشتیبانی می کنند. بنابراین هر کیف پولی که از سکه بلاک چین میزبان توکن شما پشتیبانی کند، از (Token) شما نیز پشتیبانی خواهد کرد. به طور مثال Token هایی که بر بستر بلاک چین اتریوم ایجاد شده اند، می توانند از تمام کیف پول هایی که اتریوم قابلیت ذخیره و پشتیبانی بر روی آنها را دارد، استفاده کنند. به این نکته توجه داشته باشید شما توکن های مبتنی بر بلاک چین بیت کوین را نمی توانید در کیف پول اختصاصی اتریوم ذخیره کنید.

ساخت سایت صرافی آنلاین برای فروش توکن

شرکت آرتاراکس با تیم متخصص و حرفه ای در زمینه طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال آماده ارائه خدمات به شما عزیزان است. این تیم به صورت تخصصی در زمینه های طراحی سایت صرافی، طراحی سایت صرافی p2p، طراحی سایت بازار معاملاتی، ساخت توکن، سایت فروش NFT به صورت کاملا حرفه ای و تخصصی فعالیت می نماید. می توانید انواع نمونه کار ما را در صفحه نمونه سایت ارز دیجیتال را مشاهده نمایید. برای استعلام قیمت طراحی صرافی ارز دیجیتال از طریق اسکن کد زیر با ما تماس بگیرید:

رپد توکن چیست؟ + مزایا، معایب و محدودیت‌های استفاده از Wrapped Token

رپد توکن (Wrapped Token) نوعی ارز دیجیتال مانند WBTC و WETH است که امکان ارتباط بین بلاک چین هایی مانند بیت کوین و اتریوم را در دیفای فراهم می‌کند.

به گزارش ایمنا، ارزش یک کوین در فضای کریپتوکارنسی را نمی‌توان از یک بلاک چین به بلاک چین دیگر منتقل کرد. رپد توکن‌ها راه‌حلی برای این محدودیت هستند و امکان استفاده از دارایی‌های غیر بومی را در بلاک چین فراهم می‌کنند. بلاک چین‌های متنوع عملکردهای متفاوتی دارند، آن‌ها قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر نیستند. بلاک چین بیت کوین کاملاً از آنچه در بلاک چین اتریوم می‌گذرد بی‌اطلاع است. از سوی دیگر، رپد توکن می‌تواند پل‌های اضافی مزایای توکن ها کدامند؟ بین بلاک چین‌های مختلف ایجاد کنند.

رپد توکن چیست؟

به ارز دیجیتالی که در شبکه دیگری قرار گرفته رپد توکن گفته می‌شود و ارزش آن به مقدار دارایی نشان داده شده توکن مربوط است، این توکن ممکن است در هر زمانی بازخرید شود (از رپد خارج شود). به بیان ساده‌تر می‌توان گفت که رپد توکن‌ها معمولاً به دارایی‌ای اشاره می‌کند که بومی بلاک چینی نیست که روی آن ایجاد شده است. در واقع رپد توکن‌ها مانند استیبل کوین‌ها هستند، چرا که ارزش آن‌ها از دارایی دیگری گرفته می‌شود، درست شبیه چیزی که در استیبل کوین با ارز فیات مشخص می‌شود. می‌توان گفت رپد توکن دارایی است که در بلاک چینی غیربومی قابل استفاده است.

بلاک چین‌ها سیستم‌های جداگانه‌ای هستند، هیچ روش آسانی برای انتقال داده‌ها بین آن‌ها وجود ندارد. رپد توکن‌ها با اجازه دادن به توکن‌های زیرین در زنجیره‌های متقاطع، قابلیت همکاری را در میان زنجیره‌های بلوکی ایجاد می‌کنند. کاربران عادی نیازی به نگرانی در مورد مراحل رپد یا بسته‌بندی شدن و باز کردن ندارند. آن‌ها ممکن است فقط رپد توکن‌ها را مانند هر ارز دیجیتال دیگری معامله کنند. برای مثال، در بایننس، این بازار WBTC/BTC است. یک رمز ارز رپد در واقع توکنی است که ارزش آن به ارز رمزنگاری شده دیگری وابسته است. رپد در لغت به معنی بسته‌بندی بوده و در رپد توکن، دارایی اصلی در یک بسته‌بندی در بلاک چین خود قرار گرفته و از آن استفاده‌ای نمی‌شود و رپد توکن آن دارایی، در بلاکچین دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مزایا و محدودیت‌های استفاده از رپد توکن

بسیاری از بلاک چین‌ها استانداردهای توکن خود را دارند، مانند ERC۲۰ برای اتریوم یا BEP۲۰ برای اسمارت چین بایننس و این استانداردها را نمی‌توان در چندین بلاکچین استفاده کرد. توکن‌های رپد امکان استفاده از رمز ارزهای غیربومی را در دیگر بلاک چین‌ها فراهم می‌کنند. رپد توکن می‌تواند افزایش نقدینگی و بالاتر رفتن بهره‌وری سرمایه را در صرافی‌های متمرکز و غیر متمرکز به همراه داشته باشد. با ایجاد رپد توکن می‌توان از دارایی‌های بلااستفاده در بلاک چین‌های دیگر برای ایجاد نقدینگی بیشتر استفاده کرد. بیت کوین دارای ویژگی‌های بسیار خوبی است، اما سریع‌ترین شبکه نیست و گاهی کارمزد تراکنش‌ها در آن به مبالغ بسیار بالایی می‌رسد. با استفاده از رپد توکن مشکلاتی این چنینی را نیز می‌توان مرتفع نمود.

در سمت مقابل، بیشتر توکن‌های رپد موجود در حال حاضر این گونه‌اند که می‌بایست به ارائه‌دهنده توکن اعتماد کرده و سرمایه خود را جهت دریافت رپد توکن در اختیارشان قرار دهیم.

نحوه عملکرد رپد توکن ها

برای اینکه یک رپد توکن ها ایجاد شود، به یک مأمور یا متصدی نیاز دارد این بدان معناست که کسی یا چیزی مقدار مشخصی از دارایی‌های رمزنگاری را در اختیار داشته باشد. این مأمور می‌تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد که به تبادل پول می‌پردازد، یک کیف پول چند منظوره (نوعی کیف پول که برای دسترسی نیاز به چندین امضا دارد)، یک DAO (صندوق سرمایه گذاری مستقل، خودکار و غیر متمرکز)، یا قرارداد هوشمند باشد.

برای مثال: فرض کنید یک بیت مزایای توکن ها کدامند؟ کوین را از شخصی دریافت کنید که می‌خواهد آن را بر روی پلتفرم مبتنی بر اتریوم معامله کند. BTC منتقل شده در یک زنجیره دیجیتالی قرار می‌گیرد و توسط فرایند تولید رپد توکن به رپد بیت کوین (WBTC) تبدیل می‌شود. این در حالی است که ارزش WBTC با بیت کوین برابری می‌کند اما بر روی بلاک چین اتریوم ضرب شده است و به لطف الگوریتم قرارداد هوشمند قیمت آن در لحظه به روز رسانی می‌شود.

همچنین در صورتی که مشتری بخواهد WBTC را به BTC مبادله کند، یک درخواست سوزاندن توکن برای متصدی مورد نظر ارسال می‌کند تا بیت کوین از حالت ذخیره سازی خارج شود. همچنین لازم به ذکر است سوزاندن توکن و یا ذخیره سازی ارز مورد نظر هزینه و کارمزدی دارد که هزینه گس (GAS) نامیده می‌شود.

رپد توکن در شبکه اتریوم

رپد و آن رپد ( Unwrapped) توکن در شبکه اتریوم، شامل هزینه گس (Gas) این شبکه می‌شود و فرآیند ایجاد آنها می‌تواند متفاوت باشد. رپد توکن های شبکه اتریوم ساخته می‌شوند تا بتوانند با استاندارد ERC-۲۰ سازگاری لازم را داشته باشند. این بدین معنی است که شما نمی‌توانید در شبکه اتریوم، از دارایی‌هایی استفاده کنید که به بلاک چین‌های دیگری تعلق دارند.

اما از آنجایی که رمز ارز اتر قبل از ایجاد استاندارد ERC-۲۰ ایجاد شده بود، خود این کوین بر مبنای این شبکه نیست. همین موضوع باعث می‌شود این مشکل به وجود بیاید که بسیاری از برنامه‌های غیر متمرکز (DApps) از کاربر می‌خواهند توکن اتریوم خود را تحت شبکه ERC-۲۰ تبدیل کند. راه حل هم توکن WETH است که نسخه رپد شده اتر است.

رپد توکن در شبکه بایننس اسمارت چین

می‌توان به کمک بایننس بریج (Binance Bridge) کوین مورد نظر خود (BTC, XRP, ETH, BCH, DOT و بسیاری دیگر) را به یک توکن منطبق با شبکه BEP-۲۰ تبدیل کنید. زمانی که شما دارایی خود را به این شبکه وارد کنید می‌توانید به معامله آنها بپردازید و یا از آنها در برنامه‌های کشت سود (Yield Farmin) مختلف استفاده کنید.

پروسه رپد و آن رپد در این شبکه هم شامل هزینه گس می‌شود. هرچند، از آنجایی که این بار بر روی شبکه BSC صورت می‌گیرد، این هزینه کمتر از دیگر بلاک چین‌ها است.

محدودیت رپد توکن ها

در حال حاضر بیشتر رپد توکنها را باید با اعتماد به ارائه دهندگان به دست آورد و سرمایه خود را در اختیار آنها قرار داد و فعلاً امکان انجام تراکنش حقیقی و مستقیم بین بلاک چین‌های مختلف وجود ندارد و باید برای تهیه رپد توکن مزایای توکن ها کدامند؟ به ارائه دهندگان آن مراجعه کرد. البته بعضی از پلتفرم‌هایی که این کار را به صورت غیر متمرکز انجام می‌دهند، با سرعت در حال توسعه هستند.

معایب استفاده از رپد توکن

• مانند هر ارز دیجیتال دیگری رپد توکن‌ها نیز در معرض حملات سایبری که بر روی پلتفرم‌های دیفای هستند، قرار دارند. بنابراین قبل از اقدام هر کاری ابتدا خوب جستجو کرده و دقت لازم را برای انجام کار داشته باشید.
• برخی میگویند که رپد توکن‌ها تمرکززدایی را تضعیف می‌کنند. این همان اصلی است که اساس ارز دیجیتال و بلاک چین را تشکیل می‌دهد. این واقعیت که کاربران برای رپد کردن توکن‌ها باید با یک واسطه‌ای ارتباط داشته باشند نشان می‌دهد که این روند همچنان به مؤسسات انتخاب شده وابسته است. حتی ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) خالق اتریوم نگرانی‌هایی را در این مورد ابراز کرده است.
• اگرچه رپد توکن‌ها، کریپتوکارنسی‌های مختلف را بر روی بلاک‌چین‌های مختلف پیوند می‌دهند، اما برخی از کاربران ممکن است با فرآیند رپد آشنایی نداشته باشند. درست است که توکن‌های رپد شده نوید کاهش هزینه‌های تراکنش را می‌دهند اما این واقعیت که کاربر هنوز باید سه هزینه متفاوت برای رپد کردن و بالعکس آن را بپردازد، فرآیند را پرهزینه می‌کند.
• مهم است که به یاد داشته باشید رپد توکن‌ها، ارزهای رمزنگاری‌شده اصیل نیستند بلکه صرفاً نمایشی از یک ارز دیجیتال دیگر هستند. این بدان معناست که برخی از عملکردهای اساسی یک ارز دیجیتال اصلی در نسخه رپد شده آن قابل اجرا نیستند. به عنوان مثال نسخه رپد شده اتریوم با وجود اینکه توکن بومی اتریوم است، نمی‌تواند برای پرداخت هزینه گس در بلاک چین اتریوم استفاده شود.

رپد توکن (Wrapped Token) منجر به ایجاد ارتباطات زنجیره‌ای و همچنین ارتقای مطابقت بیت کوین و دیفای می‌شوند. این توکن‌ها یک نسخه توکن شده از دارایی هستند که در یک بلاک چین غیر بومی وجود دارد. توکن‌های بسته‌بندی شده راه را برای دنیایی هموار می‌کنند که در آن سرمایه کارآمدتر است و اپلیکیشن‌ها می‌توانند به راحتی نقدینگی را به اشتراک بگذارند.