روش هج جهت کنترل ریسک

risk management

ارزیابی و مدیریت ریسک

امروزه استفاده از روشهای ارزیابی ریسک در صنایع مختلف رو به گسترش است به طوریکه در حال حاضر بیش از 70 نوع مختلف کیفی وکمی روش ارزیابی ریسک در دنیا وجود دارد. این روش ها معمولا برای شناسایی ،کنترل و کاهش پیامدهای خطرات به کار میرود. عمده روش های موجود ارزیابی ریسک روشهای مناسب جهت ارزیابی خطرات بوده و نتایج آنها را می توان جهت مدیریت و تصمیم گیری در خصوص کنترل و کاهش پیامدهای آن بدون نگرانی به کار برد، هر یک از صنایع بسته به نیاز خود می تواند از روش های مذکور بهره لازم را کسب کند. این روشها نسبت به یکدیگر دارای مزایا و معایب مختلف میباشد. لذا یکی از وظایف سیستم های ایمنی و بهداشت موجود در هر صنعت (HSE) بررسی کلیه روش های ارزیابی ریسک ها و خطرات و انتخاب روش مناسب جهت اجرا در صنعت و سازمان مطبوع خود می باشد. بطور کلی میتوان گفت که از نوع روش استفاده شده در ارزیابی ریسک و عمق ارزیابی آن تا حدی میتوان به توانایی سیستم ایمنی موجود و در نتیجه نحوه مدیریت ایمنی در صنعت مذکور پی برد.

معمولا سطح ریسک قابل قبول برای هر سازمان یا هر فرد متفاوت بوده و بستگی به منابع مالی و اقتصادی،محدودیت های تکنولوژیکی عوامل انسانی مجرب ،صلاحدید وتصمیم مدیریت و ریسکهای زمینه ای مثل ریسک های مخفی دارد.

سازمان ها معمولا نیاز به سیستمی دارند که علاوه بر ارزیابی فعالیت ها و فرآیند شان بتواند در خصوص وضعیت ریسک ،تعیین معیارهای ریسک قابل تحمل و مشخص نمودن دقیق ریسک دقیق فرآیندهایشان ، و… آنان را رهنمون نماید که بسته به پیچیدگی فعالیت هر صنعت نوع سیستمی که بتواند آنان را به هدف مذکور برساند متفاوت است.لذا سازمان ها باید بتوانند از نوع روشهای ارزیابی ریسک یکی یا تلفیقی از چند مورد را انتخاب نمایند. در برخی از موارد و جهت پاره ای از فرآیندهای حساس به خصوص در صنایع شیمیایی تولید محصولات انفجاری و احتراقی بایستی قبل از تعیین نوع روش کلیه روش ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بهترین روش با توجه به منابع مالی ،نیاز به اطلاعات کیفی یا کمی و یا کیفی و کمی ،محدودیت زمان ، محدودیت نیروی انسانی کارآزموده ، نوع کاربرد روش شناسایی ریسک ، مزایا و معایب هر یک از سیستم های مذکور انتخاب نمایند.

اصولا تجزیه تحلیل سیستم ها یک روش پر مهارت بوده و بایستی توسط تیم کاملی از کارشناسان که نسبت به سازمان مورد نظر شناخت کامل دارند صورت پذیرد. انتخاب درست روش شناسایی ریسک به کارایی روش انتخابی و تعیین دقیق ریسک ها می انجامد ، همچنین در صورتیکه ریسک هر فرآیند به درستی شناخته شده باشد تعیین ریسک روش هج جهت کنترل ریسک قابل قبول و اقدامات اصلاحی جهت کاهش ریسک ملموس تر است.

مراحل ارزیابی سیستم:

ارزیابی سیستم دارای سه عنصر اصلی است:

• شناسایی خطرات
• ارزیابی ریسک خطرات شناسایی شده
• ارائه پیشنهاد هایی برای اقدامات ایمنی

برنامه ریزی برای انجام واکاوی ایمنی :

• آنچه باید ارزیابی شود با در نظر گفتن محدودیت ها و فرضیات
• هدف ارزیابی (یافتن راههایی برای افزایش ایمنی و یا کلی ایمنی)
• انتخاب روش و دستورالعمل

شناسایی خطرات

هنگامی که یک روش ویژه به کار برده می شود در برخی از خطرات شناسایی شده که ممکن است برخی از خطرات دیگر از نظر دور بمانند شناسایی در ارزیابی بخش اصلی و کشف منابع عمده خطر و عواملی که ممکن است به عنوان آغازگر و چاشنی بروز حادثه عمل میکند باید هدف اصلی باشد.

ارزیابی ریسک

ارزیابی ریسک به دو روش صورت می گیرد:

کمی: احتمال وقوع یک حادثه خاص و پیامدهای آن محاسبه یا برآورد می گردد و سپس از معیار عددی بدست آمده برای قضاوت در مورد پذیرفتنی بودن ریسک خطرات استفاده می شود. انجام برآورد عددی مشکل است لذا روش کیفی کاربرد بیشتری دارد.

پیشنهاد اقدامات ایمنی

شدت و احتمال وقوع شاخص مناسبی را برای تعیین اولویت های خطر فراهم می نماید هر چه احتمال وقوع کوچک باشد خطر پذیرفتنی تر است. هر اندازه از عمر سیستم گذشته باشد انجام تغییرات برای کاهش ریسک آنها پر هزینه تر است مجموعه اقدامات از لحاظ اولویت بندی مهم هستند.

تغییر در طراحی: برای کاهش ریسک اگر نتوان خطری را در هنگام طراحی حذف نمود باید ریسک ناشی از آن خطر به وسیله گزینه های مختلف تا سطح پذیرفتنی کاهش یابد

استفاده از تجهیزات ایمنی در سیستم: اگر نتوان خطرات را حذف نمود یا ریسک آن ها را کاهش داد بایستی با کاربرد کنترل های مهندسی و ابزارهای ایمنی آنها را کاهش داد و بهتر است بازرسی دوره ای در کارکرد و نگهداری ابزارهای ایمنی در نظر گرفته شود.

در صورتیکه کنترل ها منجر به کاهش ریسک نگردیدند باید ابزارهایی به کار گرفت که شرایط خطرناک را شناسایی کرده و با ایجاد علایم مناسب کارکنان را از خطر آگاه کند. استفاده از روش های کنترل مدیریت و اجرایی مانند تدوین دستورالعمل ها و آموزش کارکنان بهره باید برد ولیکن با توجه به اینکه نرخ خطاهای انسانی به عنوان مهم ترین عوامل بروز حوادث معمولا از نرخ وسایل الکترومکانیکی بیشتر است این اقدام کنترلی به عنوان مهمترین عامل بروز حوادث معمولا از نرخ وسایل الکترومکانیکی بیشتر است این اقدام کنترلی به عنوان کم اثر ترین وآخرین راه برای کنترل خطرات استفاده می شود.

پذیرش ریسک: بالاخره مقداری از ریسک بایستی پذیرفته شود. ارزیابی های تکمیلی، بررسی های کامل تر، وکاربرد روش های مکمل

جمع بندی: با جمع بندی نتایج کار پایان خواهد پذیرفت که شامل یک فهرست از خطرات مشاهده شده ،پیشنهاداتی برای انجام اقدامات ایمنی و…

برنامه های ایمنی تلاش دارند تا به نزدیک ترین دز ممکن به قابلیت اعتماد صد در صد دست یابند. پس از انجام اقدامات ایمنی، می بایست نسبت به بازنگری ارزیابی ریسک اقدام گردد.

در اینجا به برخی از روش های ارزیابی ریسک مورد کاربرد در سازمان ها و صنایع، اشاره می شود:

ارزیابی مقدماتی خطر به روش PHA (Preliminary Hazard Analysis):

هدف این روش، شناسایی مناطق بحرانی در سیستم ،شناسایی نسبی خطرها و توجه به معیارهای طراحی ایمن است. در واقع این روش شناسایی خطرات اولیه می باشد که در آن از تجارب کامل ایمنی موجود استفاده شده و از معایب آن این است که نمی توان اطمینان حاصل کرد که همه خطرات کشف شده اند.

روش HAZOP :

این روش کیفی بوده و برای شناسایی ریسک های بسیار خطرناک به کار می رود و همچنین از تیمی متخصص در همه علوم بهره گرفته می شود. هدف این روش، شناسایی خطرات بالقوه فرآیند می باشد که قبل از آن نیز انحراف سیستم از اهداف تعیین شده شناسایی میگردد. این روش برای سیستم های پیچیده مناسب بوده و سخت افزار سیستم را به گونه ای جامع بررسی می نماید نتایج حاصل نیز بسیار مفصل و دقیق هستند. تیم منتخب تلفیق عبارات راهنما (هیچ،بیشتر،کمتر،معکوس)که در مورد فرآیند صادق است و با حالات مختلف و وضعیت های فرآیند (جریان ،فشار،دما و…) ارتباط پیدا می کند را از طریق طوفان ذهنی بررسی کرده و می تواند انحرافات احتمالی بدترین پیامد را دنبال نماید.

چه می شود اگر(WHAT IF METOD) :

در این روش با پرسش نتایج حاصل از وقوع یک رویداد مشخص ریسک ها شناسایی شده و روش های کنترل پیشنهاد می گردد.

هدف این روش، شناسایی اثرات رویداد های ناخواسته بر سیستم است.

ارزیابی ریسک زیر سیستم SSHA (Sub System Hazard Analysis):

برای شناسایی خطرات ناشی از طراحی سیستم های بزرگ انجام می گردد. خطاها ،نقص ها و تجهیزات ،نرم افزارها و خطاهای انسانی به صورت جداگانه یا همراه همدیگر بررسی می شوند. معمولا این روش با توجه به پیچیدگی زیر سیستم توسط سازنده وسیله مذکور صورت میگرد.

ارزیابی ریسک به روش O&SHA:

بر خلاف اغلب روش ها این روش شناسایی و ارزیابی خطرات محیط ،کارکنان و روش های انجام کار و تجهیزات به کار گرفته شده در سراسر عملکرد سیستم را انجام می دهد. روش O&SHA خطرات ناشی از انجام فعالیت ها یا وظایف افراد را شناسایی ،ثبت و ارزیابی می نماید، که شامل موارد ذیل می باشد:

• تغییرات برنامه ریزی شده سیستم
• واسطه ها و رابط های تاسیسات و دستگاه ها
• محیط های برنامه ریزی شده، وسایل پشتیبانی و دیگر تجهیزات
• توانایی فعالیت ها یا وظایف
• اثرات وظایف هم زمان و محدودیت های آن
• نیازمندی های سیستم به پرسنل ایمنی و بهداشت
• پتانسیل وقوع رویداد

ارزیابی درخت خطا FTA :

در این روش یک وضعیت نامطلوب یا بحرانی در نظر گرفته شده سپس با توجه به محیط و عملکرد سیستم همه راه هایی که می توانند سبب بروز آن وضعیت ناخواسته و نامطلوب شوند جستجو می گردد. در واقع درخت خطا یک مدل تصویری از خطا را فراهم می آورد. همچنین FTA یک مدل کیفی است که می توان آنرا به شکل کمی اجرا نمود.

روش تجزیه و تحلیل اثرات و حالات نقص FMEA :

تمرکز بر نقص هایی است که یک وضعیت روش هج جهت کنترل ریسک غیر قابل اعتماد در سیستم را بوجود می آورد (قابلیت اعتماد دارد). جزء مورد بررسی چگونه می تواند خراب شده و یا از کار بیافتد و نتایج خرابی در سیستم مذکور چگونه خواهد بود.

غفلت مدیریت و درخت ریسک MORT:

این روش دو مفهوم را مورد بررسی قرار می دهد. ریسک های پذیرفته شده، سهل انگاری و غفلت. در این روش، رویداد اصلی همان زیان است.

روش ردیابی انرژی و ارزیابی حفاظ ها (ETBA) :

تمرکز بر وجود انرژی در سیستم و موانع موجود برای کنترل انرژی.

روش William Fine

این روش ریسک را تابعی از احتمال وقوع خطر ،پیامد ناشی از آن و میزان تماس با خطر می داند.

روش Robert N.Anderson

ارزیابی ریسک را بر اساس دو عنصر اولیه ریسک یعنی شدت آسیب و احتمال وقوع یک خطر بنا نهاده است که احتمال وقوع خطر بر اساس میزان تماس با خطر، تعداد افرادی که با خطر مواجهند، فاکتورهای محیطی و قابلیت اعتماد عملکرد ایمنی تعیین می نماید.

روش یا الگوی سازمان HSE انگلستان

این روش شامل پنج مرحله است:

• شناسایی خطرات
• چه کسی وچگونه ممکن است آسیب ببیند
• ارزیابی ریسک ناشی از خطر
• ثبت یافته ها
• بازنگری ارزیابی

روش Rolin Geronsin

این روش نیز ارزیابی ریسک را فرآیند برآورد احتمال وقوع یک رویداد واهمیت یا شدت اثرات زیان آور آن در نظر میگیرند.

روشSue cox وRobin Tait

ارزیابی ریسک را در دو بخش تجزیه تحلیل ریسک وارزشیابی ریسک در نظر می گیرند که ماتریس ارزیابی ریسک بر اساس پیامد و احتمال وقوع خطر استوار است.

روش Nick w.hurst

این روش ارزیابی ریسک را در قالب برآورد ریسک وارزشیابی ریسک مورد مطالعه قرار میدهد بطوریکه در برآورد ریسک،بزرگی ریسک ودر ارزشیابی ،میزان اهمیت ریسک تعیین میشود.

روش Milery w.merkhofer,Vinceent T.Covello

فرآیند ارزیابی ریسک شامل ارزیابی آزاد سازی (عوامل ریسک) ارزیابی تماس، ارزیابی پیامد و برآورد ریسک میدانند.

روش Lars Harms – Ringdahl

ارزیابی ریسک را تابعی از احتمال وقوع حادثه و پیامد ناشی از آن در نظر می گیرد وآنرا به صورت سه دسته ارزیابی غیر رسمی ، ارزیابی کیفی وارزیابی کمی تقسیم بندی می کند

۶ مرحله برای مدیریت ریسک و چگونگی انجام آن

هنگامی که به پایان سال می رسیم، یکی از مهم ترین قسمت های کسب و کار، ارزیابی داخلی و مدیریت‌ریسک می‌باشد که باید کسب و کار را برای سال پیش رو آماده کند. مدیریت ریسک اگر به درستی انجام نشود می تواند منجر به کارهای غیرضروری برای تیم شود و باعث دردسر برای مدیریت، حسابرسان خارجی و تیم حسابرسی داخلی شود و هزینه های زیادی را متقبل شوند. علاوه بر این، اطلاعات اشتباه می تواند تاثیر نادرستی بر روی عملکرد شرکت داشته و باعث ایجاد تقلب و کلاهبرداری شود.

مدیریت ریسک چیست؟

مدیریت ریسک به فرآیند شناسایی، تحلیل و پاسخ به عوامل خطرساز که می تواند در مدت زمان های مختلف برای کسب و کارها رخ دهد، گفته می‌شود. اگر مدیریت ریسک درست و به موقع انجام شود می تواند از خطرات احتمالی جلوگیری نماید.

برای عده‌ای از شما مدیریت ریسک ممکن است اقدامی جدید باشد. شاید شما اخیرا در یک شرکت جدید شروع به کار کرده باشید و با یک حسابرسی داخلی مواجه شده باشید یا تغییراتی که در بین کارمندان اتفاق می افتد و روند و فناوری هایی جدیدی که به شرکت اضافه می شود تا مشکلات موجود در شرکت را از بین ببرند. باید متوجه شده باشید که این تنها روندی از کار است. ما دستور العمل‌های مدیریت ریسک را ارائه می دهیم که می تواند به شما کمک کند.

۶ مرحله برای مدیریت ریسک:

با پیروی از این شش مرحله، هر حسابرس داخلی یا یک متخصص کنترل باید بتواند ارزیابی مقدماتی مدیریت ریسک را انجام دهد. احتمال این که شما به مدیران شرکت کمک کنید یا با داشتن یک مکالمه آگاهانه حسابرس خارجی را از وضعیت آگاه نمایید تا منابع شرکت و امنیت آن ها حفظ شوند.

6 مرحله مدیریت ریسک

مرحله اول: تعیین کنید که چه مواردی برای ترازنامه مهم است.

این امر معمولا با محاسبه درصد معینی از حساب ها و صورت های مالی اصلی تعیین می شود.

به طور مثال: ۵ درصد کل دارایی ها، سه الی پنج درصد از درآمد عملیاتی، برخی تجزیه و تحلیل های کلیدی و … توصیه می شود در این امر با مدیر اجرایی و حسابرس خارجی مشورت نمایید تا نظرات آن ها را در این مورد جویا شوید.

مرحله دوم: برای مدیریت ریسک تمام موجودی ها را با مانده حساب مواد تطبیق دهید.

تجزیه و تحلیل امور مالی برای همه مکان هایی که در آن ها تجارت می کنید. اگر موجودی حساب صورت های مالی در این مکان ها از آنچه به عنوان ماده تعیین شده (مرحله یک) فراتر برود، احتمال اینکه مشکلاتی در حساب ها وجود داشته باشد و این حساب ها در سال بعدی بزرگتر شوند، وجود دارد.

مرحله سوم: با جمع کردن معاملات موجودی حساب مواد را مشخص کنید

برای تعیین معاملات (به عنوان مثال بدهی ها و اعتبارات) که باعث افزایش یا کاهش صورت مالی می شوند، با مدیران اجرایی و مدیرعامل صحبت کنید. نحوه وقوع این معاملات و نحوه ثبت آن ها باید در یک نمودار ثبت شود.

مرحله چهارم: شناسایی خطرات گزارشگری مالی برای حساب های مادی

به دنبال درک آنچه می تواند مانع ثبت صحیح معاملات یا رویدادها شود، باید تاثیری که این رویدادها می تواند بر نحوه ثبت نادرست مانده حساب یا تجزیه و تحلیل اظهارنامه مالی داشته باشد را مستند کنید.

مرحله پنجم: شناسایی سندهای کنترل شده که از ثبت اشتباهات معاملات جلوگیری شود یا اشتباهات تشخیص داده شوند.

به دنبال شناسایی چک ها و ترازها در روند گزارش مالی باشید که از ثبت صحیح معاملات اطمینان حاصل نمایید و مانده حساب را به طور دقیق محاسبه کنید.

برخی از نمونه های کنترل های پیشگیرانه و مدیریت ریسک شامل تفکیک وظایف متناقص (به عنوان مثال ارسال و تایید فاکتور ها)، بررسی معاملات فردی ثبت شده در هر دوره طولانی می تواند عدم سازگاری حساب ها را مشخص کند.

مرحله ششم: کنترل های کلیدی را تعیین کنید

از بین تمام کنترل های انجام شده در مرحله پنجم، تعیین کنید که کدام یک به صورت جداگانه یا جمعی می تواند اطمینان قطعی از ثبت صحیح معاملات موجود در موجودی حساب را فراهم کند. حساب های مادی معمولا، به مدیریت ریسک و جلوگیری از وقوع کلاهبرداری ها کمک می کند. شما باید تمام کنترل ها و اطلاعات را تجزیه و تحلیل کنید تا مشخص شود کدام یک از آن ها به بهترین وجه می توانند به درست بودن اطلاعات و اثبات آن‌ها کمک کنند.

برنامه اضطراری در مدیریت ریسک

برنامه اضطراری در مدیریت ریسک

برنامه ای را می گویند که در طی آن اعضای تیم حسابرسی بر روی فرآیند حل مشکلات احتمالی کار می کنند. این تیم تنها محدود به اعضای حسابرس نمی شود و می تواند شامل مدیران و … نیز باشد. نتیجه نهایی این برنامه باید طرحی باشد که با توجه به خطر احتمالی چاره ساز باشد. تیم باید تلاش کند تا روش های مقابله با خطرات و موانع را یافته و اجازه ندهد مشکلات احتمالی کار پروژه را مختل کند. پایان موفقیت آمیز پروژه می تواند نتیجه نهایی و اصلی این برنامه روش هج جهت کنترل ریسک باشد. برنامه اضطراری در صورت لزوم ارائه می شود و به تیم این اطمینان را می دهد که اگر در مسیر برنامه ریزی شده مشکلات ناگهانی پدید آید می توانند به سرعت راه حلی برای آن یافته و بدون مشکل به فرآیند پروژه برسند.

مدیریت ریسک معمولا به برنامه های اضطراری کوتاه مدت تقسیم می شود و در کنار هم قرار می گیرد تا اگر ریسک و خطری اتفاق افتاد، این برنامه ها مورد استفاده قرار گرفته و به سرعت اجرا گردند. در این صورت در زمان خطر نیاز به تهیه یک برنامه برای مدیریت ریسک نخواهد بود. می توان گفت مدیریت ریسک به طور کلی به معنای حل مشکلات ناگهانی که در طول پروژه اتفاق می افتد می گویند. ابزار و ارزیابی‌های لازم از قبل انجام شده و در زمان وقوع خطر به کار گرفته می شوند.

مدیریت ریسک سرمایه گذاری

در بازار سهام، رابطه قوی بین ریسک و بازده وجود دارد. در واقع هرچقدر که ریسک بیشتر باشد، بازده نیز افزایش خواهد یافت. اما چیزی که اهمیت دارد این است که چگونه می توان این ریسک را مدیریت کرد. در اصطلاحات مالی، مدیریت ریسک، فرآیند شناسایی و ارزیابی ریسک و سپس تدوین استراتژی هایی برای مدیریت و به حداقل رساندن آن، در حالیکه بازده را به حداکثر می رساند، می باشد. ریسک و نوسانات قیمتی همواره در بازارهای مالی وجود دارند و افرادی در این زمینه موفق هستند که بتوانند فرآیند مدیریت ریسک را به خوبی انجام دهند. در این مقاله قصد داریم که شما را با مفهوم مدیریت ریسک و استراتژی های آن آشنا کنیم.

مدیریت ریسک به چه معناست؟

سرمایه گذاری در هر بازار مالی از جمله بورس، مقداری از ریسک را می طلبد و برای اینکه یک سرمایه گذار این ریسک را بپذیرد، باید به طور مناسبی ریسک قابل جبران باشد. این غرامت به صورت موضوعی به نام حق بیمه ریسک می باشد. بنابراین ریسک برای سرمایه گذاری در بورس مهم است؛ زیرا بدون ریسک هیچگونه سودی حاصل نمی شود. سرمایه گذاران موفق از استراتژی های مدیریت ریسک بازار سهام برای به حداقل رساندن ریسک و به حداکثر رساندن سود استفاده می کنند. در بازارهای مالی از جمله بورس ایران، به طور کلی دو نوع ریسک وجود دارد:

ریسک بازار

ریسک بازار از احتمال افزایش یا کاهش قیمت ها در بازارهای مالی حاصل می شود. در واقع نوسانات قیمتی موجود در بورس و فرابورس می تواند نمونه ای از ریسک بازار باشد.

ریسک تورم

ریسک دیگر یعنی تورم، در واقع کاهش قدرت خرید ناشی از افزایش قیمت کالاها و خدمات در طول زمان است. ریسک تورم در سرمایه گذاری های طولانی مدت مورد توجه قرار می گیرد؛ چراکه در کوتاه مدت ریسک بازار از اهمیت بیشتری برخوردار است. همچنین این ریسک روش هج جهت کنترل ریسک بازار است که می تواند تا حدی کنترل شود؛ اما ریسک تورم قابل کنترل نیست.

استراتژی های مدیریت ریسک

استراتژی های خاصی وجود دارند که می توانند برای کاهش و مدیریت ریسک در بازار سهام استفاده شوند که در ادامه به معرفی تعدادی از آن ها می پردازیم.

روند بازار را دنبال کنید

این موضوع یکی از روش های اثبات شده برای به حداقل رساندن خطرات در بازار سهام است. مسئله این است که، تشخیص روند در بازار دشوار است و روندها ممکن است خیلی سریع تغییر کنند. روند بازار ممکن است یک ماه یا یک سال و یا حتی بیشتر نیز ادامه داشته باشد. همچنین روندهای کوتاه مدت نیز در دل روندهای بلند مدت وجود دارند.

متنوع سازی پرتفوی

یکی دیگر از استراتژی های مفید مدیریت ریسک در بازار سهام، متنوع سازی ریسک خود با سرمایه گذاری در یک پرتفوی یا سبد مناسب است. در پرتفوی، سرمایه گذاری خود را به چندین شرکت، بخش و کلاس دارایی متنوع می کنید. این احتمال وجود دارد که در حالیکه ارزش یک سرمایه گذاری خاص کاهش می یابد، ممکن است ارزش سرمایه گذاری دیگر افزایش یابد. صندوق های سرمایه گذاری یک روش دیگر برای متنوع سازی تأثیرات است. بنابراین، برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری خود می توانید از این استراتژی استفاده کنید.

حد ضرر

حد ضرر وسیله دیگری است که با رعایت آن، در صورت سقوط قیمت سهام، بیشتر ضرر نمی کنید. در این استراتژی، سرمایه گذار این گزینه را دارد که در صورت سقوط قیمت سهام به زیر یک حد معین، سهام خود را برای جلوگیری از ضرر بیشتر بفروشد.

وارن بافت در توصیه ای جالب به تمام سرمایه گذاران می گوید: "ضرر نکنید!" اما بازار سهام با ریسک ضرر آمیخته شده است ولی خوشبختانه استراتژی های کافی برای یک سرمایه گذار عاقل برای محافظت از پول خود و اطمینان از سود وجود دارد. استفاده دقیق و به موقع از این گزینه ها به شما کمک می کند تا مدیریت ریسک خوبی داشته باشید.

مدیریت ریسک در همه حوزه های مالی وجود دارد. کارگزاران سهام از ابزارهای مالی و معاملات آتی استفاده می کنند و مدیران مالی از استراتژی هایی مانند متنوع سازی سبد سهام، تخصیص دارایی و اندازه گیری موقعیت، برای کاهش یا مدیریت موثر ریسک استفاده می کنند. به هر حال روش هایی که در این قسمت گفته شد، همگی با مدیریت صحیح امکان پذیر می باشد.

عواقب عدم مدیریت ریسک

مدیریت ناکافی ریسک می تواند عواقب شدیدی را برای شرکت ها، افراد و اقتصاد به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال، حباب مسکن در سال 2007 در ایالات متحده که به ایجاد رکودی بزرگ انجامید، ناشی از تصمیمات و مدیریت نادرست بود. در آن دوره وام دهندگانی بودند که وام های رهنی را به افرادی با اعتبار ضعیف ارائه می دادند که این موضوع باعث ریسک های جبران ناپذیری شد و در نهایت، رکود اقتصادی نتیجه این مدیریت بد شد.

نحوه مدیریت ریسک

ما تمایل داریم به "ریسک" با دید عمدتا منفی نگاه کنیم. با این حال، در دنیای سرمایه گذاری، ریسک ضروری است و از عملکرد مطلوب جدا نیست.

تعریف رایج از ریسک سرمایه گذاری، انحراف از نتیجه مورد انتظار است. ما می توانیم این انحراف را به صورت مطلق یا نسبت به چیز دیگری، مانند یک معیار بازار بیان کنیم.

اگرچه ممکن است این انحراف مثبت یا منفی باشد، اما متخصصان سرمایه گذاری معمولاً این ایده را قبول می کنند که چنین انحرافی، مقداری روش هج جهت کنترل ریسک از نتیجه در نظر گرفته شده برای سرمایه گذاری های شما را نشان می دهد. بنابراین برای دستیابی به بازده بالاتر انتظار می رود که خطر بیشتری را بپذیریم.

همچنین یک ریسک دیگر نیز وجود دارد که باعث افزایش نوسانات می شود و متخصصان سرمایه گذاری به طور مداوم به دنبال راه هایی برای کاهش چنین بی ثباتی هستند و در مورد چگونگی انجام این کار توافق روشنی بین آن ها وجود ندارد.

نکته: اینکه یک سرمایه گذار چقدر نوسان را بپذیرد، کاملا به تحمل سرمایه گذار در برابر ریسک بستگی دارد.

در مورد یک متخصص سرمایه گذاری، باید بدانیم تحمل آن ها برای رسیدن به اهداف سرمایه گذاریشان چقدر است. یکی از معیارهای مخاطره پذیری متداول، که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، اندازه گیری آماری و استفاده از انحراف معیار است. شما به متوسط بازده سرمایه گذاری نگاه می کنید و سپس میانگین انحراف معیار آن را در همان بازه زمانی می یابید. این به سرمایه گذاران کمک می کند تا ریسک را به صورت عددی ارزیابی کنند. اگر آن ها معتقد باشند که از نظر مالی و عاطفی می توانند ریسک را تحمل کنند، اقدام به سرمایه گذاری می کنند.

جمع بندی

برای اینکه بهترین سرمایه گذاری را در بورس و سایر بازارهای مالی داشته باشید و به نتیجه مطلوب خود برسید، کافی است ریسک های خود را به بهترین نحو مدیریت کنید و تجربه ها نشان داده است افرادی که مدیریت ریسک را در سرمایه گذاری های خود در نظر گرفته اند، عملکرد بهتری را خلق کرده اند.

مدیریت ریسک در بازار ارزهای دیجیتال

وقتی از بازار ترید ارز دیجیتال سخن می گوییم، باید بدانیم که در هر بازاری، یک سری اصول کلی حکم فرماست. درست است که علم بررسی بازار از اهمیت بسزایی برخوردار است و همچنین بهره مندی از اندیکاتور هایی همانند اندیکاتور ایچیموکو نیز مهم تلقی می شود، اما در این مقاله قصد داریم به یکی از قوانین نانوشته بازار ها بپردازیم. آن هم چیزی نیست جز مقوله مدیریت ریسک. پس با تیم توکن باز همراه باشید.

مفاهیم کلی:

• مدیریت ریسک در بازار ارز دیجیتال چیست؟
• روش هایی برای مدیریت ریسک
• انواع مدیریت ریسک در حوزه رمز ارزها
• مفهوم ریسک در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال
• تنوع سازی سبدها برای کم کردن ریسک

مدیریت ریسک در بازار ارز دیجیتال چیست؟

باید بدانیم رمز ارزها، دارایی‌هایی غیر متمرکز محسوب می شوند که این دارایی ها برعکس ارزهای فیات (ارزهای رایج کشوری) تحت نظارت و کنترل هیچ سازمان یا مرجع نظارتی نمی باشند. همانطور که می دانیم هیچ تریدری در 100% معاملات خود موفق نخواهد بود و این موضوع را تنها 1% از بهترین تریدرهای جهان می‌دانند. به همین جهت می باشد که تریدرهای برتر و موفق بیش از آنکه خود را یک تریدر (معامله‌گر) تلقی کنند، نخست سعی بر آن دارند که ریسک معاملات را کاهش داده و به خوبی آن را مدیریت کنند.
این بدان مفهوم است، زمانی که قیمت رمز ارز کاهش پیدا می کند، اقدام به خرید آن ارز نموده و در روند صعودی و سقف قیمت بفروش برسانند. آنچه حائز اهمیت است نحوه عملکرد این استراتژی می باشد که کاملاً به بازۀ زمانی وابسته است.
برای مثال: اگر در سال گذشته اقدام به خرید بیت کوین کرده بودید و در زمان مطلوب می فروختید، محتملاً سود خوبی عاید شمای کاربر شده بود.
اما مشکل اصلی بیشتر کاربران آن است که نمی‌دانند چه زمانی دارایی خود را بفروشند و در چه هنگام اقدام به خرید کنند، که تمامی این موارد نمایانگر ریسک بازار در حوزه ی رمز ارزها می باشد.

risk management

باید دانست هر مرتبه ای که وارد معامله‌ای می ‌شوید، باید برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشید تا بدانید زمان مناسب خروج از آن چه هنگامی می باشد تا سود مطلوب حاصل شود.

روش هایی برای مدیریت ریسک

به عبارت دیگر، مدیریت ریسک رمز ارزها را می توان سیستمی دانست که به تریدر این امکان را می دهد که به مدیریت موفق ریسک های موجود در هر ترید بپردازد. برخی از روش هایی که استراتژی مدیریت ریسک مطلوب را به ارمغان می آورند به شرح زیر می باشند:

غلبه بر احساسات

همانطور که می دانیم در حوزه ی دیجیتال همانند هر حوزه ای دیگر، شما سرمایه گذار تلقی می شوید و اساسی ترین نکته برای یک سرمایه گذاری موفق، مدیریت و غلبه بر احساسات می باشد. امری که باید بدانید آن است که از شاخه به شاخه شدن و نگرانی بیش از حد، قادر است ضمن ایجاد حس نگرانی و ترس شدید، موجب تضرر برای شمای کاربر شود.

اگر قصد دارید در رمز ارزی سرمایه گذاری کنید، تحلیل فاندامنتال و پیشینه ی آن را به درستی و کاملاً مورد بررسی و مطالعه قرار دهید. پس از آن با یک تحلیل تکنیکال مطلوب و ضمن توجه به پیشینه ی آن رمز ارز و روندی که هم اکنون در پیش گرفته است، به بازار ورود کرده و روی آن رمز ارز سرمایه گذاری کنید.

پایبندی به قوانین مدیریت ریسک و سبد سرمایه گذاری مطلوب

در حوزه ی رمز ارزها و به طور کلی همه ی بازارهای مالی، مبحثی به نام Portfolio integration وجود دارد که به معنای تحت لفظی یکپارچه سازی ارزها می باشد. اما در معنای بازاری آن، منظور درست کردن سبدی از رمز ارزها یا سهم های مطلوب، صرف سرمایه گذاری می باشد. هیچ وقت نباید همه ی دارایی خود را در یک رمز ارز و یا یک سهم خاص متمرکز و خلاصه کنید و باید همه ی دیگر ابعاد مارکتی که در آن فعال هستید را نادیده بگیرید.

عدم وجود سود هنگفت و یک شبه

این موضوع صحت دارد که برخی از تریدرها با سرمایه گذاری در رمز ارزهای خاصی توانسته اند به سود هنگفت و یک شبه دست یابند. اما این یک استثنا تلقی شده و در اکثریت موارد صدق نمی کند. پس لازم است بدانید که سرمایه و دارایی خود را معطوف به ظن و گمان نکنید و با بررسی درست و به موقع یک رمز ارز با دیدگاه بلند مدت بر روی آن سرمایه گذاری نمایید.

risk management

در صورت عدم مهارت، با تمامی سرمایه به ترید نپردازید!

همه ی افراد نیاز است گاهی ریسک کنند و این ریسک کمک میکند مهارت و علم، مورد سنجش قرار گیرد. به طور مثال: در بیشتر وقت ها می گویند: “برای یادگیری شنا باید در آب شیرجه زد”

اما این موضوع در دنیای دیجیتال بسیار خطرناک و پر ریسک خواهد بود. برای کسب مهارت در حوزه ی ترید هیچ گاه نباید نسنجیده عمل کرد و بی هوا در این امر شیرجه زد و انتظار پیشرفت داشت. برای کسب مهارت تنها بخش کوچکی از دارایی خود را در این حوزه و مختص به ترید قرار دهید و بخش اعظم آن را با دید بلند مدت هودل یا هولد کنید.

داشتن حد ضرر و حد سود

بدترین آفت در بازارهای مالی و حوزه ی دیجیتال، طمع می باشد. پس سعی کنید هرگز در این بازارها طمع نکنید و برای سرمایه خود حد ضرر و سود تعبیه کنید.
به طور مثال: اگر در معامله ای حد ضرر خود را 10% تعبیه کرده اید با ریزش رمز ارز هدف و عبور از حد ضرر تعبیه شده، لازم است رمز ارز مد نظر را فروخته و در زمان مطلوب مجدداً به بازار ورود کنید. در مبحث سود نیز همین قضیه استوار است اگر سود خود را در رمز ارز مدنظر 20% درصد در نظر گرفته اید، زمانی که به کسب این سود رسیدید، فوراً پوزیشن مد نظر را بسته و از معامله خارج شوید و صرف طمع بیشتر پوزیشن خود را باز نگه ندارید.

عدم پیگیری بازار به صورت بیش از حد

در این مبحث جمله ی معروف وارن بافت حکمرانی می کند: بازار را بیش از حد پیگیری نکنید. زیرا پیگیری بیش از حد بازار موجب می شود که حس ترس و گاهاً اضطراب به سوی شمای کاربر هجوم آورده و شما را به سوی معامله ای اشتباه ترغیب نماید. برای تسلط بر احساسات خود، به پیگیری بیش از حد بازار نپردازید و همواره برای پیگیری بازار برای خود قوانین و مقرراتی را لحاظ کنید. ضمن آنکه به تحلیل خود ایمان راسخ داشته و همواره در جهت کاهش خطای تحلیل های خود، دنبال یادگیری و بروزرسانی خود باشید.

انواع مدیریت ریسک در حوزه رمز ارزها

در تمامی سرمایه گذاری ها، چه حوزه ی دیجیتال و چه بازارهای مالی دیگر همواره ریسک هایی وجود دارد که تریدرها قادرند به سهولت و با شناخت صحیح آنان، به مدیریت آنان پرداخته و سرمایه گذاری ایمن تری را تجربه کنند.
انواع ریسک در سرمایه گذاری رمز ارزها عبارتند از :
•فهمیدن بازار مطلوب
•تحلیل تکنیکال
•صرافی های آنلاین
• انتقال در شبکه
• حفظ و نگهداری درست و صحیح
به غیر از موارد یاد شده می توان ده ها یا حتی بیشتر ریسک های موجود را در نظر گرفت که در سرمایه گذاری رمز ارزها موجود می باشد که برای مدیریت هریک از آنان روشی متمایز تعبیه و در نظر گرفته شده است.

مفهوم ریسک در دنیای سرمایه گذاری و بازارهای مالی

همانطور که بارها و بارها شنیده ایم و یا به عینه دیده ایم، می دانیم که بیش از 85% اشخاصی که در بازارهای مالی فعالیت می کنند با شکست خوردن مواجه می شوند و این شکست موجب برباد رفتن بخشی یا حتی کل سرمایه آنان می شود. علت این موضوع واضح و مبرهن است که در بطن، مفهومی به نام مدیریت ریسک پنهان شده است.
ریسک در بازارهای مالی الزاماً به معنا و مفهوم خطر و به صدا در آمدن آلارم قرمز نیست. ریسک ابداً بد نیست. باید بدانیم ریسک تنها ارزیابی میزان خطر سرمایه گذاری در قبال میزان سود بدست آمده است و این موضوع مستلزم مدیریت است.
عموماً افراد با شنیدن لفظ ریسک تنها آلارم قرمزی را در ذهن تداعی می کنند که حکم خطر دارد. اما همانطور که در جمله بالا دیدیم، ریسک را به بیان بهتر می توان اینگونه بیان کرد که مجموعه ای از رفتار هایی است روش هج جهت کنترل ریسک روش هج جهت کنترل ریسک که در یک مدار متعادل با هم دیگر در حال ارتباط هستند.

تنوع سازی سبدها برای کم کردن ریسک

ایجاد تنوع یکی از استراتژی ها برای مدیریت ریسک های سرمایه گذاری می باشد. که با سرمایه گذاری کردن بر روی ارزهای گوناگون، قادر خواهیم بود ریسک و خطر از دست دادن دارایی را تا حد امکان کاهش دهیم. به طور کلی متنوع سازی، بیانگر آن است که تمامی تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهیم. زیرا یک ضربه باعث نابودی تمامی یا بیشتر تخم مرغ ها خواهد بود در دنیای دیجیتال هم این قضیه استوار است.

هدف از ایجاد تنوع، آن است که بتوانیم ریسک های غیر سیستماتیک را محدود کنیم. تنوع سازی موجب کاهش تاثیرگذاری می شود. البته باید بدانیم زمانی تنوع سازی کارساز خواهد بود که دارایی های منتخب هیچ همبستگی و ارتباطی با یک دیگر نداشته باشند.

دسترسی شما به این سایت توسط مدیر سایت محدود شده است

اگر فکر می کنید به اشتباه مسدود شده اید ، برای دریافت راهنمایی با مدیر سایت تماس بگیرید.

اگر شما یک کاربر وردپرس هستید و دارای امتیازات اداری در این سایت هستید ، لطفا آدرس ایمیل خود را در کادر زیر وارد کنید و "ارسال" را کلیک کنید. سپس ایمیلی دریافت خواهید کرد که به شما کمک می کند تا مجدداً دسترسی پیدا کنید.

مسدود کردن داده های فنی

دلیل مسدودیت:	Access from your area has been temporarily limited for security reasons.
زمان:	Wed, 28 Sep 2022 13:11:40 GMT

درباره وردفنس

وردفنس یک افزونه امنیتی است که در بیش از 4 میلیون سایت وردپرس نصب شده است. مالک این سایت برای مدیریت دسترسی به سایت خود از وردفنس استفاده می کند.

همچنین می توانید برای کسب اطلاعات در مورد ابزارهای مسدود کردن وردفنس مستندات را بخوانید ، یا برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد وردفنس به wordfence.com مراجعه کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید: مستندات

تولید شده توسط وردفنس در Wed, 28 Sep 2022 13:11:40 GMT.
زمان کامپیوتر شما: .